Woensdag 15 april: Osaka
Een kleiner bed dan in Tokyo is te merken. Martijn schuift regelmatig mijn kant op, waardoor ik maar een klein stukje over heb. Uiteindelijk val ik toch in slaap, maar naar mijn idee heb ik toch vrij weinig geslapen als we om 8 uur wakker worden van de wekker. Overigens weinig last van de vliegtuigen gehad. Gelukkig vliegen ze na 12 uur niet meer en beginnen ze pas na een uur of 8 weer te vliegen. Na een paar keer snoozen staan we op, internetten wat en om iets over negen lopen we naar Shin Osaka Station. Op de planning staat Universal Studios. Ons één-na-laatste pretpark van deze reis. Alleen Nagashima Spaland staat nog op de planning en verder gaan we de twee steden Osaka en Kyoto nog bekijken en willen we afreizen naar Himeji-Jo en Nara.
We stappen, zoals we uitgezocht hebben, twee keer over. De eerste keer in Osaka zelf en de tweede keer Nishi-Kujyo. Wat als eerste opvalt is het verschil tussen Tokyo en Osaka qua roltrap. In Tokyo blijft men links staan en loopt mijn er rechts voorbij. Hier in Osaka is het precies andersom. Bij aankomst op het station van Universal Studios is het niet ver meer lopen. Sterker nog, je loopt van het station recht de Citywalk op. We kopen een kaartje en we kopen er ook meteen een Express Pass Booklet 7 bij. Dit zijn zeven bonnetjes waarmee je de rij kunt overslaan. Uiteraard heeft elk bonnetje zijn eigen attractie.
Als eerste lopen we naar de 4D-movie van Shrek. Gelukkig weten we hoe deze gaat, want ons Japans is niet zo best. Maar de effecten blijven in elk land hetzelfde en die zijn perfect. We lopen verder en komen uit bij E.T. Adventure. Er staat een wachttijd van 20 minuten, maar met ons bonnetje staan we meteen vooraan. Hartstikke handig. De attractie zelf is hetzelfde als in Orlando, maar hij blijft geweldig. Eigenlijk een soort Droomvlucht (Efteling), maar dan op een fietsje. Daarna komen we uit bij Terminator 2 3D. Hiervoor hebben we ook een bonnetje, maar aangezien je via de gewone weg net zolang moet wachten (want je komt eerst met zijn alle in een hal voor een voorshow), laten we het bonnetje in het boekje zitten. Ook deze show is herkenbaar vanuit Orlando, maar vinden we ook nog steeds erg leuk.
Als we de hoek omlopen komen we uit bij – naar onze mening – de mooiste attractie ter wereld: Spiderman The Ride! Dat wil zeggen, in Orlando is hij natuurlijk leuker, omdat hij hier in het Japans is. Ook leuk natuurlijk, maar in het Engels is hij beter. Ondanks dat we het niet verstaan, genieten we van de attractie. Geweldig hoe ze zo iets kunnen maken. Als we weer een stukje verder lopen, komen we uit bij Back to the Future, The Ride. Dit is een simulator en ook deze vinden we leuk. We lopen verder en komen uit bij Backdraft. We weten dat we deze attractie ooit gedaan hebben in Orlando, maar kunnen het ons niet zo goed meer herinneren. Het blijkt een attractie te zijn waarbij ze uitleggen hoe ze met special effects omgaan en met name ‘vuur’ wordt hier uitgelegd. Het is aardig om te zien, maar mijn interesse heeft het niet. Zeker in het Japans is deze interesse erg laag.
Ik kijk op mijn horloge en zie dat het kwart voor 2 is. Om 14.15 uur begint de show van Peter Pan in het water wat midden in het park te vinden is. We besluiten om alvast een plaatsje te zoeken. Het is al best druk, maar we vinden een klein plaatsje en gaan zitten en genieten van de zon. Maar als de show begint, blijft iedereen zitten. Wij durven niet op te staan en kijken daardoor tegen een hek aan. Op zich niet erg, want goed zien we het toch wel, maar het is wel lastig foto’s maken. Na een kwartiertje houden we het voor gezien en lopen we weer naar de plek waar we gebleven waren, namelijk naar Jurassic Park, The Ride.
We zien dat de wachttijd maar 10 minuten is en gebruiken hier ons bonnetje dus niet. Als we in de rij willen gaan staan, verwijst een personeelslid naar de lockers. We zouden namelijk wel eens goed nat kunnen worden. Helaas voor ons hebben we geen 100 yen muntstuk, waardoor we de gok wagen en nemen onze spullen mee. We mogen plaats nemen op de eerste rij van het bootje. We hebben onze jassen maar aangetrokken. Niet omdat het koud is, maar zo blijft in ieder geval ons shirt droog. De rit zelf is erg leuk en mooi gemaakt. Dan komt de splash en inderdaad, we zijn heerlijk nat! De spullen zijn gelukkig goed beschermt geweest in de tassen en dankzij de zon is onze broek in no time weer opgedroogd.
Naast Jurassic Park ligt Waterworld, een show met veel actie en water. Echter voor deze show zouden we een goed drie kwartier moeten wachten en daar hebben we weinig zin in. We lopen dus weer verder. Onze volgende attractie wordt Jaws. Zelf vind ik dit een beetje saaie attractie, maar de begeleider op de boot doet het wel leuk. Heerlijk dat overdreven acteren. Uiteraard wordt hier ook de standaardfoto met Jaws zelf genomen. Er staat een personeelslid bij die een foto met hun eigen camera maakt en eentje met de onze. Uiteraard kun je dan hun foto kopen. Ze doen dit heel slim om met hun eigen camera een mooie close-up te maken en met de onze vrij ver weg. We kopen hun foto dan ook, omdat we deze eigenlijk wel mooi vinden en we zo toch ook een beetje de Japanse Economie steunen ? (en we tot nu toe nog he-le-maal niets aan souvenirs hebben gekocht, dus mag het ook wel).
Als we verder lopen, komen we bij een gedeelte uit wat ze in Orlando en Los Angeles niet hebben: Land van Oz en Snoopy’s wereld. Het land van Oz is gebaseerd op de film The Wizard of Oz en hier kun je een stukje op het gele pad lopen. Erg mooi gemaakt. We bezoeken hier de musical Wicked. Een verkorte versie van de gelijknamige musical welke op Broadway wordt gedraaid. De musical is aardig, ze zingen vrij goed, maar moeilijk te verstaan. Bijna alles is in het Japans op een paar liedjes na, die zijn in het Engels.
Na 35 minuten lopen we weer naar buiten en bezoeken we Snoop’s Wereld. Hier staat een kiddie achtbaan en uiteraard doen we deze ook. Hij is vrij compact, maar wel leuk. Na deze achtbaan lopen we door naar de volgende achtbaan. Degene waarvoor we eigenlijk hier zijn: The Hollywood Dream. Voor de kenners, een B&M Megacoaster. Onze ervaring met B&M is altijd goed en ook deze baan beviel ons prima!
We lopen naar de ingang en het blijkt dat je geen spullen mee mag nemen. Ditmaal hebben we wel een muntstuk van 100 yen en we leggen onze spullen weg. We gebruiken een bonnetje (want er staat een wachttijd van 40 minuten) en binnen vijf minuten zijn we aan de beurt. We worden op de tweede rij neergezet, maar iemand welke op de eerste rij staat, vraagt of we willen ruilen. Zijn meisje wil absoluut niet op de eerste rij en wie zijn wij om dit te weigeren! We zitten gewoon helemaal vooraan in het treintje. Hoe geweldig! Wat deze baan ook uniek maakt, is dat je tijdens de rit zelf de muziek kan bepalen. Elk stoeltje heeft namelijk een eigen keuzemenu. Je kunt uit vijf liedjes kiezen en wij kiezen natuurlijk voor Osaka Lover. Wel zo toepasselijk. De rit heeft ontzettend veel airtime en dat is lekker! Airtime wil zeggen dat je eigenlijk uit je stoeltje wordt geduwd en dat geeft een lekker gevoel. Handen omhoog en gaaaaaaan! Als we weer teruglopen naar de lockers, zie ik dat er ook een Single riders rij bestaat. We kijken elkaar aan en we denken hetzelfde: nog een keer! Single riders rij betekent dat je in je eentje naast iemand wordt gezet die ook alleen is. Of in dit geval groepjes van drie. Want het treintje bestaat uit vier stoeltjes naast elkaar. Regelmatig komt het voor dat er oneven groepen zijn en dan mag een Single rider er naast komen zitten. Deze rij is aanzienlijk korter. Een wachttijd van maximaal 5 minuten. Doordat we Single riders hebben gekozen, komen Martijn en ik niet bij elkaar te zitten. Dit vinden we niet zo erg, aangezien we wel samen onze eerste ervaring met deze baan hebben beleefd. Ik kom wederom op rij 1 terecht en Martijn op rij 3. Ik kies dit keer voor Bon Jovi als nummer en Martijn een of ander vaag Japans nummer. Als we uit de achtbaan komen, kijken we elkaar aan en Martijn zegt: hmz, eigenlijk moeten we de andere drie liedjes ook nog beluisteren! Zo gezegd, zo gedaan… We doen de baan dus nog drie keer. Achtereenvolgens kies ik voor The Beatles, Eminem en voor het vage andere Japanse nummer. De eerste keer van de drie kom ik op rij 8 en Martijn op rij 2. Vervolgens kom ik wéér op rij 8 en Martijn op rij 3. En als we de laatste keer weer in de rij staan, kom ik wéér op rij 8 en Martijn ook wéér op rij 3. Alsof de duivel er mee speelt! Achteraan is de rit namelijk anders dan vooraan. Minder Airtime vooral. We besluiten het nog een keer te proberen. Om af te sluiten met Osaka Lover, want dat was toch wel het meest vrolijke liedje wat er bij zat. Dit keer kom ik – eindelijk – niet op rij 8, maar op rij 5. En Martijn? Hij mag weer plaatsnemen op rij 3!
Ondertussen is het donker geworden en hebben we nog één attractie op de planning staan, namelijk Sesame Street 4D-movie. Deze wordt in hetzelfde theater gedraaid als Shrek. Tot een uur of 4 draaien ze Shrek en vanaf 4 uur dus Sesame Street. Ondertussen zijn er al behoorlijk veel mensen klaar gaan zitten voor de lichtjesparade. Wij besluiten om deze niet te gaan bekijken en dus naar Sesamstraat te gaan. We worden bij de ingang dan ook netjes erop gewezen dat we de lichtjesparade gaan missen. We maken kenbaar dat we dit weten en lopen het theater binnen. Van de film verstaan we er geen hout van, maar Sesamstraat is in elke taal leuk. Als we weer naar buiten lopen, is de parade nog bezig. Zo pikken we er toch nog wat van mee. Martijn is blij dat we voor Sesamstraat gekozen hebben in plaats van de Parade. Hij vindt het allemaal veel te zoet en te gekleurd. Ik vind het wel leuk, maar inderdaad, een half uur lang van dit soort zoetigheden is wel erg lang.
Als de parade afgelopen is, lopen we richting uitgang. Het is kwart voor 8 en om 8 uur zou het park gaan sluiten. Een mooie tijd om naar huis te gaan. Alhoewel, we hebben natuurlijk honger gekregen en op de Citywalk zit een Hardrock Café. We bekijken hun aanbod aan eten en we zien beide iets wat we willen. Martijn kiest voor BBQ Brisket met een biertje (ze hebben hier gewoon Grolsch) en ik voor een pasta met gegrilde kip en een rode wijn. Het smaakt ons heerlijk. Om kwart over 9 nemen we de trein weer richting hotel. De reis loopt voorspoedig en om iets over 10 stappen we moe, maar voldaan ons hotelkamer weer binnen.
