Dinsdag 29 mei: Fort Pierce – Orlando
We stonden erg vroeg op, namelijk om half 7. We wilden dit keer goed vroeg aanwezig zijn bij Kennedy Space Center, want tijdens onze vorige bezoek aan Florida kwamen we pas rond 13.00 uur bij KSC aan waardoor we alleen maar de bustour hebben kunnen doen. Door een misrekening van onze Tom Tom kwamen we behoorlijk vroeg aan bij KSC, namelijk iets over half 10 (terwijl de eindtijd toen we wegreden bij het hotel op 11 uur stond).
Als eerste deden we de bustour, zodat we na deze tour vrij waren om te gaan en staan waar we wilden. De eerste stop was bij LC-39 Observation Gantry. Vanuit hier kregen we een heel mooi uitzicht op Launch platform waar op dat moment Atlantis klaar stond voor vertrek (8 juni ging deze de lucht in). De tweede stop was bij het Apollo/Saturn V center. Hier was veel informatie te lezen en te zien over de Apollo missies en was een hele grote Saturn V rakket te zien.
Daarna bracht de bus ons naar International Space Station Center. Hier kon je zien hoe men onderdelen voorbereid voor het Space Station. Wij konden beide deze stop niet herinneren. Was deze nieuw of was deze stop drie jaar geleden dicht?
Na de tour liepen we naar de ‘Shuttle Launch Experience’. Een simulator waarmee je kon voelen hoe het voelt om met een raket in de lucht geschoten te worden. We waren redelijk snel aan de buurt. We gingen zitten en halverwege de rit gingen de deuren open. Dit bleek niet te horen en we werden verzocht om uit te stappen. Er was een technisch probleempje. We mochten blijven wachten, want ze verwachtte dat het snel opgelost zou zijn. Een meneer vroeg waarop we dan eigenlijk zouden wachten, want hij voelde nu geen simulatie. Zou die er dan wel zijn? Dat had ik dus ook, de simulatie bevatte behoorlijk wat geschud, maar ik kon geen zwaarte ontdekken. Dit bleek inderdaad ook weggevallen te zijn door deze technische storing. Oké, we besloten te wachten. Uiteindelijk mochten we na een minuut of 5 naar een andere simulator. We stapten weer in en het geschud begon weer. Inderdaad was er nu wel iets van wat G’s te voelen, maar nog niet echt heel veel. Gelukkig zouden we in een paar dagen naar Mission Space gaan in Epcot, dat was een attractie welke je wel voelde. Maar deze, nee.. helaas. Niet geslaagd.
We liepen naar het Imax-theater. Daar kon je kiezen uit twee films. We kozen voor Space Station 3D omdat deze als eerste zou beginnen. De film was erg leuk en interessant, maar voor Martijn was het erg moeilijk om de ogen open te houden. Niet omdat hij het niet interessant vond, maar de combinatie van het weer en nu in een donkere ruimte, maakte het hem er niet gemakkelijker op.
Na de film aten we een hotdog en liepen we nog even naar ‘Rocket Garden’. Een tuin vol met raketten. Een man van een gezin riep dat hij een paar alligators gevonden had en wij liepen het gezin achterna. Inderdaad lagen er in het water twee alligators. Na een paar foto’s liepen we weer via de tuin met raketten terug naar de ingang. Nu waren we tevreden over het bezoekje aan Kennedy Space Center. We waren alleen door het weer wel behoorlijk lui geworden.
We reden daarom snel richting Orlando. We checkten in bij het Ramada Inn Hotel langs de International Drive en kwamen op verdieping 8 terecht. Vanuit hier hadden we een mooi uitzicht op Wet & Wild en op de Hulk van Universal’s Islands of Adventure. We hadden ondertussen honger gekregen en besloten de International Drive eens te gaan verkennen. We liepen in zuidelijke richting en kwamen terecht bij Wild Jacks. De menukaart beloofde veel, maar uiteindelijk stelde het niet zo veel voor. Zeker de koolsla was om te huilen (weinig en het was eigenlijk gewoon rode kool). De ober was zelf ook al chaotisch, hij vergat de helft te serveren. Maar dit was waarschijnlijk te verwijten omdat het geen Amerikaan was. Hij kwam namelijk oorspronkelijk uit Ierland (dat was ook echt niet te horen hoor!)
Na een goed uurtje stonden we alweer buiten. Via de andere kant van de weg liepen we weer terug naar het hotel. Na een zaprondje op tv vielen we in slaap.