Maandag 11 juni en dinsdag 12 juni: Orlando – Schiphol – Den Bosch
’s Ochtends werden we goed wakker. Het was de dag van vertrek. Normaal waren we niet zo happig op de terugreis, maar ditmaal was het anders. De rondreis was ons zeer goed bevallen, maar Orlando in de hitte was gewoon niet te doen. De volgende keer als we hier weer terug zouden komen was het gewoon weer Orlando in januari/februari. Dat was ons de vorige keer veel beter bevallen. Voor een eventuele rondreis door Florida zou mei/juni weer prima zijn. Dus een combi van deze twee zou er voorlopig niet meer inzitten.
We kleedden ons aan, ontbeten wat en nadat we de allerlaatste spullen hadden ingepakt, checkten we uit. We reden met een volle wagen naar Downtown Disney. Hier parkeerden we de auto bij Marketplace en we hopten van winkel naar winkel. In eerste instantie konden we niets gevonden krijgen voor het thuisfront, maar uiteindelijk slaagden we er toch in om wat spullen te kunnen kopen. Alleen voor onszelf was het wat moeilijker. Martijn had zijn t-shirts snel bij elkaar gezocht, maar ik – als vrouw zijnde – had het wat moeilijker met zoeken. Uiteindelijk vond ik ook een leuk t-shirt. Alleen de Mickey-onderzetters welke we eerder die week in een park hadden gezien konden we niet meer gevonden krijgen. Bij navraag bleek ook dat ze deze niet daar hadden, alleen maar in die bepaalde winkel bij dat park. We wisten ook niet precies meer welk park het nou was.
Omdat het bijna tijd was om te gaan, haalde het ook niets uit om te gaan zoeken welk park het nou was. We reden daarom maar naar het vliegveld. We leverden de auto weer in. Dit ging allemaal vrij soepel. Ik had alleen wat moeite met afscheid nemen van onze mooie Mitsubishi Outlander. Dit was echt een prima autootje. Hij reed lekker, hij zat lekker en ik vond hem ook nog eens erg mooi.
Nadat we boven onze koffers hadden afgegeven liepen we wat rond over vliegveld. We vonden een plek waar we gratis konden internetten en we kletsen nog via de MSN met m’n moeder. Toen was het toch echt tijd om naar de Gate te gaan. Via verschillende security checks kwamen we uit bij ons vliegtuig. Hier zagen we dat we vertraging hadden van maar liefst twee uur! De laptop ging weer uit de tas en hopla, we waren weer online. Naast ons zat een stel waarvan de vrouw nogal chagrijnig reageerde op de vertraging. Toen er een ander stel aankwam waren de vrouwen nogal snel met elkaar eens: nooit meer MartinAir. Wij hadden echter zo iets van: ach mens, zeur niet zo. Je komt heus wel thuis hoor.
Uiteindelijk was de reden van de vertraging het weer. Door de zware onweersbuien hadden ze het vliegveld dichtgegooid en kon er geen één vliegtuig meer landen. Ons vliegtuig was daarom uitgeweken naar een ander vliegveld. Dit was dus iets waar MartinAir helemaal niets aan kon doen. Elke maatschappij had hier last van!
Na ruim twee-en-half uur wachten mochten we het vliegtuig in. De vlucht zelf was prima, alleen op het laatst (zo’n anderhalf uur voor landing) bleek dat ze vergeten waren bij het schoonmaken om het toilet te legen. Deze chemische toiletten zat dus vol en er kon niet meer geplast worden. Dit waren ze door alle toestanden omtrent het weer helemaal vergeten te legen.
Na een goede vlucht landen we na zo’n negen uur vliegen weer op Schiphol. Met de trein reden we terug naar Den Bosch. Daar stonden mijn ouders ons op te wachten met twee auto’s. Ik mocht meteen weer rijden in m’n eigen Suzuki Alto. Tjee zeg, dat was wennen. Het leek wel alsof ik in een kartautootje zat, zo laag! Bij thuiskomst dronken we wat koffie en haalden we de katten op van het pension.
Van de jetlag hebben we gelukkig maar weinig gemerkt. Natuurlijk waren we de eerste dagen wat moe, maar we werden gelukkig niet midden in de nacht telkens wakker.
Uiteindelijk vonden we de vakantie erg leuk, alleen zouden we nooit meer deze combi doen. De pretparken plannen we voortaan in jan/feb en de rondreis is mei/juni. 2x per jaar dus naar Florida!