Vrijdag 19 juni: South San Francisco (CA) – Seaside (CA)
Facebook, Ikea, Google, Outlet en Santa Cruz Beach Boardwalk
Na een heerlijke nachtrust, worden we om 8 uur wakker van de wekker. Vandaag doen we het lekker rustig aan. We hebben verschillende mogelijkheden op de planning staan, maar nog geen idee wat we gaan doen eigenlijk.
Kwart voor 9 lopen we richting het ontbijt en alweer zijn alle tafels bezet, al zien we in een achteraf hoekje wel een tafel voor drie en eentje voor twee leeg staan. Hoppa, claimen die hap. Maar als Martijn terugkomt met de koffie, vertelt hij dat er in de open lobby een tafel van 4 is vrijgekomen. Dat is natuurlijk nog beter. We eten ons buikje rond en lopen dan weer terug naar de kamer. Blijven we nog steeds met de vraag zitten: wat gaan we precies vandaag doen? Via goede vriendin Jolanda kregen we de tip om naar Winchester Mystery House te gaan. Dat lijkt ons inderdaad erg leuk, maar als we de prijzen bekijken vergaat ons enthousiasme. Zes-en-dertig dollar voor een uur rondleiding… Hm… Vervolgens bekijken we het aanbod aan Whale Watching in Monterey. Lief nichtje Alice kwam met deze tip. Kosten hiervan zijn 40 dollar voor 2,5 uur. Ja, niet goedkoop… Maar zeker wel waard, denken we. Maar er staat wel exclusief als notitie bij: het kan erg koud zijn en je kunt zeeziek worden. Oef, met de kou zijn we eigenlijk wel even klaar mee en zeeziek willen we ook niet worden. Wellicht een andere keer dan maar.
Vervolgens valt ons oog op Facebook en Google in mijn aantekeningen. Ja ach, kost niets en het ligt enorm op de route voor naar Santa Cruz te gaan. Ja! Dat doen we! Wellicht ook even naar een Ikea? Deze blijkt tussen Facebook en Google in te liggen, dus óók nog op de route. En als we dan nog tijd over hebben, kunnen we nog gaan shoppen bij de Great Mall Outlet in Milpitas.
Met alle adressen bij de hand, pakken we alle spullen in de auto en checken we om half 11 uit. Als eerste rijden we naar Facebook. Deze bevindt zich op de Hacker Way. Uiteindelijk is het ook maar een gewoon bedrijf, maar bij de oprit naar hun gebouw toe staat een ‘facebook duim’ en die willen we natuurlijk wel even fotograferen. Na een goed half uur rijden, zien we de duim en rijden we naar het parkeerterrein. We parkeren de auto en lopen dan weer terug naar de duim. Hij ziet er wel iets anders uit dan normaal, want hij is verpakt in regenboogkleuren. Volgende week is de Gay Pride en veel bedrijven laten blijken dat ze ook achter de vrijheid van liefde staan. Zo dus ook Facebook. We maken wat foto’s en lopen dan weer terug naar de auto. Grappig hoor!
Dan rijden we door naar de Ikea. Niet dat we iets nodig hebben, maar ach. We maken voor ons en voor mijn ouders een gratis Ikea Family pasje aan.
Daarmee krijgen we een gratis kopje koffie (jaja, we blijven Hollanders hè ? ), maar we nemen er wel een gebakje bij en dat kost ons wel wat geld, hahaha… Het smaakt ons prima en dan lopen we nog wat door de Ikea. Bij het familie gedeelte kopen we twee kleine paraplu’s. De onze zijn namelijk zo enorm versleten en hier kosten ze maar 3 dollar per stuk. Geen geld joh! We zien ook de rugtassen welke we twee jaar geleden bij de Amerikaanse Ikea gekocht hebben, alleen ze hebben niet meer onze kleur. Wij hebben een oranje tas en nu hebben ze alleen nog maar de roze. Als ze nou paars waren, had ik er zeker eentje bijgekocht ?
We rijden weer verder naar onze volgende bestemming: Google. Ook dit is eigenlijk maar een bedrijventerrein, maar ze hebben daar van die leuke gekleurde fietsen en die wil ik wel even op de foto hebben. Als we het terrein oprijden, zien we dat het enorm druk is. Het is prachtig weer en veel mensen lopen buiten, óf fietsen wat rond op de kleurde fiets. We doen er een tijdje over om een parkeerplek te vinden, maar uiteindelijk vinden we er één. We lopen in de richting van hun bedrijfsrestaurant. Je mag niet naar binnen, maar je mag wel gewoon tussen iedereen op het terrein buiten lopen. Het is heerlijk zonnig weer. Helaas zijn vrijwel alle fietsen verdwenen. Ze zijn vrijwel allemaal in gebruik. Het is ook zo’n lekker weer hier.
We lopen wat rond en verschillende logo’s worden vastgelegd door de camera. Bij het terras staat ‘andproud’, waarbij het laatste gedeelte ‘proud’ ook weer in regenboogkleuren staat. Gok dat hier normaal gesproken ‘android’ hoort te staan ? Leuk hoor zo’n homo-week, maar nu hebben we niet de officiële logo’s… Maar wel weer de unieke. Ook leuk natuurlijk.
Vervolgens herinnert Martijn zich dat er ook ergens bij Google een Androidtuin moet staan, met de verschillende android poppetjes. Hij zoekt het even op – want uiteraard hebben we hier internet – en rijden er dan heen met de auto. Wat grappig zeg. Het zijn de verschillende logo’tjes welke bij de verschillende versies horen. Zoals Jellybean, cupcake, gingerbread etc etc. Super cool!
Ook wordt de streetview auto op de foto gezet. En dan zijn we klaar hier. We hebben nog tijd genoeg, dus stellen we de Tom Tom in op Great Mall Outlet. Ik heb tenslotte nog een Levi’s broek nodig en ook voor goede vriendin Tavita hebben we nog wat kinderkleding nodig.
Onderweg hebben we behoorlijk wat last van files, maar uiteindelijk zijn we om kwart over drie bij de outlet. Als eerste lopen we naar de Levi’s store. Met mijn maten bij de hand zoek ik er eentje uit. Maar degene die ik eigenlijk wil, hebben ze ook hier niet. Wel pas ik er eentje met bootcut aan (in plaats van straight) en hij zit inderdaad beter bij de benen dan de ander. Maarja, nu nog de juiste vorm. Van de bootcut hebben ze alleen Demi Curve, terwijl ik toch echt de Bold Curve nodig heb. Helaas, weer niet geslaagd.
Vrijwel tegenover de Levi’s zit een GAP Outlet. Mijn moeder is nog steeds op zoek naar een vestje – al zijn de temperaturen hier toch zeker weer lekker te noemen. En ze slaagt erin om een mooie te scoren voor nog geen 25 dollar. Hoppa! Ook Martijn wil een nieuwe, want hij heeft nu een donkere en hij wil eigenlijk een oranje. Meteen ook handig voor op zijn werk, aangezien hij er nu steeds mee op-en-neer sleept.
We lopen weer verder en zien dan ineens een winkel van Maidenform. Voor mijn vakantie heb ik bij de V&D eentje gekocht van dit merk. Hiervan heb je ze namelijk ook zonder beugel. Ik vind die dingen altijd zo irritant, maar bij de V&D hebben ze maar sporadisch mijn maat. Ook maar twee verschillende kleuren en hier zie ik ze in vijf verschillende kleuren! En ook gewoon mijn maat hangt er bij allemaal bij! Koop je er twee, dan krijg je de derde er gratis bij. Oef, moet ik gewoon kiezen welke ik niet koop. Best moeilijk. Alle vijf zijn ze gewoon leuk. Maar uiteindelijk lukt het me om een keuze te maken. Gelukkig maar ? En al met al $85 korting.
Dan komen we uit bij Carter’s. We vragen aan de verkoopster of ze weet waar de t-shirts liggen welke we laten zien via onze PDF. Normaal gesproken loopt de verkoopster mee en pakt ze zo erbij. Maar deze niet. Zij wijst wat naar achteren: “Ja, die moeten daar en daar ergens liggen. En die moet daar ergens liggen”. En zonder verdere interesse gaat ze weer verder met haar werk. Goed, dan zoeken we zelf wel. Maar dat blijkt moeilijker dan gedacht. We snuffelen wat rond, maar veel kleding ligt gewoon door elkaar. Nee, dan laat maar. We proberen het nog wel een keer in Los Angeles!
Vervolgens komen we uit bij de Foodcourt. Inmiddels is het al half 6 en beginnen we toch wel wat honger te krijgen. Oorspronkelijk was de planning om ergens op de Boardwalk wat te eten, maar in mijn belevenis is daar eigenlijk niet zoveel te halen. Alleen maar wat fastfood. En een foodcourt is toch wel erg Amerikaans natuurlijk. We lopen wat rond en krijgen zo af en toe wat aangeboden om wat te proeven. Bij Little Tokyo blijven we hangen. Ze hebben daar Pinapple Chicken. Oeh, en dat smaakt ons toch lekker! En dus nemen we alle vier daar een gerecht. Zo, ons buikje is weer rond!
Daarna lopen we weer terug naar de auto en stellen de Tom Tom in op Santa Cruz Beach Boardwalk. Het blijkt een uurtje rijden te zijn. Als we een goed tien minuten onderweg zijn en we in een file belanden, bedenk ik me ineens: goh hee, als ik nu niet aan het rijden was, had ik wellicht alvast aan het verslag kunnen werken. Scheelt weer tijd voor straks, aangezien we vast niet – net als afgelopen twee dagen – om half 9 bij het hotel zouden zijn. We pakken de afslag en iets verderop parkeren we de auto. De chauffeur en bijrijder wisselen van stoel en rijden dan weer verder via het langzaamaan rijdende verkeerd.
Als we in Santa Cruz aankomen merken we dat het hier ook druk is. Het is natuurlijk vrijdagavond, begin van het weekend. We parkeren de auto op één van de vele parkeerterreinen á 15 dollar en lopen dan richting de Boardwalk.
We lopen wat rond en kopen dan bij een verkooppunt voor 24 dollar aan tickets. Je betaalt hier namelijk per attractie en wij willen alleen maar de twee achtbanen doen. De derde achtbaan is een kiddie en hebben we twee jaar geleden al gedaan. De oude houten achtbaan hebben we ook al twee jaar geleden gedaan, maar hij is te leuk om over te slaan. En verder moeten we nog ‘Undertow’ doen. Die was nog in aanbouw toen wij er twee jaar geleden waren. Ofja, wij waren er in juni en in juli opende hij. Grrr, nét misgelopen dus. Per baan kost het 6 dollar.
We lopen richting Undertow, maar eerst wordt er nog een toetje genuttigd. Tegenover Undertow, op het strand, staat een podium klaar. Elke vrijdag wordt er namelijk een gratis concert gegeven. Vandaag zal Eddie Money optreden. Geen idee wie het is, maar we zijn benieuwd. Het loopt al behoorlijk vol met de mensen. Ook op de boardwalk zelf verzameld zich vol met de mensen om een leuk plekje te scoren om goed het podium te zien.
De rij voor Undertow is niet zo lang. Binnen een minuut of vijf zitten we in een karretje. Het is een standaard Gerstlauer en dus erg leuk! Lekker soepel ook.
Inmiddels begint het al wat te schemeren en horen we de klanken van Eddie Money. Klinkt best goed eigenlijk! Wel een wat oude vent volgens mij, maar ach… De sfeer is in ieder geval prima hier.
We lopen nog wat winkeltjes af voor een t-shirt, maar zelfs in het winkeltje waar ik twee jaar geleden nog kon slagen voor een shirt, hebben ze nu niets voor me. Ofja, één shirt vind ik eigenlijk best mooi, maar die hebben ze – uiteraard – niet meer in mijn maat. Al had ik nu een XL aan en ik eigenlijk maar een L’tje nodig heb van dit shirtje. Dat is op zich positief, maar ze hebben hem niet meer op voorraad, dus ik heb er niets aan.
Dan lopen we weer terug naar Giant Dipper, de houten achtbaan. Twee jaar geleden was dit Martijns 500e achtbaan. Met de nieuwe Undertow erbij, zit hij nu op 537 achtbanen ? Ik zit overigens nu op de 543 stuks. We zijn na ruim 10 minuten wachten aan de beurt. En na de eerste drop weten we het weer: Ohja, deze was niet zo subtiel! De baan is dan ook niet heel erg jong meer. De baan is in 1924 geopend, dus hij mag dan ook wel wat onsubtiel zijn ?
Inmiddels is het behoorlijk donker geworden. Onderweg naar onze auto kopen we nog een aardappelsnack (de aardappel wordt in kleine schijfjes gesneden en dan gefrituurd. Ofwel: chipjes. En deze mag je dan met verschillende poeder-smaken besprenkelen). Het smaakt heerlijk.
Vervolgens zijn we bij de auto, stappen in, en komen dan in een behoorlijk file terecht. Tja, het is natuurlijk inmiddels al half 11 en de meeste gaan nu naar huis.
Uiteindelijk zijn we om half 12 bij ons hotel in Seaside: Econo Lodge. We krijgen de kamers 200 en 201 toegewezen. Op de eerste verdieping dus. Niet zo handig voor de koffers, maar ach. Ze zijn snel naar boven gesjouwd. Snel installeren we de boel en maak ik het verslag af. Morgen gelukkig niet al te vroeg op staan, dus een keer na 12-en slapen is ook niet zo’n ramp ?
Morgen gaan we het eerste gedeelte van de kustweg rijden, tot aan Morro Bay. Hopelijk hangt hier ook geen mist langs de kust, want dan zien we natuurlijk nog niets van het prachtige uitzicht.
Weertype: weer lekker warm!
Aantal gereden mijl: 125 (200 kilometer)