Donderdag 15 mei: Byron Bay – Surfers Paradise (Gold Coast)
Als we ’s ochtend weer buiten ontbijten, worden we aangenaam verrast. Schuin voor ons zit een Kookaburra op een tak. Wauw, wat een ontzettend mooie grote vogel!
Ook komt er een kalkoen aangelopen wat vooral geïnteresseerd is in ons brood. Nou vooruit, een paar kleine stukjes dan. Daarna pakken we de koffers in en om half 9 zitten we in de auto op weg naar de Gold Coast.
Na een goed anderhalf uur rijden komen we aan bij Seaworld waar we meteen weer aangenaam verrast worden: parkeren is gratis! Het lijkt niet echt druk en na een goed vijf minuten wachten zijn we aan de beurt bij de kassa. We hebben thuis al VIP passen voor de drie pretparken gekocht, dus hoeven we ze hier alleen even om te wisselen voor een pasje. Er wordt een foto van ons gemaakt wat op het pasje wordt gedrukt. Prachtig. Wel zien we bij de kassa dat de achtbaan ‘Sea Viper’ het vandaag niet doet. Oef, dat is jammer… geen coasterbingo vandaag… Gelukkig is het wel de saaiste van de drie, maar toch… jammer.
Als we in het park zijn, lopen we eerst even naar het souvenierswinkeltje, maar helaas… ze hebben geen leuke t-shirts voor ons. We bekijken de plattegrond en zien dat de achtbanen in ieder geval bij elkaar liggen. Das mooi. Als eerste lopen we naar de pinguïn encounter. Het blijven leuke beesten, al zijn ze in het wild – bij Philips Island bv – natuurlijk een stuk leuker ?
Daarna lopen we naar de eerste achtbaan voor ons voor vandaag: Jet Rescue. Een Intamin Tire Launch. We moeten onze spullen opbergen in een kluisje, want deze kunnen niet mee het karretje in. Sterker nog, het is niet eens een karretje. Het is een Jetski! Het heeft wel iets weg van de motortjes in Toverland. Kosten voor het kluisje is 2 dollar. Ach, detail. Martijn wordt aangehouden en moet onder een meetlat. Nee toch, het zal toch niet zo zijn dat hij hiervoor te groot is. Maar gelukkig, hij past nog prima onder de lat. Later blijkt dat de restrictie op 1m96 zit. Daar zit hij volgens z’n paspoort 1 cm boven ?
We nemen plaats op de jetski en dan worden we gelanceerd. Oh, wat gaat hij soepel zeg! En dan nog een keer een versnelling. Super leuke achtbaan! Uiteraard doen we hem nog maar een keer, het kluisje is tenslotte al betaald.
Na deze baan gaan we in Viking’s Revenge Flume. Of zoals wij altijd zeggen: de boomstammetjes. Martijn is een beetje bang dat we er super nat uitkomen, maar met dit weer is dat toch helemaal niet erg? Had ik al gezegd dat het vandaag gewoon super weer is? Zonnetje, boven de 25 graden… Hop hop, The Flume in! Een beetje saai is hij wel. Hij gaat omhoog en dan weer omlaag. Meer niet. En echt nat worden we er niet van, maar net genoeg om even wat opgefrist te zijn.
Dan lopen we door naar de tweede (en tevens laatste) achtbaan: Storm Coaster. Het betreft een achtbaan gecombineerd met water. Op het bordje staat dat je zekers te weten nat wordt en misschien zelfs wel doorweekt. Hmz… we bergen onze spullen maar weer op in een kluisje en gaan dan in de rij staan. Maar we zijn eigenlijk vrij snel al aan de beurt en nemen plaats helemaal voorin. We gaan naar boven en zoef zoef de bochten door. Vervolgens gaan we hard naar beneden, over wat water de containers in… en toen… wam! Een vloedgolf van water over ons heen. We zijn écht doorweekt! Ik krijg hierdoor bijna de slappe lach. Ohhh my god… die hadden we niet aan zien komen! Vervolgens zien we een plateau waar je binnen kan kijken naar iedereen die nat wordt… Ja, daar komt er één en… wam, weer een volle laag over ons heen! Whaha… dat was dus de ‘splash-zone’. Dat hadden we ook niet gezien. Och och… zelfs de plekken welke net nog droog waren, zijn nu gewoon doorweekt. Snel maar naar buiten, naar de zon!
Inmiddels is het ook alweer lunchtijd en lopen naar de foodplaza. Ze hebben gezonde broodjes met rosbief, wat salade en wraps. Wellicht is dat wel eens verstandig, een gezonde maaltijd. Martijn besluit om bij de buren wat te gaan halen: een hamburger! Maar vervolgens ziet hij de Tropical Hamburger, met ananas. Oeh, dat lijkt mij eigenlijk ook wel erg lekker. Toch nog maar een dagje ongezond doen dan…
Als we afgerekend hebben, beseffen we pas dat ze eigenlijk wel erg duur zijn. De hamburger kost 12 dollar. Dat is 8 euro… ACHT euro voor een hamburger! En echt speciaal is hij ook niet echt. Wel lekker overigens, maar de ananas die erop zit is niet zo erg groot. Ik had verwacht – zoals op het plaatje – dat de doorsnede net zo groot zou zijn als de hamburger. Nee, natuurlijk niet! Dat soort plaatjes kloppen toch nooit.
Na de lunch lopen we naar Polar Beer Shores. De kleine Henry (geboren: 9 mei 2013, dus nét één jaar oud) is heerlijk met een lege fles aan het spelen. Wát schattig! En dan is hij ineens weg. We lopen naar het verblijf ernaast. Daar zit een andere ijsbeer. Wellicht zijn moeder? Zij is wat rustiger en ligt heel relaxt in de schaduw en dan zien we op de monitor dat Henry zijn dutje doet binnen. Er zijn vier ijsberen in Seaworld, maar ze laten ze niet alle vier buiten. Dat doen ze om-en-om zodat ze niet verveeld raken.
Na het bezoekje aan de ijsberen gaan we met de Sky High Way (kabelbaan) weer terug naar de ingang van het park. De bedoeling is om dan met de monorail weer terug te gaan naar het punt waar we nu zijn. Maar als we bijna aan het eind van de skyway zijn, zien we dat de Jetski Stuntshow bijna begint. We zoeken een plekje in de zon, want dat hebben we de afgelopen dagen te veel gemist. Maar dat is wel erg warm. Helaas zijn alle plekjes in de schaduw al bezet. De show is super! Wat een stunts met de jetski’s. Al was Martijn meer geïnteresseerd in het dansje van de vrouwen vooraf. Tja, het blijft een man he ?
Dan gaan we met de monorail een rondje en een kwart, zodat we weer bij de ijsberen uitstappen en zien dan dat de 3D-show van SpongeBob begint. Ook altijd leuk. Vervolgens lopen we naar de Shark Bay. Er zijn twee bassins. In de ene mag je ook mee snorkelen, maar in de andere niet. Daar zitten ook de gevaarlijke haaien. Ook zwemmen er manta’s en zeeschildpadden.
Inmiddels is het iets na 3-en en om half 4 begint de dolfijnenshow. We lopen naar het theater. De dolfijnen zijn al in het bassin wat rondjes aan het zwemmen en komen af en toe boven om te kijken hoeveel mensen er al op de tribunes zitten. Als er op een gegeven moment wat mensen naar voren komen lopen om ze te fotograferen, gaan ze zelfs voor hun poseren met een dikke smile! Althans, zo lijkt het. Zo lief! Dan begint de show. Wat zijn het toch gave beesten. En wat kunnen ze hoog de lucht in!
Om vier uur vinden we het wel genoeg geweest. Op naar ons hotel hier in Gold Coast, al ligt ons hotel in het Surfers Paradise gedeelte. Ofja, om nog preciezer te zijn, op het Chevron Island gedeelte. Een klein eilandje wat aan Surfers Paradise vast zit. Het is een goed 20 minuten rijden. We parkeren de auto even in de straat, want de parkeergarage eronder is beveiligd, dus we zullen eerst moeten inchecken. We krijgen een kamer op de tweede. Helaas hebben ze geen lift, dus dat wordt even sjouwen met de koffers. We parkeren de auto onder het hotel en gaan dan drie trappen omhoog. We maken de kamerdeur open en zien ineens dat we in een klein appartementje zijn. Wat leuk! Een keuken met zelfs een vaatwasser en in de badkamer een wasmachine en droger en twee balkons! Eén wat uitkijkt op het zwembad en een grotere met zelfs een parasol. Hier vermaken we ons wel de komende drie nachten. Meteen krijg ik spijt dat we hier niet onze relaxdag hebben gehouden. Het weer is hier vele malen beter en zo in een appartement is toch ook wel erg lekker. Ach ja, dat weet je tenslotte niet van te voren.
Het enige nadeel blijkt wederom het internet te zijn. Op zich lukt het wel om in te loggen, maar erg stabiel is het niet. En dat terwijl de modem gewoon hier in de kamer zit! We zijn heel even beide online met de laptops, maar zo nu en dan klapt hij bij de ene eruit en dan weer bij de andere.
Inmiddels is het zes uur. Tijd voor wat eten. Op de hoofdstraat van Chevron Island (Thomas Drive) zijn wat restaurants te vinden, of anders de brug over naar Surfers Paradise. We besluiten om het vandaag bij alleen Chevron Island te houden. We lopen een rondje en komen uiteindelijk uit bij Inn Fourty Seven. Eigenlijk een bar, maar ze serveren ook eten. Ik ga voor de Australische Rump Steak en Martijn voor Fish and Chips. Simpel, maar goedkoop!
Na het eten lopen we naar het winkeltje ernaast, de Spar, want we hebben nog wat melk en brood nodig. Op zich hebben we nog wel wat broodjes, maar we zagen dat we ook een broodrooster in het appartement hebben en wat brood roosteren in de ochtend is eigenlijk ook wel erg lekker. Maar de Spar heeft niet veel. Wellicht toch even de auto maar pakken en naar de Coles rijden?
De Coles blijkt op 2 minuten en 40 seconde afstand rijden te zijn. Net over de brug in Surfers Paradise. We parkeren de auto in de garage eronder. De eerste twee uur zijn gratis. Mooi. Er blijken nog meer winkels en restaurants te zitten, maar we hebben natuurlijk net gegeten. Wellicht iets voor morgen dan ?
Eenmaal weer terug op onze kamer internetten we nog wat. Tenminste, voor zover dat gaat. Maar Nerd-Martijn kan het natuurlijk weer niet laten en probeert wat dingetjes uit. En uiteindelijk lukt het om met een kabeltje rechtstreeks in het modem wat stabieler internet te krijgen. We slepen van alles aan touwtjes en kabels mee, maar uiteindelijk hebben we er behoorlijk veel aan ?
Morgen staat er weer een pretpark op het programma: Warner Bros Movie World. En heeft maar liefst vijf achtbanen voor ons in petto. Althans, als ze het doen.
Het weer: warm!
Aantal gereden kilometers: 110