Vrijdag 8 juni: Orlando
We werden vroeg, maar uitgeslapen wakker. Na de gebruikelijk ochtendrituelen reden we naar Blizzard Beach. Martijn voelde zich op zich prima, maar was nog niet helemaal 100%. We parkeerden de auto redelijk ver weg van de ingang. Het zag er naar uit dat het behoorlijk druk was.
Nadat we een kluisje gevonden hadden en de spullen erin gelegd hadden, gingen we opzoek naar een plekje waar we onze handdoeken konden neerleggen. Omdat het nu wel enorm zonnig was, besloten we om de handdoeken op een stoel te leggen welke in de schaduw stond. Nadat we twee ligstoelen gevonden hadden bij Tike’s Peak liepen we als het eerste naar de Cross Country Creek. Als snel hadden we twee banden te pakken, echter was mijn band van het kinderformaat. Na een minuut of 5 dobberen, kwam er een lege band van het normale volwasseneformaat langs gedreven. Ik ruilde mijn kleine kinderbandje om en genoot weer snel van het rustige dobberen.
Nadat we bijna rond waren gedobberd kwamen we uit bij Ski Patrol Training Camp. Dit was een kinderbadje, maar toen we daar omheen liepen, zagen we dat we via de achterkant naar boven konden lopen.
Toen we boven waren konden we kiezen uit verschillende attracties. Summit Plummet, Slush Gusher en de Teamboat Springs. De eerste twee hadden een wachttijd van drie kwartier tot een uur en de Teamboat Springs een wachttijd van een goed half uur. We kozen daarom als eerste voor Teamboat Springs. Na een minuut of 20 wachten, zaten we met een man of 5 in een rond bootje en gingen we in een vaart naar beneden.
Eenmaal beneden beseften we dat we weer naar boven moesten en aangezien we daar ook nog lang moesten wachten, besloten we de andere twee attracties maar te laten voor wat ze waren. Toen we verder liepen kwamen we uit bij Snow Stormers. Bij deze glijbaan moest je met je buik op een matje liggen en ging je met je hoofd naar beneden omlaag. Een leuke maar rare glijbaan. Bij Martijn deed het iets wat pijn, omdat hij te lang was voor het matje. Zo’n soort attracties deden we daarom ook maar niet meer.
Daarna kwamen we uit bij Runoff Rapids. Hier mocht je met z’n tweeën of alleen in een band en dan van de glijbaan af. We kozen voor ieder apart een band en we gleden naar beneden. Leuke glijbaan! Na een rondje glijbanen liepen we naar het grote bad, Melt-Away Bay. Dit grote bad had continue golven, maar lang niet zulke grote als bij Typhoon Lagoon. We waren daarom ook snel uitgezwommen en liepen naar de handdoeken.
Nadat we ergens wat gegeten hadden, liepen we naar de kluisjes en kleden ons om. Met de kleren aan liepen we nog een rondje om wat foto’s te maken, maar we waren beide ermee eens dat Typhoon Lagoon toch leuker is. De wachttijden bij Blizzard zal zeker meegespeeld hebben, maar Typhoon vonden we beide vooral leuker door de grote golven in het grote bad!
Na het fotorondje reden we naar Downtown Disney. Hier haalden we als eerste de kaarten voor de show La Nouba van Cirque du Soleil en daarna gingen we naar Disney Quest. Nadat we alle hoeken van Disney Quest hadden gezien (en na een rondje Virtueel Raften) kwamen we uit bij de Cheesecake Factory. Hier hebben we beide een cheesecake genuttigd en achter de bijbehorende pc’s gezeten waar je gratis kon internetten. Na een goed twee uur stonden we weer buiten en liepen we richting Pleasure Island. Daar was alles nog verlaten. Dat was ook niet zo gek, aangezien Pleasure Island pas in de avond een beetje op gang komt en het was tenslotte nog maar middag.
Toen we weer terugliepen naar de Westside begonnen we wat honger te krijgen. We bekeken het aanbod aan restaurants en kwamen uit bij Bongo’s. We aten wat, we dronken wat en na een goed anderhalf uur stonden we alweer buiten. We liepen nog een laatste rondje over Westside en zagen toen dat we bij Cirque du Soleil naar binnen mochten.
We zaten op de tweede rij, vrijwel in het midden. Het uitzicht was prachtig. Net zoals de show overigens. Alles zat prima in elkaar. De zangeres zong prachtig en ook de acrobaten waren goed in vorm. We hebben onze ogen uitgekeken. We wisten natuurlijk al wel wat we ongeveer konden verwachten, aangezien dit niet ons eerste Cirque du Soleil show was.
Na de show reden we weer terug naar het hotel en gingen we slapen.