Zaterdag 22 oktober: Fort Lauderdale – Miami – Newark NYC – Schiphol
Al om zes uur gaat de wekker! Welke idioot heeft dat bedacht om zo vroeg op te staan? Ohja, ikzelf… We kleden ons snel aan en de koffers stallen we in de auto. De planning is dat we rond kwart over 8 bij de Car Rental Return zijn. We zijn al ingecheckt bij Continental, dus gelukkig hoeven we niet drie uur van te voren aanwezig te zijn. Maar omdat het terrein van de autohuur niet bij het vliegveld zit, maar iets daarbuiten, zullen we toch redelijk op tijd moeten vertrekken.
We besluiten om pas te ontbijten op het vliegveld zelf, zodat we daar in de ochtend ook geen tijd mee verliezen. We lezen nog even snel wat mailtjes en checken dan uit. Kwart over 7 zitten we in de auto. Tom Tom geeft aan dat het een minuut of 35 rijden is. Oh, tijd genoeg! We besluiten hierdoor om ook nog even naar de Walmart op de route te gaan. We bedachten ons nog net op tijd dat we wat spullen voor thuis mee willen nemen. Na 20 minuten geeft de Tom Tom aan dat we er zijn, maar we zien geen Walmart. Dat is raar… Dan stellen we een andere Walmart in welke een kilometer of 3 verder zit. En daar zit er wel één. Overal staan borden dat men hier niet mag parkeren voor het stadion ernaast, het Sun Life Stadion. Blijkbaar is er die dag iets te doen daar, aangezien er behoorlijk veel waarschuwingen staan en ook politie op de uitkijk staat.
We kopen de spullen welke op ons lijstje staan en zijn dan alweer snel op weg naar het vliegveld. Na een goed kwartiertje rijden komen we aan bij Alamo Car Rental Return. WE rijden de garage in en ineens: ‘ping!’ Gaat het lampje van de benzine branden. Dat is een fijn gevoel. We hebben tenslotte het GOLD-pakket bij Alamo, waardoor we de auto zo leeg mogelijk in moeten leven. Dat is ons dus gelukt! We krijgen aanwijzingen van de Alamo-medewerker waar we de auto moeten parkeren en halen dan snel onze spullen uit de auto. De net aangekochte spullen bij Walmart stoppen we in de koffer (niet in de handbagage, want er zitten ook wat flessen met saus bij. En deze mogen natuurlijk niet in de handbagage!) Dan lopen we naar de opstapplaats voor de automatische metro welke ons naar het vliegveld zelf brengt. Leuk ritje!
Dan is het even zoeken waar we moeten inchecken. We moeten bij G zijn, maar als we daar doorheen willen lopen, blijkt dit al de douane te zijn. De vrouw verwijst ons naar de balies links en we zien dan inderdaad een paar balies van Continental. Erg onduidelijk aangegeven, aangezien er op de TV’s alleen maar G14 staat en verder geen verwijsborden naar de incheckbalies. Er staat een kleine rij en we zijn in 5 minuten aan de beurt. We zijn even bang dat we de extra tas handbagage niet mee mogen nemen, maar hierover wordt niets gezegd. Mooi! Na het inchecken bekijken we de plattegrond met ontbijtgelegenheden. Er staat wel een restaurant waar ze sushi verkopen, maar dit blijkt helemaal aan de andere kant van het vliegveld te zijn. Toch hebben we best zin in wat sushi op de vroege ochtend. We sjouwen met onze handbagage door de hal. Als we bij de sushi zijn, blijkt deze nog dicht te zijn. Helaas. Onderweg zijn we wel wat andere lekkere broodjeszaken tegengekomen, maar we besluiten om alvast door de douane te gaan en dan achter de douane wat te gaan eten. Voor hetzelfde geld is het zo meteen enorm druk en moeten we haasten. We zitten liever alvast achter de douane, zodat we rustig kunnen ontbijten. Bij de douane is het enorm rustig. Nog nooit meegemaakt, maar we kunnen gewoon op ons gemakje alles in het bakje leggen. Maar dan wordt de rugzak en Martijns jas apart gelegd. Blijkbaar vinden zij er iets verdachts in. Wij peinzen ons suf wat er dan voor verdachts in de jas of rugzak zou kunnen zitten. Alle vloeistoffen zitten toch in de koffer, toch? Martijn mag aan de zijkant de tas open maken zodat de douane alles kan bekijken. De jas en rugzak worden weer door het röntgen apparaat gehaald en wederom wordt er van alles bekeken. Nog een keer door het apparaat en dan krijgen we de spullen terug en mogen we doorlopen. Geen idee wat men uiteindelijk zag, maar het is goedgekeurd, dus we lopen weer verder.
We kijken wat rond voor wat ontbijt, maar dat valt tegen! Er is wel een tentje met wat broodjes, maar daarnaast zit Pizza Hut. Hier hebben ze net zo’n zelfde soort ontbijtbroodjes als bij de Mac Donalds. Broodje met ei en bacon. Dat lijkt ons wel lekker. We bestellen er ook wat hashbrowns bij, maar dit blijken ze nog niet te serveren. Wat kaasbroodjes dan? Nee, ook dat niet. Ze hebben eigenlijk alleen maar de broodjes met ei. We bestellen er ieder twee, maar dit blijken enorm kleine broodjes te zijn. Totaal niet hetzelfde als bij Mac Donalds, terwijl ze op het plaatje wel groter lijken. Ze smaken wel lekker overigens. Daarna gaan we bij de gate zitten. Na een half uurtje mogen we boarden. Een paar keer wordt er omgeroepen dat men écht niet te grote handbagage mee mag nemen, want het vliegtuig zit bomvol, dus de bakken kunnen snel vol raken. Als je handbagage niet aan de officiële afmetingen voldoet, wordt hij alsnog ingecheckt en ingeladen in het ruim bij de koffers. Dat willen we natuurlijk niet! Hiervoor moet je dan ook weer extra betalen. Je mag één stuk handbagage per persoon meenemen en daarnaast nog een handtasje, fototas en laptoptas. Wij hebben ieder een stuk handbagage bij ons, een rugzak wat als laptoptas gezien wordt en een handtas. Alleen onze tweede handbagage (welke op de heenweg dus niet bij ons hadden, maar leeg in de koffer) is wellicht net iets te groot dan de officiële afmetingen. Als we instappen, zijn we bang dat we aangehouden worden. Maar gelukkig, we mogen doorlopen! Een kwartier later dan gepland zitten we in de lucht. Een prachtig gezicht. Het is vrij mooi weer en Miami Beach is al snel te zien. Wat een smal stukje land is het eigenlijk.
Omdat het maar een goed tweeënhalf uur vliegen is, besluiten we de laptop in de tas te laten. Ik sluit mijn ogen en probeer wat te slapen en Martijn leest wat. Dan iets voor half 2 wordt de daling ingezet en al snel volgt weer het geweldige uitzicht van New York City! Zelfs het Vrijheidsbeeld is in de verte te zien. Machtig mooi!
Ondertussen hebben we weer honger gekregen. We lopen meteen naar de sushitent welke we op de heenweg hier op Newark Airport gezien hebben: Hamachi Sushi. We bestellen een Sushi Platter, een Spicy Tuna en een Philadelphia Roll. Het smaakt heerlijk!
Een paar deuren verder zit Starbucks, hier nemen we beide een cappuccino als toetje. Omdat we nog zo’n tweeënhalf uur hebben voordat we mogen boarden, wordt de laptop opengeklapt en begin ik aan het verslag van gisteren. Martijn houdt zich bezig met het uitzoeken van de foto’s. Wat ontzettend relaxt is het hier. Een lekkere bakje koffie met lekker veel schuim en tijd genoeg. Een half uur voor boardingtijd verlaten we Starbucks. Het verslag van gisteren is klaar. Alleen die van vandaag nog! We kopen van ons laatste dollars nog wat kleine dingen en lopen dan naar de gate. Op de TV’s zien we dat we een half uurtje vertraging hebben. Gatsie. Dan maar met de laptop bij de gate zitten. Helaas zijn alle stopcontacten bezet. Dan maar zonder stroom de laptop aan, maar als hij opgestart is, wordt er omgeroepen dat we gaan boarden. Nu al? We hebben toch vertraging? Als we goed en wil in het vliegtuig zitten en we klaar voor vertrek zijn, wordt er omgeroepen dat we moeten wachten met opstijgen. De wind staat gunstig, dus zullen we eerder dan gepland op Schiphol aankomen. Maar omdat we niet voor 7 uur mogen landen, vertrekken we gewoon later. Al met al moeten we bijna drie kwartier wachten voordat het vliegtuig gaat taxiën. En ook dat duurt lang. Het is erg druk, dus het duurt even voordat we aan de beurt zijn. Om kwart voor 7 zitten we dan eindelijk in de lucht. Inmiddels is het buiten donker geworden en vliegen we recht over Manhattan heen. Wat een geweldige uitzicht, al die lampjes!
Al snel halen we de laptop tevoorschijn. De aankomsttijd staat op 7 uur in de ochtend, dat betekent dus dat het nog geeneens 6.5 uur vliegen is! Terwijl er normaal een vliegtijd van bijna 8 uur staat! Als eerste kijken we de film Green Lantern en direct daarna The Mechanic. Allebei enorm leuke films!