Maandag 28 mei: Branson (MO)
Na wederom een prima nachtrust staan we om 08.00 uur op. We ontbijten op de kamer en ondertussen internetten we wat. Iets later als gepland rijden we om kwart over negen weg.
Als we bijna ‘De Strip’ af zijn, komen we tot de ontdekking dat we de entreekaarten niet bij ons hebben. Of hadden we geen entreekaarten van Silver Dollar City gekocht? We hebben namelijk wel van een paar pretparken van te voren thuis E-tickets gekocht, maar ook van Silver Dollar City? Dit weten we niet zeker en we draaien om.
Eenmaal terug op de hotelkamer komen we tot de conclusie: nee, geen e-tickets. Voor niets omgedraaid dus. Maar aan de andere kant, liever wat tijd in het controleren ervan gestoken, dan de hele dag piekeren of we al tickets hadden of niet. Om 10.00 uur komen we aan bij het park (het park is dan al een half uur open) en belanden in een enorme rij voor te parkeren. Het lijkt wel gratis! Nou, en dat IS het ook! Voor voorkeursplaatsen betaal je wel, maar normaal parkeren is gratis. Maar de rij is zo enorm lang, we zijn bang dat het vandaag erg druk gaat worden. Het is tenslotte Memorial Day. Iedereen in Amerika is vrij… althans, alleen degene die niet hoeven te werken ?
We komen terecht op parkeerplaats 3. Nummer 1 en 2 staan dus al helemaal vol! Een trammetje brengt ons naar de ingang. De rij voor de kaartverkoop is juist erg rustig, maar wat een boel mensen stromen er naar binnen. We bereiden ons voor op lange wachtrijen.
Als we naar binnenlopen valt ons meteen op dat het park er prachtig bij ligt. Het is vrij heuvelig en het is gebouwd in de bossen. Veel groen dus in het park. De theming is ook goed uitgewerkt: veel hout en country-stijl. De meeste mensen lopen rechtsom, dus wij gaan linksom.
Als eerste komen we uit bij Wildfire, een B&M sitting custom. De baan is tegen een berg aan gebouwd, waardoor je een prachtig uitzicht hebt. En een meevaller: er staat geen wachtrij! We doen hem dus voorin en we vinden hem heerlijk. Zo lekker soepel en heerlijke bochten. Uiteraard doen we hem nog een keer, maar dan achterin. Daar vinden we hem ook prima, alhoewel we hem voor beter vinden.
De achtbaan ernaast is Powderkeg. Een Premier + S&S Launched coaster, al zegt dat de meeste van jullie helemaal niets… Hier staat wel een kleine wachtrij, maar als we in mogen stappen zijn er nog maar 10 minuten voorbij. Een prettig gevoel. Als we in dit tempo doorgaan, halen we zeker een bingo! We doen hem bijna voorin. We worden als eerste gelanceerd en we hebben op de heuvel die erop volgt een geweldige airtime. Dan duiken we weer de G-krachten in en vervolgens weer airtime… Anders gezegd: eerst worden we dus uit het stoeltje gesmeten, dan worden we weer in het stoeltje gedrukt en dan er weer uitgesmeten! Wat een geweldige baan! Tien minuten vinden we niets te lang wachten, dus doen we deze baan uiteraard ook nog een keertje. Ditmaal achterin en ook hier vinden we hem juist daar wat minder. Zeker de airtime is daar een stuk minder.
Naast deze baan staat Fire in the Hole. Deze staat ook in het park ‘Dollywood’ en in onze herinnering staat deze als ‘dat is toch geen achtbaan’. En in zekere zin klopt dat ook wel, maar hij is wel erg leuk! Als we aansluiten in de rij, zien we dat er aparte rijen zijn gevormd voor de karretjes 1 t/m 6. We gaan in eerste instantie staan bij rij 4, maar zien dan dat er bij rij 6 er vrijwel niemand staat. Snel sluiten we aan en dan worden we gevraagd aan de mensen in rij 6 of we wellicht voor hun willen gaan staan, zodat zij tegelijkertijd met hun vrienden in rij 5 kunnen gaan. Prima. Maar vervolgens vraagt de medewerker of we wellicht nu al in willen stappen in rij 5, want de rest van rij 5 wil ook met anderen tegelijkertijd. Prima. Dus wat op een wachtrij van minstens 10 minuten leek, kunnen we tellen als nul! Als we instappen, zien we dat de stoeltjes wat nat zijn. Ohjee, worden we nat? Dat zal toch wel meevallen. Beetje spetters verwachten we… Verder is de baan dus erg grappig. In eerste instantie is het een soort darkride met bewegende poppen. Vervolgens een stukje achtbaan in het donker en dan weer een darkride. Dan roept de brandweer ‘Fire in the Hole’ en duiken we naar beneden.. splash! Dat waren dus niet een paar spetters, maar we zijn kletsnat! Maar dat vinden we eigenlijk helemaal niet erg. Eenmaal buiten gaan we de hitte weer in. Inmiddels hebben we wat honger gekregen. Op de plattegrond zien we ontzettend veel eettentjes. Dat wordt nog moeilijk kiezen. We kiezen voor Beef Brisket bij Riverside Rib House en het smaakt heerlijk.
Nadat we onze magen gevuld hebben, lopen we naar de Giant Swing, ofwel: reuzen schommels. Hier staat een wachtrij van 20 minuten, maar gelukkig wel geheel overdekt. Op zich zijn we blij met een wachtrij, want zo kan ons eten nog eventjes wat zakken. Dan mogen we schommelen. Heerlijk… dit zouden we wel de hele dag door kunnen doen, maar helaas… er wachten nog twee banen op ons.
We moeten een behoorlijk eindje lopen voor Grand Exposition Coaster, maar dat is zeker geen straf. Ik kan er gewoon niet over uit, wat een prachtig park is dat! Ik word gewoon echt helemaal blij van dit soort dagen. En aangezien het alweer half 2 is en we nog steeds niets gemerkt hebben van de drukte, worden we helemaal blij. Druk is het zeker, maar Silver Dollar City kent veel shows en daardoor heb je enorm veel spreiding van de bezoekers. Al doen wij geen shows vandaag. De meeste zijn countryshows. Niet echt iets voor ons.
Grand Exposition Coaster is een kinderachtbaantje, maar we mogen er als volwassenen ook gewoon in. Vrijwel geen wachtrij en we stappen met zijn tweetjes in een karretje, maar Martijn wordt eruit gehaald, want er mag maar één volwassen per karretje. Komt op zich mooi uit, want zo kunnen we van elkaar foto’s maken. Hoe blij! Blijkbaar is hij toch best wel eng, want tot twee keer toe komt er een kindje huilend uit de attractie.
Tegenover deze kiddie staat Electro Spin. Een soort van ‘swingend schip’, maar dan op een rails. En de ‘boot’ is dan een draaischijf. Geeft heerlijke G-krachten op de maag.
Na deze attractie kopen we een beker Frozen Limonade en genieten van de mensen die voorbij komen. Inmiddels is de zon achter een paar wolken verdwenen en dat is eigenlijk best lekker, maar na een minuut of tien is hij weer terug. Meteen weer die hitte!
Onze laatste baan van de dag wordt de Thunderation, een Arrow Mine Train. Geen wachtrij en wij stappen een keer in het midden in. Hij dendert en dendert maar door de bossen. Onverwacht snel eigenlijk. Hij is leuk, maar we vinden hem niet leuk genoeg voor een tweede keer. We willen liever wat water en lopen naar de American Plunge. Uiteraard is hier wel een wachtrij, maar na een minuut of 20 zitten we al saampjes gezellig in een boomstammetje. Eerst door het donker, dan buiten en dan de lifthill op. Splash!
Heerlijk nat lopen we weer een rondje door het park. We maken nog wat foto’s en na een rondje door de winkel, lopen we om 17.00 uur het park uit. We zijn niet de enige die dat doen, want zelfs voor het trammetje om naar de parkeerplaats te gaan moeten we even wachten.
Dan rijden we meteen door naar de Tanger Outlets. Ze hebben dit weekend uitverkoop en van onze goede vriendin Marjol hebben we ook nog een kleine boodschappenlijst meegekregen ‘voor het geval we een Carter’s vestiging zouden zien’, en aangezien deze ook bij deze Outlets zit, gaan we een kijkje nemen. We slagen voor 66.6% bij Carter’s en verder bekijken we ook nog de Disneystore waar Martijn een mooi Mickey shirt koopt. We gaan ook nog langs de Gap-outlet, maar daar vinden we niets naar onze zin. Inmiddels is het 19.00 uur en we beginnen honger te krijgen. Maar waar hebben we zin in? We zagen op weg naar Silver Dollar City een Olive Garden en een Crackel Barrel bij elkaar zitten. Deze laatste heeft veel keuze in gezond eten, maar eigenlijk hebben we meer zin in lekker stout, pasta! Martijn bestelt de Mixed grill en ik de Ravioli di Portobello. Van te voren krijgen we een salade en breadsticks (jummie!) En voor het eerst krijgen we bij Olive Garden een bescheiden bordje voor onze neus. Althans, we krijgen het beide moeiteloos op en er past zelf nog een toetje bij!
Morgen hebben we weer een rijdag voor de boeg. Via de Scenic Byway 7 reizen we zuidwaarts naar Hot Springs en Benton, met hopelijk onderweg wat leuke stops.
Gereden afstand: volgt nog
Aantal coasters: 5