Dag 20 en 21: De terugreis

Print Friendly, PDF & Email

Donderdag 10 juni en vrijdag 11 juni: Altanta (GA) – Parijs – Schiphol – Den Bosch


Na een ochtendje heerlijk uitslapen, worden we om 9 uur wakker. We checken het internet, douchen onszelf en pakken onze koffer weer in. Pas na een uur passen en meten komen we eruit hoe we de koffers goed verdeelt hebben. Mijn koffer weegt 22.5 kilo en die van Martijn 22 kilo. Aangezien je 23 kilo mee mag nemen, vinden we het prima verdeeld. Officieel mag je zelfs ieder twee koffers van ieder 23 kilo meenemen, maar we hebben maar ieder een koffer.

We checken iets voor 12 uur uit, net op tijd dus en we bestellen onze huurauto weer bij Valet Parking. Dan zien we achter in de auto nog een paar spullen liggen. De flesjes steaksaus van Jack Daniels, onze jassen en de zware statief. Ohjee, hoe krijgen we deze nog in onze koffer zonder dat hij te zwaar wordt? We gaan op zoek naar een Walmart zodat we een reistas kunnen kopen. Als eerste komen we een Walgreens tegen. Hier willen we ook nog van die fijne zonnebrand spuitbussen kopen. Ondertussen kijken we ook of zij misschien ook reistassen hebben, maar helaas. We vragen aan de man achter de kassa of hij toevallig een Walmart in de buurt weet. Nee, geen Walmart maar wel een Target. Dat is ook een vrij grote supermarkt, dus daarmee zijn we ook geholpen. Hij wijst ons de weg dat het alleen maar rechtdoor is en dan komen we vanzelf de winkel tegen.

We bezoeken nog even snel de winkel Party City tegenover de Walgreens en dan rijden we verder over de highway 19 naar het noorden. Iets voor de oprit van de I-285 komen we een Target tegen. We slagen in het kopen van een tas en we reorganiseren onze koffers en de nieuwe tas. Dan rijden we naar het vliegveld en leveren we de huurauto weer in bij Alamo. Als de man van Alamo een rondje om de auto maakt, ziet hij het gat in de achterbumper. Oeps, ohja… We mogen mee naar een hokje van Alamo. De mevrouw achter de balie vraagt wat er gebeurd is en wij leggen ons verhaal uit. Dan kijkt ze naar onze voucher en ziet dat we all-inclusief verzekerd zijn. Oh, dan is er niets aan de hand, vertelt ze ons en we mogen weer gaan. Met de koffers op een karretje rijden we naar de incheckbalie van KLM/Air France/Delta. Maar zien dat we nog niet in kunnen checken. We zijn te vroeg! Als we dit ook checken via de zelf-incheckcomputers, zien we dat het ons wel lukt. We checken onszelf dus in en zien dat we op de Atlantische vlucht twee stoelen in het midden krijgen van het vliegtuig. Daar hebben we nog nooit gezeten. Normaal zitten we aan de zijkant bij het raam. En op de Europese vlucht, van Parijs naar Schiphol zien we dat we helemaal niet naast elkaar zitten! We zitten achter elkaar. Gatsie. Helaas kunnen we onze stoelen niet zelf kiezen. Daar balen we enorm van.

Dan gaan we wat eten bij de Food Court. We hebben tenslotte nog niet ontbeten. Na ons ontbijt gaan we door de douane en bagagecheck. We moeten om 16.55 bij de Gate zijn, maar het is uiteindelijk nog maar 16.00 uur als we bij de Gate aankomen. Dan beginnen ze om 16.40 uur al te boarden, terwijl ons vliegtuig pas om 17.50 uur gaat vertrekken. Is dat niet een beetje vroeg met boarden? Bij Air France maken ze gebruik van bepaalde zones. Eerst mag de Elite Class en beginnen ze met het boarden van zone 1. Wij hebben zone 10 op onze ticket staan en zijn pas na 40 minuten aan de buurt met instappen. Als we in het vliegtuig stappen, zien we dat we vrij vooraan zitten. Dit hadden we helemaal niet verwacht, want op de het plattegrondje van het vliegtuig waar onze stoelen waren, leek het alsof we in het midden zaten. Nu blijkt dat de elite class een verdieping hoger bevindt en het op de tekening leek alsof zij voor ons zaten. Is dat even leuk. Vooral voor het uitstappen is dit prettiger, aangezien we wederom maar een uur overstaptijd hebben in Parijs. Dan wil je echt niet als laatste uit het vliegtuig stappen.

Het vliegtuig vertrekt met een kleine vertraging en tijdens de vlucht vermaken we ons met onze persoonlijke TV voor ons in de stoelen. Twee keer onderbreken we de films. Omdat er geen ondertiteling is, kan ik het maar nauwelijks volgen. Zelfs Martijn heeft er moeite mee. Dit komt omdat het vliegtuiggeluid nogal hard klinkt. Het geluid staat op zijn hardst, maar nog is het moeilijk concentreren op de film. Dan zie ik dat de animatiefilms ook in het Nederlands te bekijken zijn. Zo kijk ik de film Finding Nemo en Bug’s Life. Martijn kijkt de film 2012. Een film welke we al eens ooit gezien hebben, maar voor de special effects wel leuk om nog een keer te zien. Doordat hij hem al gezien heeft, hoeft hij zich niet zo te concentreren op het verhaal. Verder probeer ik nog wat te slapen, maar de meneer naast me snurkt ontzettend hard.

De tijd gaat snel en na 8 uur vliegen landen we om iets na 8-en op Charles de Gaulle in Parijs. Het is inmiddels dus vrijdagochtend. We mogen snel uitstappen en lopen met een looppas naar de Gate. De douane gaat snel en voorbereid gaan we nu door de bagagecheck. Ook dit gaat nu veel sneller dan op de heenweg. Als we bij de gate zijn, kunnen we meteen aansluiten in de rij om het vliegtuig in te gaan. Martijn vraagt aan een stewardess of het vliegtuig vol zit. Mocht dit niet zo zijn, willen we graag naast elkaar zitten. De stewardess zegt het niet te weten en zal dit na het opstijgen bekijken. Maar als we plaats hebben genomen in de stoelen, vinden we het eigenlijk wel best zo. We zitten nu beide langs het raam en het is tenslotte maar voor een uurtje. Dit uurtje gaat enorm snel en voor we het weten zijn we alweer in ons eigen kleine Holland.

We stappen uit het vliegtuig, gaan naar de bagageband en pakken onze koffers én onze nieuwe tas niet te vergeten. Met de trein gaan we naar Den Bosch toe en daar staan mijn ouders klaar om ons weer naar huis te brengen. Maar voordat we thuis zijn, gaan we nog langs het kattenpension om onze twee katten op te halen. Die hebben we natuurlijk ook enorm gemist.

En zo komt er een einde aan ons vijfde Amerika-avontuur.

Het weertype: zonnig en warm en in Nederland zwaar bewolkt, maar redelijk warm.
Mijlen gereden: 31 (50 km)
Aantal Coasters: 0

Verdere statistieken
    • Aantal gereden mijlen: 3106 (4998 kilometer)
    • Aantal pretparken: 9
    • Aantal achtbanen: 63 (in totaal heb ik er nu 352 gedaan en Martijn 346)
    • Aantal coasterbingo’s: 6
    • Aantal staten bezocht: 9
    • Fun fact: de auto met precies 12.000 mijlen op de teller ingeleverd

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *