Zondag 16 oktober: Miami
Na een onrustige nacht (althans voor mij. Martijn heeft prima geslapen, maar ik ben vrij vaak wakker geweest. De lakens voelde enorm klam aan en heb ook wat last van mijn darmen gehad), worden we om 7.00 uur wakker. Na een rondje internet kleden we ons aan en lopen we naar het hotel ernaast voor een ontbijt. Althans, wat ervan voor moet stellen. Je kunt kiezen uit een croissantje, chocobroodje en crackers. Als beleg heb je alleen creamcheese. Qua drinken kunnen we kiezen uit koffie of warme melk. Waarschijnlijk gaan we morgen gewoon maar buiten de deur ontbijten. Maar voor nu zijn we tevreden met een croissantje en koffie. Buiten is het enorm bewolkt en grijs. Het begint ook al wat lichtjes te regenen. Zo hadden we Miami niet voorgesteld. Daar moet het altijd zonnig en warm zijn. Overigens is het wel warm, maar geen zon dus.
Na het ontbijt lopen we naar Bike and Roll. Dit zit naast ons hotel en hier kun je een segwaytour boeken. Dit willen we morgen gaan doen. Op de ruit staat open vanaf 8 uur, maar er is een stukje weg gekrabd van de 8, dus het lijkt erop dat ze 9 uur bedoelen. We lopen weer terug naar onze kamer en internetten nog wat tot 9 uur. Dan pakken we onze spullen en verhuizen naar het hotel ernaast. Ons officiële hotel. We mogen de koffers achter de incheckbalie stallen. Ergens in de middag kunnen we onze kamer in, maar we verwachten dat dit ergens in de avond is, aangezien we een vrij vol programma hebben. Onze planning is om eerst een rondje Coral Gables te doen, het regent tenslotte, dus op zich prima weer voor een autosafari. Jammer wel dat je dan bijna niet de auto uit kunt voor wat foto’s. Daarna naar Little Havana om te kijken hoe oudere mannetjes domino spelen in het park en dan aansluitend naar Bayside Marketplace om een hapje te eten.
We lopen weer terug naar Bike and Roll en reserveren dan een tour voor morgen half 11. Alleen zeker is het niet of de tour doorgaat, want als het regent, kunnen we niet segwayen. En aangezien het nu behoorlijk hard aan het regenen is, zijn we er een beetje bang voor dat dit ook het beeld van morgen zal zijn. Dan lopen we door naar de parkeergarage. We betalen 30 dollar en rijden dan als eerste naar Vizcaya Museum & Gardens. Vizcaya was de thuisbasis in de wintermaanden van James Deering (vice-president van Internationaal Harvester) van 1916 tot hij stief in 1925. Het meest bijzondere aan dit huis is het eruit ziet alsof het al 400 jaar bewoond was. Het huis is echter voorzien met alle comfort van de vroegere 20-ste eeuw, zoals centrale verwarming, een automatisch elektrisch telefoonschakelbord, een lift en een brandalarm.
Het ziet er ontzettend mooi uit! Niet dat ik deze inboedel zou willen, daarvoor ben ik te gehecht aan onze Ikea-meubeltjes hahaha… Helaas mogen we binnen geen foto’s maken. Na ongeveer een uur lopen we naar buiten, de tuin in. Gelukkig is het gestopt met regenen, maar aan de lucht te zien kan het ieder moment weer beginnen.
Na een half uur hebben we de tuin gezien en is onze volgende stop: Ermita de Caridad (Het nationale heiligdom van de beschermvrouwe van Cuba). Een Cubaans kerkje dus. Het ligt exact naast Vizcaya, dus binnen een minuut zijn we er. Het gebouw ziet er grappig uit. We lopen ook even naar binnen, maar dat vinden we niet bijzonder. Dan lopen we weer terug naar de auto en begint het wat te regenen. Onze volgende stop is Plymounth Congregational Church. Ook een kerkje, maar dan voor de Christenen. Het is ongeveer een minuut of 5 rijden. Ook een heel mooi kerkje. Het lijkt wel een kasteeltje.
Dan rijden we weer verder en zijn de twee wijken Nederlands Zuid-Afrikaans en Chinese aan de beurt. Coral Gables telt 6 van deze wijken. Deze zijn bedacht door George Merrick om mensen aan te trekken en als toeristische trekpleister. Hij had 1000 woningen gepland maar er zijn er uiteindelijk maar 80 gebouwd. In 1928 raakte hij zwaar in de schulden en mocht uiteindelijk niet meer voor Coral Gables bouwen.
De huizen in de Nederlands Zuid-Afrikaanse wijk heeft mooie gevels en de huizen in het Chinese gedeelte zijn ook enorm mooi en makkelijk te herkennen als Chinees. Dan rijden we naar de Miracle Mile. Een straat met veel winkels en restaurantjes. Komt mooi uit, want we hebben ondertussen weer wat honger gekregen. We parkeren de auto in een straatje er naast in een parkeergarage. Eén dollar per uur. Dat valt mee! Helaas zullen we nu door de regen moeten lopen en nemen dus de paraplu’s mee. We komen uit bij Penara Bread. Martijn bestelt de Steak & White Cheddar Panini en ik de Smokehouse Turkey Panini. Daarna lopen we nog wat door de straat, maar gaan al weer snel naar de auto. Het begint ineens toch wel heel erg hard te regenen.
Onze volgende stop is The Granada Entrance. Dit is officieel het beginpunt van een rondrit door Coral Gables. Maar als we bij de poort aankomen, regent het pijpenstelen. We gaan écht niet uitstappen voor een foto. We proberen het vanuit de auto, maar met het raampje omlaag komt er toch nog behoorlijk wat regen naar binnen. Wat een BOUT-weer! Ga je op vakantie naar The Sunshine State voor een beetje zon welke je in Nederland gemist hebt in de zomer, krijg je dit weer. Zo ziet Miami er toch best wel wat droevig uit. Gelukkig zijn we hier al eens eerder geweest en weten we hoe het is met mooi weer. Een enorm verschil in ieder geval.
Dan rijden we naar iets verderop The Country Club Prado Entrance. Hele mooie zuilen staan er langs de weg, maar een foto maken is bijna niet te doen. Weer iets verderop staat de Alhambra Water Toren (erg toepasselijk met dit weer, bedoel… als er ergens water is, is het nu in Miami wel!) Maar we maken geen foto’s. Dit is gewoon echt onbegonnen werk. We besluiten om de tour door Coral Gables af te breken. Het heeft toch geen nut om er langs te rijden om ‘er geweest te zijn’. Bedoel, op de route ligt ook nog de Venetian Pool. Een open zwembad in Italiaanse sfeer. We geloven nooit dat er nu iemand aan het zwemmen is. De hele sfeer valt hierdoor toch weg. Ook verwachten we geen Domino spelende mannen in het bekende Máximo Gómez Park in Little Havana. En daar komt bij dat we ook in die wijk wat willen gaan wandelen. Dat lijkt ons geen goed idee met dit weer. We besluiten om maar terug te gaan naar het hotel om onze koffers naar de kamer te brengen en daarna naar Bayside, want we menen dat het daar overdekt is.
Eenmaal terug bij ons hotel parkeren we de auto even illegaal voor de deur. Want als we de parkeergarage weer in zouden rijden, moeten we bij het uitrijden – wellicht na een minuut of 5 al – toch weer 15 dollar betalen. Dat gaan we dus niet doen. Snel brengen we de koffers naar onze kamer. We krijgen kamer 25 toegewezen. Een leuke suite en een kingbed! Heerlijk. Verder ook weer een eigen keukentje, al is het totaal niet te vergelijken met de keuken op Cane Island in Orlando. Oh, wat missen we ons appartementje in het o zo zonnige Orlando… Tenminste, volgens de weerkaart is het daar nu prima weer. Je zou juist denken dat je in Miami beter weer hebt als in Orlando. Het ligt tenslotte een stuk zuidelijker. Maar helaas…
We trekken meteen onze lange broek aan en gaan dan op weg naar Bayside Marketplace. Parkeren daar kost 10 dollar vast tarief. Gelukkig is de regen weer wat verminderd. Bayside blijkt voor een groot gedeelte overdekt te zijn. Fijn! We lopen wat winkels in en uit. Maar kopen niets. Het zijn vooral veel souvenirwinkels, ofwel: zut/troep. Maar ook wat kledingwinkels, maar aan de kleding in de etalage te zien is er niets voor mij bij. Dit soort kleding is alleen maar weggelegd voor de hele slanke dennen en vrouwen wie enorm op willen vallen. Twee eigenschappen die ik niet bezit ? Oké, ik ben afgelopen jaar zo’n 15 kilo kwijt geraakt, maar helaas zitten er nu – na twee weken Orlando – toch zeker wel weer een kilo of 3 eraan. Afgelopen twee weken totaal niet aan het koolhydraat beperkt dieet gehouden, met de aardappelpuree, pasta en brood! Na de vakantie gaan we gewoon weer beginnen. Voor nu is het nog vakantie.
Daarna lopen we het foodcourt gedeelte in. Er zijn verschillende goede restaurants op Bayside, maar we hebben eigenlijk zin om gewoon snel en goedkoop bij de foodcourt te eten en dan heerlijk terug naar de hotelkamer, zodat we ook een keer een avondje vroeg ‘thuis’ zijn. Als we een rondje over de foodcourt lopen, krijgen we bij elk kraampje wel een stukje om te proeven aangeboden. Dat kunnen we natuurlijk ook doen, gewoon drie rondjes lopen en je zit ook vol! Maar we komen uit bij Brawy Seafood. We hebben eigenlijk wel eens zin in wat vis. Ik bestel de gegrilde zalm en Martijn een redsnapper. Het smaakt prima, al vond Martijn de redsnapper op Curacao en Venezuela toch een stuk lekkerder.
Daarna rijden we weer terug naar het hotel. We installeren de boel om te internetten en ik begin aan het verslag. Martijn bekijkt op het internet waar dicht in de buurt een drankenhandel zit. Dat lijkt ons een beter plan om cocktails op Ocean Drive te drinken. Er blijkt er één in de straat achter ons te zitten: MB2 Liquor Store. Met de paraplu in onze hand trotseren we de regen en komen terug met twee flessen Bacardi Party Drinks, in de smaak Rum Island Iced Tea en Zombi. Volgens het weerbericht wordt het morgen niet beter als vandaag. We vrezen dus dat het segwayen niet door zal gaan helaas. En verder staat er morgen lopen door Miami Beach op de planning, maar dat gaan we met slecht weer natuurlijk ook niet doen.
Wellicht gaan we morgen dan naar Sawgrass Mills. De grootste outlet van Florida. Ook voor een groot gedeelte overdekt, dus ideaal voor een regendag. Verder smaken onze cocktails prima en vinden we dit een prima alternatief dan Ocean Drive. Met dit weer is er toch niet veel te beleven daar.