Vrijdag 25 april: Melbourne
Omdat we gisteren wat uitgebreid ontbeten hebben, willen we het vandaag bij een paar broodjes halen bij de supermarkt houden. Maar eerst lopen we langs de receptie. Wellicht dat er al iets bekend is van Hotwire over ons ‘gratis internet’. De jongen wie wij daarover gesproken hebben heeft slecht nieuws. Ofja, eigenlijk geen nieuws. Hij heeft met Hotwire gesproken en hadden hem te kennen gegeven dat wij zelf contact op moeten nemen met hun. Want we hebben immers via hun gereserveerd. Zijn we dus nog geen steek verder. Helaas krijgen we niet nogmaals een code voor 12 uur gratis internet. Jammer… We lopen naar het station en willen daar de supermarkt inlopen, maar hij is dicht! Och, het is vandaag ANZAC day en dat betekent wellicht dat er veel dicht is. We besluiten om eerst maar een Myki kaartje te kopen. Een OV-chipkaart voor in de tram. Deze kost 6 dollar en als we aangeven dat we er op-en-neer mee willen naar St. Kilda vertelt de verkoopster dat we er dan voor 7 dollar geld op moeten zetten.
Vervolgens lopen we wat rond door het station, maar er is niets wat lijkt op een supermarkt wat losse broodjes verkoopt. We besluiten om dan maar richting Crown Entertainment Complex en Southbank Promenade te lopen. Dit ligt aan de andere kant van de Yarra River. Wellicht dat ze daar iets te ontbijten hebben.
Maar na een tijdje lijkt het alsof we nog steeds niet bij de overkant zijn, terwijl het op de kaart zo dichtbij lijkt. We lopen langs een kleine haven en dan komen we tot de ontdekking dat we de weg kwijt zijn. We lopen gewoon helemaal verkeerd. Als we teruglopen zien we ineens waarom we verkeerd zijn gegaan. Bij het station hadden we rechtdoor moeten gaan, in plaats van rechtsaf. We begonnen dus al meteen helemaal verkeerd. Gelukkig zijn we ondertussen al wel aan de overkant en lopen over de South Warf Road. We lopen langs verschillende restaurants, maar eigenlijk zijn deze nog niet echt op gang gekomen. Het is tenslotte ook nog maar half 12. We beseffen ons dat ons ontbijtje wellicht een vroege lunch wordt… Dan maar geen goedkoop broodje en gaan wat gerichter op zoek naar lunch. We komen uit bij de Yarra Promenade, bij het Crown Entertainment Complex en ineens is het een stuk drukker. Als we het complex binnenkomen, belanden we meteen bij de foodcourt. Super druk is het! We lopen een rondje en zijn er eigenlijk meteen uit, het wordt de Chinees ? Technisch gezien is dit dus ontbijtje.
We lopen weer naar buiten. Het ziet er erg gezellig uit zo. Lekker zonnetje aan de hemel, vrolijke mensen en veel straattheater. We blijven staan bij een vrouw wat net bezig is om haar lichaam door een tennisracket te halen en vervolgens propt ze haar hele lichaam in een kleine box. Ze is ook nog eens erg grappig en we blijven de gehele act staan.
Daarna lopen we weer verder en komen dan uit bij The Eureka Tower. Een vrij hoge toren van 300 meter en op de 88e verdieping kun je over de gehele stad uitkijken. Wij houden wel van dit soort uitkijktorens, dus kopen een kaartje. Je kunt eenmaal boven ook een kaartje kopen voor The Edge. Dit is een glazen kubus wat uit het gebouw steekt en zo lijkt het net alsof je naast het gebouw zweeft. Eenmaal boven zien we wat The Edge is, ofja… eigenlijk helemaal niet. Het is helemaal afgeschermd en voor 12 dollar kun je naar binnen. Ook mag je geen foto’s maken. Er wordt door hun een foto van je gemaakt en die mag je dan ook weer kopen voor 10 dollar. Nou, laten we dat maar niet doen. We lopen een rondje over de Skydeck en zien een prachtig uitzicht over Melbourne.
Hier is het gelukkig niet zo heiig dan in Hong Kong. Na een half uurtje staan we weer beneden, of zoals de voice-over in de lift zegt: Back to earth. Inmiddels is de promenade overgegaan van Yarra naar Southbank. Hier ergens hebben ze wat opgenomen voor Masterchef Australia, maarja… waar was dat ook alweer?
Via St Kilda Road komen we uit bij Flinders Street Station en Federation Square. Op het plein is het enorm druk. Ze kijken allemaal naar een groot scherm waarop momenteel live een wedstrijd van Australian Rules Football bezig is, tussen Collingwood en Essendon (beide teams komen uit Melbourne). Zo te zien staat Collingwood achter. Oef…
Op het plein is ook een Dreamworld tentoonstelling. Leuk. In Amsterdam hebben we pas ook de Pixar tentoonstelling gezien, dus eigenlijk horen we die van Dreamworld ook te zien. We zijn tenslotte erg gecharmeerd van deze animatiefilms. De tentoonstelling is erg leuk en interessant. Veel films hebben we gelukkig gezien (Shrek, The Croods, Madagascar, How to Train your Dragon), maar sommige dus niet. Toch binnenkort maar eens gaan bekijken, want ze zien er leuk uit.
Na de tentoonstelling lopen we door Swanston Street. Winkels, fast food en andere eetgelegenheden. Bij Little Bourke Street slaan we rechtsaf en lopen zo China Town in. Ineens zijn we weer in Hong Kong ?
Na één block lopen we naar Bourke Steet en pakken daar de tram naar St. Kilda. We willen graag nog voor dat het donker wordt bij Luna Park zijn, zodat we daar ook nog wat foto’s kunnen maken. Na nog geen kwartier met de tram zijn we bij Luna Park. Er zijn daar twee achtbanen welke we willen doen. Deze kosten 10,95 dollar per attractie. Of je koopt een polsbandje voor 40,95 dollar en dan mag je zo vaak je wilt in alle attracties. De oorspronkelijke planning is om dit laatste te doen, maar als we zien wat voor attracties er eigenlijk staan, zijn we er al snel over eens dat we het eigenlijk alleen bij die twee achtbanen gaan laten. Luna Park is een kleine verzameling aan kermisattracties. De meeste daarvan zijn ook nog eens bedoelt voor kids onder de 10 ofzo.
De eerste achtbaan welke we gaan doen is de Silly Serpent. Een kinderachtbaan. Eigenlijk raar dat we deze wel doen, voor 10,95 dollar… en we gisteren voor een – weliswaar een gesloten – Wacky Worm staan en die voor 7,50 dollar niet willen doen. Als we in willen stappen, vraagt de medewerker of we onze polsbandjes willen laten zien en geven haar dan onze tickets, vraagt ze zich hardop af: Oh, really? Hahaha.. Yep, wij kopen gewoon een kaartje om hierin te mogen. Maar we mogen hem wel afvinken van onze coaster-counter!
Daarna gaan we naar de buurman: Scenic Railway. Een klassieke houten achtbaan uit 1912. Altijd leuk voor de verzameling. We wachten 20 mins en mogen dan instappen. Midden op het karretje staat een medewerker welke tijdens de rit als rem zal functioneren (een ‘brakeman’). Tja, zo ging dat vroeger dus ? De rit is eigenlijk best leuk, maar gaat natuurlijk totaal niet hard. Hij schudt ook wel hier-en-daar, maar niet vervelend.
We lopen nog wat door Luna Park heen, maar daar zijn we zo mee klaar. Zo groot is het tenslotte niet. Inmiddels is het ook donker geworden en alle lichtjes zijn aan. Dat geeft wel een enorm mooi gezellig gezicht. In Luna Park zelf is er eigenlijk alleen wat fast food te eten. We besluiten dus om maar buiten het park wat te eten. We lopen Acland Street in en dat doet gezellig aan. Overal cafe’s en restaurants. We lopen op-en-neer om te kijken wat er allemaal te eten is en belanden uiteindelijk bij Abbey Road. Een eetcafé wat wel een beetje weg heeft van het Hardrock Café, maar dan met Beatles muziek en posters van Elvis en Miles Davis aan de muur.
Martijn bestelt de Kangoeroe Souvlaki en ik de Lamsbout. Normaal drink ik een wijntje bij het eten, maar deze sfeer vraagt om een biertje. Martijn een donker Cooper Pale Ale en ik een Corona. Ook dit smaakt weer prima. Een nagerecht past er niet meer in, maar we zagen ook een paar cocktails op de kaart en dat gaat er natuurlijk altijd in als toetje. Ik ga voor de Manhattan en Martijn voor de Splice.
Na het eten is het plan om via het strand terug te lopen naar een tramhalte. Martijn heeft uiteindelijk toch nog wel plek voor een nagerecht en koopt om de hoek een ijsje. Snoeperd!
Als we op de hoek van Acland en Fitzroy Street zijn, is het even wachten op de juiste tram. Er gaan nog twee lijnen naar Melbourne, maar tramnummer 96 stopt exact voor ons hotel. Na een goed kwartiertje wachten, stappen we in en zijn we alweer snel bij ons hotel. Eenmaal terug op de kamer checken we de TV. Deze deed het namelijk niet goed en gisteravond is ons beloofd dat er in de middag een mannetje langs zou komen. Maar helaas, de TV sneeuwt nog steeds. Martijn loopt weer naar de receptie en komt terug met het nieuws dat het mannetje er zo aankomt. Gelukkig arriveert hij al snel en eindelijk hebben we weer beeld op de TV! Helaas hebben we wel nét American Idol gemist. We pikken nog net mee wie er afvalt deze uitzending ?
Morgen staat de dag in het teken van drank! We willen wat door Yarra Valley rijden om bij wat vineyards wijn te proeven.
Het weer: lekker warm met af en toe een windje. Rond de 20 graden.
Aantal achtbanen: 2