Maandag 21 mei: St. Petersburg – Fort Myers
Om 8 uur stonden we weer op en liepen weer naar het ontbijt. Wederom namen we wat bagels en Martijn wederom – uiteraard – wat fruitloops. Om iets over 10 checkten we uit en reden we naar de Myakka River State Park. Na een goed anderhalf uur rijden, reden we Myakka River S.P. binnen. We moesten 5 dollar betalen om binnen te komen. We reden naar het gedeelte waar je een airboattour en een tramtour kon doen. Het was nog niet echt druk en liepen het winkeltje binnen om informatie te vragen. Hier zeiden ze dat de airboattour niet door zou gaan, maar de tramtour wel. Deze zou over een half uurtje weer vertrekken. De mevrouw achter de balie gaf ons een tip om in dit half uurtje nog te kunnen doen: “Als je helemaal naar achteren loopt, dan kun je alligators zien”. Zo gezegd, zo gedaan, wij liepen over het pad naar achteren en zagen een man foto’s maken. Na nog eens goed gekeken te hebben, zagen wij inderdaad een alligator liggen. Ik pakte het fototoestel en toen… floep, was hij weer weg. Helaas, net gemist dus.
We liepen weer terug en samen met nog wat anderen wachtten we op het trammetje. Na een goed 10 minuten kwam hij aanrijden. We stapten in en betaalden de 10 dollar per persoon. Omdat de airboattour niet doorging, mochten we het kaartje voor de tramtour ook een andere dag gebruiken voor de airboattour. Helaas zal dit er voor ons niet inzitten, aangezien we natuurlijk dit jaar niet meer terugkomen hier. De airboattour ging overigens niet door omdat het water te laag stond.
Het trammetje begon te rijden en we stopten zo af en toe bij een boom of een plant zodat onze chauffeuse er iets over kon vertellen. Toen reden we het bos in en stopten we bij een riviertje. Hier lag een alligator heerlijk te zonnen. Ze vertelde dat alle vrouwtjes het land introk om te kunnen bevallen. Als ze in het grote meer bleef, zou de kleine kans hebben om opgegeten te worden door de vader. Alligators eten namelijk ook kleinere alligators, zelfs die van hun zelf.
We reden weer verder en kwamen een klein hertje tegen. Deze lag heerlijk in de schaduw. Onze chauffeuse vertelde dat de moeder van dit kleine hertje bij de vorige tour er nog bij was. Ze hoopte dat er maar niets ergs gebeurd was. Weer een stukje verderop zagen we wederom een hert, maar dit was blijkbaar niet de moeder van het andere hertje. Tenminste, onze chauffeuse zei er niets over.
Na een goed uurtje was de tour voorbij. We kochten in het winkeltje een zakje chips om onze zoutgehalte weer even omhoog te krijgen en reden weer richting de uitgang. Onderweg stopten we bij Myakka Canopy Walkway. Hier stonden twee torens van hout met een bruggetje ertussen. We liepen helemaal naar boven. Hier had je een mooi uitzicht boven alle bomen. Helaas zag je door al het groen niet zo gek veel.
We liepen weer naar beneden en reden weer verder naar de uitgang. Onderweg stopten we nog bij een brug omdat ik hier op de heenweg had gezien dat er alligators lagen, maar helaas. Nu waren ze erg ver weg in het water.
We reden weer verder en reden naar onze tweede bestemming: Het Ringling Museum. Deze zou open zijn tot half 6 en toen we aankwamen was het al half 5. Omdat het zo laat op de dag was, was het schilderijgedeelte gratis, maar voor de rest zou je de volle pond moeten betalen. Maarja, wij kwamen eigenlijk voor de rest, met in het bijzonder het Circus Museum. De vrouw achter de balie keek ons raar aan dat we toch voor dat kleine uurtje de volle mep wilden betalen. Tja, gratis naar schilderijen kijken is leuk, maar niet voor ons.
Het Circus Museum bestond uit twee delen. Het ene deel, waar we als eerste naar toeliepen, was een ruimte helemaal ingericht met miniatuur circustentjes, poppetjes, treintjes en dieren. Erg mooi om te zien! Daarna liepen we naar het andere gedeelte. Daar waren oude posters te zien, de historie van het circus en oude circuswagens. Ook erg interessant! Het was inmiddels kwart over 5. Nog een kwartiertje open dus. We liepen naar Ca d‘Zan, maar deze bleek om 5 uur al dicht te zijn gegaan. Met een soort van golfkarretje (welke dienst deed als pendeldienst) reden we weer terug naar de ingang.
We hadden niets meer op ons programma staan en besloten dus op zoek te gaan naar een hotel. We bladerden wat in onze couponboekje en als eerste stelden we de Tom Tom in op Howard Johnson in Fort Myers.
Ook hier namen ze ons bonnetje aan en we haalden de koffers uit de auto. We hadden ondertussen honger gekregen, maar konden zo vanuit het hotel gezien niets in de buurt vinden wat op een restaurant leek (behalve dan het vage restaurantje wat voor het hotel was). We pakten de auto en reden in westelijke richting. We kwamen uit bij een Famous Daves. We bekeken het aanbod op hun menukaart en het zag er prima uit. We konden een plek buiten kiezen. Het weer was nog enorm zwoel alleen wel met af en toe een windvlaag. Het eten was lekker, alleen duurde het wel lang voordat we deze voor ons neus hadden. Een toetje ging er helaas niet in, want we zaten erg vol. We reden weer terug naar het hotel. Na nog een internetronde vielen we in slaap.