Zaterdag 9 juni: Orlando
Animal Kingdom, Magic Kingdom en Epcot
Na ons ontbijtje reden we naar Animal Kingdom. We hoefden eigenlijk alleen nog maar naar Nemo, the Musical, maar omdat we niet het risico wilden nemen dat er weer naast zouden grijpen probeerden we de eerste show van die dag mee te pikken. En dat lukte. We zaten op een mooi plekje aan de linkerkant (ondanks dat we vrij achteraan in de rij stonden). Officieel zaten we aan de rechterkant op een niet zo’n prachtig plekje en waar we ook nog eens apart moesten gaan zitten. Maar aangezien we dit niet wilden liepen we verder. Dit tot grote ergernis van het personeel. Maar we wilden gewoon echt niet apart gaan zitten. We waren samen op vakantie, dus ook samen naar een show. Overigens liepen wel meer mensen door en via de achterkant van het theater liepen we met z’n allen naar de linkerkant. Hier waren alle tribunes nog leeg en konden we gewoon naast elkaar zitten. Toen we eenmaal zaten, zagen we dat dit ook nog een beter plekje was dan aan de rechterkant. Prima geregeld, dachten we zo.
De musical zelf was erg mooi. Alleen wel jammer dat ze niet meer tijd kregen om het ‘af’ te maken. De kwaliteit was namelijk perfect, alleen doordat het in een korte tijd moest, vonden we het wat afgeraffeld op het laatst. Sommige stukken werden overgeslagen uit de film. Erg jammer. Via een photoshoot met Teigertje liepen we weer naar de uitgang.
We pakten de auto en reden naar Magic Kingdom. Omdat Martijn ziek was geweest, hadden we nog niet alles van dit park gedaan. Eenmaal in het park liepen we als eerste naar The Pirates of the Caribbean. Hier stond gelukkig niet zo’n lange rij. Na de piraten liepen we door langs Splash Mountain. Helaas was deze attractie buiten gebruik. Erg jammer, aangezien het behoorlijk warm was en we wel een natte opkikker konden gebruiken. Naast Splash Mountain hoorden we de trein van Big Thunder Mountain. De rij was enorm lang, dus besloten we deze attractie maar niet te doen.
Ook Haunted Mansion was buiten gebruik en toen kwamen we uit bij It’s a Small World. De rij was hier niet zo lang, dus gingen we in de wachtrij staan. Na een goed kwartiertje waren wij aan de beurt. Officieel is deze attractie bedoeld voor kinderen, maar ik blijf hem in ieder geval erg leuk vinden. Na Small World liepen we naar Mickey’s PhilharMagic. Hier konden we gewoon doorlopen. Toen we het theater in liepen ontstond er een kleine woordenwisseling tussen twee gezinnen. Omdat één gezin niet helemaal aansloot met de rest kon er een jongetje niet meer bij zijn familie zitten. Men wilden ook niet meer opstaan om door te schuiven, waardoor het jongetje een rij achter ze moest gaan zitten. Een beetje kinderachtig allemaal. De show zelf was erg mooi, maar we kenden deze show natuurlijk ook al.
Daarna liepen we verder naar Tomorrowland we zagen de auto’s van Tomorroland Indy Speedway en ik zei tegen Martijn dat ik hier eigenlijk nog nooit in was geweest, zowel in Anaheim, Parijs als in Florida niet. Aangezien de rij ook niet zo heel erg lang was, sloten we aan en binnen een half uur zaten we in ieder een eigen autootje. Een leuke attractie, maar het stelde eigenlijk niet zoveel voor. Ook kunnen de auto’s helemaal niet zo hard, dus bij een volgend bezoek zouden we deze attractie gewoon weer overslaan.
We vervolgde onze weg door Tomorrowland en zagen links en rechts boven ons steeds karretjes rondrijden. We wisten niet wat dit was en kwamen erachter dat dit de Tomorrowland Transit Authority was. Natuurlijk wilden wij deze karretjes ook uitproberen. Er was geen rij en met deze karretjes ‘vlogen’ we met een soort monorail over Tomorrowland. Na de Transit Authority kwamen we uit bij Buzz Lightyear’s Space Ranger Spin. Super leuke attractie. Met een rijdend karretje moest je met je pistool op de poppen schieten. Hiermee kreeg je dan punten. Helaas verloor ik dit keer van Martijn. Mijn pistool was gewoon kapot, dat kon niet anders!
Naast Buzz Lightyear was de attractie Monsters Inc Laugh Floor. Zelf vond ik het een beetje saai. Dit omdat ik natuurlijk wat moeite heb met de Engelse taal en dan zijn grappen uiteraard al moeilijk te volgen voor mij. Maar wat ik er wel uit begreep is dat ze vooral het publiek in de zeik zetten. Iets wat ik eigenlijk te makkelijk vind, waardoor ik deze attractie niet super leuk vond.
Tegenover Monsters Inc Laugh Floor was Stitch’s Great Escape. Martijn voelde zich prima dus we probeerden deze nogmaals. Uiteindelijk mochten we gaan zitten en het leek op een draaiende attractie waardoor je G-krachten kreeg. Maar er gebeurden niets! Alleen een toneelstukje met wat poppen en toen het helemaal donker werd, kwam er iets uit de stoel waardoor het net leek alsof het beestje bij jou was. Meer niet. Niets draaiende attractie. Uiteindelijk hadden we deze attractie ook kunnen doen toen Martijn ziek was. Althans, hij zou er niet zieker van zijn geworden. Met deze gedachten liepen we naar buiten en kwamen we tot de conclusie dat we deze attractie ook niet zo leuk vonden. Erg saai vooral.
Toen liepen we weer de andere kant op en kwamen uit bij Space Mountain. Ook deze attractie hadden we nog nooit gedaan, althans niet in Florida. De wachtrij was zo’n drie kwartier wachten. We zagen al direct dat deze attractie anders was dan die in Parijs. We wisten ook wel dat deze anders was, maar hoe anders, dat wisten we dan weer niet. Uiteindelijk mochten we instappen. De attractie zelf vonden we maar prut. Erg verouderd. Het leek wel een kermisattractie! Natuurlijk heeft dit zo z’n nostalgische charme, maar geef ons maar de actie van Space Mountain Parijs.
We kwamen tot de conclusie dat we alles gedaan hadden wat we wilden doen in dit park. Omdat het alweer half 6 was besloten we om naar Epcot te gaan om daar de laatste dingen te bekijken van World Showcase, namelijk The American Adventure en Japan. Als eerste liepen we naar Japan. We bekeken het aanbod aan eten en zagen dat ze hier ook sushi hadden. Mjammie. Toen we door liepen naar The American Adventure om te kijken hoe laat daar de film begon, zagen we dat we nog maar een half uurtje hoefden te wachten. We konden binnen wachten en langzaam druppelde het vol met mensen. De film zelf van The American Adventure was natuurlijk erg Amerikaans met een stukje geschiedenis van dit land.
Na de film liepen we weer terug naar Japan en aten we heerlijke sushi. Het was inmiddels donker geworden en de mensen verzamelden zich weer om het water om van Illuminations te kunnen genieten. Wij kozen er voor om terug te gaan naar ons hotel. We waren erg moe en vonden Illuminations toch al niet zo erg mooi.
