Donderdag 18 juni: South San Francisco (CA)
Twin Peaks, Disney Family Museum, Golden Gate Bridge en Lombard Street
Om 07.00 uur wordt er op de deur gebonsd. “Ja”, roep ik uit een reflex. Maar ik hoor verder niets. Martijn loopt naar de deur en kijkt door de deurspion. Het blijkt iemand te zijn die hier verkeerd zit. Handig… Lag net zo lekker te slapen. De wekker staat op 8 uur, niet op 7! Snel de ogen maar weer dicht. En ehm die neusspray… werkt ook ’s nachts als een tierelier! Zalig geslapen!
Rond kwart voor 9 kloppen we op de deur bij mijn ouders en lopen we gezamenlijk naar de ontbijtruimte. Waar we gisteren nog genoegen moesten nemen met 2 keer een tweepersoonstafeltje, moeten we nu genoegen nemen met… NIETS! Het is hártstikke druk! We pakken alvast een bekertje koffie en gaan dan op de bank zitten. Wellicht maar onhandig op de bank gaan ontbijten? Dan komt er een man naar ons toe en wil erbij komen zitten. Prima. Maar vervolgens komt ook zijn vrouw erbij, maar de twee overige lege stoelen, die houden we bezet voor mijn ouders. Ze lopen wat verdwaald rond. Vervolgens ziet Martijn dat er langs het raam weer 2 keer 2-persoonstafeltjes vrij zijn. Mooi. We lopen er heen, maar die man van net loopt er ook heen. Hij gebaard ons om aan de ene tafel te gaan zitten. Maar meneer: wij zijn met vieren, dus helaas… wij kunnen niets met met één tafeltje voor twee. En lopen dus maar weer naar de bank toe. Maar wat is dat nou weer? Ook de man en vrouw lopen naar de bank toe. Zucht. Bedoelde hij nou dat wij daar met zijn vieren hadden mogen zitten dan? Ik weet het niet meer en we ploffen weer neer op de bank. Vervolgens kijkt de man ons dus raar aan en wil weer gaan zitten met zijn vrouw op de bank. Nee, meneer… we zijn met zijn vieren!
Dan gaan de man en vrouw aan een tafeltje voor 4 zitten, waar al één mevrouw zit. Ook prima. En dan ziet mijn moeder een ander tafeltje voor 4 vrij komen. Hop en we duiken er meteen op af. Lang verhaal, hoop gedoe. Maar uiteindelijk hebben we prima ontbeten dus ?
Nadat we na het ontbijt onszelf nog even opgefrist hebben op onze kamers, rijden we na 10-en weg richting San Francisco. Als eerste staat op de planning: Twin Peaks. Dat zijn twee bergen op de weg richting Downtown. Vanaf daar heb je prachtig uitzicht op de grote gebouwen van San Fran. Maar het is nog wel erg mistig buiten. De wolken razen erg laag over ons heen. Hm,… dat is geen goed teken. Als we de berg oprijden, zien we zelfs dat we af en toe zelf door de wolken rijden. Ohjee,.. Dan zijn we bij het uitkijkpunt en wat we al vermoeden: totaal geen zich op downtown San Francisco. Eén grote grijze massa… Bah! Al heeft het wel wat spookachtigs zo.
In één van de reacties op onze blog was een tip gekomen om wellicht ook naar The Westin te gaan aan Union Square voor mooi uitzicht. Maar na het zien van de mist in de stad vanaf Twin Peaks, lijkt ons dat eigenlijk niet zo’n handig idee.
Dan stellen we de Tom Tom in op Alamo Square. Op dit plein, aan de Steiner Straat, staan zes Victoriaanse huizen welke eigenlijk bekend zijn geworden door de serie Full House. Het is even zoeken naar een parkeerplekje, maar in een zijstraat vinden we er dan toch één. We moeten hierdoor wel even een pittige wandeling omhoog maken, maar dan heb je ook wel prachtig uitzicht op de huizen. Het is erg druk in het park. Iedereen fotografeert de huizen en sommige maken een selfie. Je zou er maar wonen. Elke dag komen dan honderden mensen foto’s maken van je huis. Ach ja, dat weet je uiteindelijk zelf ook wel als je het huis koopt. Bedoel, de serie Full House is van eind jaren tachtig, begin jaren negentig… Als je het vervelend vindt dat er gefotografeerd wordt, dan ben je allang verhuisd, lijkt me.
Vervolgens lopen we weer terug naar de auto en stellen we de Tom Tom in op het Disney Familie Museum. Maar dat blijkt moeilijker dan gedacht om in te stellen. Het adres is namelijk 104 Montgomery Street, maar San Francisco kent twee van deze dezelfde straatnamen. De één ligt in de wijk Presidio en de andere in het Financial District en we moeten degene in de prachtige wijk Presidio hebben. Maar zo gemakkelijk is dat nog niet om in te voeren in de Tom Tom. Dan kom ik op het idee om wellicht een kruising in te tikken en dat werkt!
Onderweg naar Disney zien we ineens een bord met Best Buy erop. Aangezien we een geheugenkaart erbij willen kopen en ook nog een USB-sticky voor de back-up van onze foto’s, parkeren we de auto en gaan we op zoek naar de Best Buy. Dit blijkt nog niet zo gemakkelijk. Als eerste lopen we de Target binnen. Oh, hier hebben ze ook kleding. Misschien zijn van die enkelsokjes wel handig voor me als ik mijn sneakers aan wil. Nu doe ik dat namelijk op blote voeten en dat geeft waarschijnlijk meer kans op blaren. Vervolgens vragen we na waar we de Best Buy kunnen vinden. Via de eerste verdieping moeten we weer naar buiten lopen en dan via een trap op de parkeerplaats weer een verdieping naar boven. En dan ineens beseffen we: hier zijn we al eens geweest! In 2013, toen was tijdens onze heenreis de laptoprugzak gestolen in Antwerpen en waren we dus op zoek naar een nieuwe laptop. Uiteindelijk hebben we bij deze vestiging niet onze laptop gekocht, want hier was hij niet meer op voorraad, maar toch best toevallig dat we nu nét weer in deze vestiging terecht komen ?
We lopen wat rond en kopen een USB-sticky en geheugenkaart en vervolgen dan onze weg weer naar Disney. We rijden de wijk Presidio in. Echt een prachtige – dure – wijk! We parkeren de auto op een groot plein met wat gras in het midden en lopen dan naar het Disney Museum. We kopen 3 kaartjes á 20 dollar en voor mijn vader geldt een seniortarief van 15 dollar. Tja, als je eenmaal senior bent, moet je daar wel gebruik van maken hè! Als eerste lopen we langs de vele prijzen welke Walt Disney gewonnen heeft. En dat zijn er veel. Heel erg veel! Daarna beginnen we bij zijn geboorte, hoe hij opgroeide, zijn eerste tekeningen en hoe hij uiteindelijk werd zoals we hem allemaal kennen. Het is een behoorlijk groot museum en ook erg interessant. Veel dingen wisten we nog niet van hem.
Na ruim een uur verlaten we het museum en rijden we door naar de Golden Gate Bridge. Het is alleen behoorlijk druk op de weg doordat ze met wegwerkzaamheden bezig zijn. Blijkbaar komt er een nieuwe, bredere, weg met verschillende tunnels. Maar nu hebben we daar dus nog wat last van qua drukte. Uiteindelijk rijden we de beroemde – toch wel lange – brug over. Meteen na de brug verlaten we de weg aan de rechterkant. Daar is namelijk een Vista Point te vinden. We blijken niet de enige te zijn die vanaf hier een foto willen maken. Busladingen vol mensen. Het is even zoeken voor een plekje. Maar een echte super locatie is het niet eigenlijk. Je kijkt bijna recht – niet horizontaal – op de brug. Je zou eigenlijk daar beneden moeten gaan staan… Wel zien we dat de mist behoorlijk is opgetrokken. De brug zelf staat niet meer in de mist en ook de stad kun je nu goed zien.
Wat fijn! We stappen weer in de auto en via de ‘Tom Tom’ van de auto komen we een heel eind in de buurt beneden. En dan ineens zijn we op plaats van bestemming. Wauw, vanaf hier heb je echt een perfect uitzicht op de brug. Echt prachtig! (*Note: het is in de buurt van de Presidio Yacht Club)
Dan is de planning om ook nog aan de rechterkant van de brug een foto te maken. Vanaf daar heb je wellicht ook een uitzicht op de stad mét brug. Maar hoe komen we daar eigenlijk? In eerste instantie rijden we verkeerd, maar uiteindelijk komen we op plaats van bestemming. Ook hier is de brug erg mooi. Doordat de zon nu vanaf deze kant op de brug staat, is hij écht vuurrood. Mooi. Al is de compositie vanaf de andere kant beneden wel mooier.
De volgende stop op onze planning is ‘Lombard Street’. We willen eerst boven parkeren om zo een foto te kunnen maken met een Cable Car en Alcatraz op de achtergrond, maar het parkeren blijkt moeilijker dan gedacht. Het is erg druk en de ruimtes die nog over zijn, zijn óf te klein voor onze prachtige bolide, óf er gelden restricties om er te mogen parkeren. Uiteindelijk vinden we gelukkig een plek. Het is even wachten totdat er een Cable Car langs komt, maar als deze dan langskomt, is het uitzicht echt prachtig! Echt een typisch toeristisch San Fran plaatje!
Daarna lopen we weer naar de auto en gaan we de beroemde Lombard Street zelf rijden. We zagen net dat er een behoorlijk grote truck de straat afging, dus dat moet ons toch ook wel lukken? Tuurlijk lukt dat. De weg lijkt behoorlijk smal, maar is het niet. De bochten zijn prima te sturen en dan zijn we ineens alweer beneden. Ook daar zoeken we een parkeerplekje en die is makkelijker te vinden dan boven. Foto’s worden gemaakt en rijden daarna weer verder. Het is inmiddels half 6 en officieel is mijn to-do lijstje afgewerkt.
Maar ineens bedenk ik me dat, nu het mooi opgeklaard is met de mist, Twin Peaks een tweede kans verdiend! En dat was een goede beslissing! Het uitzicht is echt prachtig vanaf de berg.
Nadat we genoten hebben van het uitzicht, stellen we de Tom Tom in op TGI Friday’s. Het kan toch niet dat we daar nog niet geweest zijn joh? Lin & Tijn horen daar zeker minimaal één keer per Amerika vakantie geweest te zijn. Er zit een vestiging in San Mateo. Dat is op een goed half uurtje rijden vanaf Twin Peaks en op een kwartier rijden vanaf het hotel.
Eenmaal bij TGI Friday’s bestellen we alle vier iets van de Jack Daniels Grill. Martijn, mijn vader en ik nemen van de Mixed Grill de ribs en steak en mijn moeder neemt de ribs en kip. Uiteraard smaakt het weer prima en we eten alle vier ons bordje leeg. Dus het was ook lekker voor mijn ouders. Ja, óf… ze hebben té veel honger om het te laten staan, dát kan natuurlijk ook nog ? We hebben tenslotte totaal geen lunch gehad. Niet eens een tussendoortje van ijs of iets dergelijks.
Daarna rijden we weer terug naar het hotel. Exact half 9, net als de dag ervoor, zijn we weer terug op de kamer. Uiteraard wordt er snel weer een aflevering van GTST gedownload en gekeken (want, we kunnen toch niet achterblijven? ? ) en daarna doen we ieder ons ding op de eigen kamers.
Morgen kunnen we ook weer ‘uitslapen’. Een echte planning hebben we nog niet. Alleen dat we ’s avonds naar Santa Cruz Beach boardwalk willen. Dus gaan we nu maar eens bedenken wat te doen…
Weertype: Nog steeds wat frisjes, zeker in de wind. Maar in het zonnetje is het acceptabel
Aantal gereden mijl: 81 (130 kilometer)