Donderdag 24 mei: Kansas City (MO) – Columbia (MO)
Na een goede nachtrust (wat een heerlijk bed. Dit hotel is sowieso een geweldig hotel), ontbijt en alles weer ingepakt, rijden we kwart over 9 weg van het hotel. Het is maar twintig minuten rijden naar Worlds of Fun en aangezien ze pas om 10.00 uur open gaan, zijn we er een keer voor de opening. De auto kunnen we vrij ver vooraan parkeren en we mogen ook al een gedeelte van het park in. Helaas nog niet naar een achtbaan. Daarvoor zullen we toch nog een minuut of 10 voor moeten wachten.
We bekijken op de plattegrond ons plan van aanpak. Worlds of Fun heeft zeven achtbanen en we willen ze natuurlijk ook alle zeven doen. We besluiten om eerst helemaal naar achteren te lopen, naar Mamba. Deze baan is vrij hoog en we verwachten dat daar op de dag het meeste drukte zal zijn. Om exact 10.00 uur mogen we het park in. Eenmaal bij Mamba zien we dat deze baan nog niet open is. Ze zijn bezig met testritten. Maar de ene testrit volgt de andere op. We moeten maar liefst 20 minuten wachten voor de ingang voordat hij open gaat. Gelukkig is het nog niet zo druk en we willen hem helemaal voorin doen. Hierdoor moeten we een beurt wachten, maar dat hebben we er graag voor over. Dan mogen we plaatsnemen en gaat hij de lifthill op. Wauw, wat hoog zeg! En hard dat hij gaat! Hij is echt geweldig. Deze baan is helemaal goedgekeurd. Omdat het toch nog niet zo druk is, doen we hem gewoon nog een keer. De rij voor frontseat is nu een stuk langer. We doen hem dan ook bijna achterin. Maar komen na de rit tot de conclusie dat hij voorin leuker is. Daar schudt hij niet zo veel en is hij dus soepeler.
We lopen weer verder en komen uit bij Camp Snoopy. Worlds of Fun is een Cedar Fair park en elk park van CF heeft dus een Camp Snoopy. Erg leuk.
In dit gebied hebben ze ook een achtbaan, een kiddie coaster. Voor onze bingo zullen we hem toch ook moeten doen en dus nemen we plaats in deze ‘appeltjes-coaster’, zoals hij op de kermis heet.
Na deze geweldige ervaring lopen we naar de houten achtbaan Timber Wolf, maar zien dat hij gesloten is. Martijn vraagt na of hij nog open gaat en de medewerkster geeft antwoord dat ze wel hoopt dat hij vandaag nog open gaat. Ojee, loopt onze bingo nu in gevaar?
Dan lopen we naar de volgende achtbaan: Patriot. De achtbaan van Bolliger & Mabillard waar we dus naar uitkijken in dit park. Maar voordat we in de rij aansluiten, zien we een attractie welke ‘Cyclone Sam’s’ heet. De rij is maar klein en we zijn benieuwd wat het is. De attractie zelf is namelijk binnen in een huisje. Als we plaats mogen nemen, zien we dat het een soort van Snowjet is, maar dan zonder bewegende karretjes. Dan gaat hij draaien… naar boven en naar beneden, van links en rechts. De G-krachten drukken op je buik. O help, dat was toch niet zo’n prettig gevoel. We worden nog net niet misselijk, maar leuk is anders. We besluiten om eerst rustig ergens een kopje koffie te drinken en bij te komen. Daarna bekijken we het aanbod aan T-shirts in het winkeltje ernaast. We vinden er wel een paar leuk, maar wachten met kopen. Wie weet komen we nog meer leuke of zelfs leukere tegen. Dan lopen we naar Patriot. Het is inmiddels half 1 en zijn een half uur later aan de beurt. Maar wij besluiten om hem helemaal voorin te doen en wachten daarom nog een extra kwartier. Maar het was het wachten zeker waard. Een geweldige soepele baan! Al vinden we de rit toch iets te kort naar onze zin. We zijn langere B&M’s gewend.
Vrijwel naast de Patriot staat onze vierde achtbaan van het lijstje: Spinning Dragons. Een baan van Gerstlauer. Altijd leuk om te doen. Hier wachten we 20 minuten en nemen dan plaats. Hij spint alleen niet zo hard. Dat is wel jammer, maar verder is deze baan gewoon leuk.
Naast Spinning Dragons zit de Panda Express. De geur van de Orange Chicken komt ons tegemoet. Wat een aantrekkingskracht! Na de lunch van de Panda Express lopen we naar de andere houten achtbaan welke het park rijk is: Prowler. Ook van deze baan verwachten we veel. Deze baan is namelijk van Great Coasters Inc. Zij zijn ook verantwoordelijk voor Troy in Toverland en Joris & de Draak in de Efteling. De twee leukste banen in Nederland! Althans, dat vinden wij… Maar als we in de rij willen gaan staan, horen we dat er een storing is. Ook hier al? Het treintje zit vast bij de remmen. Wij hopen dat de storing snel voorbij is en blijven in de wachtrij. Voor ons druppelen steeds meer mensen de rij uit. Dan staan we vooraan, maar inmiddels ook een half uur verder en nog steeds is de baan in storing. De mensen zijn inmiddels ook uit het karretje geëvacueerd. Het ziet er niet naar uit dat hij het nog gaat doen. Jeetje zeg… Martijn vraagt of de ander houten achtbaan het inmiddels wel doet. En dat blijkt gelukkig wel zo te zijn. We verlaten de rij en lopen maar weer verder.
We hebben naast deze twee houten achtbanen nog een andere baan op ons lijstje staat: Boomerang… van Vekoma, jeuh… De wachtrij is niet zo lang, dus we doen hem toch maar. Hij valt niet tegen gelukkig, maar verder is het gewoon een standaard boomerang.
Daarna lopen we weer naar Timber Wolf. We zien dat hij het inderdaad doet. Mooi! De rij is wel redelijk lang en ook nog eens midden in de zon. Pff… het is wederom boven de dertig graden. Al wisselt het af met behoorlijke bewolking. Dat maakt het dan weer erg benauwd. Het lijkt steeds of het gaat regenen, maar tot nu toe blijft het droog. Daarna breekt de zon weer door en merk je meteen dat het weer super heet is. Na een half uur staan we vooraan… Maar nog voordat het treintje het stationnetje in komt rijden roepen ze om dat er een storing is. WTF,… wat is dat toch met die houten achtbanen? Slecht onderhoud ofzo? Ligt het aan het weer?
We besluiten om nog één keer te gaan kijken bij de ander houten achtbaan Prowler en zien dat deze het inmiddels weer doet. Maarja, dat dachten we ook van Timber Wolf. We moeten een half uur wachten en stappen dan in het karretje. Zou het dan toch zijn dat we vandaag in ieder geval één houten achtbaan kunnen doen? Ja hoor, dat kunnen we! Maar wát een geweldige baan. Echt, in één woord: fan-tas-tisch! Hij gaat ongelooflijk hard en zelfs in de bochten heb je airtime. Wauw!
Omdat we verder geen ander leuk T-shirt hebben gezien, lopen we weer terug naar het ene winkeltje… welke tegenover Timber Wolf ligt. Wat is dat nou? We zien hem weer rijden, met mensen! Nadat we een T-shirt hebben gekocht lopen we naar Timber Wolf. Totaal geen rij en nemen dus plaats helemaal voorin. Volgens de borden zou het nog wel eens een pijnlijke rit kunnen worden. Ohjee… helemaal voorbereid ondergaan we de rit. Maar hij valt eigenlijk best mee! We vinden hem zelfs best leuk. Al kan hij niet tippen aan de GCI-baan en wordt hij op het laatst zelfs wat zwakjes… Maar pijnlijk is hij absoluut niet.
Dan realiseren we dat we uiteindelijk tóch een bingo hebben gehaald! Een moeizame bingo, dat wel. Met veel op-en-neer geloop, maar een bingo = een bingo!
Om half 6 lopen we het park uit. Omdat we voor vanavond nog geen hotel hebben, bekijken we in onze hotelcoupons of er iets tussen staat. Columbia ligt mooi in het midden tussen Kansas City en St. Louis (waar we morgen heen gaan). Dat betekent dus twee uur rijden vandaag en morgenvroeg weer twee uur rijden naar Six Flags St. Louis. Lijkt ons prima. We knippen drie bonnetjes uit en als eerste wordt het de American Best Value Inn. Daar hebben ze in ieder geval guest laundry en aangezien we vandaag eigenlijk wel willen wassen, is dat wel zo handig.
Na twee uur rijden staan we voor American Best Value Inn… Hmz, we denken beide meteen: dat ziet er wel erg vaag uit. Op ons bonnetje staat dat het 35 dollar kost per nacht en zo ziet het er ook uit: goedkoop! We krijgen er een raar onderbuik gevoel van, dus we rijden snel verder naar een ander hotel. We stellen de Tom Tom in op een Howard Johnson. Deze is twee afslagen verder. Het hotel ziet er prima uit en als we naar binnen lopen, hebben ze ook nog genoeg plek. Ze hebben alleen geen wasmachines. Hmz, niet handig. Aangezien we nog een optie hebben, besluiten we verder te rijden naar het hotel er tegenover: Ramada. Maar deze zit juist proppievol! Alleen suites voor 100 dollar per nacht hebben ze nog over. Nee, dat gaan we niet doen.
Op zich hebben we nog een paar opties, maar deze zijn weer een paar afslagen terug. We denken nog eens goed na en zien dat we morgen in het hotel in St. Louis ook gelegenheid hebben om te wassen. Aangezien we nog best een paar dagen vooruit kunnen, rijden we toch weer terug naar Howard Johnson. Met ons bonnetje slapen we er voor 45 dollar per nacht, inclusief ontbijt en internet. Prima!
Waar we gaan eten hoeven we totaal niet lang over na te denken. Exact ernaast – en dus op loopafstand – zit een TGI Fridays… We hebben er deze vakantie als eens gegeten en om er nog een keer te gaan eten vinden wij totaal geen straf. Sterker nog, omdat het op loopafstand is, kunnen we voor de volle 100% genieten van de cocktails! Wat een strak plan! Nadat we onze koffers hebben gedropt in onze kamer, lopen we direct door naar Fridays. We bestellen beide een special als cocktail en verder zien we dat een voorgerecht samen met een hoofdgerecht maar 15 dollar kost. Aangezien ik wel zin heb in gefrituurde mozzarella’s, nemen we dus en een voorgerecht en een hoofdgerecht. Martijn neemt als voorgerecht White Cheddar Spicy Beef Queso met Chips. Als hoofdgerecht neemt Martijn een Sizzling Chicken & Shrimp en ik neem wat gezonds, voor zover dat kan: Dragon Salmon! We bestellen nog wat drank erbij. The Ultimates Electronic Limonades zijn in de aanbieding en aangezien dat één van mijn favorieten is bij Fridays…
Na een uur lopen we alweer naar buiten, terug naar ons hotel. Eenmaal op de kamer internetten we nog wat en gaan dan snel slapen. Morgenochtend weer twee uurtjes rijden en dan gaan we ons eerste Six Flags park onveilig maken!