Donderdag 16 april: Osaka
Wederom heb ik wat minder geslapen dan Martijn. Maar dit keer kwam het niet door hem, maar door mijn deken. Het bed bevat een laken en een deken. Voor alleen het laken vind ik het te koud. Martijn vindt het met deken juist weer te warm. Hij heeft dan vannacht ook geen ruzie met het deken gehad. Ik wel…
Snooze verslaafd als we zijn, snoozen we vanaf 8 uur tot kwart voor 9. We beloven elkaar dat het een rustig dagje wordt en gaan relaxt de ochtend in. Martijn internet wat en ik bekijk ondertussen wat er allemaal te doen is in Osaka. Ik heb twee leuke bezienswaardigheden gevonden: Kasteel Osaka en het Floating Garden Observatory. We bekijken hoe we het beste kunnen reizen en gaan op pad. We halen ons ontbijtje bij een supermarkt hier om de hoek en nemen daarna de JR-trein naar Osaka en stappen over op de Loop Line. Op station Osakajo-Koen stappen we uit en als we buiten zijn, zien we ontzettend veel mensen, vooral studenten in hun schooluniformen. Blijkbaar is er een opening of iets dergelijks wat hun aangaat. We lopen verder en in de verte zien we het kasteel al staan. We lopen via een rustig paatje naar boven en genieten van het natuurschoon. Als we helemaal bovenaan zijn bij het kasteel, lopen we een plein op waar ineens alle toeristen opduiken. Zij zijn via de andere kant gekomen en komen met groepen tegelijk naar het kasteel. We kopen een ijsje en gaan rustig op een bankje zitten, genieten van alles en iedereen die langskomt. Ik doe bijna een half uur over mijn softijsje en ik merk dat ik niet meer hoef te lunchen. Jeetje, wat vult dat ijsje goed!
We lopen via de andere kant, waar we dus behoorlijk wat toeristen tegenkomen, weer naar beneden. Als we een parkje inlopen, en hiermee de toeristen van ons afschudden, staan ineens ontzettend veel mannen met camera’s en loeien van lenzen naar een bos te staren. We kijken met hun mee en zien een mooi blauw vogeltje. Blijkbaar een zeldzaam dier hier. Ik probeer ook een foto van dit diertje te maken, maar ik val natuurlijk in het niet bij deze mannen.
Als we weer in de bewoonde wereld komen, zien we het JR-station Morinomiya. We pakken hier de trein weer en gaan terug naar Osaka Station. Het Floating Garden Observatory is het volgende op de planning. Als we op Osaka Station staan, zien we even niet welke uitgang we moeten hebben. Er komt een studentje op ons af en vraagt of we hulp nodig hebben en vermeld erbij dat hij maar een klein beetje Engels spreekt. Als we aanwijzen op de kaart waar we heen willen, vraagt hij ons om te volgen. Vervolgens knoopt hij een gesprek met Martijn aan over waar we vandaan komen, wat onze plannen nog zijn en vertelt hij dat Osaka vooral om het eten, met name de noodles, bekend staat. Hij praat eigenlijk nog best goed Engels. We kunnen hem in ieder geval goed begrijpen. Als we het station uitlopen zien we het gebouw van de Observatory al staan en hij wijst ons de weg. Helemaal perfect uitgelegd, staan we 5 minuten later bij het gebouw. Wat een prachtig imposant gebouw!
We lopen naar binnen en op de derde verdieping kopen we kaartjes om helemaal naar boven te mogen. Het gebouw telt 40 verdiepingen en op het dak (41ste verdieping) kun je naar buiten. Op verdieping 35 moeten we uitstappen en kunnen we verder met de roltrap welke tussen de twee gebouwen zit. Dit is echt een maf idee. Op de 40ste verdieping drinken we koffie en genieten van het uitzicht. Ook vermaken we ons ontzettend met de Love Bench 173. Dit zijn drie bankjes met een rond projectie in het midden. Op de bankjes zijn luchtkussens gemonteerd en als je dan gaat wiebelen of hobbelen maakt het geluid en gaan er verschillende kleuren bewegen op de projectie op de grond. Echt prachtig!
Vervolgens gaan we naar het dak. We hebben hier prachtig uitzicht over de stad Osaka. Het is in ieder geval minder bedekt met smog als Tokyo. Ook is hier een plek speciaal voor geliefden te vinden. Vanaf 19.00 uur is dit gedeelte open en kan men je liefde bezegelen door middel van een slotje en opschrift vast te maken aan een hek. Ook kun je op een bankje gaan zitten en uitmeten hoeveel de liefde voor elkaar is. Hoe zoet!
Omdat het nog maar vier uur is, bekijken we in de Capitool Gids wat er nog meer in Osaka te doen is. We besluiten om naar het straatje Dotonbori te gaan. Volgens de gids puilt het uit van de roze salons, karaokebars en pachinko-hallen. Ook is het een paradijs voor reizigers welke op zoek zijn naar goedkope restaurantjes. Vooral dit laatste spreekt ons aan. Dotonbori ligt in de wijk Namba. We reizen vanaf Station Osaka met één overstap naar station Namba. Als we weer op straatniveau zijn regent het een beetje. We lopen het straatje Dotonbori in. Het eerste gedeelte is nog vrij rustig, maar het tweede gedeelte doet ons enorm aan de Kalverstraat in Amsterdam denken, maar dan in het Japans. De regen is gestopt en we hebben ondertussen honger kregen. We bekijken elk raampje van de restaurants waar we langs komen. Eentje springt er ontzettend uit met de vele sushi voor het raam. We lopen nog een klein stukje door, maar na een paar meter draaien we om. We hebben honger!
Als we binnenkomen in het restaurant, zien we dat het maar klein is. Een paar tafels van vier en je kunt aan de bar zitten. Dit laatste doen wij en we bestellen te eten. Martijn neemt sushi, tempura en soba en ik neem sushi, tempura en misosoep. Het smaakt ons verrukkelijk! Telkens als er mensen binnenkomen, begint het personeel te roepen. Waarschijnlijk iets van: nieuwe gasten, welkom welkom. Ofzo.
Na het eten lopen we nog een rondje door het centrum en via Ebisubashi (overdekt winkelcentrum) komen we weer terug bij het treinstation. We nemen weer de trein terug naar ons hotel. Als we bij Station Osaka over willen stappen op de trein naar Shin Osaka, stappen we in een overvolle trein. Als je denkt: “hier kan echt niemand meer bij” heb je het mis. Er kan altijd nog meer bij! Gelukkig is het maar één station verder. Maar het is wel leuk om het een keer mee te maken. Je hoeft ook niet bang te zijn om te vallen, want dit gaat gewoonweg niet.
Rond een uur of zeven zijn we weer terug op de kamer. Martijn gooit een aantal T-shirts in de was (lees: badkuip) en ik begin alvast met het verslag te tikken. In onze allereerste planning stond het pretparkje Expoland gepland. Helaas is dit parkje sinds vorig jaar gesloten. Hierdoor was er een dag over in de planning. Ik heb toen een extra dag Osaka ingepland, maar zoals het er nu uitziet, hebben we alle hoogtepunten van Osaka al gedaan. In Kyoto is veel meer cultuur te vinden. Omdat we vinden dat we genoeg dagen voor Kyoto hebben ingepland, hebben we een dag over voor: een pretpark! Waarom perse cultuur inplannen als er zoveel mooie pretparken in de buurt zijn te bezoeken? Pretparken is nou eenmaal ons ding, dus waarom ontkennen? Nu staat morgen dus een bezoek aan Space World op de agenda. Reisafstand ca 550 km – lang leve de Shinkansen!