Dinsdag 29 mei: Branson (MO) – Benton (AR)
Na een rustig ochtendje checken we om iets over negen uit. We stellen de Tom Tom in op Mystic Caves welke in Harrison te vinden zijn langs de Scenic Byway 7. We rijden ‘het foute plaatsje’ Branson uit en komen dan al snel in onze negende staat van deze vakantie terecht: Arkansas.
Net iets voor Harrison bezoeken we het visitor center. De dame achter de balie vraagt wat onze plannen zijn en vertelt vervolgens een heleboel andere dingen van de omgeving. Ze geeft ons de tip mee om het eerste stukje niet via de highway 7, maar de highway 43 te rijden naar Ponca. Daar heb je een mooie waterval. Verder nemen we nog wat boekjes met hotelcoupons mee, want voor morgenavond hebben we nog geen hotel.
Met deze informatie en een heleboel boekjes lopen we weer naar de auto. Eigenlijk lijkt ons de route welke de mevrouw vertelde ons leuker dan de grotten. We kunnen ze helaas niet beide doen, want de weg naar Ponca ligt niet op dezelfde route als de grotten. We wijzigen onze plannen en stellen de Tom Tom in op Ponca. Het eerste gedeelte is nog niet zo bijzonder om te rijden. Pas als we bijna in Ponca zijn, begint het wat interessanter te worden. Onze eerste stop is Lost Valley. Langs de trail zijn een paar watervallen die je kunt bekijken. Helaas staat er niet bij hoelang de trail is. Maar onze schatting is 1 mijl, dus 1.6 km. Alleen betwijfelen we of er wel watervallen te zien zijn. De rivier staat leeg! We beginnen aan de trail welke door het bos loopt, maar na een minuut of tien is er nog steeds geen water in de rivier te bekennen. Nergens kunnen we ook bordjes vinden hoever we inmiddels al gelopen hebben. Eigenlijk hebben we gewoon zin om terug naar de auto te gaan en dat doen we dus ook maar.
Eenmaal bij de auto eten we een pakje yoghurt. Toch gemakkelijk, zo’n koelbox bij de hand. Daarna stellen we de Tom Tom in op het plaatsje Jasper. Vanaf daar kunnen we de Scenic Byway 7 weer oppakken. De rit van Ponca naar Jasper is wel prachtig. Veel haarspeldbochten en soms prachtig uitzicht op de bergen. Wel zijn deze bergen helemaal groen. Heel veel bos dus. Persoonlijk vinden we de bergen in de Rocky Mountains mooier. Zeker met wat sneeuw op de toppen. Na een half uur rijden we de byway 7 weer op. Dan stellen we de Tom Tom in op Pedestal Rocks. Eerlijk gezegd hadden we deze route via Ponca best kunnen missen. Zo bijzonder vinden we hem niet. Wellicht dat rechtstreeks naar Jasper, via de byway 7 wel beter bevallen was. We zullen het nooit weten.
Onderweg stoppen we bij een paar Scenic Overlooks. Het uitzicht is erg mooi. Rond twee uur komen we aan bij Pedestal Rocks. Om de rotsen te kunnen bekijken, moeten we weer wat lopen: 1.1 mijl heen en via een andere weg ook weer 1.1 mijl terug. Wat dus neer komt op totaal 3.5 km. We beginnen de trail met goede moed, maar na een twintig minuten zijn we bekaf. Het lopen vinden we op zich niet erg, maar het is zo ontzettend warm. Het zweet gutst er vanaf. Dan na nog eens tien minuten lopen zijn we eindelijk bij de rotsen.
Maar eigenlijk maken ook deze rotsen niet echt indruk op ons. We beseffen dat we nu ook weer terug moeten lopen. We hebben het zwaar. Er komt maar geen einde aan de wandeling. We stoppen onderweg een paar keer om even wat bij te komen, maar we zijn het beu. We willen airco! Iets na 15.00 uur zitten we weer in de auto. Heerlijk!
Dan stellen we de Tom Tom in op Hot Springs National Park, maar hij geeft een reistijd van 3.5 uur aan! Aankomsttijd 18.45 uur! Dat gaan we dus niet doen. Helaas voor Hot Springs, maar zo wordt het een beetje te gek. De reistijd naar ons hotel in Benton bedraagt 2.5 uur. Laten we dat maar doen dan. Hierdoor zullen we alleen niet de byway 7 helemaal af kunnen rijden. Jammer, maar helaas.
Na een uur rijden verlaten we de byway 7. Bij Russelville rijden we de I-40 op, richting Little Rock. Eindelijk weer wat snelweg, van al die bochten wordt je toch best wel moe. Het is vooral vermoeiend voor de ogen tijdens het rijden. Erg geconsenteerd kijken naar de weg. Op de snelweg kan de cruise-control weer aan, lekker makkelijk! Bij Little Rock wordt het verkeer een stuk drukker en niet lang daarna zijn we bij ons hotel in Benton: Best Western. We checken in en krijgen kamer 112 toegewezen. Lekker makkelijk onthouden voor de Nederlander. We installeren onze spullen en gaan dan op zoek naar eten. Vanaf de snelweg zagen we al een Applebees. De vorige keer dat we daar waren zagen we zoveel lekkere dingen op het menu, daar kunnen we gerust nog een keer eten. Alleen, hoe komen we daar? De Tom Tom kent het adres niet en de parallelweg naast de snelweg is maar één richting. Terwijl Applebees toch echt de andere kant op is! We rijden de snelweg weer op en keren dan bij de afslag. Vervolgens rijden we Applebees weer voorbij en bij de eerst volgende afslag nemen we de parallelweg weer. Wat een gedoe zeg, maar uiteindelijk komen we bij de juiste bestemming.
Dit keer gaan we écht gezond doen. We hebben vanmiddag goed gezond gelopen, dus waarom weer volproppen met (lekkere) rotzooi? Martijn kiest iets uit het WeightWatchers menu (de Cabernet Mushroom Sirloin) en ik kies iets uit het ‘onder de 550 calorieën’ menu (Roasted Garlic Sirloin) Het smaakt heerlijk! Er is nog ruimte voor een toetje, maar laten we dat dus ook maar eens een keer niet doen. Geen alcohol en geen nagerecht! Zeer voldaan rijden we weer terug naar ons hotel.
We bekijken het aanbod aan hotels in de couponboekjes, maar dat valt even vies tegen! De planning is om morgen naar Fort Smith te rijden en daar een hotel te gaan zoeken, maar er zijn maar drie coupons voor die omgeving. Een Super 8 en twee Comfort Inns. Maar met kleine lettertjes staat eronder dat het bonnetje maar voor één persoon is. Voor een tweede persoon komt er 5 dollar bij. Daardoor komen we alsnog boven de 60 dollar ex tax uit. Terwijl ons doel is om de gehele vakantie onder de 60 te blijven. We bekijken het aanbod op hotwire en priceline. Helaas is Fort Smith maar één gebied, dus kunnen we maar twee keer bieden (toch handig, twee CC’s). We gaan voor een drie ster en willen 50 en 55 bieden, zodat we dus onder de 60 blijven. Maar bij de eerste keer is het al raak! Woohoo! Hadden we dus in principe wellicht goedkoper kunnen slapen, maar een 3 ster voor 50 dollar is niet slecht, toch? Morgen slapen we in een Holiday Inn. Heerlijk!
En verder de conclusie van vandaag: het was allemaal niet zo spannend. Wellicht komt dit omdat we natuurlijk al behoorlijk wat natuur hebben gezien. Erg mooie natuur en dan valt dit – zeker met dit weer – erg tegen.
Morgen weer echt een Linda & Martijn dagje: pretpark!
Al zal het pretparkje niet de gehele dag in beslag nemen…
Gereden afstand: 253 mijl (407 km)