Woensdag 21 juni: Orlando (FL)
Na wederom een heerlijk ochtendje uitslapen, besluiten we om rond 12 uur maar weer eens erop uit te trekken. Vandaag gaan we Blizzard Beach maar eens onveilig maken. Echt zonnig is het niet, maar wel warm.
Als we de auto willen parkeren, zien we een vrijwel lege parkeerplaats. Zo zo, zou het rustig zijn in het park? Dat zou eigenlijk best lekker zijn.
We lopen het park binnen en gaan op zoek naar een kluisje. We hebben beide thuis al de zwemkleding aangetrokken, dus de kleding gaat ook meteen uit bij het kluisje. Wel zo makkelijk. Met de handdoeken en een koelboxje met wat water gaan we op zoek naar een ligbedje. We zien wel een paar lege bedjes, maar ze liggen steeds midden in de zon. Jaja, inmiddels is hij er!
Uiteindelijk vinden we er twee in de schaduw. We leggen de handdoekjes erop en de koelbox zetten we op een stoeltje welke we tussen de bedjes zetten.
Dan kijk ik op zij en zie de letters: P, de U en de B staan. PUB? Wat zou dat zijn? Toch niet iets voor ons, wel? ? en dat op kruipafstand van onze bedjes. Bah! Dan gaan we, uiteraard, weer op zoek naar een opstapplaats voor de lazy river. Ook in Blizzard Beach hebben ze die. Deze blijkt niet ver van onze bedjes af te zijn. We moeten even wachten voordat we wat lege banden tegenkomen en drijven dan weer heerlijk en relaxt op het water. Wat een zaligheid.
Na een rondje besluiten we om richting het ‘grote’ bad te gaan. Hier is hij wat kleiner dan in Typhoon Lagoon en komt er geen grote golf om de drie minuten, maar golft het constant in lichtere mate. Alhoewel, Martijn wordt er toch ook een beetje misselijk van en besluit al snel weer terug naar de kant te gaan. In het ‘grote’ bad heb je ook wat banden liggen waar je heerlijk in kunt zitten, maar door de golven, ga je wel behoorlijk op-en-neer ja. Ik snap Martijn wel. Al heb ik er geen last van. Ik blijf dus nog wel even in het grote bad.
Na een kwartier of wat zwem ik ook weer terug naar de kant. Martijn roept dat het alweer ‘half bier’ is. Half vier? Nee, geen idee hoe laat het is.
We halen uit het kluisje de portemonnee en lopen dan weer terug naar de pub waar we een Sam Adams Summer Ale halen. Drie stappen naar links en we zijn bij ons bedje. Heerlijk even genieten van ons biertje.
Dan lopen we weer terug om de portemonnee terug te leggen in het kluisje. Ik wil eigenlijk wel wat actie en we besluiten om met de stoeltjeslift naar boven te gaan. Vanaf daar kun je met drie verschillende glijbanen weer naar beneden. Twee hele steile en ééntje waarbij je in een grote band gaat zitten. We kiezen voor deze laatste. De band is groot genoeg voor meerdere personen en wij worden bij twee andere jongens in de band gezet… Wieee, gaan met die banaan!
Daarna gaan we nog maar eens een rondje in de Lazy River. Ofja, anderhalf, want we willen weer uitkomen bij de opstapplaats welke het dichtst bij onze bedjes is: Polar Bear Landing.
Na een ronde stap ik uit de band en ga ik verder op een paar van die noodles, of hoe heten die staven? Je blijft er in ieder geval heerlijk op drijven. Een Fotopass medewerker drijft ook heerlijk op een band. Eigenlijk zou ze aan de kant moeten blijven staan, want zo komt ze natuurlijk maar weinig nieuwe mensen tegen tijdens het drijven. Ze begint ook wat tegen ons te kletsen over haar nagels. Ehm… mevrouw is praatgraag blijkbaar.
Maar eigenlijk vinden we het zonder gekletst wat lekkerder. Gelukkig heeft ze al snel weer wat andere ‘slachtoffers’ gevonden. Niet veel later roept ze naar één van de lifeguards dat ze de armadillo’s gevonden heeft. Oh, zijn die hier ook ja?
Na anderhalve ronde verlaten we de ‘lazy river’. Eigenlijk te zonde om er weer uit te moeten, maar we willen het niet al te laat maken, omdat we vanavond ook nog naar een show van Cirque de Soleil gaan. Dan zien we een paar mensen staren naar de bosjes. Het zijn de armadillo’s! Wat grappig om te zien joh. Die beesten heb ik eigenlijk nog nooit zo in ‘het wild’ gezien. Ze graven wat in de bosjes. Ondanks dat het geen aaibare beesten zijn, vind ik ze echt te schattig voor woorden.
Ik besluit om nog even snel te gaan zwemmen in het ‘grote’ bad en Martijn gaat alvast op zijn bedje liggen, zodat hij wat kan opdrogen.
Na een minuut of tien kom ik erbij liggen. Inmiddels liggen de bedjes in het zonnetje, wat Martijn wat te heet vindt worden. Er zijn om ons heen inmiddels ook genoeg lege bedjes, dus verhuizen naar twee bedjes uit het zonnetje. Nog even lekker wat luieren en dan gaan we richting het kluisje om onze kleding op te halen.
Als we zijn omgekleed, lopen we weer terug naar de auto. Het is half 6, dus terug naar de villa heeft niet veel nut meer. We rijden dan ook meteen door naar Disney Springs en parkeren de auto om de hoek bij Cirque du Soleil. Alhoewel, in eerste instantie nog redelijk ver weg, maar als we naar ‘de tent’ lopen, zien we nog een plekje dichtbij. Ik ga de auto halen en parkeer hem uiteindelijk dus heerlijk dichtbij. Wel zo fijn voor straks, na de voorstelling.
Als eerste lopen we naar The World of Disney, waar we een mok van Goofy halen voor een vriendin van me.
We rekenen hem af en hij wordt meteen goed ingepakt. Iets te goed naar onze zin. De mok wordt wel tien keer ingewikkeld in een soort van kartonpapier. Dit maakt het echt een enorm pakket van. Zo kan hij helemaal niet meer in de tas joh. Eenmaal buiten lopen we dan ook naar een tafeltje om het pakketje iets wat in een normalere formaat te creëren. Dat is beter, zo past hij tenminste ook gewoon nog in m’n tas.
Dan gaan we op zoek naar wat eten en komen uit bij de Ierse pub: Raglan Road. Voor een tafel binnen is er een wachtrij, maar als je besluit buiten te gaan zitten, kun je meteen plaats nemen. Nou, laten we dat maar doen dan. We gaan in het hoekje zitten en bestellen dan beide een Guinness. In mijn beleving vond ik dit niet te zuipen, toen wij ooit in Dublin waren bij de Guinness brouwerij. Maar nu ik ook bier heb leren drinken, wil ik het toch zeker wel proberen. Het is immers een ‘stout’ en dat vind ik erg lekker. Martijn bestelt Bangers & Booz qua eten en ik ga voor de Fish and Chips.
Het biertje smaakt, zoals verwacht eigenlijk, prima en ook het eten is erg lekker. Helaas begint het dan te druppen. Sommige om ons heen verhuizen naar een tafel met een parasol. Wij blijven in eerste instantie zitten, maar als naast ons ook een tafel vrij komt met een parasol, besluiten we om toch ook maar te verhuizen. En dat blijkt een goede beslissing te zijn. Nog geen twee minuten later barst het los. De zijkant van mijn broek wordt wat nat, maar verder kunnen we droog blijven.
Na het eten, en als de regen gestopt is, lopen we richting de tent van Cirque du Soleil. Je merkt meteen dat het een stuk benauwder is geworden. De grond was natuurlijk behoorlijk warm en door de regen verdampt nu dat regenwater weer. En dat is te voelen. Pfff… Het is nog net wat te vroeg om naar Cirque du Soleil binnen te gaan. We lopen Disney Quest nog even binnen, maar helaas… op onze entreekaarten van Disney zit dit er niet meer bij. Dat wil zeggen, dit hoort er wel bij te zitten, maar omdat ze per 2 juli sluiten, hebben ze het er alvast afgehaald. Mochten we echt nog naar binnen willen, kunnen we dit regelen bij de kassa’s. Maar nee, zo graag hoeven we nou ook weer niet naar binnen. Dan lopen we naar House of Blues, welke naast de tent van Cirque zit en drinken we nog een cocktail. Ik ga voor de Hurricane en Martijn voor de Rum Runner. Gelukkig dat we kunnen zitten onder het afdakje, want inmiddels is het weer wat gaan druppen.
Na een half uurtje lopen we naar Cirque du Soleil. We hebben deze show, La Nouba, al eens eerder gezien, maar we krijgen bij de bestelling van de Disney Tickets ook twee gratis entreebewijzen voor La Nouba. Naja ach, dan gaan we daar uiteraard ook maar heen hè. In onze herinnering is de show fantastisch, dus niet vervelend om er heen te moeten.
We zitten in sectie 203, op rij FF. Vrijwel in het midden. Prachtig uitzicht op het podium. Iets voor 9-en komen er twee clowns de zaal in. Even wat vermaak, net voordat het begint. De zaal is overigens niet uitverkocht. Sterker nog, bijna de helft is leeg! Het is niet voor niets dat deze show, La Nouba, er mee stopt. Eind van dit jaar is het gedaan met La Nouba. Zo jammer… Maar wellicht komt er dan weer iets leuks voor terug. Geen idee nog.
We genieten intens van de show. Een combinatie van acrobatiek, humor en prachtige muziek. Geen idee welke act ik eigenlijk de leukste of spannendste vind. De meiden met de diabolo’s? De trapeze act? Of toch die jongens op de BMX? Na de show rijden we weer terug naar de villa. We kijken nog een paar afleveringen van Friends, ik tik ondertussen het verslag en Martijn zoekt wat filmpjes bij elkaar. Het wordt wel erg laat, zo na de voorstelling, maar morgen staat er he-le-maal niets op de planning. We kijken wel wat we gaan doen.
Vrijdag willen we in ieder geval weer naar Disney, dan hoppen we wat door de verschillende parken.
Gereden miles: 37 (60 km)
Weertype: warm
Aantal stappen: 7.214 (exclusief de stappen in het waterpark)