Dag 14: Dollywood

Print Friendly, PDF & Email

Donderdag 8 juni: Gatlinburg (TN)


Ondanks dat dit hotel gratis ontbijt aanbiedt, besluiten we toch om deze ochtend te gaan shaken. Dit gaat een stuk sneller en na twee dagen ongezond eten (vooral die Jumbo Combo van het Hardrock Café is volgens ons nog blijven plakken), wellicht niet geheel onverstandig. Zeker ook omdat we vandaag waarschijnlijk wederom wat ongezond gaan lunchen. Zeven jaar geleden in Dollywood zó ontzettend lekker gegeten. In onze herinnering was het broodje behoorlijk groot, waardoor een ontbijt zonde zou zijn voor de eetlust.

Via een reactie op Facebook lees ik dat de achtbaan ‘Lightning Rod’ wellicht gesloten is. Helaas krijg ik die bevestiging ook als ik op de site van Dollywood zelf kijk. Blijkbaar waren er veel storingen geweest en nu is hij voor langer tijd in onderhoud, zodat ze de problemen kunnen verhelpen. Nou zeg, doe dat in je eigen tijd! Niet als Lin & Tijn langskomen… We keken juist zo uit naar deze baan. Ach ja…

Later dan gepland lopen we naar de auto en stellen we de Tom Tom in op Dollywood in Pigeon Forge. Dit ligt op een goed kwartier rijden.

DSC_6175

We mogen de auto parkeren op parkeerplaats C en moeten dan een minuut of vijf wachten voordat we in het shuttletreintje plaats mogen nemen.

IMG_2700

Bij de ingang kopen we een ticket á 75,20 dollar per persoon (ka-ching!). Als we naar binnen lopen, vragen we meteen aan een medewerker wat de toestand is voor Lighting Rod. Ze heeft droevig nieuws voor ons: de hele dag gesloten! Eigenlijk hadden we daar al een beetje op gerekend natuurlijk, maarja… je weet ooit nooit niet. Dan zien we dat de meeste mensen rechtsaf slaan. Laten wij dan maar naar links gaan. Hierdoor moeten we even een stukje lopen om bij de eerste attractie te komen. Maar dat geeft niet, want dat is natuurlijk alleen maar goed voor mijn stappenteller. Het is wel iets wat omhoog lopen. Nóg beter voor de lijn ?

DSC_6356

We komen uit bij de houten achtbaan ‘Thunderhead’. Eentje van het merk GCI. We moeten een beurt of twee wachten en zien dan dat er helemaal niemand in de rij staat voor het voorste karretje. Nou, laten wij onszelf dan maar opofferen. De baan is echt super! Maar we zijn eigenlijk ook niet anders gewend van Great Coasters International. We doen hem dus gewoon nóg een keer. Zo druk is het niet. Ditmaal gaan we bijna achterin zitten. Vanuit daar is hij ook leuk, maar voorin is hij toch beter. Veel soepeler ook. Doordat ik nét te laat bedenk dat je vanuit het stationnetje een leuke foto van het karretje kan maken, doen we hem gewoon voor de derde keer. Heel vervelend hoor.

IMG_2706

DSC_6181

DSC_6245

Dan vinden we het genoeg geweest. Dit park heeft natuurlijk nog meer attracties dan de Thunderhead. Naast de houten achtbaan ligt de kinderbaan ‘Whistle Punk’. Een nieuwe voor ons. Dus pikken we die gewoon even mee. Leuke baan, zeker. Maar wel een beetje klein voor ons.

DSC_6190

We lopen verder in dit prachtig aangelegde park en zien dan twee mensen van Dollywood bij de ingang van Mystery Mine staan. Ohjee, nee toch? Jawel, ook deze is gesloten. Maar ze weet niet voor hoelang. Dit kan de gehele dag zijn, maar wellicht zijn ze over een uur weer open.

DSC_6266

De derde baan die we doen is FireChaser Express. Ook een nieuwe baan voor ons. Het is een familiebaan van het merk Gerstlauer. Hier hebben we voor het eerst een echte wachtrij. Al geven de borden aan dat het 30 minuten is, zitten we na een goed twintig minuten wachten al in het karretje. Het meeste waarmee je het kan vergelijken is op een ‘minetrain’. Al heeft deze een leuke twist, namelijk: je gaat ook een stukje achteruit. Erg leuk gedaan.

DSC_6272

DSC_6286

Schuin tegenover FireChaser Express ligt Wild Eagle. Oók een nieuwe baan voor ons. Tevens ook nog eens een nieuwe soort baan voor ons, namelijk een B&M Wing Coaster. Een achtbaan waarbij je aan de buitenkant hangt met je ‘karretje’. Erg benieuwd hoe dat is. Alhoewel we natuurlijk wel zo’n vergelijkbare soort hebben gedaan als 4D coaster. Dan hang je ook aan de buitenkant, maar dan gaat het karretje ook nog in de rondte. Dat is hier dan weer niet het geval. We hoeven vrijwel niet te wachten en kiezen eerst voor de rechtse kant. Voor de voorste karretje staat wel een rij, dus we besluiten hem maar op rij 2 te doen. Hij gaat behoorlijk hoog de lucht in. Ik zit aan de binnenkant van de twee stoelen. Martijn zit dus aan de meeste buitenkant. Bij mij zit aan de rechterkant een stukje staal, zodat je je been niet helemaal kunt strekken. Al heb ik er maar weinig last van.

DSC_6306

DSC_6284

DSC_6307

DSC_6309

En eerlijk? We vinden de baan een beetje tegenvallen. Hij is niet vervelend of iets dergelijks hoor, maar we vinden hem wat tam. Waarschijnlijk zijn we gewoon te verwend. Uiteraard doen we hem ook nog een keer aan de andere kant. Daar is de rij voor het voorste karretje een stuk korter, dus besluiten we maar om een beurt of twee te wachten. Ditmaal ga ik aan de buitenkant en Martijn binnenin. Daar zit ook zo’n stukje staal, maar ditmaal is hij wat groter. Hierdoor kan Martijn zijn been dus écht niet strekken. Beetje jammer. De linkerkant vinden we overigens wel iets leuker als de andere kant. Of zou het liggen aan het feit dat we hem nu al eens gedaan hebben en dus weten wat we konden verwachten?

DSC_6344

We lopen weer verder door het park. Inmiddels hebben we honger gekregen en komen we in de buurt waar we zeven jaar geleden zo lekker hebben gegeten. De Tennessee Tornado achtbaan laten we links liggen, maar Blazing Fury doen we wel. Heerlijk, zo’n darkride met water. Ofnee, zónder water blijkbaar. Je hoort de ‘splut’ wel, maar er is geen water. Dat is dan wel weer jammer.

DSC_6330

Als we bij het eettentje aankomen waar we zeven jaar geleden dus zo’n lekkere sandwich hebben gehad, zien we die nu niet meer op het bord staan. Oh! Ook de Big Skillet is weg! Nou zeg… Wel zien we dat ze lekkere broodjes met pulled pork hebben. Maar we besluiten om nog een stukje verder te lopen. Links en rechts zien we allerlei leuke winkeltjes en oude ambachten aan het werk. Je kunt hier dus demonstraties van leer maken, potten bakken en glas blazen zien. Dan komen we uit bij Miss Lillian’s Bar-B-Q. Ook hier hebben ze van die lekkere broodjes Pulled Pork. Maar hier met aardappeltjes in plaats van friet, zoals ze bij even hiervoor hebben.

We bestellen twee broodjes en als we dan de broodjes krijgen, zien we dat we ze zonder bijgerechten hebben besteld (en deze bijgerechten ook niet betaald hebben). Hm, eigenlijk wel beter voor onze gezondheid én portemonnee. We wisten niet dat dit een optie was. Dit staat namelijk niet op het bord. Maar één broodje zonder bijgerechten blijkt meer dan genoeg te zijn. Het smaakt echt verrukkelijk!

IMG_2712

Na het eten lopen we verder en zien we een eettentje met de Big Skillet staan. Maar de broodjes die er geserveerd worden, lijken totaal niet op het broodje van destijds. Ja, het was een goede keuze om toch voor het broodje met Pulled Pork te gaan en niet verder te zoeken naar de Big Skillet ?

DSC_6378_cr

Inmiddels zijn we het park rond en is het nog maar kwart voor drie. Beetje vroeg om het park al te verlaten. We besluiten dan ook om het park nog eens rond te lopen, maar dan niet voor de attracties maar wellicht voor wat foto’s te maken. Dit hebben we tijdens ons eerste rondje ook wel gedaan, maar toen was de lucht nog wat donkerder. Nu zijn bijna alle wolkjes verdwenen. Bij Dollywood Emporium kopen we nog wat shirts en beginnen dan aan ons tweede rondje. Helaas doet Mystery Mine het nog steeds niet.

DSC_6247

Uiteindelijk lopen we om iets over 4 het park uit. Met het shuttle-treintje weer terug naar de auto. Omdat het nog zo vroeg is, besluiten we om naar de Walmart te gaan. Ons water is vrijwel op en ook onze koekjes, welke we onderweg tijdens het rijden als snack nuttigen. Meteen vullen we ons voorraad Lime-a-Rita’s weer aan en kopen we wat pretzels met humus.

Vanaf de Walmart is het een klein half uurtje terugrijden naar ons hotel. Eenmaal terug op de kamer, tik ik alvast ons verslag en zoekt Martijn wat foto’s uit. Rond half 8 lopen we weer naar de hoofdstraat. De planning is om vandaag bij Cherokee Grill & Steakhouse te gaan eten. Dat is weer eens wat anders dan een bekende keten. Het ziet er aan de buitenkant vrij ‘sjiek’ uit. We bestellen een Brown Bear Ale. Een donker biertje dus. En verder ga ik voor de biefstuk met blauwe kaas en Martijn voor de Bourbon Glazed Rotisserie Pork. Mijn biefstuk smaakt echt goddelijk! Zo mals! Ook de bediening is hier vrij correct. Heel anders als de commerciële ketens. Daar zijn ze ook wel correct, uiteraard. Maar toch doet het hier iets sjieker aan. En dat is niet eens aan de prijs af te zien. Gewoon ook normale gemiddelde prijzen.

IMG_2724

IMG_2726

IMG_2729

Na het eten lopen we nog wat door de hoofdstraat. We willen eigenlijk wel wat Moonshine proberen. Hét lokale drankje hier. Maar bij de Ole Smoky Moonshire Holler is het erg druk. Dan maar naar Sugarlands Distilling Company. Maar bij het afrekenen (je betaalt 5 dollar per persoon om de verschillende smaken te proeven) pakt hij de credit card niet. Men vermoedt dat de CC geblokkeerd is. Oeh, dat zou niet mooi zijn. Gelukkig heb ik ook nog een CC, maar die hebben we niet bij ons. Deze ligt opgeborgen in mijn koffer. Mocht Martijns portemonnee gejat worden, dan hebben we in ieder geval nog mijn CC achter de hand. We hebben op zich wel genoeg cash bij ons, maar besluiten om toch door te lopen. Cash heeft niet onze voorkeur. Dan kun je zo slecht achterhalen wat het nou uiteindelijk in euro’s gekost heeft. Ik ben nogal autistisch ingesteld en wil graag na mijn vakantie een mooi schemaatje maken waar we ons geld, mooi gecategoriseerd, aan uitbesteed hebben.

We lopen weer verder langs de verschillende ‘zut’ shops. Uiteindelijk komen we uit bij Old Smoky Barrelhouse. Hier kun je, naast een paar Moonshine’s, ook whiskey proeven. Hier pakt hij de Credit Card van Martijn wel en betalen dus 5 dollar per persoon om te proeven. We nemen plaats aan een lange bar. We lopen twee proefrondes achter, maar deze worden snel ingehaald. We proeven verschillende smaken whiskey’s: de normale, perzik, kaneel, nootjes… in totaal 13 stuks.

IMG_20170608_212934415

IMG_20170608_213014811_HDR

IMG_20170608_214730722

De laatste, met mango, is echt té sterk qua pittigheid. Onze tong staat gewoon in brand joh. We snappen heel goed dat hij deze tot het laatst heeft bewaard. Maar onze favoriet is toch wel degene met perzik. We kopen een fles en een t-shirt. Doordat we aan de proeverij hebben meegedaan, hebben we in totaal 10 dollar korting. Toch mooi meegenomen.

IMG_20170608_214746299

We lopen weer terug naar de hotelkamer. Ik zie op mijn stappenteller dat ik de 20.000 nét niet gehaald heb. Goh, laten we buiten dan nog maar even een rondje lopen hè ?

Gereden miles: 29 (47 km)
Weertype: zon!
Aantal stappen: 20.314

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *