Donderdag 13 oktober: Orlando
Heerlijk uitgeslapen zijn we om half 11 op weg naar Island of Adventure. We mogen de auto alweer parkeren bij Cat in the Hat, dus de weg naar de ingang van het park weten we blindelings te vinden. Dit keer gaan we wel links om, want links staat de achtbaan ‘Incredible Hulk’. Die hebben we afgelopen zondag niet gedaan. De wachtrij is 35 minuten, maar we zien dat deze attractie ook een singleriders heeft, dus pakken we die. Er zijn nog wel een paar meer singleriders die er zo over denken, maar toch zitten we binnen tien minuten, in dezelfde rit maar niet naast elkaar, in de achtbaan. Ook weer een B&M, dus een heerlijke baan. We doen hem dan uiteraard nog een keer. Dit keer hebben Martijn en ik niet dezelfde rit.
Na twee keer gaan we wat foto’s maken van de achtbaan. Totdat de camera ineens zwart beeld geeft. Wat is dat nou? We kunnen nog wel gewoon de foto’s maken, maar laat ze dan zwart zien. Ook via live-view geeft de camera zwart beeld. Hij maakt de foto dus in feite toch niet. We proberen alles: aan-uit, andere batterij erin, andere SD-kaart erin, verschillende standen, maar hij blijft zwart beeld geven. Hij is gewoon kapot! Onze net nieuwe D5100 is gewoon kapot! En we hebben nog een week vakantie te gaan. Erg teleurgesteld lopen we naar Spider-Man. Daar is de wachtrij ook behoorlijk lang, maar we zien ineens dat deze attractie óók een singleriders heeft. Dus na een minuut of 10 genieten we al van Spider-Man en zijn foute vrienden.
Na Spider-Man gaan we lunchen bij Comic Strip Café. Onder het eten babbelen we nog wat door over de camera. Wat nu? We besluiten om straks thuis even op internet te kijken of wellicht daar iets staat over het probleem en oplossing. In het ergste geval moeten we een nieuwe camera kopen, maar dat wordt dan uiteraard een compact camera, aangezien we op onze Nikon gewoon garantie hebben. Alleen, daar kunnen we nu natuurlijk niets mee op vakantie. We hebben nu gelukkig ook een ander compact camera’tje bij ons, maar dat is camera’tje voor écht erbij. De camara kostte nog geen 100 euro, dus echt spectaculaire foto’s maakt hij niet. Maar goed, alles beter als niets. Dus vandaag doen we het maar met deze kleine.
Als de lunch gezakt is, lopen we weer verder. We lopen een rondje om Popeye & Bluto’s Bilge-Rat Barges en zien behoorlijk veel mensen er zeiknat uitkomen. Gelukkig is het niet koud, maar toch slaan wij dit jaar de attractie over. We lopen snel door naar The Wizarding World of Harry Potter en uiteraard doen we deze attractie ook weer via de singleriders. Eens kijken of we dit keer de attractie wel apart moeten doen. De normale wachtrij is 90 minuten. Pfoe! De rij voor singleriders is dit keer ook vrij lang. Maar na een goed 20 minuten wachten staan we vooraan. En toen mochten we wéér bij elkaar zitten! Wel door een foutje, aangezien er eentje tussendoor geglipt was bij de normale rij toen de castmember niet aan het opletten was. Daardoor was haar telling verkeerd en konden Martijn en ik dus alsnog bij elkaar zitten. We besluiten om hem gewoon nog een keer te doen, om het af te leren.
Als we nog maar net in de rij voor singleriders staan, krijgt de attractie een storing. Hierdoor wachten we bijna een half uur voordat we vooraan staan. Door een enorm gedoe bij de normale wachtrij (er is een groep van 10 man. Zij worden opgesplitst in 4-4-2, maar men is zo moeilijk aan het doen wie bij wie gaat zitten), besluit de castmember dat er gewoon vier singlerider door te laten gaan. Zitten Martijn en ik dus gewoon wéér bij elkaar. Niet te geloven! We nemen afscheid van Harry en zijn vrienden en pakken dan nog een ritje met de achtbaan ‘Flight of the Hippogriff’ mee, een kinderachtbaan.
In Suess Landing maken we een ritje met ‘The High in the Sky Suess Trolley Train Ride’. Een hele mond vol! Een soort van monorail door Suess Landing. Best grappig. En daarna besluiten we om maar terug naar het appartement te gaan om ons cameraprobleem hopelijk op te lossen.
De camera is, zoals we dachten, echt kapot. Er zijn meerdere mensen die dit probleem beschrijven en hebben uiteindelijk de camera op moeten sturen om hem te laten maken. Pfoe, dat wordt dus pas na de vakantie. Het probleem blijkt hem te zitten in de sluiter. We besluiten dan ook om een nieuwe compact camera te kopen. Dan kunnen we in ieder geval mooie foto’s in Miami en Key West maken. Martijn bekijkt wat fototoestellen op het internet en maakt een lijstje van camera’s welke onze voorkeuren hebben. Meteen zoekt hij een goede camerawinkel op.
Het plan is om eerst wat te gaan eten tegenover ons appartement, bij Ichiban Buffet. Dat is dus een Chinees, Japans buffet. Dat betekent dus weer sushi! Lekker! Dit keer is het wel een all-you-can-eat, maar we verwachten niet dat het dezelfde niveau als gisteren heeft. En het heeft inderdaad ook niet hetzelfde niveau, maar het smaakt allemaal wel prima. Je hebt keuze uit een stuk of 15 verschillende sushi’s en verder veel keuze uit chinese gerechten. Het smaakt allemaal prima, maar het valt wel in de categorie ‘vreetschuur’. Het kost namelijk ook nog eens geen drol. Voor een dollar of 15 per persoon zit je helemaal vol, inclusief drinken, exclusief tax. Maar we hebben ook nog een coupon van 15% korting. Dus we betalen 23 dollar, inclusief tax. Dat is omgerekend dus een euro of 16 met zijn tweeën!
Dan gaan we op weg naar Ritz Camera. Deze zit vlakbij de Florida Mall. Onderweg komen we een Best Buy tegen. Eerst maar even kijken wat de camera daar kost. Wellicht valt er dan nog wat te onderhandelen bij Ritz. De camera is snel gevonden, we noteren wat gegevens en rijden dan verder naar Ritz. In eerste instantie kunnen we de winkel niet gevonden krijgen. Dan typen we het adres van de andere winkel (Wolfs Camera) in de TomTom welke ook op ons lijstje staat. We komen aan bij dat adres en daar staat: Ritz Camera! Martijn had al zo’n vermoeden dat deze twee winkels van hetzelfde bedrijf zijn, aangezien hun internetsites enorm op elkaar lijken. Maar Ritz is gesloten. We zijn een half uurtje te laat. We besluiten om maar weer terug naar Best Buy te rijden. Kopen we hem daar gewoon.
Het blijkt nog een heel karwei om daar een camera te kopen. Het is behoorlijk druk in de winkel en je moet gewoon een medewerker aan zijn jasje trekken die met je meeloopt om de camera uit de schappen te halen. Maar om de medewerker verzamelt zich een hele groep mensen welke geholpen willen worden. Je moet maar geluk hebben dat de medewerker naar jou luistert. Helaas zijn er ook maar twee medewerkers op de camera-afdeling aan het werk. Na veel geduld hebben we na een minuut of 20 eindelijk beet.
Uiteindelijk hebben we de Canon S95 gekocht. Een camera welke enorm goede recensies krijgt. Dit wisten we een paar weken geleden al, aangezien we vrienden van ons deze camera aangeraden hadden en zij hier enorm tevreden over zijn. We zijn erg blij met deze aankoop, alhoewel we hem liever niet gemaakt hadden. Maar liever iets meer geld uitgeven aan een écht goede compactcamera dan een zo-zo camera..
Terug in ons appartement begin ik aan het verslag. Martijn laad de batterij van de camera op, anders hebben we er natuurlijk morgen nog niets aan, en verder kijken we wat tv.
Voor morgen hebben we eigenlijk nog helemaal niets gepland. We kunnen nog een keer naar Disney gaan (we hebben nog een dag Disneypark over en ook het zwemmen bij Disney – Typhoon Lagoon of Blizzard Beach – kunnen we nog gaan doen), of zwemmen in Aquatica. Of nog een keer naar Seaworld of naar Busch Gardens. Alleen naar Universal kunnen we niet meer heen. Eigenlijk dus een luxe probleem. Maar wat gaan we doen? Waarschijnlijk gaan we zwemmen, maar we weten alleen nog niet waar. Dat besluiten we morgen.