Woensdag 5 juni: Torrey (UT) – Moab (UT)
Omdat we vandaag niet veel op het programma hebben staan, doen we heerlijk rustig aan. Om half 9 lopen we richting het ontbijt. Dit is niet inclusief bij onze overnachting en betalen 10 dollar per persoon om aan te schuiven bij het buffet. Jeetje, wát een grote bagels hebben ze hier. Normaal gesproken kan ik met één kuipje creamcheese de twee kanten van de bagel besmeren, maar hier heb ik toch minstens één kuipje per kant nodig. Heerlijk dus! Ze hebben ook nog twee soorten roerei en ontzettend lekkere bacon. Heerlijk knapperig. Ook ligt er wat fruit en ik pak meloenschijven. En wat zie ik daar nu toch weer liggen: vanille yoghurt! Yes! Vrijwel bij geen één hotel waar we ontbijten, hebben ze deze smaak. Het is vaak toch aardbei of blauwe bessen. Maar hier hebben ze gewoon vanille. Mmm!
Met een iets te volle buik lopen we weer terug naar onze kamer. Daar relaxen we nog wat en als we dan de koffers gepakt hebben, rijden we om half 11 naar het hoofdgebouw. Martijn checkt uit en ik vul ondertussen de twee ziplockzakken bij met ijs voor in onze koelbox. Daarna rijden we naar Capitol Reef NP wat maar op twee minuten rijden ligt. We maken uiteraard weer een foto van het welkomstbord en rijden dan verder. We hebben onze Annual Pas voor de Nationale parken al klaar liggen, maar er blijkt hier geen controle te zijn. Ook prima. Als eerste maken we een stop bij Chimney Rock. We zien in de verte inderdaad een rotsformatie wat een beetje op een schoorsteen lijkt. Het is alleen jammer dat we tegenlicht van de zon hebben.
We proberen nog iets verder te lopen om te kijken of de stand van de zon dan anders staat, maar helaas. Je kunt hier ook de Chimney Rock Trail lopen van 5,9 km. Maar na de wandeling van gisteren willen we vandaag eigenlijk de benen wat rust geven.
We rijden en verder en iets verderop kunnen we langs de kant van de weg even stoppen, zodat we nu een beter zicht op de Chimney Rock hebben zonder dat de zon irritant in de weg zit.
Dan rijden we verder en niet veel later maken we een stop bij Panorama Point. Om goed van het uitzicht te kunnen genieten, moeten we iets omhoog klimmen. Dat is zeker nog wel te doen. Dan zien we een mooi uitzicht. Niet al te spectaculair, maar gewoon een mooi uitzicht.
Vanaf hier kun je ook via een onverharde weg naar Goosenecks Overlook. Het is een minuut of vijf rijden en ook hier lopen we een stukje voordat we bij het uitzichtpunt zijn. Het is alleen wel erg lastig om op het behorende pad te blijven. Soms zie je gewoon niet waar het officiële pad loopt en klimmen we wat over de rotsen. Eenmaal bij het uitzichtpunt zien we onder ons een canyon liggen met een rivier wat in een mooie bocht loopt. Vandaar ook de naam ‘goosenecks’ natuurlijk. We lopen weer terug naar de auto.
Iets verderop maken we een bliksemstop bij The Fluted Wall en The Castle.
Daarna rijden we naar het Visitor Center. We bekijken vluchtig het winkeltje en rijden dan The Scenic Drive op. Wat een prachtig landschap is dit toch. Het park geeft ons op zich geen wauw-gevoel, maar mooi rijden is het zeker. Eigenlijk zou je hier ook wat meer wandelingen moeten dan er alleen doorheen rijden, maar dat zit er voor ons nu gewoon echt niet in. Morgen hebben we weer een wandeling op het programma staan, dus aan beweging niets te kort.
We maken een korte stop bij Gifford House en rijden daarna de weg door tot aan Slickrock Devine.
Daar maken we een U-turn en rijden we Grand Wash Road in. Dit is een onverharde weg wat uitkomt op een parkeerplaats waar de begin van de Cassidy Arch Trail en Grand Wash Trail is. Wij rijden echter tot aan het punt waar je vanuit de auto ook Cassidy Arch kunt zien. Ofja, iets wat erop lijkt. Dan rijden we weer terug richting het Visitor Center. Na een plaspauze zijn we weer onderweg en maken we alleen nog een stop bij Navajo Dome en het toegangsbord.
We stellen de Tom Tom in op ons hotel in Moab. Circa 2 uur rijden geeft hij aan. Mooi, zijn we daar lekker op tijd. Onderweg rijden we wederom in een prachtig landschap. Na elke bocht is het uitzicht weer anders. Ik probeer steeds vanuit de auto wat foto’s te maken. Wat is dit leuk rijden zeg!
Bij Hanksville tanken we de auto weer vol en pak ik de laptop er weer bij. Vanaf hier is het een rechte weg, zonder al te mooi uitzicht, dus kan ik dat prima combineren met het tikken van het reisverslag.
Als we nog ruim een uur moeten te rijden, wisselen we van chauffeur. De UT-24 is vrij saai om te rijden. Alleen maar rechtdoor en het uitzicht is niet meer zo spectaculair. Je merkt hierdoor dat het vermoeiend wordt om te rijden.
Gelukkig rijden we daarna de I-70 op, dat rijdt toch weer een stuk fijner. Na een half uur nemen we de afslag naar de highway 191 richting Moab. Het schiet al op. Grote stukken zijn gelukkig dubbelbaans, waardoor je niet steeds achter een langzame auto rijdt.
Om iets over 4 staan we geparkeerd bij ons hotel: Quality Suites. We checken in en krijgen kamernummer 223. Als eerste lopen we naar de kamer om te checken. Het ziet er prima uit! Mooi groot bed en daarnaast een grote ruimte met een bank. Leuk, zo’n zitruimte.
We halen de koffers en niet veel later lopen we richting Moab Brewery, wat op nog geen drie stappen afstand zit.
Het is nog te vroeg om te gaan eten. Alhoewel… We bestellen wat frietjes met jalapeno kruidenmix en bier-kaas saus en gefrituurde uienringen met kruidige Barley Stout mosterd om te delen. Daarbij bestellen we uiteraard een biertje. Bedoel, Linda & Martijn eten bij een brouwerij en dan alleen wat fris drinken. Not! 
We gaan beide voor de Over the Top Hefeweizen.
Zowel het eten als het bier smaakt prima. Het gaat dan ook helemaal op. Niet veel later worden we gevraagd of we nog meer eten willen. Laten we dat nog maar even niet doen. We drinken ons biertje op en zien dan op het menu dat ze ook salades hebben. Oh, dat kunnen we wel eens doen. Nog iets lichts erbij, dan hebben we toch een volledige maaltijd gehad. Martijn gaat voor de Gyrossalade en ik voor Gazpacho Spinazie salade met kip. Uiteraard met een nieuw biertje erbij. Martijn gaat voor de stout en ik voor een Amber Ale. Dan staat de salade voor onze neus. Ohja, die is hier in Amerika natuurlijk bést groot. Oeps, we hebben ons dus vergist in de formaat van de salade. Ondanks dat ze erg goed smaken, kunnen we ze beide niet op.
Als we afgerekend hebben, lopen we nog richting het centrum van Moab. Ons hotel ligt nét daarbuiten, maar we hebben wel even behoefte om wat te lopen. Maar jeetje zeg, wat is het warm! We lopen dan ook vaak een winkel binnen om maar iets van de airco op te vangen. Bij 100 North Street steken we over en lopen we via de andere kant terug richting ons hotel. Bij de 7-Eleven kopen we een Slurpie. Maar al snel komen we erachter dat deze eigenlijk te zoet is. En dat onze magen dat ook niet zo prettig vinden. Snel maar weggooien dan. Gelukkig kostte het niet veel 
Bij de supermarkt naast ons hotel kopen we twee humusbakjes met pretzels. Wellicht lekker als tussendoor van de week. Als we weer terug op de kamer zijn, drinken we beide ieder een halve liter flesje water leeg en kijken we de laatste aflevering van Married at First Sight. De koppels vertellen vandaag of ze getrouwd blijven of niet. Een leuke én verrassende aflevering! De TV gaat aan en uiteraard is er Friends op. Hoe vaak we deze serie ook gezien hebben, zappen naar een andere zender gaat gewoon niet! Verder maken we er een rustig avond van.
Tijdens het TV kijken komen we erachter dat het bed aan de hoofdzijde aardig doorzakt. Aangezien de kamer voor de rest prima is besluiten we zelf het matras maar 180 graden om te draaien. Dat ligt een stuk lekkerder.
Morgen om 10.00 uur staat er een leuke excursie op de planning: varen met een snel bootje 
En daarna naar Arches National Park. En verder… zien we het wel.
Aantal gereden mijlen: 172 (277 km)
Weertype: warm! Circa 33 graden