Dag 01 & 02: De heenreis

Donderdag 2 april & vrijdag 3 april: Den Bosch – Schiphol – Helsinki – Tokyo


We zijn in Tokyo!!!

Vanochtend om kwart voor 9 Japanse Tijd (01.45 uur Nederlandse tijd dus) geland op het vliegveld van Tokyo. De vlucht zelf is prima verlopen. Zowel de vlucht naar Helsinki en Tokyo hebben we naast een exit gezeten. Dit was voor Martijn dus geweldig. Want naast een exit zitten betekent: ruimte! Zeker de tweede vlucht. Ik wed wel 3 meter been ruimte! Met drie films (Madagaskar 2, Slumdog Miljonair en James Bond) en wat lezen kwamen we de vlucht van ruim 9 uur (vanaf Helsinki) goed door.

Nadat we geland waren, kwamen de gebruikelijke dingen: paspoortcontrole, douane, koffers ophalen. Je kunt op verschillende manieren van het vliegveld naar Tokyo. Wij kozen er voor om met de trein te reizen. Na een kleine zoektocht van zo’n 10 mins kwamen we bij het loket voor de treinkaartjes. We kochten een combikaart (N’EX treinkaartje en een SUICA opwaardeerkaart voor de metro en bus). Het was inmiddels 9.40 uur en de trein zou om 9.48 uur vertrekken. Aangezien je in Japan kaartjes koopt met gereserveerde stoelen EN tijden en we nog moesten zoeken waar het perron precies was, werd het even stressen! “Daarheen! Ohnee, toch niet. Moeten we niet daarheen dan?” “Hmz, ik vraag het wel even”, zei Martijn. We moesten dus nog een trap naar beneden hebben. Vrijwel direct kwam de trein eraan.

In de trein zelf is het heerlijk rustig. Niet lang na vertrek moet ik dan ook erg vechten tegen de slaap. Ik wil naar buiten kijken, want we zijn in Japan! Maar het lukt niet…

Na een goed anderhalf uur komen we aan op Shinjuku Station. We stappen uit en proberen de goede uitgang te vinden voor ons hotel. Dit blijkt makkelijk. Op de beschrijving van het hotel staat: ga links en het hotel is na 2 minuten lopen aan de rechterkant. We lopen wel 5 minuten, maar er is niets aan de rechterkant. Een jongeman spreekt ons aan en vraagt of we hulp nodig hebben. We leggen de situatie uit en hij wijst ons terug en de andere straat in. Ik ben nogal perplex, want als je op het plattegrondje kijkt, is het toch echt niet die straat. We besluiten toch terug te lopen en die straat in te gaan, maar nogal snel trekken we de conclusie: nee, dit kan het niet zijn. We staan er wat verloren bij. Diezelfde jongeman spreekt ons weer aan en vraagt of hij ons wederom kan helpen. Hij wijst naar een bepaald punt, maar we zien het niet. Hij vraagt of hij misschien mee mag lopen. Uiteraard mag dit. Na een goed twee minuten lopen staan we inderdaad voor ons hotel. We bedanken hem hartelijk. De beschrijving klopte dus niet helemaal: het was dus 2 keer links en dan is het na twee minuten lopen aan de rechterkant ?

Iets voor 12 staan we aan de balie van ons hotel. We mogen de kamer nog niet in, ze zijn nog bezig met schoonmaken. Vanaf 14.00 uur is het inchecken. We balen ontzettend, want ons lichaam zegt ons iets anders dan ‘ga nog 2 uur door Tokyo heen denderen’. De koffers kunnen we gelukkig wel achterlaten.

Omdat we naast de slaap ook honger hebben, gaan we als eerst op zoek naar eten. Dit wordt de Mac Donalds (lekker veilig nog, een bekend broodje). Het is behoorlijk druk, maar we vinden nog wel een plaatsje. Na het eten gaat Martijn naar het toilet. Hier komt hij oog-in-oog te staan met de bizarre technologie van Japan: een toilet met vele knopjes waarbij je ook je achterkantje heerlijk kunt af sproeien. Uiteraard ga ik ook even kijken. Na de lunch komen we een Starbucks tegen. Fijn, want een cappuccino gaat er best in.

Na de koffie slenteren we weer verder en gaan even zitten in de zon, maar dit houden we niet lang vol. We willen graag liggen, maar dat gaat daar niet. We besluiten terug naar het hotel te lopen om daar wat in de lobby te gaan zitten. Hier komen we al lezend door tot 14.00 uur. Eindelijk kunnen we inchecken. We krijgen kamernummer 732, op de zevende verdieping dus (van de 14!). We checken de kamer: klein, maar genoeg ruimte en ploffen neer op bed. Het is ongelooflijk tegen de regels, maar we zetten de wekker en vallen in slaap.

Om 18.00 uur gaat de wekker. Nog niet helemaal uitgeslapen proberen we toch wakker te worden. We checken het internet. Dit blijkt in eerste instantie ontzettend traag te zijn, maar na een goed kwartiertje proberen te surfen komen we er toch doorheen. Mailtje naar het thuisfront gestuurd en we gaan weer op pad door Tokyo. We gaan op verkenning in de buurt. Ondertussen weer honger gekregen en lopen vrijwel het eerste restaurant in die we tegen komen: Good Times ‘American Grill’. Wederom lekker veilig. Amerikaans eten kennen we tenslotte maar al te goed. In de vitrinekast staan allemaal plastic borden hoe de gerechten eruit zien. Wel zo handig! We kiezen beide voor een steak. Uiteraard hebben we een foto gemaakt van het plastic bordje en het eindresultaat 🙂 Al is het eindresultaat wel iets aan de kleine kant, het blijkt toch genoeg te zijn om onze honger te stillen en na een half uurtje dineren lopen we weer verder de wijk in. Wat een drukte allemaal. Veel winkels zijn nog open. Na een uurtje lopen komen we weer bij ons hotel. Nog een laatste internetronde en wat dingen opgezocht voor de dag erna, gaat rond half 10 het licht uit.