Dag 15: Charleston & Old Sheldon Church Ruins

Print Friendly, PDF & Email

Zaterdag 5 juni: Columbia (SC) – Savannah (GA)


Om kwart over zeven gaat de wekker. Martijn springt meteen uit bed en checkt de auto. Niets aan het handje! We kleden ons aan en checken uit. De planning is om ergens in Charleston een ontbijtje te nuttigen, maar als we vijf minuten onderweg zijn, zien we een Walmart. We hebben nog een halve pot pindakaas, dus kopen wat broodjes, jus d’orange en kaas. Ook kopen we een fles rosé voor ’s avonds op de kamer. Op de parkeerplaats nuttigen we ons ontbijt en gaan dan wederom op weg naar Charleston. We parkeren de auto bij het Visitor Center op de Meeting Street en vragen daar wat informatie. Het advies is om de auto hier te laten staan en verder te voet naar het centrum te lopen. Er staat namelijk een behoorlijke file naar het centrum, dus parkeren aldaar zal moeilijk worden. Het is ongeveer een kwartier lopen naar het centrum. Dat gaat ons wel lukken.

Maar als we nog geeneens tien minuten onderweg zijn, besluiten we een kort bezoekje aan het centrum te maken en dan weer snel terug naar de auto. Het is heet, ongelooflijk heet! We lopen zuidwaarts over de Meeting Street ongeveer halverwege lopen we langs de brandweerkazerne. Een prachtig gebouw. De deuren staan open en we kunnen wat foto’s maken van de brandweerauto. Naast het gebouw staat een monument. Dit beeld staat symbool voor de negen brandweermannen welke omgekomen zijn bij een winkelbrand op 18 juni 2007. Doordat het dak instortte, konden ze niet meer gered worden.

Dan slaan we bij The Market linksaf. Hier staan allemaal kraampjes met kleine souvenirartikelen. Ook wel ‘zut’ genoemd door ons. Het heeft wel iets weg van De Zwarte Markt in Beverwijk. Dan slaan we af bij Church Street en via Cumberland Steet zijn we weer op de Meeting Street. We lopen weer richting auto, want het is echt te heet om rustig rond te slenteren.

We stellen onze TomTom in op Beaufort. Dit ligt op de route naar Savannah toe. Hier is namelijk een oude kerkruïne te bezichtigen. We weten niet precies het adres, dus gaan we eerst naar het centrum van Beaufort en hopen onderweg bordjes tegen te komen waar we heen moeten. Als we op de highway 17 zitten, stoppen we even bij Carolina Cherry Company. We hopen op een vers kopje koffie, maar komen bedrogen uit. Ze hebben alleen cupjes en verder is het een winkel voor zelfgemaakte jam en sausjes. Je kunt zelf gratis wat proeven. Uiteraard doen we dit. Martijn probeert een bepaald soort pepertje en dat had hij beter niet kunnen doen. Het pepertje is behoorlijk heet. Snel terug naar de auto om een slokje water te nemen. We vervolgen onze weg en slaan af bij highway 21. Als TomTom zegt dat we er bijna zijn, zien we een bordje met Visitor Center. We halen informatie over de Old Sheldon Church Ruins en vragen hoe we er moeten komen. Het blijkt een behoorlijk eind terug te zijn. Als ik op de laptop met het programma Street and Trips de route nakijk, zien we zelfs dat het een straat verder was als de afslag van highway 17 naar 21. We hebben dus ruim een uur omgereden.

Old Sheldon Church Ruins ligt er erg verlaten bij. Volgens ons geeft dit vooral ’s avonds spooky sfeer. Het zou een mooie locatie voor een thriller zijn. Overdag met de zon ziet het er gewoon mooi uit, niet eng. Na een kwartier rondkijken zitten we alweer in de auto. Buiten is het echt te heet. We stellen onze TomTom in op ons hotel in Savannah.

Na een uur rijden komen we aan bij ons hotel Hilton Gardens Inn. Een mooi hotel tussen alle andere duurdere hotels. We krijgen een kamer toegewezen op de eerste verdieping met een Kingbed. Alleen het uitzicht is niet zo speciaal. We kijken namelijk uit op het dak met airco’s van de benedenverdieping. Eigenlijk hetzelfde als ons hotel in Chicago. Daar keken we ook uit op een dak. Het lijkt alsof je met een priceline reservering de ‘wat mindere’ kamer krijgt. In Columbia in het Courtyard, ook via Priceline geboekt, kregen we een kamer dicht bij een lift waar je ’s nachts de ‘ping’ steeds hoorde. We zullen zien of we overmorgen in Atlanta ook een ‘mindere’ kamer hebben. Dan weten we het zeker dat de priceline reserveringen de afdankertjes krijgen ? Verder zijn de kamers van de Priceline reserveringen wel steeds prima!

Als we onze koffers en tassen een plekje gegeven hebben, rijden we naar Ruby Tuesday. Een restaurantketen welke we al vaker voorbij hebben zien komen, maar waar we nog nooit gegeten hebben. De menukaart ziet er erg lekker uit. We bestellen beide een combo van vlees en vis. Beide een sirloinsteak en Martijn heeft er kreeftenstaarten bij en ik ga voor de garnalen. Het smaakt ons heerlijk! Tijdens ons diner zien we dat het buiten enorm regent. Zou het daardoor wat afkoelen? Als we binnen het uur weer in de auto zitten, zien we dat de temperatuur van vanmiddag 99F (37 graden) naar 87F (30 graden) is gedaald. Na een zomerse regenbui ruikt alles altijd zo lekker. Maar we merken wel dat het nog wel behoorlijk vochtig is.

Eenmaal weer terug op onze hotelkamer besluiten we een avondje zonder laptop. Helaas gaat de wijn nog niet open. Ik voel me niet zo heel erg lekker en neem een bad. Dat wil zeggen, ik ga in bad zitten. In Amerika zijn de badkuipen in hotels niet zo erg groot. Maar het is groot genoeg om lekker relaxt te kunnen zitten. De misselijkheid gaat geleidelijk weg, maar we besluiten om de wijn toch dicht te laten. Op TV is de film Bourne Identity begonnen. Deze kijken we helemaal af en daarna begint de film Wild Hogs. Een geweldige film, maar deze kijken we niet meer af. De ogen vallen steeds dicht en om iets over 11 gaat het licht uit.

Het weertype: Heet, heet, heet en nog eens heet. Gemiddeld 36 graden.
Mijlen gereden: 257
Aantal Coasters: 0

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *