Zondag 18 mei: Surfers Paradise (Gold Coast) – Beerwah
Gordijnen open en… regen! Argh nee! Gelukkig is het nog vroeg en het lijkt al iets op te klaren, maar zo mooi als gisteren gaat het niet worden, lijkt het. Ach, in het ergste geval lopen we alleen even het park binnen voor de achtbaan en laten we het zwemmen zitten. Door onze VIP passen hebben we tenslotte gratis entree. Seaworld kost los 89 dollar en onze VIP pas kosten 99 dollar waarmee we dus onbeperkt naar Seaworld, Warner Bros en Wet ‘n’ Wild mogen. Dus dat is het probleem niet. Het is alleen jammer dat we twee dagen prima zwemweer hebben gehad, maar net vandaag is het bagger. Had dit waterpark op het laatst gepland, omdat we vandaag weer op doorreis gaan en we wellicht toch niet tot sluitingstijd hadden gebleven. Uiteindelijk zijn we bij de andere parken ook niet tot sluitingstijd gebleven. Had ik de planning eigenlijk makkelijk kunnen aanpassen. Maarja, dat weet je niet van te voren natuurlijk.
Omdat we nu toch geen haast hebben om vroeg aan het zwembad te liggen, doen we lekker rustig aan. Al zullen we om 10.00 uur toch echt ons appartement uit moeten. Jammer. Nadat we alles ingepakt hebben, de afwas gedaan is en de prullenbak geleegd is, checken we uit. De planning is om in de ochtend nog wat te gaan shoppen. Outlet shoppen is één van de beste alternatieve bij slecht weer. Alhoewel de outlets meestal niet overdekt zijn. Maar Harbour Town lijkt gedeeltelijk overdekt. Het is wel buiten, maar je kunt wel veel onder de afdaken lopen.
In eerste instantie stuurt Tom Tom ons de verkeerde kant op. Op het door ons ingetikte adres zijn geen winkels te vinden, maar als we bij ‘nuttige plaatsen’ kijken, staat de outlet shopping center er gewoon tussen en rijden we zo’n 4,5 km weer terug. Als eerste lopen we naar het welkomstcenter om wat kortingsbonnen te scoren. Inmiddels is het gelukkig opgehouden met regenen, maar de donkere wolken blijven nog wel boven ons hangen. We drinken – gratis – een kopje koffie en thee bij het welkomstcenter en bekijken waar we allemaal heen willen. Sowieso naar de Levi’s Factory Outlet. In Amerika heb ik vorig jaar een heerlijke broek gescoord en later thuis kreeg ik spijt dat ik er niet nog één had gekocht. Eens kijken of ik die ‘fout’ nu kan herstellen.
We lopen wat winkeltjes af en komen uit bij een uitverkoopwinketje. Een soort Xenos, maar dan veel kleiner – helaas. En scoren daar een paar cocktailattributen. Nog mooi in het paars ook nog! Daarna zijn we bij de Levi’s winkel. Gelukkig hebben we de maten genoteerd, want van al die buitenlandse maten hebben we geen verstand. Ik pas er een heleboel, maar gelukkig vind ik er twee helemaal naar mijn smaak. Schade bij de kassa blijkt 100 dollar. Omgerekend 33 euro per broek. Niet slecht, wel? ?
Na een rondje lopen komen we uit bij een sushitent. Lunch! Ook hier hebben ze weer van die grappige grote rollen. We kopen er zes stuks. Deze zijn net wat anders dan in Bondi, want bij deze is het noriblad nog niet er omheen gewikkeld. Ze zijn gescheiden door wat plastic en je mag ze er zelf nog omrollen. Op zich wel slim, want zo blijft het noriblad lekker knapperig.
We lopen weer terug naar de auto en rijden dan naar Wet ‘n’ Wild. Het is al die tijd wel droog gebleven, maar het is nog steeds zwaar bewolkt. Het nodigt niet echt uit om te gaan zwemmen. Al is het wel 25 graden volgens de thermometer in de auto. Na een goed tien minuten rijden parkeren we de auto bij het waterpark.
De zwemspullen gaan wel mee, maar we weten niet of we er uiteindelijk wel iets mee gaan doen. Er zijn wel wat mensen in het park en op zich ziet het er eigenlijk goed uit om te zwemmen. Maar toch… laten we de gewone kleren maar aan. Het is zo’n gedoe om een kluisje te huren, om te kleden en daarna ook weer op te drogen. We hebben ongeveer nog maar twee uur zwemtijd. Dat is eigenlijk niet zo relaxt. Als we gaan zwemmen, willen we gewoon rustig aan doen en alle glijbanen op ons gemak kunnen doen. We lopen naar Surfrider – wat we eigenlijk geen achtbaan vinden – en kunnen meteen instappen. We ‘surfen’ een paar keer op-en-neer en kunnen daarmee deze ‘achtbaan’ weer afvinken van ons lijstje.
We lopen nog wat door het waterpark. Het ziet er allemaal wel erg leuk uit. Jammer van het weer zeg. Na precies een uur in het park lopen we weer terug naar de auto en stellen we de Tom Tom in op ons volgende overnachtingsadres in Beerwah. Zo’n anderhalf uur rijden…
Onderweg rijden we langs de Ikea. Oeh, zullen we even stoppen voor een kijkje? Maar dan blijkt dat we net de afslag al voorbij gereden zijn en omkeren vinden we ook weer zo iets… Iets voor vier zijn we bij onze B&B ‘Beerwah Hideway’. We lopen naar binnen en zien de eigenaar iets verderop aan het eind van de gang in zijn eigen woonkamer staan. Dat is natuurlijk één van de herkenbaarste eigenschappen van een B&B, een kamer in het privéhuis van de eigenaar. Al heeft deze B&B wel een aparte ingang voor het ‘hotel’ gedeelte en de deur van zijn eigen huis kan natuurlijk ook gewoon dicht. Wij hebben de ‘Kookaburra’ kamer geboekt en deze zit recht tegenover de receptie. Lekker makkelijk. We krijgen een blaadje mee waarop we aan mogen geven wat we morgen als ontbijt willen hebben en lopen dan onze kamer in. Wauw, dat ziet er echt super leuk (en romantisch) uit! Leuk TV-hoekje, een hemelbed en een breed bubbelbad.
We installeren onze koffers ergens en checken dan op het internet waar we kunnen gaan eten. De eigenaar had het over een Taverne en het Beerwah Hotel. Bij deze laatste gingen hun zelf ook altijd heen als ze gaan uit eten. We checken dus het menu op het internet en het ziet er prima uit. We noteren het adres en na een uurtje achter de laptop, zijn we op weg naar het Beerwah Hotel, een goed 3 minuten rijden.
Het is weer het inmiddels bekende systeem van ‘bestellen aan de bar, tafelnummer doorgeven en van te voren afrekenen’. Verder is het drinken aan een andere balie halen en betalen. Martijn bestelt de lamssteak en ik de zalm (met een garnaaltje erboven op). Het smaakt uiteraard weer allemaal erg prima.
Tegenover het restaurant zit een drankenwinkel. Ons voorraadje van onze vineyard-tour is inmiddels op. En de wijnen die we mee naar huis willen nemen, zijn ingepakt in bubblewrap. We halen een fles rosé moscato en zijn dan rond 19.00 uur weer terug op de kamer. We hebben nog wat series op de laptop staan, dus dat wordt heerlijk met de voetjes omhoog en een wijntje erbij. Een relaxte zondagavond dus!
Morgen staat Australia Zoo op de planning. Dat is de dierentuin van Steve Irwin, je weet wel ‘The Crocodile Hunter’. Zonde dat hij er niet meer is, zo’n persoonlijkheid…
Het weer: regenachtig, 25 graden
Aantal gereden kilometers: 171
Aantal coasters: 1