Zaterdag 1 oktober: Schiphol – Newark NYC – Orlando
Het is vroeg voor een zaterdagochtend, maar toch stappen we vrij opgewekt uit bed. Vandaag gaan we een stukske vliegen! Als we schiphol binnenlopen zien we bij de incheckbalie een redelijke rij. We zijn natuurlijk al wel ingecheckt, maar moeten toch onze koffers nog afleveren en men wil onze paspoorten natuurlijk nog zien. Het loopt allemaal voorspoedig en als we dan onze instapkaarten krijgen, zien we dat we over een goed half uur al kunnen gaan boarden. Dat wordt een snel ontbijtje ergens.
We besluiten om meteen door de douane te gaan en achter de douane maar wat te gaan ontbijten. De rij bij de douane is behoorlijk lang! Na een kwartier zijn we pas aan de beurt. Snel lopen we, via het ontbijtje bij de Mac Donalds, richting gate G08. Daar aangekomen zien we dat ze nog niet zijn begonnen met boarden, maar wel al de bekende vragen: “heeft u zelf de koffer ingepakt? Heeft u spullen van ander bij u?” Daarna volgt nog een security check bij de bodyscanner en handbagage.
Ik bel ondertussen mijn ouders nog even dat we gereed zijn voor vertrek en dat we bijna in kunnen gaan stappen.
We vertrekken vrij op tijd en in het vliegtuig vermaken we onszelf vooral met films! We hebben zelf wat films op de laptop gezet en hebben onder onze stoelen een stopcontact, dus de laptop kan ook nog eens de gehele vlucht mee. We bekijken in volgorde: Horrible Bosses, Bridesmaids, The Smurfs. Vooral de eerste twee films zijn echt hilarisch! The Smurfs vind ik ook best leuk, maar halen het niet bij de eerste twee films. Ondertussen hebben we ook een paar keer wat eten en te drinken gehad. We mochten zelfs bij ‘het hoofdgerecht’ kiezen uit drie gerechten in plaats van de gebruikelijke twee ‘pasta or chicken’. We kiezen beide voor Beef. Voor vliegtuigvoer smaakt het eigenlijk best lekker alhoewel ik de grote bak sla laat staan. Nadat we de drie films gezien hebben, hoeven we nog maar anderhalf uur te vliegen. Schiet lekker op.
Als we eenmaal onder de wolken vliegen, doemen daar ineens de grote gebouwen van New York City op. Wat een machtig mooi gezicht! Ik realiseer me ineens dat we eigenlijk ook best een paar dagen Orlando hadden kunnen inleveren en dan een paar dagen NYC hadden kunnen bezoeken. Maarja, keuzes keuzes keuzes.. We komen vast nog wel een keer in NYC.
Rond half twee landen we op Newark Airport. Het is niet druk bij Immigrations en we zijn er in vijf minuten al doorheen. Dan door naar de bagageband. We moeten namelijk eerst de bagage ophalen en dan verderop weer inleveren. Geen idee eigenlijk waarom dit is, maar het is maar een kleine simpele handeling. Na een minuut of tien hebben we onze twee koffers en lopen we een stukje verder om ze weer in te leveren. Dan gaan we met een shuttle treintje mee naar een andere terminal. Op onze instapkaart staat gate 134, maar er blijkt een gate-wijziging te zijn geweest die we gemist hebben. Dus bij gate 134 staat niemand. Pas dan kijken we op de televisieschermen en zien we de gate-wijziging. Nieuwe gate is nummer 92. De hele andere kant op van die terminal dus! Maar nu hebben we deze kant van Newark ook gezien. Ook leuk, toch? Eenmaal bij de juiste gate mogen we meteen instappen.
Ook deze vlucht vliegt op tijd. Het is twee-en-een-half uur vliegen, dus besluiten we dat de laptop gewoon opgeborgen blijft. Ik vermaak me vooral met de liedjes van Nick en Simon op de iPod en Martijn kijkt wat programma’s via het entertainmentsysteem. Iets over vier landen we op Orlando Airport. We moeten nog wel een eindje taxiën. Het lijkt Schiphol wel. Na een goed twintig minuten mogen we het vliegtuig uitstappen en lopen meteen door naar de bagageband. We zijn immers al in New York door de douane gelopen, dus hoeven we dat hier niet meer. Als we bij de bagagebanden komen, zien we dat het erg mooi versiert is in een halloweenthema. Leuk!
Dan lopen we door naar Alamo voor onze huurauto op te halen. Uiteraard krijgen we de gebruikelijke vragen of we geen upgrade willen en dat we de road-assistents toch eigenlijk wel nodig hebben. Zeer onverstandig om deze er niet bij te nemen, hoor meneer. Nee, hoeven we écht niet! En geen enkele vraag over de kortingscode, waarvan we dachten wellicht nog een discussie over te kunnen voeren.
We mogen een auto kiezen uit de Midsize SUV gedeelte. Eigenlijk de eerste keer dat we ook werkelijk een Midsize krijgen. Vaak krijgen we uiteindelijk toch wel een gratis upgrade, maar helaas. Deze blijft nu uit. Er staan vijf auto’s waaruit we mogen kiezen. Een Toyota Rav4 (witte), tweemaal de Jeep Patriot (een groene en een witte) en tweemaal de Jeep Compass (een grijze en een blauwe). We zien dat de Rav4 al bezet is. Het wordt dus sowieso een Jeep, maar welke. De Patriot is vrij hoekig en de Compass heeft wat rondingen. Dat vinden we toch een stuk mooier. Dus het wordt de Jeep Compass.
In eerste instantie lopen we naar de blauwe, maar zien dan dat de grijze getinte ramen heeft en de blauwe niet. Dus we nemen de grijze! We installeren de boel en komen dan tot de ontdekking dat de achterbak van de midsize best klein is eigenlijk. Er moet een gedeelte van de achterbank omver geklapt worden om zo onze koffers te kunnen plaatsen. Ach, de meeste van de tijd rijden we zonder koffers, dus voor deze vakantie is dat geen probleem.
We installeren de TomTom en stellen het adres in waar we moeten zijn voor het inchecken van onze condo. Als we de garage uitrijden, beseffen we ineens: We zijn in Amerika! Wat rijden ze hier heerlijk en relaxt. En wat rijdt de auto lekker. Na een half uur komen we aan op een parkeerplaats met wat winkeltjes, maar zien geen “Homes Welcome Center”. We snappen er niets van. Dan bekijken we de omschrijving van USAfunvacations nogmaals en pakken Street & Trips erbij op de laptop. Het blijkt aan de andere kant van de parkeerplaats te zijn. TomTom stuurden ons dus naar de verkeerde kant.
We worden vriendelijk geholpen door een medewerker. Krijgen uitleg hoe we er moeten komen en hoe de steutelbox werkt. We moeten in gebouw 5257 zijn en krijgen appartement 204 toegewezen. We rijden via de 192 en komen dan langs Old Town. Daar gaan we later deze vakantie ook nog een keer heen. Iets verderop ligt Cane Island. We lopen ons appartement binnen. Wauw! Het ziet er geweldig uit. Eigen keukentje, twee slaapkamers, twee badkamers, een zithoek, een eethoek, een soort van inloopkast. En het uitzicht is ook nog eens mooi. We kijken uit op de achterkant met een grote vijver.
We maken snel een boodschappenlijst wat we nodig hebben aan huishoudelijk spul en aan ontbijt en bekijken dan op Googlemaps het aanbod wat hier aan restaurants in de buurt ligt. We besluiten te gaan eten bij Ruby Tuesday en daarna te gaan shoppen in de Walmart. Ruby Tuesday ligt hier eigenlijk exact tegenover. We worden snel geholpen. Martijn neemt het New Orleans Menu en ik de seafood mixed grill. Erg lekker.
Binnen het uur zijn we klaar en rijden we naar de Walmart. Ook deze is vrij dichtbij. We werken ons lijstje af, met uiteraard ter plaatste nog wat extra’s op het lijstje. We besluiten niet de winkel uitgebreid te gaan bekijken. We zijn behoorlijk moe, dus willen eigenlijk zo snel mogelijk weer in “ons” appartement zijn. Plaatselijk is de tijd half 10 ’s avonds, maar onze lichamen vinden dat het half 4 in de ochtend is. Snel rijden we naar huis en bergen we de boodschappen op. Ik tik nog snel even een mailtje naar het thuisfront zodat zij weten dat we goed aangekomen zijn en duiken dan snel ons bed in.