Zondag 29 mei: San Marcos (TX) – Fredericksburg (TX)
Vanochtend waren we vrij vroeg wakker. Althans, ik. Ik had ontzettende last van maagzuur. Alsof mijn keel in brand stond. Ik kon hierdoor ook niet meer in slaap komen. Martijn werd ook iets voor de wekker wakker. Hij kon juist de slaap niet vatten aan het begin van de nacht. Eerst had hij het erg benauwd, maar nadat de airco een tijdje aan gestaan had, ging het wel weer. Gelukkig zat de airco aan de andere kant van de kamer, waardoor ik hem vertelde dat die wel aan mocht blijven. Normaal hou ik niet zo van een airco aan ’s nachts. Het is vaak lawaaiig, maar waar ik me het meest aan stoor: het tocht daardoor (de wind waait dan over me heen en dat vind ik ’s nachts niet prettig). Al met al een niet zo’n lange nacht voor ons beide.
Iets na 7-en gaan we ontbijten. Om 8 uur zal de Formule 1 race beginnen, dus daar willen we wel op tijd voor terug zijn. Alle gemakken zijn voor zien voor ons: bagel met creamcheese, maar vooral voor Martijn is het feest vandaag. Ze hebben frootloops!
Rond kwart voor 8 lopen we weer terug naar de kamer en zetten Viaplay aan. Het lijkt erop dat het gaat regenen in Monaco. Leuk! Dat maakt de race wat minder voorspelbaar. Net voordat het begint, begint het te druppelen daar. De formation lap wordt achter de safety car gedaan, waarna besloten wordt dat de start uitgesteld wordt. Hm… Niet te lang graag, want we willen niet al te laat weg. Helaas, het wordt steeds maar uitgesteld.
Een goed kwartier later gaat het dan toch van start, al is het wel een start achter de safety car. De gehele bandenstrategie gaat de prullenbak in. Maar dan gaat ineens het internet haperen. Nee, niet nu! Wellicht dat het gehele hotel nu op de wifi zit ofzo? Niet te doen dit. Dan starten we Grand Prix Radio maar.
Zo gaat het wellicht beter, als je geen VPN nodig hebt. Oud en vertrouwd met Olav & Jack. Kunnen we mooi onze ogen nog even dicht doen, als we toch niet hoeven te kijken. Spannend is het wel zo, want je kunt niet goed volgen wie op welke plek staat. Vervolgens beslist de wedstrijdleiding dat het sowieso om 18.00 uur afgelopen is, hoeveel rondjes ze ook gereden hebben. Dat betekent dus dat ze op tijd gaan rijden. Nog maar een goed 20 minuten. Oeh. Perez ligt op kop, Max derde… en zijn grootste concurrent (Leclerc) zit vlak achter hem. Afvlaggen graag. Dit is prima zo!
We besluiten om het toch weer eens met Viaplay te proberen. Dit wil je toch eigenlijk wel met beeld zien. Gelukkig doet het internet het ook weer goed. Jeetje wat is het spannend. Maar gelukkig, de twee Redbulls komen op het podium (samen met Sainz, van Ferrari) en Leclerc finisht vierde. Top! Ondertussen hebben we ook de Cheesecake van gisteren opgegeten ?
Snel pakken we alle koffers in en checken dan uit. Als eerste gaat onze navigatie op Wimberley Valley Winery. Het is een goed veertig minuten rijden. Het eerste stuk over de snelweg, maar dan bij Kyle gaan we eraf. Leuk dorpje! Daarna rijden we door het echte Texas Hill Country met veel heuvels en wegen die als een soort ‘zevenheuvelenweg’ slingerend door het groen glijdt. Om 12 uur komen we aan bij Wimberley.
Binnen is het behoorlijk druk. Alsof het afgehuurd is, maar je kunt er toch ook gewoon komen proeven. Maar we krijgen er eigenlijk geen prettig gevoel bij. Het voelt allemaal net te massaal. Het kost hier ook 18 dollar om vijf wijnen te mogen proeven. We kunnen ons herinneren dat dit vroeger allemaal een stuk goedkoper was in deze regio. Maarja, alles wordt duurder… dus ook het wijnproeven natuurlijk. We besluiten om buiten nog wat rond te lopen. Aan de achterkant staat een foodtruck en daar zien we ook veel leuke zitplekjes. Eigenlijk zou je hier dus gewoon een fles wijn moeten kopen en dan heerlijk met zijn tweetjes in de tuin gaan zitten. Hier buiten doet het dus wél gezellig en prettig aan. Maarja, we moeten nog rijden (lees: ik rijd vandaag, dus wil niet te veel alcohol nuttigen), dus met een fles wijn hier in de tuin gaan zitten is natuurlijk absoluut geen goed plan. Als dit vandaag nu het enige adresje was misschien… Maar we hebben nog meer proeverijtjes op de planning staan.
Onze volgende stop wordt bij Texas Cannon Brewery & Restaurant. Deze zit in het dorpje Blanco. Na circa een half uur rijden we Blanco in. Een leuk lieflijk dorpje. We parkeren de auto om de hoek van de brouwerij.
Je kunt buiten op de porch zitten, maar binnen is het een stuk aangenamer qua koelte. Het is vrij druk in het restaurant. Omdat ik dus nog moet rijden, bestellen we maar één flight (4 verschillende proefglaasjes) om te delen en nemen we een portie street tacos bij. De biertjes die we uitkiezen zijn gelukkig ook nog eens niet zo zwaar. Allemaal onder de 6%. Ze smaken alle vier erg lekker.
Daarna lopen we nog even wat door het dorpje, maar meer dan een pleintje is het eigenlijk niet. Onze volgende stop wordt bij Sister Creek in Sisterdale. Hier zijn we tien jaar geleden ook geweest en daar hebben we toen zúlke lekkere muscat gekocht. Eigenlijk zou ik die gewoon weer willen. Het is even zoeken waar het precies is, want ons internet van de TravSIM geeft niet steeds dekking, waardoor onze navigatie het niet altijd meer goed weet. Maar uiteindelijk komen we aan bij het juiste adres.
Binnen worden we vriendelijk verwelkomt door een wat oudere man. Volgens mij dezelfde man als destijds van tien jaar geleden. Op dit moment heeft hij 8 wijnen staan waar we uit kunnen kiezen. Een proeverij kost $12,75 en dan mogen we er 5 proeven. Uiteraard bestellen we maar één proeverij, zodat we samen steeds het glas delen. Ik steeds een klein slokje en Martijn de rest. We beginnen met een Chardonnay en daarna 2 blend rode wijnen. De chardonnay en de tweede rode wijn smaken heerlijk. Daarna proeven we de twee muscatwijnen. De normale en de reserve. De normale vinden we echt héérlijk. Die hebben we destijds ook gekocht. Alleen toen was het van het jaar 2010 en nu van 2019.
We besluiten om de chardonnay en de muscat wijn te kopen. De chardonnay kunnen we mooi vanavond open maken en de muscat gaat mee naar huis. We lopen nog wat door de winery. Met een selfguided tour mag je wat rondkijken bij de stalen tanks en wijnvaten.
Daarna rijden we door naar de volgende stop: Longhorn Cellars. We besluiten om hier niet te gaan proeven, maar alleen even naar de longhorns te gaan kijken welke achter de proefhal staat. Oh, wat zijn ze toch mooi. Jammer dat je er niet helemaal bij mag, want je moet minstens 2 meter van het hek blijven. Kan ik me eigenlijk ook wel voorstellen. Die hoorns zijn zó lang, je zou daar maar een hengst van krijgen joh.
Snel door naar Fredericksburg. Eigenlijk stond hier een lunch gepland, maar inmiddels is het al kwart voor 4. Beetje laat voor een lunch. Dan maar een klein hapje bij onze proefbiertjes. Want ook in Fredericksburg is ons plan om wat bier te proeven. Eenmaal aangekomen in Fredericksburg zien we dat het echt énorm druk is. Je kunt de auto langs de weg parkeren, maar er is eigenlijk helemaal geen plek joh. We rijden een keer op en neer door de Mainstreet, maar helemaal niets. Dan rijden we een zijstraatje in en achter mainstreet kunnen we eigenlijk onze auto kwijt. We lopen direct door naar Fredericksburg Brewing Company. We mogen achter in de overdekte beergarten plaatsnemen. Ook hier is het behoorlijk druk. Ik zoek een plaatsje en Martijn gaat in de rij staan om wat te bestellen.
Normaal kun je een proeverij doen met 6 glaasjes, maar de Hefeweizen is niet op voorraad en we houden niet van IPA, dus blijven er nog vier over om te proeven. Prima. De Not so Dumb blonde (een blond biertje dus), de Carta Verde (een Mexicaanse stijl bier), Enchanted Rock Red Ale en de Pioneer Porter. Hier bestellen we wat mozzarella sticks bij. Vooral de Carta Verde en de Porter zijn erg lekker.
Vervolgens bedenken we wat ons plan gaat worden. In mijn roadbook staan nog twee verschillende adresjes om wat te proeven, maar dat gaan we vandaag niet meer halen. Het plan is om even naar de Walmart te gaan (ja, weer maar even) en dan naar onze cabin te gaan, om vervolgens weer naar Fredericksburg te rijden om te eten. Maar dat is eigenlijk best onzin, zo op en neer rijden. We besluiten om naar de Walmart te rijden en vanuit daar naar Backwoods BBQ te gaan om te eten en daarna pas naar onze Vineyard Cabin. Van Backwoods BBQ hadden we een geweldig filmpje gezien op Youtube. Hier serveren ze het állerbeste vlees. En daar hebben we zeker zin in.
Bij de Walmart halen we wat maagzuurtabletten, twee badhanddoeken (want morgen gaan we zwemmen, maar we hebben onze eigen grote zware handdoeken niet bij ons) en twee wijnglazen van plastic. Ook zonnebrand belandt in ons karretje. Daarna rijden we door naar Backwoods BBQ. Maar wat is dat nou? Het ziet er maar gesloten uit. Het zou toch tot 2.00 uur open zijn?
Oh.. wacht eens, dat is natuurlijk 2 uur ’s middags. Jeetje, hoe dom kunnen we zijn hahaha… Op maandag en dinsdag is het sowieso gesloten, maar van woensdag tot en net zaterdag is het tot 20.00 uur open. Nooit aan gedacht dat het ook 2 uur ’s middags zou kunnen zijn. Woops. Maar wat nu dan? We hebben inmiddels toch best wel trek gekregen. Dan komen we op het idee om naar The Auslander te rijden, in Fredericksburg. Hier hebben we tien jaar geleden geluncht, maar wellicht dat je er ook gewoon goed kunt dineren. We rijden weer terug naar het centrum van Fredericksburg. Het is nog steeds druk in de Mainstreet, maar vinden uiteindelijk toch een plekje. We moeten wel een stukje lopen nog, maar dat geeft niet. We lopen langs een winkel met allemaal verschillende leuke bordjes voor aan de muur. Ook wat verschillende biermerken. Toch maar even een kijkje nemen dan. En dan zien we ineens een bord hangen van Blue Moon. Wow! Dat is gewoon óns favoriete biertje hier in Amerika. Deze moeten we hebben! Kan mooi in de woonkamer hangen bij onze kast met bierglazen.
Nadat we het bord opgeborgen hebben in de auto, lopen we naar The Auslander. Het is wat aan de drukke kant. De wachttijd bedraagt ongeveer 15 minuten, maar na 5 minuten krijgen we al een tafeltje. Martijn bestelt de Schmorbraten en ik ga voor de Rouladen. Heerlijk echt Duits eten. Ditmaal geen bier bij ons eten (hoe jammer ook, want eigenlijk hoort er wel een Duits biertje bij) en houden we het bij een frisdrankje. Als we horen dat het Pepsi producten zijn, bestellen we geen cola maar bestelt Martijn Dr Pepper en ik de Sierra Mist. Het eten smaakt echt verrukkelijk. Jammer dat we geen brisket kunnen eten vandaag, maar dit is toch ook écht wel een goed alternatief.
Als we om kwart over 7 klaar zijn met eten, rijden we naar ons onderkomen van vannacht: Vineyard Cottages. Hier hebben we vanmiddag een mail van gehad met codes om binnen te komen. Op een goed 13 minuten rijden van Fredericksburg arriveren we de cabins. Het hek is gesloten, maar met de code gaat hij moeiteloos open. We rijden het terrein op en wij hebben cabinnummer 8. We parkeren de auto voor onze cabin en met een andere code openen we de deur. Wat een prachtige grote kamer zet! Erg tof.
Buiten op de porch staan twee schommelstoelen en een grote schommel. Nadat we alle koffers hebben geïnstalleerd en de boel wat hebben verkend, gaan we buiten, met een glas wijn en de laptop, zitten op de schommelstoelen. Het is inmiddels gelukkig wat afgekoeld, maar nog steeds heerlijk weer om buiten te zitten.
Als de nacht eenmaal gevallen is, is het wel lastiger om alles goed te zien. Helaas doet onze buitenlamp het niet zo goed.
De wijn is inmiddels op en het verhaal is geschreven. Tijd om weer naar binnen te gaan en te gaan slapen…
Aantal gereden mijlen: 135 (217 km)
Weertype: warm (33 graden)