Dinsdag 11 oktober: Orlando
De ochtend verloopt rustig. We ontbijten met een bagel creamcheese en melk met frootloops, tik het verslag van gisteren en internetten wat. Rond 10 uur gaan we op weg naar Kelly Park, een uur ten noorden van Orlando. In dit stukje natuur kun je heerlijk met een rubberen band ronddobberen. Eigenlijk hetzelfde als wat je in Typhoon Lagoon kunt doen, maar dan echt in de natuur. Het is nog wel wat bewolkt, maar het ziet er niet naar uit dat het gaat regenen. Warm is het in ieder geval wel!
We hebben twee adressen bij ons waar we de rubberen banden kunnen huren: bij Ron’s of bij Kings. Ron’s is dicht en een paar meter verderop zit Kings. Deze is wel open. We huren twee grote rubberen banden en rijden dan Kelly Park in. Zo te zien is het niet druk. Welgeteld drie auto’s. Als we naar het meertje lopen, zien we verschillende mensen wat zonnen. We leggen onze handdoeken neer en gaan dan op zoek naar het begin. Vier jaar geleden waren we hier voor het eerst en begonnen we in dit grote meer, maar later lazen we op het forum dat je ook nog een stuk verder naar boven kunt beginnen.
We lopen het bruggetje over en lopen, en lopen, en lopen… Maar we komen geen begin tegen. Zouden we dan verkeerd zijn gelopen? We lopen weer terug en ineens horen we wat geritsel. Een slang! Hij kruipt snel de bossen weer in. Weer terug bij het meertje besluiten we om maar weer gewoon in het midden te beginnen. Het water is nog wel wat koud, maar dat went snel. We zien een stelletje welke wel van de begin van de stroming komen tuben. Straks eens in de gaten houden waar zij naar boven lopen.
Inmiddels hebben de wolken plaats gemaakt voor het zonnetje. Zo kennen we ons Florida weer! Iets verderop horen we twee gezinnen tegen elkaar praten. Goh, dat lijkt wel Nederlands. Nee, het IS gewoon Nederlands. We praten eventjes en het blijkt dat ze dit relaxte adresje ook van het forum hebben. Het Florida Forum. Ze zijn alleen niet lid. Wel één van de dochters, maar zij is momenteel niet in de buurt. We dobberen rustig door en zien vooral heel veel vissen. Op het eind van de stroming zien we wederom een slang, maar dit keer ligt hij tussen de plantjes in het water. Hij blijft heel rustig liggen. We lopen weer terug naar het meertje en zien het stelletje liggen. Martijn gaat vragen hoe we naar het begin moeten lopen en de man legt uit hoe we moeten lopen. Blijkt dat we echt totaal verkeerd zijn gelopen. Dan lopen we wel de juiste weg en op het begin is het vooral uitkijken voor de rotsen als we in de tube willen gaan liggen, maar de stroming is erg lekker. Vervolgens komen we weer in het midden uit en tuben we weer door naar het eind. De slang is helaas weg, maar ik zie wel een schildpad liggen op een stuk hout. Heerlijk te zonnebaden. Dan lopen we terug naar de spullen. Martijn haalt het fototoestel uit de auto en we lopen dan naar het eind om de schildpad te kunnen fotograferen. Na een paar foto’s heeft de schildpad in de gaten dat we hem in de gaten houden en floept hij weg in het water.
Ik loop weer een stukje terug en ga dan weer wat tuben zodat Martijn wat foto’s kan maken. Eenmaal op het eind zit de schildpad weer op het stukje hout. Dit keer kan Martijn er wel vrij dichtbij in de buurt komen. Super mooi om te zien. Prachtige dieren zijn het!
We lopen weer terug naar onze spullen zodat we wat kunnen opdrogen. Inmiddels is de dochter van het Nederlandse gezin ook terug en we vragen hoe haar nickname op het forum is. Melanie dus 🙂 Gezellig gekletst over Florida en vakantie algemeen. Zij waren hiervoor vier weken naar de westkust geweest en zijn nu hun laatste twee weken van de vakantie aan het bijkomen in het heerlijke Florida. Geef ze eens ongelijk!
Rond twee uur zijn we weer op weg naar Orlando. Onderweg lunchen we wat bij Dennys. We bestellen de sampler om te delen (uienringen, kipvingers en mozzarella sticks). Het smaakt heerlijk, vooral de mozzarella sticks zijn erg lekker! Er past ook nog een toetje bij en Martijn neemt de Caramel Apple Crisp (ijs met warme appelstukjes, nootjes en caramelsaus) en ik de Turtle Cheesecake (met chocoladesaus, caramelsaus en nootjes). Hij smaakt echt héérlijk. Het lijkt net snickers!
Na een uur rijden we weer verder. We hebben om vijf uur afgesproken met Gerrit (Ta2 Gerrit, mede moderator op het Florida Forum) en zijn medereisgezelschap Marcel. Samen met hun vrouwen zijn ze hier in Florida ook van een welverdiende vakantie aan het genieten.
Snel kleden we ons om en rijden we naar Oak Ridge Gun Range. We gaan namelijk een uurtje schieten! Gerrit en Marcel hebben dit vaker gedaan, maar Martijn en ik nog nooit. Aangezien dit hier in Florida enorm makkelijk gaat (hier in Florida mag iedereen ook een vuurwapen in huis hebben), lijkt het ons wel eens leuk om eens te gaan schieten. We hebben beide nog nooit een echt vuurwapen in onze handen gehad, dus een beetje gespannen zijn we wel.
Als we aan komen bij de Gun Range zien we Gerrit en Marcel al zitten in de auto. We zwaaien en maken dan kennis. Martijn en Gerrit zijn beide al vrij lang moderator op het Florida Forum, maar we hebben elkaar nog nooit in real life mogen ontmoeten. We lopen naar binnen en merken meteen dat Gerrit en Marcel al vaker geschoten hebben. Allerlei namen van pistolen en kogels passeren de revue. Ze zijn alleen nog nooit in deze range geweest. Wij mogen met de Glock beginnen en kunnen uit zo’n tien verschillende afbeeldingen kiezen waar we op mogen schieten. We kiezen beide voor nummer 8: de slechterik en zijn gijzelaar. We krijgen gehoorbescherming en een veiligheidsbril mee en lopen dan naar de baan. Gerrit is vooral verbaasd dat men niet eens vraagt of we al eerder geschoten hebben. We krijgen de pistolen gewoon mee en we mogen het verder uitzoeken. Martijn en ik zijn enorm blij dat we in gezelschap van twee ervaren schutters zijn. Gerrit legt uit hoe het magazijn werkt en hoe we het pistool vast moeten houden. En dan worden de eerste kogels door Martijn afgevuurd. Mijn god, wat een kabaal! Wat een geluid maakt dat. En dat terwijl we grote oor-beschermers op hebben! Ik ben enorm onder de indruk van het geluid. Na tien schoten mag ik, maar ik twijfel of ik wel durf. Kom op Linda, nu niet het watje uit gaan hangen. De hoogste en snelste achtbanen zijn geen probleem, dus dit ook niet! Ik schiet… en: wauw, geweldig! Na tien schoten wil ik eigenlijk gewoon doorgaan.
Maar Martijn en ik schieten om de buurt. Na het doosje van 50 stuks halen we nog een doosje bij. We ruilen ook een keer van pistool met Gerrit en Marcel (zij hebben een iets kleinere, maar weet zo even de naam niet meer). Persoonlijk vind ik deze wat minder fijn in de hand liggen, wellicht omdat ik dan te weinig ruimte heb voor mijn duimen goed over elkaar heen te leggen. De laatste vijf kogels schieten we met een Belgisch merkpistool. Aan de afbeelding te zien heb ik toch redelijk goed raak geschoten. Althans, op het papier… De slechterik in kwestie is na een schot of 20 wel dood, maar de gijzelaar heb ik toch ook flink geraakt, dus ik verwacht dat zij ook wel dood zou zijn geweest. Martijn heeft vrij goed gedaan qua persoon raken. Alleen wel de verkeerde. De gijzelaar is doorboort met gaten. Och gerrum vrouwke toch…
Na een uur zijn de kogels allemaal op en lopen we naar buiten. We kletsen nog wat na en gaan dan op zoek naar eten. Martijn meent te herinneren dat er een PF Changs in de Florida Mall zit. Een aangezien we daar vrij dichtbij in de buurt zijn, rijden we naar de Mall. We hebben nog nooit bij PF Changs gegeten, maar vrienden van ons zijn er helemaal weg van, dus willen wij dit restaurant ook eens proberen. Maar helaas, geen PF Changs. Wel zit er om de hoek een Outback Steakhouse en dat vinden we een vrij goed alternatief. We nemen beide een rib-eye van 13 oz. Ze hebben iets nieuws – je kunt nu kiezen voor een Wood Grilled versie. Het voorbeeld plaatje ziet er in ieder geval erg lekker uit! Ikzelf neem er – voor het eerst – een gepofte aardappel met honing en bruine suiker en Martijn gaat voor de normale versie van de gepofte aardappel, maar wel met alles erop en eraan (kaas, room en spekjes). Vooraf krijgen we ook nog een salade. We nemen beide de blauwe kaas met peacannootjes en voor het eerst eten we beide de salade helemaal op. Hij smaakt echt super lekker! Na een goed tien minuten komt ons hoofdgerecht en mijn eerste keer zoete aardappel is enorm geslaagd. Echt óntzettend lekker! Alsof je een snoepje eet, zo zoet! Ik voel alleen wel bij elke hap die ik neem een stukje op mijn heup bijkomen. Plop, daar zit er weer een links. Plop, en nu rechts een stukje erbij. Ik wil niet weten wat de weegschaal aangeeft na de vakantie, maar zolang ik mezelf niet kan wegen, neem ik het er gewoon van!
Na een uur zijn we alweer op weg naar ons appartementje. We zetten een wasje aan, ik tik het verslag en Martijn zapt wat op de TV. Morgen staat Seaworld op de planning. Eens kijken of het nu wel droog blijft.