Woensdag 5 oktober: Orlando – Tampa – Orlando
We verlaten vandaag Orlando om Tampa voor een dagje onveilig te maken. Rond kwart voor negen zitten we in de auto richting het westen. Het is iets langer dan een uurtje rijden. De reis verloopt soepel, geen drukte op de weg. Als we de auto geparkeerd hebben op het terrein van Busch Gardens, gaan we met een trammetje mee naar de ingang. Het park is nog maar net geopend en we lopen als eerste naar het gebied van Egypte. Hier ligt Cheetah Hunt, een Intamin LSM Coaster en is begin dit jaar geopend. Een nieuwe achtbaan voor ons dus!
We bergen onze tassen op in een kluisje en lopen dan de wachtrij in. Wachtrij? Ik zie helemaal geen wachtrij? Oké, vooruit.. we moeten een minuut of twee wachten voordat we een rij mogen uitkiezen. Uiteraard kiezen we voor frontseat. De rit zelf vinden we aardig. Geen topper op onze lijst, maar hij mag er best wezen. Vooral het laatste stuk vind ik wel leuk. Maar eerlijk is eerlijk, een aanwinst is het wel voor het park. En ik vind hem vooral ook erg op zijn plaats daar. Leuk gethematiseerd en het idee is ook goed uitgewerkt (een paar keer versnelt hij tijdens de rit, net zoals een echte cheetah ook kan; ineens versnellen). Maar we vinden hem leuk genoeg om nogmaals te doen. De rij is dit keer ietsjes langer en na een minuut of vier kiezen we weer een rij uit. Dit keer ergens in het midden, bijna achteraan. Op deze plek vinden we de rit veel meer intenser! En dus leuker! Als we uitstappen, zien we dat de wachtrij nu behoorlijk lang is geworden. We verwachten een minuut of tien wachten, dus we doen hem niet nog een keer.
Dan lopen we naar Montu. Deze achtbaan ligt er vrijwel naast, maar het is wel even zoeken hoe we daar komen. Deze baan betreft een B&M Inverted Custom en B&M’s vinden wij over het algemeen heel erg lekker! Ook hier totaal geen rij. We nemen plaats ergens in het midden. De rit zelf is vrij intens, maar merken wel dat het karretje enorm schud. Dat zijn we eigenlijk niet gewend van B&M. Pijn doet hij niet (zoals zo’n inverted van het merk Vekoma wel doet), maar echt soepel loopt hij dus ook niet. We doen hem nogmaals, maar dan helemaal voorin en merken dan helemaal niets meer van het geschud. Nu rijdt hij wel enorm smooth…
Omdat deze vrij intens is en we toch wel wat honger hebben gekregen, bekijken we op de plattegrond waar we ergens kunnen gaan eten. Tussen Montu en Cheetah Hunt ligt Crown Colony Café. Hier hebben ze pizza’s, sandwiches en wraps. We kiezen beide voor een pizzaslice en krijgen hier ook eigen gemaakte chipjes bij. Het smaakt prima, maar we voelen de calorieën naar binnen slurpen. Jammie!
Dan halen we onze spullen weer uit het kluisje en gaan wat foto’s maken van Cheetah Hunt en Montu. Dan lopen we via de flamingo’s, giraffe en zebra’s naar Rhino Rally. Hier kun je met een jeep op safari. Beetje hetzelfde idee als in Animal Kingdom. Na drie jeeps zijn wij aan de beurt en komen verschillende dieren tegen onderweg. En toen was daar ineens alweer de exit! Hoe kan dat nou? In onze geheugen zit er nog een stukje varen op een vlot met de jeep. Waar is die gebleven? Nu betreft het maar een vrij klein rondje. Een enorme teleurstelling voor ons, aangezien juist dat gedeelte het leukste was van deze safari.
We lopen weer verder en komen dan uit in Timbuktu. Ja, dat gaat snel. Zo zit je nog in Egypte en zo ben je helemaal naar Timbuktu gelopen. In dit gebied staan twee achtbaantjes. Als eerste doen we Scorpion. Eentje van het merk Schwarzkopf uit 1980 en dat was te merken… Hij doet gelukkig niet zo heel pijn. Eén keer vinden we dan ook meer dan genoeg. Schuin tegenover vinden we Sand Serpent, een Mack Wilde Muis. Deze baan is echt een marteling voor de mens. Waarom zitten we er ook alweer in? Voor onze coasterbingo hoeven we hem eigenlijk niet te doen, daar staat hij allang op afgevinkt. Dus serieus: waarom zitten we hier ook alweer in?
Snel doorlopen, niet meer aandenken! Een ijsje voor de schrik helpt wellicht. Dan komen we uit bij Kumbu. Wederom een B&M, alleen dan geen hangende, maar gewoon een zittende. We eten eerst ons ijsje op en genieten van de achtbaan welke zo af en toe voorbij komt flitsen. Dan stappen we ook in. Uiteraard voorin. Deze B&M blijft echt enorm lekker. We doen hem dan uiteraard nog een keer. Ditmaal ietsjes meer in het midden.
De naastgelegen Congo River Rapids zijn helaas dicht. Het is behoorlijk warm, dus een beetje verkoeling in een waterattractie zou niet verkeerd zijn. Maar helaas, geen doorweekte Linda dit keer. Maar als we doorlopen, komen we wel uit bij Stanley Falls Flume. Boomstammetjes! Beetje een saaie attractie, zo zonder theming, maar nat worden we er wel van. Niet doorweekt, maar gewoon een paar druppels. Net genoeg voor wat afkoeling.
Tegenover deze Flume staat de – naar onze mening – beauty van het park: Sheikra! Wederom een B&M, maar dan een Floorless Diving. Dat Floorless is er later aan toegevoegd. De laatste keer dat we deze baan deden was in 2007. Net voordat ze de baan dicht gooien om er andere – vloerloze – karretjes op te zetten. Dus eigenlijk is Sheikra ook een beetje nieuw voor ons. Het is totaal niet druk en nemen dan ook na één keer wachten plaats voorin. Helaas belanden we in het midden van deze eerste rij (er kunnen maar liefst acht personen per rij plaatsnemen), waardoor we alsnog een stukje vloer onder ons hebben. Maar dat verpest de rit zelf totaal niet. Wat een geweldige baan! Het duikgedeelte blijft indrukwekkend. We sluiten dus uiteraard opnieuw aan in de ‘rij’. Dit keer belanden we wel in de buitenste stoeltjes van de eerste rij. We hebben nu beide geen vloer onder onze voeten en ook geen stukje baan. We zitten dus echt letterlijk langs de baan. En dit geeft toch eigenlijk wel net een stukje meer dimensie aan de baan. Zeker het watergedeelte is erg apart. Alsof je boven het water zweeft. Top baantje!
Dan komen we langs het kindergedeelte van dit park: Sesame Street Safari of Fun. Maar in dit gedeelte staat ook een nieuwe kiddiebaan: Air Grover. Deze baan is in 2010 geopend, dus ook nieuw voor ons. Hoe ontzettend klein de baan ook is, we willen hem van ons lijstje af kunnen vinken. Grover rijdt ook met ons mee. Super blij, maar wel erg leuk. Hij gaat eigenlijk nog best wel hard voor een kiddie.
Na Air Grover is het alweer tijd voor de laatste achtbaan van het park: Gwazi. Helaas is er maar één achtbaan open van de twee. Lion is gesloten. Hierdoor mist deze baan wel wat unieks, aangezien het een houten racer is (twee banen welke hetzelfde traject in spiegelbeeld afleggen en welk karretje dan als eerste weer terug in het stationnetje is, heeft gewonnen). Deze baan is van het merk GCI. Normaal gesproken staat dat voor enorm soepele banen, maar we weten dat deze houten achtbaan niet zo soepel is. Gelukkig hebben ze er nieuwe karretjes erop gezet, waardoor het wat soepeler zou moeten gaan. Maar helaas, we vinden hem nog steeds een rammelbak. Gelukkig doet hij niet pijn meer, maar hij schudt nog wel enorm.
Inmiddels is het half zes geworden en lopen we langzaamaan richting de uitgang.
De terugreis verloopt net zo soepel als de heenreis en als we de 192 op rijden, zien we een Golden Corral. Hier hebben we nog nooit gegeten, maar al wel ontzettend veel over gehoord: veel voor weinig, is het motto. En dit klopt! Je betaalt 11,99 dollar (en 2,29 dollar voor het drinken) en je mag zo veel eten en drinken als je wilt. Het staat opgesteld in drie verschillende stukken. Hoofdgerechten, salades en toetjes. Je kunt zoveel van alles pakken als je zelf wilt. Je kunt dus ook alles door elkaar eten als je wilt. Ik neem een klein beetje van de mac & cheese, een visje, een loempia’tje, wat kip, gefrituurde garnaaltjes, aardappelpuree… Daarna nog een tweede ronde en dan zit ik eigenlijk al redelijk vol. Martijn gaat nog voor een derde ronde en dan beginnen we aan de toetjes. Vooral de chocoladefontein is enorm in trek bij ons. Marshmallows met chocolade, jummie! Proppie vol stappen we weer in de auto. Leuk om een keer tussendoor te doen, maar zelf vinden we een Outback, Olive Garden of een TGI beter. Eigenlijk ook totaal niet met elkaar te vergelijken. Ach, wie weet komen we er deze vakantie nog een keer terug.
We rijden nog even langs de Walmart voor wat brood en chocomel en tanken de auto voor iets minder dan een dollar per liter weer vol. Voor die prijs redt je dat niet in Nederland. Om half 9 zijn we weer terug in ons appartement. Ik werk het reisverslag weer bij, we internetten nog wat en dan gaan we heerlijk voldaan slapen.