Maandag 29 mei: Tallahassee (FL) – Panama City (FL)
Wakulla Springs SP, Ochlockonee River SP, St. George Island SP en Race City
Een goed half uur voordat de wekker gaat worden we wakker. Vroeg gaan slapen werpt blijkbaar zijn vruchten af. We kleden ons aan en lopen naar het ontbijt. Wederom is het lekker rustig. En dat op Memorial Day! Ondanks dat dit ook weer een Quality Inn is, is het ontbijt minder uitgebreid dan ons vorige motel. Geen bagels, geen creamcheese en ook geen frootloops voor Martijn. Dan moeten we het maar doen met wat toast en jam. Gelukkig hebben ze wel roerei en activa voor de nodige eiwitten en vitamine.
Na het ontbijt zijn de koffers snel ingepakt en zijn we voor 9 uur al uitgecheckt. Het is ongeveer een half uur rijden naar onze eerste stop van vandaag: Edward Ball Wakulla Springs State Park. De planning is om daar alleen een tour met de boot te doen. Wandelen doen we later op de dag. Bij de ingang betalen we 6 dollar en rijden dan helemaal naar achteren. We parkeren de auto en als we uitstappen komt de geur van de verschillende BBQ’s ons tegemoet. Er zijn al behoorlijk wat gezinnen aan het picknicken. Heerlijke worstjes en bacon op de BBQ voor het ontbijt. Het ruikt echt fantastisch. Dat is echt het ding van vandaag ja, op Memorial Day met je gezin erop uit. Lekker ergens wat BBQ’en. Wat een zaligheid.
Iets verder is het gebouwtje waar we kaartjes kunnen kopen voor de boottour. Het kantoortje is nog niet open en er heeft zich al een rij gevormd voor de deur. We verwachten dat deze elk moment open kan gaan, aangezien ik weet dat de eerste boottour om 09.40 uur zal zijn en het is inmiddels 09.25 uur. Na een goed drie minuten wachten gaat de deur open. Door een computerstoring kunnen we helaas niet betalen voor een kaartje, maar er wordt gevraagd aan iedereen om na de boottour terug te komen om alsnog te betalen. Prima.
We wachten even en mogen dan aan boort van één van de vele boten. We zoeken een plaatsje achterin en de gids, Jim heet hij, verwelkomt ons allen. We vertrekken en vrijwel meteen zien we al een alligator liggen in het water. En daarna nog één en nog één. Ben maar gestopt met bijhouden hoeveel alligators we zien, want die zijn hier genoeg! We zien ook behoorlijk wat vogels en schildpadden.
Vervolgens roept Jim dat er voor de boot ook een Manatee zwemt, maar het is moeilijk te zien. Ik gok dat ik hem wel gezien heb, maar zeker weten doe ik het niet. Vrijwel de gehele boot ging ineens staan en als je dan achterin zit en niet zo lang bent… Helaas duikt hij nergens meer op. Jammer.
Ook zien we op een tak in het water een slang liggen en later ook wat Mullet vissen in de lucht springen. Dat is een apart gezicht om te zien. Ineens een vis die uit het water springt. Ja, genoeg dieren te zien. Erg leuk. Als er 55 minuten voorbij zijn, meren we weer aan. We lopen weer terug naar het kantoortje en betalen 8 euro per persoon voor de tour. Dit was het zeker meer dan waard.
Vervolgens stellen we de Tom Tom in op onze volgende stop: Ochlockonee River State Park. Dit parkje staat vooral bekend om zijn witte eekhoorns. In een goed drie kwartier rijden we er heen. We betalen 4 dollar entree en rijden dan ook in dit park helemaal naar achteren. We stappen uit en de vochtigheid komt ons tegemoet. Pfff, het is vrij bewolkt, maar warm is het nog zeker wel.
Het is even zoeken waar de River Nature Trail begint. Het is vooral erg druk in de rivier met recreanten. Het water ziet er nogal bruin uit, maar dat weerhoudt men er niet van om in het water te zwemmen, of met de boot of jetski erop uit te gaan.
We lopen langs het water af, door het bos, maar zien geen eekhoorns. Zelfs de vogels laten zich maar weinig zien. Na een wandeling van tien minuten, besluiten we om verder het bos in te gaan en beginnen de Pine Flatwoods Trail. Maar ook hier, geen witte eekhoorntjes. Of toch? We horen wat geritsel en ja! Een eekhoorn! Maar,… geen witte. Nee, gewoon een grijze. Ja, ook leuk, maar wij willen een witte!
We lopen weer verder, maar komen echt geen dieren meer tegen. Heel af en toe zien we een vogel, maar dat is het dan ook. Jammer zeg. Zonder deze witte eekhoorntjes is het park eigenlijk vrij saai.
In de auto komen we even bij van de hitte. Door de hoge vochtigheidsgraad gutst het zweet gewoon van ons voorhoofd. De airco in de auto is echt meer dan welkom. We lunchen meteen met een reep van de Cambridge en na een kwartiertje rust rijden we weer verder. Volgende halte: St. George Island State Park.
Na ruim een uur rijden we de brug naar St. George Island over. Een bordje vooraan de brug waarschuwt ons voor de vogels. Deze vliegen namelijk vrij laag over en weer. De pelikanen zweven heerlijk mee in de lucht. Prachtige vogels zeg.
Aan het eind van de weg komen we uit bij de vuurtoren, maar we besluiten om eerst linksaf te gaan, naar het State Park. We betalen 6 dollar entree en rijden dan door de duinen. Dit rijdt echt erg mooi. Als we ongeveer halverwege zijn, staat er een bord dat we niet verder mogen. Het is broedseizoen, dus laten ze de natuur met rust. Ja jeetje, net nu we juist gepland hebben om daar een wandeling te gaan maken. We parkeren de auto dus maar bij Sugar Hill Beach Area. Ook hier zijn weer veel gezinnen aan het barbecueën.
We lopen wat verder en komen dan uit bij het strand. Het is behoorlijk druk. Geen wonder ook, wat het is echt behoorlijk warm. Al scheelt het wel een graad of vijf met gisteren. Het zal nu namelijk maar een graad of 30 zijn.
Na een kleine wandeling over het strand lopen we weer terug naar de auto. Snel terug naar de airco. We rijden weer terug naar het dorpje en parkeren de auto bij de vuurtoren. We hebben geen zin om de vuurtoren zelf te bezoeken. Met dit weer trappen lopen, nee geen goed plan. We lopen de boardwalk over en komen dan weer uit bij het strand. Het is zowaar hier nóg drukker als op het andere strand.
Na een goed vijf minuten strand lopen we weer terug. Het is te warm om zo vol in de zon (jaja, inmiddels is de zon er gewoon!) naar mensen te kijken die heerlijk in het water liggen. Tegenover de vuurtoren zien we een winkeltje met ijsverkoop. Oef, dat is wel een heel goed plan. We kopen beide een Cornetto, maatje Amerika. Dat wil dus zeggen dat het niet alleen een Cornetto is en zélfs niet XL, maar Cornetto maatje XXL. Heerlijk genieten we ervan op een bankje bij een basketbal veldje. Drie jongens zijn wat aan het oefenen, maar kunnen er niet zoveel van. Dan komen er twee andere jongens aan en bekijken de boel. De drie jongens vragen of de twee mee willen doen, zodat ze een wedstrijdje kunnen houden. De twee zijn beduidend beter als de drie, hihi… Vervolgens komen er nog drie jongens aan. Ook zij mogen mee doen. De drie groepen van jongens kennen elkaar niet. Leuk dat zo iets gewoon kan hè. Totaal vreemden van elkaar en dan gewoon leuk met elkaar sporten.
Nadat we ons ijsje op hebben, maak ik nog wat foto’s van de strandhuisjes. Ik vind ze echt prachtig. Bij ons in Den Bosch, of eigenlijk in Rosmalen, hebben ze in de nieuwbouwwijk ook zulke houten huisjes staan. Die hebben de zelfde uitstraling en geven dezelfde sfeer als hier. Beetje jammer dat ons budget het niet toelaat om zo’n huisje bij ons om de hoek te kopen ?
De navigatie gaat op Race City in Panama City Beach. Oorspronkelijk staat er nog één State Park op de planning (St. Andrews SP), maar we zijn eigenlijk klaar met de state parken voor vandaag. Race City is een soort van kermis wat voor ons één achtbaan in de aanbieding heeft. Tom Tom geeft aan dat het ongeveer twee uur rijden is. Mooie tijd voor een chauffeurswissel, zodat ik weer op de laptop aan het verslag kan werken. Wat alleen wel jammer is, doordat mijn zonnebril polarisatie heeft, kan ik hem niet ophouden tijdens het tikken. De laptop is met m’n zonnebril op helemaal zwart, hahaha… En omdat de zon behoorlijk fel schijnt, schittert het enorm op de toetsenbord. Een luxe probleem, ik weet het, maar prettig is het niet. We stoppen daarom onderweg bij een CVS Pharmacy voor een zonnebril zónder polarisatie. Ja, dat tikt een stuk beter!
Vervolgens rijden we bij Mexico Beach een andere tijdzone in. We krijgen er een uurtje bij. Ineens is het dus niet 17.00 uur, maar 16.00 uur!
Onderweg rijden we af en toe door verschillende kneuterige vissersdorpjes. Het plan ontstaat om vanavond een keer vis te gaan eten in plaats van steak. Dat past wel bij de sfeer van deze omgeving. Rond 17.00 uur rijden we Panama City binnen. De Tom Tom staat ingesteld op Race City, maar we rijden letterlijk langs ons hotel van vanavond: Comfort Inn. We besluiten dus om eerst de koffers maar af te droppen. We krijgen kamer 301 toegewezen. Als we de deur van de kamer open doen, zien we dat er in de linkerhoek nog een ruimte is, maar veel meer dan één lamp staat er niet. Wel een mooie plek om onze koffers neer te zetten. Staan ze niet zo in de weg in de kamer. Maar we vinden deze extra ruimte wel wat nutteloos eigenlijk.
We bekijken op googlemaps wat er in de buurt aan restaurants zit bij Race City. Dit blijkt eigenlijk niet zo heel veel te zijn. Iets verderop in die straat, langs het strand van Panama City Beach, lijkt ons Barefoot Bar & Grill wel iets. Ze hebben in ieder geval Fish & Chips op de kaart. Daar hebben we beide wel zin in.
Als eerste rijden we naar Race City. Onderweg komen we langs de typische toeristenattracties als Ripley’s en Wonderworks. Heerlijk fout.
Ter plaatse zien we meteen dat dit kleine kermisje echt niets voorstelt. Snel de achtbaan maar doen en weg. We kopen twee kaartjes van 5 dollar (officieel 6 dollar per persoon, maar bij ons hotel vonden we nog een coupon voor 1 dollar korting per persoon, snel verdiend toch?) en lopen dan weer terug naar de achtbaan. Met recht een echte kermisbaan. We mogen meteen plaatsnemen in het middelste karretje van de drie. Gelukkig is deze baan niet zo erg als de ‘hel’ baan van gisteren. Deze is gewoon oké. Nadat we de achtbaan gedaan hebben, lopen we weer terug naar de auto. Nee, Race City is verder een sfeerloos parkje.
Op een goed vijf minuten rijden van Race City ligt Barefoot. We nemen plaats aan een leuk hoog tafeltje met uitzicht op het strand. De zon is inmiddels onder, maar koud is het zeker niet. Wel waait het iets. Eigenlijk hadden we in de planning om vanavond eens geen alcohol te nuttigen, maar deze omgeving vráágt gewoon om een roseetje of bier. Martijn neemt dus een ShockTop en ik ga voor de Barefoot White Zinfadel. En uiteraard gaan we beide voor de Fish & Chips. Alhoewel Martijn zonder ‘chips’ neemt. Je mag namelijk zelf twee bijgerechten kiezen en hij kiest voor koolsla en uienringen. Ik ga ook voor de uienringen, maar kies er zoete aardappelfrietjes bij. Het smaakt erg lekker, maar doordat we buiten zitten, koelt al het eten wel snel af.
Als we ons eten op hebben, lopen we nog even over het prachtige witte strand van Panama City Beach en daarna rijden we weer terug naar het hotel.
Uiteraard heb ik vandaag de 10.000 stappen weer gehaald. Jeuh! Morgen staan er weer wat State Parks op de planning en verder ook nog het dorpje Seaside en ‘s avonds het pretparkje Waterville.
Ook rijden we morgen een nieuwe staat voor ons in, namelijk Alabama!
Aantal gereden miles: 193 (310 km)
Weertype: warm, vochtig, bewolkt en zonnig
Aantal achtbanen: 1
Aantal stappen: 12.240