Donderdag 23 april: Osaka – Tokyo
Als de wekker om 9 uur gaat, draaien we onszelf nog even om, maar om half 10 staan we toch echt op. We willen voor het eerst in het hotel ontbijten en dit kan volgens het briefje tot half 11. We zijn beide snel gedoucht en lopen naar de lobby. Als we aangeven dat we willen ontbijten gebaard degene achter de balie dat er geen ontbijt meer is. Een beetje teleurgesteld en beduusd van het feit dat het briefje niet klopte, lopen we naar de supermarkt naast het hotel. Dan maar weer ons oude vertrouwde broodjes. Deze nuttigen we in onze hotelkamer en pakken de koffers in. Op internet kijken we hoe laat de Shinkansen terug naar Tokyo gaat en we besluiten die van 11.13 uur te nemen. We checken uit en lopen naar het station. De weg naar de Shinkansen kunnen we ondertussen dromen, dus een goed vijf minuten later staan we op het perron te wachten voor onze trein. Nog eens vijf minuten later komt onze trein voorrijden. We stappen in en parkeren onze koffers achter de stoelen van de laatste rij. Dit wisten we de eerste keer niet. Zodoende hebben we tijdens de reis van Tokyo naar Osaka met koffers bij onze voeten gezeten, waardoor we weinig beenruimte hebben gehad. Gelukkig hebben we goed opgelet tijdens onze vele reizen met de Shinkansen en genieten nu van lekker veel beenruimte. Ik pak de laptop erbij en tik het verslag van gisteren.
Daarna gaat de iPod op en geniet ik wederom van History of Dance, Europe versie. Je weet wel, Twenty 4 Seven, 2 Unlimited, Two Brothers on de 4th Floor enzo. Martijn pakt het wat steviger aan, hij zet wat happy hardcore op. Onderweg genieten we van het Japanse platteland en af en toe gaan de oogjes dicht.
Een goed 3 uur verder zijn we op Station Tokyo. Omdat we nog geen zin hebben om naar het hotel te gaan, bedenken we een plan. Vanaf Station Tokyo is het vrij gemakkelijk om naar Disney te gaan. “Nee, niet weer…” zie ik jullie denken. Wees maar gerust. Onze planning is eigenlijk om nog even te gaan shoppen in Ikespiari: de winkels bij Disney. We hebben tijdens ons bezoek aan Disney wel gezocht naar leuke Disney souvenirs, maar toen niet gevonden. We willen graag terug om te kijken of er ondertussen niets anders leuks erbij gekomen is.
We gaan op zoek naar kluisjes, aangezien we niet met onze koffers rond willen sjouwen in Ikespiari. Als we naar een rijtje kluisjes lopen, zien we dat deze allemaal bezet zijn. Onze speurtocht gaat verder en komen dan uit bij een hele boel kluisjes. Daar waren gelukkig nog genoeg kluisjes over en we parkeren de boel. Uiteindelijk hebben we drie kluisjes nodig voor onze koffers. Dan gaan we op zoek hoe we naar Disney moeten. Al snel vinden we die en nemen de JR-trein naar Disney. Even komen we in de verleiding om alsnog Disney te gaan bezoeken. Disney kent namelijk ook de zogenaamde ‘Twighlight’ tickets waardoor je na 15.00 uur minder betaald, maar als we bij Disney aankomen zien we dat het enorm druk is. Behoorlijk veel scholieren stappen ook uit en rennen naar de ingang van Disney. Wellicht hebben zij een jaarpas en gaan gezellig een middagje naar Disney. De fastpassen zullen ook wel ‘uitverkocht’ zijn, dus we houden het alleen bij Ikespiari.
Het plan is om een uurtje rond te lopen en dan te gaan eten bij Planet Hollywood. Maar al snel zien we dat we deze plannen moeten bijstellen. Planet Hollywood is er niet meer! We lopen nog wat rond. Winkel in, winkel uit. Bij de Disneystore kunnen we nog steeds niets leuk vinden. Toch wel jammer, want een leuk Japans Disneysouvenirtje zou toch goed bij ons interieur passen. Maar helaas, we vinden echt helemaal niets! We vinden wel iets bij een andere winkel: een M&M rollercoaster dispenser. Super fout, maar wel echt onze smaak!
Verder bekijken we de menukaarten van verschillende restaurants, maar komen uiteindelijk uit bij het Rainforest Café. Ons laatste bezoekje aan deze restaurantketen is toch alweer een jaar of 6 geleden (in Parijs). Toentertijd was het ons niet zo goed bevallen, maar de bordjes bij deze Rainforest zagen er zo ontzettend lekker uit, dat we deze keten een tweede kans geven. Het is niet druk en mogen meteen plaatsnemen. Martijn bestelt kip met vis en ik bestel een steak met vis. Al vrij snel komt Martijns bordje. Het zal toch niet zo zijn dat men wederom niet gelijk de borden opdient, zoals ons laatste bezoekje aan Rainforest? Toen was ik namelijk nog met het voorgerecht bezig terwijl Martijns hoofdgerecht al opgediend werd… Maar gelukkig, binnen twee minuten komen ze met mijn bordje. Het ziet er lekker, maar niet bijzonder uit. Qua prijs/kwaliteitsverhouding vinden we het vooral wat weinig. Lekker is het overigens wel.
Na het eten lopen we weer terug naar het treinstation om weer terug naar Station Tokyo te gaan. We halen onze koffers weer op en gaan op zoek naar een ticketbalie om de Narita Express (ofwel de N’EX) te reserveren naar Narita Airport. We reserveren voor 18.33 uur en gaan naar het juiste perron toe. Als we in de trein stappen, bergen we onze koffers op en gaan zitten. Precies een uur en een minuut later komen we aan op Narita Airport. Dan is het even zoeken geblazen. We moeten namelijk naar het busstation, want vanaf perron 16 vertrekt onze bus naar het Hilton Hotel. We vragen het een medewerker van het vliegveld en hij verwijst ons naar de eerste verdieping. Vanaf daar is het makkelijk te vinden. We komen aan bij perron 16 en zien dat onze bus net wegrijdt. Na een goed twintig minuten wachten komt er weer een bus van Hilton voorrijden. We stappen in en bijna twintig minuten later stappen we uit voor het laatste hotel van onze japanreis.
Als we inchecken feliciteert de baliemedewerker ons met ons huwelijk en zegt dat onze kamer geüpgrade is. Voor het eerst tijdens onze honeymoon merken we ook echt dat het onze honeymoon is. Op onze laatste avond! We krijgen een kamer toegewezen op de negende verdieping en als we de kamer binnen stappen, zien we een prachtige grote kamer en een ontzettend lekker groot bed. Jammer dat het maar voor één nacht is…
We gaan weer terug naar de begane grond. Daar zijn namelijk computers te vinden welke aangesloten zijn op een printer. We willen onszelf namelijk alvast inchecken bij British Airways. Helaas lukt het ons niet om de grote lange reis bij een exit in te checken, maar de vlucht van Londen naar Amsterdam zitten we gelukkig nog wel eventjes naast een exit. Nadat we ons ingecheckt hebben, drinken we nog een wijntje in de bar. Althans, ik drink een wijntje en Martijn drinkt een biertje. We bestellen er iets te dippen bij. Na één wijn en één bier laten we het erbij, aangezien Hilton vrij veel vraagt voor een beetje alcohol. We gaan weer naar de kamer. Martijn kijkt wat TV en ik tik ondertussen het verslag van vandaag. Nadat ik klaar ben met tikken, kijk ik met Martijn mee en gaan slapen.