Dag 18: Six Flags Over Texas

Print Friendly, PDF & Email

Zaterdag 2 juni: Arlington (TX)


Omdat het enorm ver rijden is naar het park, staan we vandaag eens lekker laat op. Het park is tenslotte pas om half 11 open. Om exact 10 uur checken we uit en rijden we in toch wel drie minuten naar de parkeerplaats van Six Flags.

DSC_3895

Het lijkt erg druk, maar dat is natuurlijk te verwachten op een zaterdag. Als we de auto geparkeerd hebben en we naar de ingang lopen, moeten we daar nog even wachten, want het park is nog niet open. Maar het zijn wel enorm lange rijen. Pffoe… als we alle achtbanen maar kunnen doen zeg. Gelukkig dat het park zoveel achtbanen heeft, want dan krijg je natuurlijk ook genoeg spreiding van de mensen.

Om kwart over 10 openen de poorten. Het gaat wel erg traag allemaal. Je gaat namelijk meteen na het scannen van je entreeticket (voor ons dus ons seizoenspasje) meteen door een security-poortje en dat gaat best langzaam allemaal. Uiteindelijk zijn we na een kwartier het park binnen en lopen we als eerste naar Titan. Een Mega Coaster van Giovanola. Het merk kennen we niet, maar het type Mega Coaster natuurlijk wel. Dat betekent heel hoog en dan een drop naar beneden. Het is nog niet druk in de rij en we kunnen hem meteen voorin doen. We gaan de lifthill op, dan naar beneden en… woohoo, dat gaat hard! Dan de helix in… maar wat is dat nou? Het lijkt wel alsof het wat zwart voor mijn ogen wordt. Ook Martijn heeft hier last van. Zo intens is de baan dus. Je wordt gewoon over de heuvels getrokken en in de helixen in je stoeltje gedrukt waarbij je dus bijna het gevoel krijgt om ‘out’ te gaan. Dat is best heftig, maar ook erg gaaf… Knipogende emoticon We doen hem uiteraard ook bijna achterin en ook daar is hij geweldig! Iets minder het ‘out’ gevoel, maar nog wel steeds aanwezig. Jammer dat hij na de eerste helix vol in de remmen gaat, maar uiteindelijk is dat ook wel nodig, anders zou je nog echt ‘out’ gaan volgens mij.

Dan lopen we naar de baan er naast: New Texas Giant. Deze baan was oorspronkelijk van hout, maar ze hebben de houten constructie laten staan en er vervolgens een stalen track erop geplaatst. Hierdoor hebben ze de drop naar beneden nog steiler kunnen maken en ook de bochten zijn enorm steil. Het ziet er echt apart uit. Alsof het karretje gewoon 90 graden draait in de bochten.

DSC_3912

DSC_3921

DSC_3958

Helaas is het hier wel druk. We wachten maar liefst 55 minuten, maar kunnen wel voorin instappen. De rit is echt waanzinnig! Dit hebben we nog nooit meegemaakt. Na de geweldige drop wordt je gewoon echt letterlijk het stoeltje uitgesmeten op het heuveltje. Nog nooit hebben wij zo’n smijt-actie meegemaakt bij een achtbaan. Wij staan gewoon echt perplex. Vrijwel elk heuveltje heeft deze smijt-actie. De hele rit is dan voor mij ook echt niets dan wauw, wauw… WAUW!

Na deze geweldige ervaring is het alweer lunchtijd. We eten een hapje bij de Panda Express en lopen dan naar Shock Wave. Een Schwartzkopf Looping. Een vrij oude baan welke wel een likje verf mag gebruiken. Hij ziet er niet uit en hij is eigenlijk ook niet zo leuk. Beetje saai…

DSC_3977

Gelukkig hebben we hiervoor nog geen drie minuten hoeven te wachten. Dan komen we uit bij Runaway Mine Train. Een mijntreintje van het merk Arrow. Ook niet onze baan. En gelukkig hier ook geen wachtrij. Hij doet vrij pijn in de bochten. Hij neemt ze namelijk abrupt en dat is geen prettig gevoel. Vervolgens doen we de Mini Mine Train welke er naast staat. En mini is hij… Hij gaat maar een klein rondje. Gelukkig doet hij minder pijn dan haar grotere broer.

We vinden het erg prettig dat zulke kleine banen geen wachtrijen hebben, dan kunnen we wellicht een bingo halen. Dan zijn de grotere achtbanen weer aan de beurt. Mr Freeze. Maar hier staat ook ‘reverse’ bij. Ohw, we dachten dat degene in Kansas alleen achteruit gelanceerd zou worden en deze dus vooruit. Maar ook hier hebben ze de karretjes dus omgedraaid. We wachten een dertig minuten en mogen dan instappen. Ditmaal in de tweede karretje van voren, aangezien de wachtrij voor het ‘voorste’ karretje nog een stuk langer is. Ook deze versie in Texas is prima! Maar echt verrassend is hij niet meer. Meteen ernaast staat Batman The Ride, een B&M Inverted. Maar de rij is 90 minuten. Pfoe, dat gaan we niet doen. Negentig minuten wachten, midden in de zon. Had ik al gezegd dat het vandaag weer extreem heet is? Volgens mij hebben wij het deze vakantie nog nooit zo warm gehad als vandaag. De zon brandt echt… Uiteraard hebben we onszelf goed ingesmeerd, maar dat zweten we er volgens mij meteen weer af… Veel water drinken dus! Zei ik water? We nemen een shake bij Johnny Rockets. Heerlijk!

IMG_3483

Tegenover Johnny staat de achtbaan: Flashback. Een standaard Vekoma Boomerang. We wachten 25 minuten en mogen dan instappen. Tja, ik schrijf niet voor niets standaard. Geen verrassing voor ons dus. Dan komen we in het kindergedeelte uit. Hier vinden we de Grand Canyon Blaster van Wile E. Coyote, maar als we in willen stappen worden we tegen gehouden. De volwassenen mag er alleen in met een kind. Auw, dat betekent geen coasterbingo dus… Maar aan de andere kant, we mogen hier niet in, dus telt hij niet mee ?

De volgende coaster wordt Judge Roy Scream, een houten achtbaan. Om deze te bereiken, lopen we via een tunnel onder de weg door. Het lijkt wel of deze achtbaan buiten het park staat. Grappig. De baan zelf is eigenlijk niet zo verrassend. Hij is wel leuk hoor, maar we hebben betere houten achtbanen gehad deze vakantie. Dan lopen we naar Runaway Mountain. Een Indoor Steel Coaster, staat er op ons plattegrondje. Geen idee wat we kunnen verwachten, maar er staat een vrij lange wachtrij. Dat zou toch wel iets goeds moeten betekenen. We wachten 35 minuten en stappen dan in. Het zijn drie karretjes achter elkaar en als we eenmaal in de donkere hal zijn, lijkt het eigenlijk op een gewone kermisbaan waar later een hal omheen is gebouwd. Ach, alles voor de credits, toch?

Vervolgens lopen we naar La Vibora, een bobslee-baan. Zo’n zelfde soort staat ook in de Efteling, alleen deze versie heeft nog wel de oude karretjes waarbij je achter elkaar moet zitten. Maar als we net in de rij staan, wordt er omgeroepen dat de baan storing heeft. Shoot… Hopelijk gaat hij later vandaag nog open. We lopen weer een stukje terug het park in en komen dan uit bij Pandemonium, een Gerstlauer Spinning. Maar de rij ziet er vrij lang uit. Als we een minuut of vijf erin staan, komen we op het idee om even het park te verlaten. In te checken in het hotel, aangezien deze ook belachelijk ver weg ligt. Even te relaxen, uit de hitte… Het park is tenslotte toch tot 22.00 uur open en het is nog maar kwart voor 5 en met nog maar drie achtbanen af te vinken, zal dat toch wel moeten lukken?

Als we weer in de ongelooflijke hete auto zitten (de thermometer geeft 41 graden aan), rijden we in twee minuten naar ons hotel: Sheraton Arlington. Tijdens het inchecken worden we erg vriendelijk geholpen door een dame. Ze heeft onze voorkeur voor een Kingbed gezien, maar helaas. Deze zijn op. We vragen of er wellicht een kamer is met uitzicht op Six Flags en dat is er wel! We krijgen kamer 614 toegewezen en inderdaad. Een geweldig uitzicht op Six Flags en met name op Titan. Super leuk! Ik neem een lauwe douche om me wat op te frissen. Wat is dat heerlijk! Daarna gaan we wat eten in het hotel-restaurant. Het is nog totaal niet druk en samen met nog een andere groep zijn we de enige in het restaurant. We hebben eigenlijk door het weer niet zo’n enorme honger en bestellen beide een salade. Heerlijk gezond dus! Het duurt alleen wel erg lang voordat we ons eten krijgen. De ober zelf is ook niet al te snugger. Als het andere groepje weg is, duurt het wel vijf minuten voordat hij de tafel van hun afruimt en vervolgens doet hij daar ook nog eens meer dan tien minuten over! Ondertussen blijft onze salade gewoon weg. Wat is er nu zo moeilijk om wat blaadjes met wat dressing te serveren? Alhoewel, ik heb er natuurlijk ook gegrilde zalm bij besteld. Dat duurt natuurlijk even om op te warmen. Uiteindelijk na 20 minuten staan onze borden voor onze neus. Het smaakt wel ontzettend lekker. Zeker met dit hete weer is een salade eigenlijk best lekker.

IMG_3488

IMG_3489

Na het eten gaan we weer meteen door naar het park. Met ons parkeerbonnetje kunnen we gewoon weer naar binnen. We kunnen de auto zelfs nu vrij vooraan parkeren. Dat is handig! We lopen meteen door naar de bobslee. Iets langere wachtrij als eerder op de dag, maar uiteindelijk na 35 minuten zitten we in een slee. Maar wat is hij schokkerig zeg. Totaal niet soepel. Niet prettig! We kunnen ons beide niet herinneren dat de versie in de Efteling ook zo lomp is.

DSC_4002

Daarna lopen we door naar Pandemonium. Ook hier wachten we 35 minuten en deze is wel leuk. Alhoewel hij ook vrij standaard is, dus geen verrassing voor ons. Meteen lopen we door naar onze laatste achtbaan op ons lijstje: De B&M Batman! Inmiddels is het donker geworden, dus doen we hem ook nog eens in het donker. Na een kwartier kunnen we plaatsnemen. Wat is deze ongelooflijk smooth zeg! Heerlijk! Als ik op mijn horloge kijk, is het 21.00 uur. Het park is dus nog een uur open. Nog een ritje op de Texas Giant dan maar? Snel lopen we er heen. De rij is niet zo lang, al moeten we toch nog een kwartier wachten. Wat een geweldige baan blijft het toch!

Ook nog maar een ritje Titan dan maar? Welja, we hebben nog tijd… Het is niet zo druk, dus we doen hem ook maar een tweede keer… en een derde keer… en toen moesten we helaas de baan uit. Six Flags is dicht om iets na tienen. Vrijwel letterlijk moeten ze er ons uitsleuren. Dit zijn gewoon de twee beste banen van de vakantie – tot nu toe in ieder geval.

We rijden de twee minuten weer terug naar ons hotel. Ondanks de hitte was het een geweldige pretpark dag, met een ‘vrijwel complete’ coasterbingo! Duim omhoog

Morgen weer cultuur op het programma. Dan gaan we naar het Sixth Floor Museum. Anders gezegd: het JFK-museum. Vanaf deze plek is president J.F. Kennedy doodgeschoten.

Gereden afstand: 6 mijl (9,6 km)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *