Dag 10: Six Flags St. Louis

Print Friendly, PDF & Email

Vrijdag 25 mei: Columbia (MO) – Saint Louis (MO)


De wekker gaat om 07.00 uur, dat vinden we eigenlijk nog veels te vroeg. Wie heeft dat verzonnen om zo vroeg op te staan? Ohja, wij… We willen tenslotte vroeg bij Six Flags zijn, aangezien het vrijdags is en er dus kans bestaat dat het druk is.

Snel een rondje internetten, pakken we de koffers in en rijden we naar de voorkant van het hotel. Snel een ontbijtje naar binnenwerken en vertrekken dan uiteindelijk toch nog iets na de geplande tijd van half 9. De reistijd volgens Tom Tom is twee uurtjes, maar als we er bijna zijn, hebben we er toch alweer tien minuten afgereden. Maar deze tien minuten verliezen we snel weer. Als we de I-44 op willen rijden staat er een enorme file. We proberen zo lang mogelijk door te rijden en voegen op het laatst erbij. Niet geheel netjes, maar we zijn niet de enige die dit doen. Dan moeten we er toch aan geloven, we rijden heel erg langzaam. Dan moeten we twee banen opschuiven. Iets verderop is een ongeluk gebeurd. Vandaar de file dus. De twee auto’s zitten goed in elkaar. Flink ongeluk geweest dus.

IMG_3385

Dan rijden we het parkeerterrein van Six Flags op. Het park is al een half uur open en de auto’s blijven maar komen. Dat gaat een lange dag worden dus… Omdat we deze vakantie nog twee parken van Six Flags zullen gaan bezoeken, kopen we een seizoenspas. Daarmee krijgen we gratis toegang bij de andere twee parken. We krijgen een bonnetje waarmee we bij de Season Pass Processing een seizoenspas kunnen laten maken. Dit kan de gehele dag door en aangezien dat dit bijna achterin het park zit, besluiten we om eerst wat attracties te gaan doen. Dan komen we er vanzelf langs.

De eerste achtbaan welke we tegenkomen is de American Thunder. Een houten achtbaan van GCI! We hebben geleerd van gisteren, dus deze gaan we als eerste doen. We moeten onze spullen opbergen in een kluisje á 1 dollar. Dat is dan weer typisch iets voor Six Flags. Je spullen verplicht in een kluisje wat dan geld kost. Bij bijvoorbeeld Universal kosten de kluisjes pas geld na een bepaalde tijd. Maar bij de Six Flags parken kost dit dus sowieso geld. Er is nog totaal geen rij en stappen dus voorin. En ook deze GCI is echt geweldig! Al moeten we eerlijk zeggen dat die van gisteren (Prowler) beter is. Aangezien er geen wachtrij is, doen we hem gewoon nog een keer. Ditmaal achterin. En daar is hij eigenlijk minder leuk dan voorin. We halen onze spullen weer op en gaan dan wat foto’s maken van deze geweldige baan.

DSC_2319

Naast American Thunder is een Log Flume. Laten we die ook eens doen, aangezien het vandaag weer erg warm is. We wachten hier een minuut of vijf en mogen dan instappen. Er is helaas geen theming of iets dergelijks, maar hij kabbelt gezellig door het bos. We worden helaas niet erg nat, maar het geeft toch wel iets wat verkoeling. Dan komen we bij Mr Freeze, een hele aparte achtbaan. Er zijn er maar twee van deze soort gebouwd in de wereld en wij doen ze toevallig alle twee deze vakantie (de andere staat in Six Flags Over Texas). In deze achtbaan wordt je eerst gelanceerd (deze versie wordt je achteruit gelanceerd. De versie in SFOT wordt je vooruit gelanceerd). Dan ga je dus achteruit door de achtbaan, gaat daarna recht omhoog, staat heel even stil en gaat er dan nog eens vooruit doorheen. We sluiten aan voor frontseat, of eigenlijk is dat dan achteruit? Maar de baan blijkt een storing te hebben. Nee hè, toch niet weer? We blijven wachten en gelukkig is het opgelost na een minuut of 10. Dan mogen we instappen. Voor het eerst sinds lange tijd kriebelt het weer in onze buik. We weten niet wat we kunnen verwachten. Zeker dat achteruit gelanceerd worden lijkt ons een raar gevoel. We worden naar de lanceerplaat gereden (het instapsysteem is hier vrij apart. Je hebt twee instapstations en de baan verplaatst zich dan in de breedte om naar de lanceerplaats te komen. Werkt erg goed voor de instapsnelheid). En dan worden we gelanceerd… Wauw! Helemaal geen eng gevoel, gewoon erg lekker! Dan hangen we in de lengte en dat is best hoog. De hele weg terug weer vooruit en dan staan we alweer in het stationnetje. Uiteraard doen we deze baan ook nog een keer, maar dan in het achterste karretje. Al komen we na de rit tot de conclusie dat hij in het voorste karretje leuker is.  Omdat het moeilijk uit te leggen is hieronder een filmpje:


Na Mr. Freeze lopen we naar Scooby-Doo Ghostblasters. Je rijdt dan met een karretje door een donkere hal en door middel van laserguns kun je dan punten scoren. Hier is echter wel een rij.

DSC_2335

We wachten ongeveer 15 minuten en zien dan dat het geen karretjes zijn, maar bootjes! Leuk! Dat hebben we nog nooit gezien, een schietattractie in bootjes.

DSC_2376

Wat worden we dan toch ineens serieus. We willen beide winnen. We vergeten gewoon te genieten van de attractie. Ik heb geen idee wat voor spoken we onderweg zijn tegengekomen, maar heb uiteindelijk – uiteraard – wel gewonnen! Het spelelement wordt ook erg vergroot doordat de lampjes waarop je moet schieten verschillende kleuren krijgen als je ze vaker raakt. De eerste keer is hij groen, daarna amber en daarna rood. De rode geeft de meeste punten, dus als je die dan ziet, probeer je ervoor te zorgen dat je ‘tegenstander’ deze rode niet gepakt krijgt (mogen jullie raden van wie welke score is Knipogende emoticon )

IMG_3389

Na deze heftige strijd komen we uit bij de rij voor een seizoenskaart. Maar die is lang, erg lang! Aangezien we tot 19.00 uur de tijd hebben om zo’n kaart te laten maken, besluiten we om later terug te komen. We komen uit bij onze derde achtbaan van vandaag: The Boss. Wederom een houten achtbaan, maar dan van Custom Coasters II. Ook hier moeten we onze spullen in een kluisje leggen, maar zien dat de achtbaan Pandemonium er naast staat, dus kunnen we deze mooi combineren. We lopen de rij in voor The Boss. We lopen, en lopen… en lopen… De weg er naar toe is nog langer dan de wachtrij zelf! Je loopt ook letterlijk door het bos, dus wij dopen deze attractie om tot The Bos, met één S dus ? Uiteindelijk moeten we 20 minuten wachten. We doen hem voorin. Ook deze baan is erg leuk (al blijven de GCI’s beter). Hij dendert en dendert maar door. Met zijn 1539.5 meter staat hij op de 9e plaats van langste houten achtbanen ter wereld (en staat hij op de 4e plek met hoogste drop van de houten achtbanen: 46,9 meter). Uiteraard doen we hem ook achterin, maar ook bij deze baan komen we tot de conclusie dat hij voorin leuker is.

DSC_2434

Daarna lopen we door naar Pandemonium. Hier moeten we een kwartier wachten. We stappen samen met een ander stelletje in een karretje. Deze baan heeft karretjes van 4 plaatsen. Twee tegenover de andere en het karretje draait vrijwel de gehele rit in de ronde. Dat geeft een leuk gevoel in de bochten. De vrouw van het andere paar gilt bijna de gehele rit. Dat werkt erg aanstekelijk, hahaha! Verder is het een vrij standaard baantje voor ons, maar soepel is hij wel.

DSC_2384

Nadat we de spullen weer opgehaald hebben uit het kluisje, maken we wat foto’s van de twee banen en neem ik een verkoelde douche.

DSC_2456

Had ik al gezegd dat het warm was? Pardon: heet! De volgende baan is de Screamin’ Eagle. Wederom een houten achtbaan. Deze is van PTC. Voor ons een vrij onbekende bouwer. Het is een out-and-back baan. Dat betekent hopelijk veel airtime. Na een wachttijd van nog geen vijf minuten stappen we eerst achterin. En onze hoop wordt werkelijk, airtime heeft hij zeker. Al kennen we banen waarbij het nog meer is. Maar voor nu vinden we hem erg leuk. Ook deze baan doen we een tweede keer.

DSC_2500

Met nog maar drie achtbanen op ons lijstje en een tijd van 16.00 uur op onze horloge (het park is tot 19.00 uur geopend), weten we bijna zeker dat we onze coasterbingo gaan halen vandaag. Leuk! Nummer zes wordt de River King Mine Train. Maar we vinden hem helemaal niet leuk… Hij schudt enorm, niet subtiel in de bochten en doet dus af en toe pijn. Martijn roept hard: snel verbranden! Maar helaas, wij hebben het hier niet voor het zeggen. De baan er naast is een Vekoma. Gelukkig een zittende en geen hangende. Dan vallen ze meestal nog wel mee. Meestal,… want deze vinden wij ook alles behalve prettig. “Ook verbranden”, roept Martijn… Maar deze is compleet van staal en dat wordt dan een beetje moeilijk.

Dan is eindelijk onze laatste coaster aan de beurt: een B&M! Weliswaar een standaard Batman, maar dat geeft niet. Ook hier wederom vrijwel geen wachtrij. We beseffen dat we het vandaag uiteindelijk toch getroffen hebben met de drukte. We doen hem voorin, maar eigenlijk vinden we hem een beetje tegenvallen. Niet dat we hem slecht vinden, integendeel, maar uiteindelijk vinden we andere banen in dit park toch leuker (vooral de houten achtbanen!)

DSC_2571

Dan lopen we weer terug naar Season Pass Processing om onze seizoenspas te laten maken. En het was een goede keuze om later terug te komen. Nu hoeven we nog geen tien minuten te wachten voordat we aan de beurt zijn. We registeren ons adres, laten een pasfoto maken en dan hebben we een pasje in onze handen. Leuk!

Dan is het tijd om het park te verlaten. We willen niet al te laat in ons hotel aankomen. Het is een goed veertig minuten rijden vanaf Six Flags. Maar eerst eten we nog een hapje bij Applebees vlakbij het park. We hebben bij binnenkomst van het park wat kortingsbonnetjes gekregen en toevallig zit daar ook een bonnetje voor de Applebees bij: koop twee hoofdgerechten en krijg een voorgerecht gratis. Martijn bestelt een Double Barrel Whiskey Sirloin en ik twijfel tussen gezond en verstandig, of tussen erg lekker en iets minder verstandig. Het wordt uiteindelijk tóch het laatste… en kies voor Three Cheese Chicken Penne.

IMG_3394

IMG_3395

Als voorgerecht kiezen we de mozzarella sticks om te delen. Het smaakt ons erg lekker. Na een uurtje staan we weer buiten en besluiten we om nog even wat boodschapjes te halen bij de Walmart welke schuin tegenover Applebees ligt. Wat is Walmart toch een heerlijke winkel. Je hebt er echt ALLES! We kopen ook een fles wijn, want eigenlijk hebben we wat te vieren vandaag. Onze twee katertjes Oliver en Tibbe zijn vandaag 7 jaar geworden. Daar gaan we vanavond eens op toasten. Hieronder een foto gemaakt door Miranda van Kattenpension Tommie. Ze hebben daar ook echt vakantie Glimlach

546629_232653020178495_100003013965048_394328_144385239_n

In ruim een half uur staan we voor ons hotel in St. Louis: Sheraton City Center. Het is redelijk in de buurt van de grote boog waar St. Louis om bekend staat. Die gaan we morgen bezoeken. Dit hotel kent gewoon zelf parkeren (17 dollar) of Valet Parkeren (23 dollar). In eerste instantie kiezen we voor zelf parkeren, maar de parkeerplaats blijkt vrijwel helemaal vol te zijn. Er zijn nog maar een paar plaatsen beschikbaar, maar door het ‘niet goed parkeren’ van sommige, kunnen wij onze auto daar niet in kwijt. Er staan er zelfs een paar gewoon midden over de streep. Dubbel geparkeerd dus! Dus besluiten we maar om Valet Parking te doen. Dat is ons uiteindelijk in Kansas ook wel bevallen. We laden onze spullen op een hoteltrolley en checken dan in. We krijgen kamer 644 toegewezen. Als we met onze hoteltrolley voor de deur van 644 staan, krijgen we de kamer niet open. Hoe vaak we het ook proberen met de pasjes. Het lukt niet. Martijn loopt terug naar de lobby en als hij dan terugkomt, vertelt hij dat we een upgrade hebben gekregen naar kamer 705 in verband met de overlast welke we nu hebben gehad. Als we de deur van kamer 705 wel open krijgen staan we letterlijk met onze mond vol tanden: nee… Nee nee nee! Dit kan niet echt zijn! We hebben gewoon een upgrade gekregen naar een suite! De kamer is zo ontzettend groot. Martijn moet me gewoon een paar keer roepen om te weten waar ik ben. Er staat een grote eettafel voor 8 personen in de kamer en ook een zitbank met drie sofa’s. Een grote flat-TV, twee slaapkamers (waarvan één met 2x een Queensbed en één slaapkamer met een Kingbed waarvan de hoogte tot aan mijn heup is!

DSC_2593

Verder een douche en een apart bad met bubbels. Een apart toilet en twee wastafels! We kijken helaas niet uit op de grote boog. Dat had het helemaal afgemaakt, maar we klagen niet. Jeetje Christus…

We stallen onze spullen en gaan dan op zoek naar een wasserette. Deze bevindt zich op de achtste verdieping. Het wasje en een droogje duurt beide ongeveer een half uurtje. Ondertussen internetten we wat. Het internet kost officieel geld en in de lobby is het gratis. Maar blijkbaar is het wifi-signaal zo enorm sterk dat wij hier op de zevende verdieping ook gewoon kunnen internetten. Samen met een wijntje erbij vermaken we ons prima.

Morgen staat er een dagje St. Louis op de planning. We zijn erg benieuwd naar deze stad.

Gereden afstand: 161 mijl (259 km)
Aantal coasters: 8

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *