Dinsdag 13 mei: Port Macquarie – Byron Bay
Na onze ochtendritueel zijn we iets na 10 onderweg naar Byron Bay. Volgens de tom tom zo’n 5,5 uur rijden. Pittig eindje dus. We hebben daarom ook niets onderweg gepland om te bezoeken. We kijken wel hoe het loopt. Af en toe een stop met een chauffeurswissel is het plan. We gooien de auto weer vol met benzine en beginnen dan aan de lange tocht.
Martijn had van de receptioniste gehoord dat er onderweg veel verschil qua snelheid was en dat klopt inderdaad. Je rijdt een paar kilometer waar je 100 mag, dan moet je weer even terug naar 80, vervolgens mag je 110 en dan weer terug naar de 60. Onderweg komen we ook behoorlijk wat politie en snelheidscamera’s tegen. Goed opletten dus.
Na ruim 2 uur rijden wil ik switchen met Martijn. We rijden Coffs Harbour in en zien ineens een groen Volendams-achtig huisje waarop staat ‘Free Admission’. Ehm, waarvoor precies? We kijken nog eens goed en het blijkt een Dutch Village te zijn. Hahaha, hoe fout. Ja, dit is wel een leuke tussenstop. Het is tenslotte bijna half 1, dus een lunch gaat er ook wel in.
We lopen het koffiehuis van The Clog Barn in en bekijken het menu. Wat grappig, echt veel typisch Nederlandse gerechten zoals een uitsmijter, kroketten, frikadellen, pannenkoeken en poffertjes. We bestellen beide kroketten op brood met mosterd en een milkshake. Voor mij een sterke koffie erbij, want daar heb ik eigenlijk wel behoefte aan. De kroketten doen wat klein aan, maar ze smaken heerlijk. Zo weet je in ieder geval zeker dat ze niet geïmporteerd zijn, maar gewoon zelf gemaakt.
We zitten heerlijk buiten aan het water. Onder ons op wat stenen zien we wat hagedissen en volgens mij ook een Leguaan.
Vervolgens lopen we naar het winkeltje er naast. Vanuit daar kun je naar de achtertuin, naar Miniatuur Nederland! Madurodam in het klein. Het is eigenlijk zó fout, dat het leuk is.
Ook zijn er typisch Nederlandse boodschappen te koop zoals stroopwafels, hagelslag en appelmoes.
Na een stop van een uur rijden we weer verder richting Byron Bay. Nog maar ruim 3 uur… Als we Coffs Harbour weer uitrijden blijven we helaas op B-wegen rijden, waarbij de snelheid nog steeds onregelmatig blijft. Je krijgt om de zoveel kilometer ook maar beperkte inhaalmogelijkheid. Snel even inhalen en dan weer terug. Vervolgens vertelt de Tom Tom ons dat we rechts af moeten. We gaan van een B-weg naar een smal landweggetje. Uh? Is dat wel goed Eva? Maar het lijkt erop dat we goed rijden.
Als Martijn iets langer dan twee uur gereden heeft, houden we een plaspauze bij een picknickplek. Het laatste uurtje kruip ik weer achter het stuur. Als we bijna bij Byron Bay zijn, doemen donkere wolken op en begint het ineens te regenen. Het zal toch niet zo zijn dat we morgen – als we weer een relaxdag hebben gepland – weer de hele dag gaat regenen? Net nu we lekker dicht bij het strand zitten. Koud wordt het overigens niet. De temperatuur blijft rond de 23 graden. En dan rijden we Byron Bay in. Ons hotel is snel gevonden. Het is een soort van backpackers hotel, maar dan ook met kamers met eigen toilet en badkamer. Ze hebben zelfs een paar bungalows waarbij een bovenkamertje zit, maar dat vonden wij iets te duur voor twee personen. Helaas is het internet hier niet gratis, maar voor 10 dollar kun je 24 uur verdelen over 4 dagen. Aangezien we twee nachten hier zijn, is dat genoeg voor ons.
We parkeren de auto en alvorens we de koffers uit de auto pakken, bekijken we eerst ons kamertje. Hmz, hij ziet er niet precies hetzelfde uit als op het plaatje op de site, maarja… dat is natuurlijk vaak niet het geval. Het betreft wel een kamer met een spa, zoals wij geboekt hebben. Wat eigenlijk niet meer is dan een badkuip.
Nadat we de koffers geïnstalleerd hebben in de kamer, lopen we richting het strand. Dat is maar een goed drie stappen lopen. Het drupt nog wel iets wat, maar echt door zet de regen niet. Op het strand is het – zoals verwacht met dit weer – rustig.
Dan lopen we naar het restaurant wat naast ons hotel zit: The Tree House. Het is bijna half 6 en we lusten wel wat. Het restaurant doet erg gezellig aan. Je zit buiten, maar met de overkapping en wat zeil aan de zijkant, zit je toch lekker warm binnen. Er zijn verschillende hoeken gecreëerd waardoor je een huiskamergevoel krijgt. De terrasverwarmers staan aan en iets verderop staat een houtkachel te branden, wat een heerlijke geur geeft.
We bestellen beide een calzone. Martijn met champignons, kaas en ham en ik met geitenkaas, spinazie en pijnboompitjes. Uiteraard een biertje en een wijntje erbij. De calzones zijn iets anders dan ‘normaal’. Ze lijken opgerold als een croissantje en de tomtatensaus en pesto zijn er apart bij geserveerd. Oh, dat is lekker! En geitenkaas én pesto! Twee dingen waar je mij eigenlijk best wel voor mag wakker maken.
Na het eten past er bij mij geen toetje meer, maar Martijn heeft iets op de kaart zien staan waar hij eigenlijk wel benieuwd naar is: banoffee (banaan, caramel en slagroom). Ikzelf bestel de Apple Pie cocktail als toetje. Warm geserveerd. Heerlijk! Het lijkt net echt warm appelgebak. De eerste (en laatste) keer dat ik deze cocktail had, was bij Badhu in Utrecht, toen we daar sliepen voor ons 5-jarig huwelijksjubileum. Toen was ik al aangenaam verrast door de smaak en nu weer. Martijn vindt zijn toetje overigens ook erg lekker.
Als we afgerekend hebben, lopen we weer terug naar onze hotelkamer. We zetten de TV aan, maar de helft van de zenders ontbreken. Als we in het informatieboekje van het hotel kijken, zien we dat er inderdaad maar een basispakket aan zenders te zien zijn. Maar ook de helft van deze basiszenders missen. Martijn loopt naar de receptie en er komt een mannetje mee kijken. Hij reset de TV. Wellicht dat de zenders het dan doen, maar helaas… Een paar dagen geleden is er een storm geweest, wellicht dat het daaraan ligt. Morgen is de conciërge er pas weer. Misschien dat hij het kan fixen. Maar voor nu moeten we het dus doen met een paar basiszenders. Dat betekent geen Masterchef en The Voice dus. Boehoehoe… Gelukkig lukt het wel om de HDMI kabel aan te sluiten. Zo kunnen we toch nog de series en films welke op de laptop staan, bekijken op de grote TV ?
Volgens de weerberichten is het morgen voor 90% kans op regen. Jeuh… Dat wordt geen wekker zetten en lekker uitslapen! 
Het weer: zonnig met een buitje, 23 graden.
Aantal gereden kilometers: 405