Zondag 4 mei: Lakes Entrance – Canberra
Na ons ochtendritueeltje zitten we om iets voor 9 in de auto op weg naar Merimbula, waar voor ons één achtbaan te wachten staat. Het is drie uur rijden, dus het eerste anderhalf uur is voor mij en het tweede deel voor Martijn. We rijden over de Princes highway. Een B-weg, maar dan met bomen wat bomen langs de weg. Een stuk leuker als de weg rondom Bendigo. En het weer is ook een stuk aangenamer. De zon komt zelfs af en toe door.
Een half uur voordat we er zijn verlaten we de staat Victoria en rijden we New South Wales in. Hoe dichter we bij Merimbula komen, hoe hoger de temperatuur wordt. Begonnen we vanochtend met een temperatuur van 10 graden, tikken we nu zelfs de 17 aan! Inmiddels is het ook echt zonnig geworden, maar er staat nog wel een windje.
We parkeren de auto op het immens grote parkeerterrein van Magic Mountain. Wellicht lijkt de parkeerplaats zo groot, omdat er maar een auto of 5 staan. Wat een drukte.
We lopen naar de ingang en kopen een set van 4 bonnetjes á 25 dollar in totaal. De entree is gratis, maar je betaalt per attractie met een bonnetje. Per stuk kosten deze 7 dollar, maar een set van 4 kost 25 dollar. En aangezien we maar twee attracties willen doen, is dat een prima deal voor ons. Je kunt ook een armbandje kopen voor onbeperkte ritten, maar deze kost 39 dollar. Beetje veel als we zien wat het aanbod is aan attracties. De meeste zijn toch echt voor kids tot 11 jaar. Het meisje achter de kassa vertelt dat het niet zo druk is en dat er daarom niet zoveel medewerkers aan het werk zijn. Niet alle attracties zijn dus tegelijkertijd open, maar als je de medewerker vraagt om naar de volgende attractie te gaan, opent hij deze vast wel.
We zien dat de medewerkers op dit moment bij Toboggan staan. Dat komt mooi uit, want deze rodelbaan willen we graag doen. Er zijn nog drie andere voor ons. Zij hebben wél een armbandje voor onbepaald aantal ritten en mogen steeds blijven zitten. De rit is echt super! Je kunt vrij hard door de bochten. Helaas mogen wij maar één keer. We vragen de medewerker of ze wellicht de achtbaan kunnen open gooien, maar omdat er nog andere op deze rodelbaan zijn, gaat dat nog niet.
We besluiten om eerst maar een hapje te eten. Het is tenslotte na 12-en, dus lunchtijd. Martijn gaat voor de kipburger en ik voor de visburger en het smaakt ons heerlijk. Beter als die kleffe broodjes welke normaal gesproken voor de hamburger gebruikt worden. Nog voordat ik mijn visburger op heb, zien we dat de achtbaan “Diamond Python” open is. Snel er naar toe, voordat ze hem weer dicht gooien. Dit type achtbaan kennen we van Lunapark in Praag. Je kunt het ook omschrijven als: kermisbaantje. Leuk is hij wel, maar helaas ook maar één keer voor ons.
We lopen nog wat rond, maar zonder mensen is er weinig te beleven.
Na een uur zitten we dan ook weer in de auto, op weg naar Canberra. Wederom een goed drie uur rijden, dus wisselen Martijn en ik elkaar na anderhalf uur weer af. Ineens gaan we weer door één of andere berg en rijden we haarspeldbochten. We rijden immers nu ook op de Snowy Mountains Highway. Maar zonder regen, mist of sneeuw rijdt het wel enorm anders. Het weer is prachtig! We rijden tenslotte ook Noordwaarts en daar is het momenteel een stuk beter als in het zuiden in Victoria. Daar is het volop herfst, maar hier in het Oosten is het nog prachtig. Al daalt de temperatuur weer tot een graad of 13.
We maken een tussenstop bij één of andere overlook. Bij helder weer kun je de zee ook zien, maar die zien we helaas niet. Is het dan toch niet zo helder? Voor ons ziet het er in ieder geval een stuk helderder uit als afgelopen dagen.
Nadat we het berggebied uit zijn, rijden we door een prachtig landschap. Veel weilanden, maar dan uitgestrekter. Op de achtergrond zie je nog bergen en weinig verkeer op de weg. Wel komen we veel dode Wombats tegen. Die zouden we ook nog wel eens eentje levend willen zien, maar liever niet zo langs de weg.
Iets na vieren verlaten we New South Wales alweer en rijden Australian Capital Territory (ACT) in. Dit is de kleinste staat van Australië en vergelijkbaar met Washington DC in Amerika. In Canberra zijn voornamelijk overheidsgebouwen te vinden.
Als we aankomen bij ons hotel Best Western, checken we eerst in voordat we alle spullen uitladen. Eindelijk hebben we weer eens een echt hotel, waar de ‘voordeur’ van de kamer in een gang is te vinden en niet meteen buiten. Het betreft een 4,5* hotel welke we via Hotwire hebben geboekt, met gratis internet en gratis parkeren. Nou, we zijn benieuwd in hoeverre hier het internet gratis is… Maar dit blijkt erg mee te vallen: écht helemaal gratis zonder restricties of limiet. Top!
We halen de koffers op en installeren deze in de kamer welke er pri-ma uit ziet! Alleen de locatie is weer typisch Hotwire: helemaal achterin bij de nooduitgang, hahaha… Het is nog wel een beetje koud op de kamer – buiten is het weer gezakt naar 10 graden – en zetten de verwarming lekker hoog.
Snel sluiten we de laptops aan en checken waar we kunnen gaan eten. Martijn vindt een Belgisch Bier Café op maar 5 minuten rijden. We lezen nog wat bij op facebook en gaan dan op weg naar het café.
Het is niet echt druk in het restaurant. We gaan zitten en bekijken de kaart. We gaan voor de lamsribbetjes en de champignon gnocchi. Uiteraard neemt Martijn er een Belgisch biertje bij en ik een lokaal wijntje. Als de serveerster onze wensen noteert, spreekt Martijn zijn biertje gewoon op zijn Nederlands uit ‘Grimbergen’. Dat verstaat de serveerster helemaal niet, haha… Op één van de balken boven ons is ook een Belgisch gezegde geschreven en ze vraagt ons of we kunnen vertalen wat daar eigenlijk staat, want er wordt veel naar gevraagd, maar ze weet het eigenlijk niet: “ ’t zij in verdriet of grote vreugd, een goed glas bier doet altijd deugd”. Ja toch? ?
Het eten smaakt prima, de botten uit de ribbetjes kun je er gewoon uittrekken. Zo mals! Het is alleen wel een vrij grote portie. Ze hadden nog een ribbetje over en die ook maar op het bord gelegd.
Na een uur rijden we weer terug naar het hotel. Inmiddels is het bejaarden-warm geworden op de kamer. De TV gaat snel aan, want de eerste aflevering van The Voice of Australia is begonnen. Leuk!
Morgen staat Canberra op de planning. Tot ongeveer een uur of twee hebben we de tijd, want daarna rijden we door naar Katoomba, bij The Blue Mountains. Dat is een goed drie uur rijden en daar willen we ook niet in het donker aankomen. Tot morgen!
Het weer: zonnig! Eindelijk! 10 graden, met uitzondering in Merimbula: 17 graden
Aantal gereden kilometers: 521
Aantal achtbanen: 1