Maandag 7 juni: Atlanta (GA)
Om acht uur staan we op, checken het internet en Martijn belt naar de meneer van de Valet Parking zodat de auto om 9 uur voorstaat. Als eerste rijden we naar de Lenox Mall hier om de hoek. De winkels gaan pas om 10 uur open, maar verschillende eettentjes zijn al wel open. We hopen een lekker ontbijtje te kunnen scoren. We parkeren de auto en lopen naar binnen. Het is nog vrij rustig. We belanden uiteindelijk bij Corner Bakery Café en bestellen beide de Baked French Toast. Heerlijk vers gebakken krentenbrood met kaneel en vanille siroop, bacon en vers fruit. Het smaakt overheerlijk.
Om kwart voor 10 zitten we weer in de auto. TomTom geeft een half uur reistijd aan voor Six Flags Over Georgia. Maar we doen er uiteindelijk 35 minuten over. Dit omdat Martijn de TomTom verkeerd begrepen had en mij de verkeerde kant op stuurde. Gelukkig deed onze TomTom het ook nog prima tussen de hoge gebouwen, maar echt gerust rijden is het niet. De twijfel dat de TomTom ieder moment uit kan vallen tussen de hoge gebouwen rijdt niet prettig.
We rijden de parkeerplaats van Six Flags op en zien dat het niet super druk is. Dit kan altijd nog komen, aangezien het 10.25 uur is en het park om 10.30 uur pas opent. We moeten een stuk lopen naar de ingang, maar komen daarmee wel langs behoorlijk wat mooie achtbanen. De karretjes rijden al wel, maar er zitten helaas nog geen mensen in. Ze zijn aan het test-rijden. Bij de ingang mogen we de kassa’s overslaan en meteen doorlopen. Toch handig, zo’n seizoenspas. Dan kunnen we twee kanten op: rechts naar vier prachtige achtbanen of naar links naar de wat kleinere achtbanen. We zien de hele meute de linkerkant op gaan. Dan gaan wij dus rechts!
Als eerste komen we uit bij Georgia Cyclone. Een houten achtbaan wat de exacte kopie is van de Cyclone in Coney Island’s Astroland. Deze laatste is van 1927, dus behoorlijk oud. De Cyclone welke in dit park staat is van 1990. Iets nieuwer dus. Maar dat is niet te voelen aan de rit. Hij schokt heel erg en doet ontzettend pijn. Zelfs ik krijg er last van in mijn onderrug. Deze doen we echt nooit meer.
Dan lopen we verder naar Dahlonega Mine Train. Geen rij en we mogen meteen instappen. De rit zelf is vrij aardig, maar er is totaal geen theming te bekennen bij deze baan. Erg jammer, want het park zelf is juist vrij mooi ingericht. Behoorlijk wat groen en bomen te vinden. In Chicago was het Six Flags Park ook al zo mooi aangekleed. Iets wat we niet echt gewend zijn van de Six Flags Parken. Daarmee doel ik eigenlijk op Six Flags Great Adventure (bij New York City) en Six Flags Magic Mountain in California. Die twee parken zijn echt gebouwd op alleen beton en zoveel achtbanen als ze kwijt konden erop gebouwd. Maar dit Six Flags Park mag er zeker wezen.
Verder doen we ook de kiddie die er vrijwel naast staat: Wile E. Coyote Canyon Blaster. Deze is verrassend leuk! Ter afwisseling van de achtbanen, gaan we in Monster Mansion. Een darkride in een bootje. Geweldige attractie. Prachtige poppen en goed afgewerkt. We vinden hem echt super!
Voordat we naar de volgende achtbaan gaan, pikken we nog even een show mee in het Mariner’s Cove Theater. Een zestal jongelui zingen en dansen op zomerse muziek en ondertussen gooien ze met waterballonnen en schieten ze met supersockers. Vooral de kinderen voorin vinden het prachtig. Ze zijn dan ook helemaal doorweekt na de show.
Onze volgende achtbaan wordt de Superman Ultimate Flight. Maar als we aansluiten in de rij, zien we dat de baan een storing heeft. Het treintje staat stil voor het stationnetje en er komt iemand naar ze toe om dit te vertellen. Lijkt me niet lekker om op die positie een behoorlijke tijd te blijven hangen. Het is namelijk een Flying, dus je zit niet, maar je hangt horizontaal in een tuigje te bungelen. We besluiten de rij te verlaten en later terug te komen. Onze vierde achtbaan wordt uiteindelijk Great American Scream Machine. Ook weer een houten achtbaan. We hopen er het beste van en dit blijkt ook zo te zijn. Wat een geweldige houten baan. We zitten helemaal voorin en op elk heuveltje staan we in onze stoelen. Met een ander woord heet dit Airtime! Heerlijk om zo over de heuvels getild te worden. We willen hem nog een keer doen, maar besluiten hem op de terugweg naar Superman te doen, aangezien naast deze houten achtbaan de Ninja zit en we die ook even willen meepikken.
Ninja is een vrij oude Vekomabaan. Gelukkig hangt hij niet, dus dat scheelt al een heleboel. Maar hij blijkt vrij soepel te zijn. Hij gaat alle kanten op, looping hier, looping daar. Het is een vrij compacte baan, dus alles loopt door elkaar. Dan lopen we weer terug naar Superman, maar pikken uiteraard nog een ritje met de Great American Scream Machine mee. Dit keer zitten we bijna achterin en merken dat hij daar wat lomper is. Ook voel je de airtime niet zo, dus advies: doe hem voorin. Dat is veel leuker!
Bij de Superman is inmiddels een rij van een half uur gevormd. Voor het eerst moeten we vandaag wachten. Maar hij is wel het wachten waard. Ontzettend soepel en hij vliegt heerlijk. In de looping voel je behoorlijke G-krachten in je maag.
Als we bij het Lickskillet gebied uitkomen, zien we heel veel eettentjes. Misschien een goed idee om te gaan lunchen. We eten beide een panpizza met een salade erbij. Het smaakt ons prima en na een half uurtje uitrusten lopen we weer verder. We besluiten een ritje met de Sky Buckets te maken. Dit is kabelbaan wat het gebied Lickskillet met het gebied Peachtree Square verbindt. Hiermee komen we weer uit bij Monster Mansion. Die doen we uiteraard nog een keer!
Er staan nog vier achtbanen op ons programma. Twee liggen er in het gebied USA en de andere twee liggen in het gebied Gotham City. Als eerste doen we Goliath. Deze baan is behoorlijk hoog. We willen hem dan ook voorin doen. Dit geeft wel een tien minuten extra wachttijd, maar dat hebben we er voor over. Wat een baan! Hij gaat ontzettend lekker over de heuvels en de handen zijn de hele rit los. Wat een gevoel van vrijheid. Dit is overigens ook de laatste aanwinst van dit park, alhoewel dat toch alweer van 2006 is. Waarschijnlijk hadden ze toentertijd eigenlijk geen plek meer, want de helft van deze baan bevindt zich buiten het park. Je vliegt over de ingang naar de overkant. Erg leuk! We doen hem meteen nog een keer en ditmaal gaan we precies in het midden zitten, maar daar is hij lang niet zo leuk als voorin.
Dan lopen we naar de baan ernaast: Georgia Scorcher. Een staande achtbaan. Maar één beurt voordat wij mogen, zetten ze alles stil. Er is een technische storing opgetreden en iets wat later horen we dat er in het voorste karretje iemand gekotst heeft. Erg prettig om te weten. Ze zijn behoorlijk aan het boenen. Moet er toch niet aandenken om daar nu plaats in te gaan nemen. Na een kwartier wachten mogen we instappen. De rit is echt geweldig! Een van de soepelste staan-coasters welke we gehad hebben. Erg leuk.
We lopen weer verder naar de laatste twee achtbanen op ons lijstje. Als eerste doen we de Mind Bender. Een behoorlijk oude baan (uit 1978), maar hij blijkt nog best soepel en leuk te zijn. Meevallertje, aangezien we verwacht hadden op oude meuk. Daarna sluiten we af met de laatste achtbaan van ons lijstje: Batman The Ride. Een hangende baan van het merk B&M. Lekker soepel dus, alhoewel mijn oor op het begin één keer in aanraking kom met de beugel. Maar verder is hij intens genieten. Ik zeg intens en dat bedoel ik ook letterlijk. Bij de buitenbochten voelen we ons bloed gewoon naar onze tenen stromen. Zo hard trekt hij ons de bocht door. Lekker hoor!
Het is half 6 als ik op mijn horloge kijk. Het park is tot 8 uur open, maar wij zijn eigenlijk wel klaar voor vandaag. De planning is om terug naar de Lenox Mall te rijden en daar iets te gaan eten bij de Foodcourt. We stellen de TomTom in en na een half uur één in keer goed rijden, komen we aan bij de Lenox Mall. We zoeken de foodcourt op en zien daar een tentje met sushi staan. Daar hebben we eigenlijk wel zin in: Fast Food Sushi! We bestellen beide menu één (12 makirollen en 5 zalm sashimi). Het wordt vers klaargemaakt en we laten het ons goed smaken. Daarna lopen we nog wat rond door de mall en iets na 8-en leveren we de auto weer in bij Valet Parking bij ons hotel.
Onder een genot van een lekker rosé-tje ben ik dit verslag aan het typen. Erg vervelend. Ondertussen kijken we wat TV en zoekt Martijn de foto’s uit. We maken een planning voor morgen en willen niet al te laat gaan slapen. Morgen weer een drukke dag voor de boeg.
Het weertype: Warm, maar beter uit te houden als de twee dagen hiervoor. Gemiddeld 27 graden.
Mijlen gereden: 44 (70 km)
Aantal Coasters: 10