Zondag 20 mei: Cheyenne (WY) – Rapid City (SD)
Na een heerlijke nachtrust worden we wederom uit onszelf wakker. Na een rondje internet en ontbijt, zijn we iets voor half 9 op weg. Volgens de Tom Tom is het twee uurtjes rijden. Het eerste stuk is vrij saai. Alleen maar snelweg en om ons heen alleen maar akkerbouw, maar als we in Nebreska zijn en we bij Kimball de highway 71 oprijden, veranderd het uitzicht in prachtige bluffs.
Iets na tienen staan we plots voor doodlopende weg. De Tom Tom zegt dat we over 350 meter er zijn, maar dat kan helemaal niet! We kunnen niet verder rijden… We draaien om en na een kwartier zoeken, vinden we de eindelijk de ingang. Uiteraard gaan we ook weer met het welkomstbord van Scott Bluff NM op de foto. Het is een beetje behelpen, omdat het paaltje wat er voorstaat, wat schuin afloopt. Met een beetje improviseren lukt het vrij aardig om de camera op een stukje hout recht te zetten.
Iets verderop zit het Visitor Center. Hier betalen we de entree van 5 dollar en rijden dan Scott Bluff in. Wat een mooi park! Het is niet groot, maar het uitzicht is prachtig. Eenmaal boven wandelen we de North Overlook en de South Overlook. Op het einde van de North Overlook staat een stelletje behoorlijk te kopkluiven. Ze stoppen geeneens terwijl er mensen (wij) langslopen! Tja, dat heet blijkbaar liefde… Om half 12 zijn we weer beneden en maken we nog wat foto’s van de welbekende huifkarren.
Volgende stop is Chimney Rock. Dit ligt op een goed drie kwartier rijden van Scott Bluff NM. Chimney Rock is een opvallende rotsformatie die al van ver te zien is. Als we na een half uur rijden een mooi uitzicht hebben op de rots, maken we wat foto’s en besluiten we om niet helemaal naar de rots zelf te rijden.
Onze volgende halte wordt ‘op elkaar gestapelde auto’s’, ofwel: Carhenge. Ook weer een goed anderhalf uur rijden.
Als we in het plaatsje Bridgeport zijn, tanken we de auto weer vol en lunchen we wat bij de Subway. Als we na een uur rijden het plaatsje Alliance inrijden, stuurt wederom Tom Tom ons de verkeerde kant op. Gelukkig hebben we op de laptop het programma ‘Streets & Trips’, waardoor we met een beetje puzzelen weten waar we heen moeten.
Iets voor tweeën arriveren we bij Carhenge. Het is niet echt druk. Alleen één groep van zes mensen is net voor ons. We willen graag zonder mensen foto’s kunnen maken van de auto’s, dus lopen we een rondje en als we dan bij de grote ronde van de auto’s komen, is de groep gelukkig weg. De op elkaar gestapelde auto’s stelt eigenlijk niet zo veel voor, maar het is wel erg grappig om te zien. Wie bedenkt nu zo iets?
Na een bezoekje van twintig minuten rijden we weer verder. We stellen de Tom Tom in voor onze laatste halte, ons hotel in Rapid City. Wat volgens de TT zo’n 3.5 uur rijden is. Na een uur komen we in het plaatsje Chadron. Hier geven we onze Santa Fe weer wat te drinken en zelf gaan we wat eten bij de Subway. Inmiddels heeft de TT de tijd ook weer aangepast en het blijkt nog maar twee uur rijden naar het hotel. Niet lang na Chadron rijden we weer de staatsgrens over: South Dakota. Onderweg zien we veel dode dieren langs de weg… Vooral de wasbeertjes zijn erg geliefd voor de mooie koplampen. Erg sneu…
Rond half 6 rijden we Rapid City binnen. Dat ziet er in ieder geval een stuk levendiger uit dan dat we de afgelopen uren hebben gezien. Het hotel is ook snel gevonden en zien ook de glijbaan welke op hun site staat als plaatje. Dat ziet er grappig uit. We checken snel in en krijgen kamer 210 toegewezen. Snel installeren we alle spullen in de kamer en gaan dan kijken bij het zwembad. Helaas is het er vrij druk. Vooral druk met pre-tieners. Daar hebben we eigenlijk geen zin in. We zien dat het vanaf 22.00 uur voor de volwassenen is. Wellicht straks na het eten wat zwemmen?
Op de laptop bekijken we het aanbod aan eten hier in de buurt. En dat blijkt enorm te zijn. Vrijwel alle ketens welke we lekker vinden hebben ze hier! Dan stuit Martijn op de #1 restaurant van Rapid City (volgens tripadvisor): Hana Korean Grill & Sushi Bar. Dáár hebben we zin in, sushi! Op de site is te lezen dat ze vanaf 15 juni gaan verhuizen naar een andere locatie, maar aangezien het nog maar mei is, is dit niet van toepassing voor ons. In acht minuten rijden we er heen, maar het is dicht! Wellicht in voorbereiding op de verhuizing. Maar daar hebben we nu natuurlijk niets aan.
Ietsjes terug zit een Ichiban Sushi Bar & Japanese Cuisine. Laten we het daar eens proberen. We herinneren ons een Ichiban in Florida. Daar is het een All-you-can-eat Chinees met wat sushi, maar hier ziet het er heel anders uit. Hier is het gewoon een Japans restaurant (op zijn Amerikaans uiteraard) met veel keuze in sushi’s. Helaas geen All-you-can-eat. We beginnen met de Ichiban Roll en de Volcano Baked Roll. Zuinig zijn ze hier niet bij Ichiban. De Volcano heeft tien stukjes en de Ichiban zelfs 14!
Ronde twee: de Crunchy Cashew en de Crazy Monkey. Ook dit keer zijn ze niet zuinig… en het smaakt héérlijk!
Eigenlijk zitten we na deze porties vol, maar om het af te leren bestellen we nog één rol: de Dragon Roll.
Erg voldaan rijden we om 20.00 uur weer terug naar het hotel. In het zwembad is het nog steeds druk. En dat blijft het de hele avond… Om half 10 vallen onze ogen vrijwel dicht en besluiten we om geen gebruik te maken van het zwembad en lekker te gaan slapen. Morgen tenslotte weer een lange reisdag voor de boeg. Verder bezoeken we ook de bekende berg met de vier presidentskoppen en Badlands NP.
Gereden afstand: 373 mijl (600 km)