Dinsdag 8 juni: Atlanta (GA)
Als we om half 9 opstaan, check ik het internet en Martijn gaat douchen. Vervolgens open ik de gordijnen: Hello Atlanta, here we come! Maar wat is dat nu? Grauwe grijze wolken! Dat hebben we niet besteld. Oké, het mocht wat koeler, maar grauw en grijs is ook niet wat we willen. Gelukkig hebben we twee dagen in Atlanta. Hopelijk is het morgen beter weer. Maar voor vandaag zullen we het met dit weer moeten doen.
Na het ontbijtje (heerlijk brood van Panera Bread uit de Lenox Mall) lopen we naar buiten op weg naar de metro welke ons naar het centrum van Atlanta gaat brengen. Maar als we buiten komen, komen de druppels met bakken naar beneden. Ohnee, dat is al helemaal niet onze bestelling. Ik zie onze sight-seeing dag in Atlanta letterlijk in het water vallen. We lopen terug naar onze kamer en bedenken wat we dan kunnen gaan doen. Shoppen is niet aan ons besteed, dus een dagje Mall is geen optie. We hebben wel een aantal binnen attracties op ons lijstje staan: het aquarium, het Coca Cola museum en CNN. We besluiten om deze attracties dan maar voor vandaag te plannen en met de pijpen weer aan onze broeken (blijft ideaal, van die afritsbroeken!) lopen we naar het metrostation welke op nog geen twee minuten lopen van ons hotel ligt. Het regent gelukkig al wat minder en zien weer wat blauw verschijnen tussen de grauwe grijze wolken.
Op het metrostation ‘Buckhead’ kopen we tweemaal een 2-dagen kaart. Het systeem hier vinden we een stuk makkelijker als in Chicago. Hier kunnen we gewoon de dagenkaarten uit de automaat op het station halen. Helemaal niet zo omslachtig zoals in Chicago waarbij je eerst uit moet zoeken welk winkeltje zo’n kaart verkoopt. Zo iets hoort gewoon thuis in de automaat op het station. Zoals hier in Atlanta! Het metrosysteem is ook nog eens heel gemakkelijk. Deze is ook niet super uitgebreid, waardoor je in de knoop kunt komen. Het heeft vier lijnen: rood, goud, blauw en groen. De blauwe en de groene gaan van oost naar west (en visa versa) en de rode en de gouden lijn gaan van noord naar zuid (en visa versa) met op het eind een splitsing tussen goud en rood. Aangezien Buckhead in het Noorden ligt, pakken we de rode lijn naar het zuiden. De metro is er al snel en we stappen bij het zesde station na tien minuten, Peachtree Center, weer uit. Als we weer op straatniveau staan, is het even zoeken.
Welke kant moeten we op voor het Centennial Olympic Park? Om dit park staan namelijk onze drie binnenattracties gevestigd, maar ook het kantoor van City Segway Tours! Met deze maatschappij zijn we in Chicago ook op pad geweest met de Segway en misschien kunnen we hier in Atlanta ook wel een tour doen. Vandaar dat we even langs het kantoor lopen om te kijken of er plaats is voor morgen.
Ik baal ervan dat we geen plattegrond van Atlanta hebben. Van Chicago hebben we die wel, maar van Atlanta konden we nergens iets gevonden krijgen in de boekhandel. Gelukkig staat er een plattegrond voor de uitgang van de metrostation. We staan op de Peachtree Street en we moeten naar de Harris Street. Met een beetje puzzelen weten we dat we naar links moeten lopen. Als we net een minuut onderweg zijn, zien we een Starbucks. Kopje koffie dan maar om de dag goed te beginnen? Goed plan. We nemen beide een cappuccino. Na een half uur lopen we weer verder en komen uit bij Centennial Olympic Park. Wat een leuk park is dit! Er staan beelden waarop de namen van de winnaars van de Olympische Spelen in 1996 staan. Ook staan hier Nederlanders op. Erg leuk om te zien. Als we aan de andere kant het park weer uitlopen, lopen we recht tegen het kantoor van City Segway Tours aan. We lopen naar binnen en er blijkt genoeg plaats te zijn voor morgenochtend. De kosten zijn hetzelfde als in Chicago: 70 dollar voor een tour van drie uur. Martijn vraagt of er misschien niet korting te regelen is omdat we ook al in Chicago zijn geweest en zijn vraag wordt positief beantwoord. We krijgen 10 dollar per persoon korting.
Nadat we de segway tour gereserveerd hebben, lopen we naar het Georgia Aquarium. Het grootste aquarium van de wereld. De zon is ondertussen gaan schijnen en het is weer ouderwets warm. De broekspijpen kunnen er dus weer afgeritst worden. Onderweg komen we een klein winkeltje tegen waar we een kaart van Atlanta kunnen kopen. Dat is toch wel iets handiger. Als we bij het aquarium zijn, kopen we een kaartje en gaan naar binnen. Als eerste kom je in een grote hal uit. Vanuit hier kun je naar verschillende gebieden, zoals Georgia Explorer, River Scout en Tropical Diver. We beginnen bij Georgia Explorer. Hier kun je roggen, krabben en garnalen aanraken. Als we bij het badje staan waar we de garnalen kunnen aanraken, vraagt één van het personeel aan ons waar we vandaan komen. The Netherlands, zeggen we en zij reageert met ‘Oh echt waar, ik kom ook uit Nederland’. Wat is dat toevallig zeg!
We vervolgen onze weg en zien haaien, pinguïns, bevers, kwallen en natuurlijk vissen. Heel veel verschillende vissen. Na een goed uur gaan we wat eten in de Food Cafetaria van het aquarium. Ik neem een tonijnsalade en Martijn een pizza calzone. We vinden onszelf dapper dat we de frietjes hebben laten staan. Dat rook namelijk erg verleidelijk. Daarna vervolgen we onze weg en om kwart over twee staan we weer buiten. We zijn precies twee uur in het Aquarium geweest.
Tegenover het aquarium is The World of Coca Cola te vinden. Hier kun je de geschiedenis van Coca Cola vinden. We moeten een minuut of 7 wachten voordat we met de volgende tour meekunnen. Dat wil zeggen, de eerste twee zalen zijn met een tourguide en daarna kun je de weg zelfstandig voortzetten. In de eerste zaal worden we ontvangen door een mevrouw welke de vraag stelt: hoe drink jij het liefst je Coca Cola. Er worden veel verschillende antwoorden gegeven. Met ijs, maar zonder prik of cola light zijn enkele voorbeelden, maar het meest wordt er geantwoord: cola met rum! Uiteraard zijn dit de antwoorden van de volwassenen.
In de tweede zaal krijgen we een filmpje te zien. Het is eigenlijk een uitgebreidere versie van de animatiereclame. Daarna krijgen we de gelegenheid om zelf rond te kijken. We zien verschillende reclame opdrukken, hoe de cola uiteindelijk in de fles belandt en zien een 3D-film over de zoektocht naar het geheime ingrediënt van de cola. Daarna komen we uit in een zaal waar je gratis 60 verschillende Coca Cola producten mag proeven en uiteindelijk krijg je bij de uitgang een gratis flesje cola mee naar huis.
Om 16.00 uur staan we weer buiten en lopen we via het Olympische Park naar CNN. We mogen meteen mee met de tour van 16.20 uur. Eerst worden onze tassen gecontroleerd en moeten we door een scan heen lopen. Wapens zijn niet welkom in dit gebouw. Gelukkig hebben wij ons zakmes, pistool en honkbalknuppel in het hotel achtergelaten, dus mogen we doorlopen. Wel wordt ons verzocht om geen foto’s te maken tijdens de tour. Dat is natuurlijk erg jammer.
De groep verzamelt zich helemaal bovenaan in het gebouw. En vanuit daar zal de tour langzaamaan weer naar beneden gaan. Als eerste zijn we in de Control Room Theatre. Hier zien we een overzicht over de drie verdiepingen eronder waar de eigenlijke controlekamer zich bevindt. De controlekamer wordt beschouwd als het kloppend hart van CNN omdat dit het laatste contactpunt is met het nieuws voordat de kijker het thuis op de buis te zien krijgt. De beelden die we op dat moment te zien krijgen, worden op dat moment ook beneden door het personeel van de controlekamer bekeken. Nadat onze gids vertelt heeft hoe het allemaal in zijn werk gaat, verbindt hij ons rechtstreeks door met het geluid van de echte controlekamer. We vallen net in tijdens de reclame. Er wordt wat overlegt tussen de collega’s en als de reclame bijna afgelopen is wordt er afgeteld dat ze weer live op zender gaan. Het onderwerp wat ze op dat moment uitzenden is wel enorm interessant voor ons Nederlanders. Het gaat namelijk over Joran van der Sloot, of Joran ‘vendersloet’, zoals de Amerikanen dat zo mooi uitspreken. We vinden dit wel erg raar om dit zo te zien. Net nu we, als Nederlanders, bij dé nieuwszender van Amerika zijn, gaat het over een Nederlander. En wat voor één… Hoe ironisch… We lopen weer verder en krijgen een demonstratie te zien hoe een Green Screen en autocue werkt.
Dan komen we uit bij studio 7E. Op dat moment is er een live uitzending aan de gang van Rick Sanchez. We kunnen door een aantal ramen naar binnenkijken. Grappig om een bekende Amerikaan te zien. Echt bekend is hij bij ons niet, maar we hebben hem wel eens op TV gezien. Het volgende wat we tegenkomen is de CNN Newsroom Overlook. Dit is de voornaamste redactieruimte en het wereldwijde hoofdkwartier van CNN. Daarna volgen ook nog de CNN Headline News en CNN International en we sluiten af met een filmpje wat gemaakt is door verschillende presentatoren van CNN. Zij vertellen waarom zij het zo leuk vinden om bij CNN te werken.
Na een goed uur is de rondleiding voorbij. Het is half 6 en we bedenken ons dat we het adres van The Melting Pot helemaal niet bij ons hebben. We hebben namelijk gereserveerd voor half 8 bij dit fonduerestaurant. Naast CNN zit het Omni hotel. In de foyer proberen we internet contact te krijgen. Dit lukt en we gaan er even bij zitten. Vrijwel meteen komt er een barjongen aanlopen en vraagt of we wat te drinken lusten. Ja ach, waarom ook niet. Martijn bestelt een biertje en ik een rode wijn. Als de barjongen onze bestelling komt brengen, zijn we verrast door het extra’s wat erbij zit. Martijn krijgt er heerlijke chipjes bij en ik een kaasje. Het smaakt ons prima. Dat mag ook wel, want het Omni Hotel is een vrij sjieke tent, dus onze drankjes zijn niet bepaald goedkoop. Na onze versnapering gaan we met het adres van The Melting Pot weer op pad. Omdat we nog zo’n anderhalf uur hebben en we met de metro snel ter plaatse zullen zijn, gaan we eerst nog een bezoekje aan The Underground brengen. Dit is een shoppingsmall, maar eigenlijk is het vooral erg toeristisch. We zijn dan ook snel uitgekeken.
We besluiten om alvast naar The Melting Pot te gaan, via een bezoekje aan The Varsity. Dit is werelds grootste Fast Food Drive Inn. Het is niet zo ver van The Melting Pot vandaan en kijken onze ogen uit hoe de drive inn in zijn werking gaat. Het is niet zoals we gewend zijn om via een luidspreker je bestelling door te geven en vervolgens bij een raampje te betalen en je bestelling op te halen. Hier parkeer je de auto en dan kun je de bestelling doorgeven aan het personeel wat op de parkeerplaats rondhangt. De bestelling wordt dat doorgegeven en vervolgens wordt je bestelling naar de auto gebracht.
Dan lopen we naar The Melting Pot. Om precies half 8 lopen we naar binnen. We laten ons uitleggen hoe het precies in zijn werking gaat. We zijn er namelijk nog nooit geweest, maar horen positieve verhalen over deze keten. Pas om half 9 zitten we aan ons voorgerecht: de kaasfondue. Dat zie je niet veel in Amerika, dat je kunt genieten van je eten. Meestal sta je binnen het uur weer buiten, maar hier is het tempo heel Europees. Onder het genot van een fles rode wijn, hebben we gekozen voor de Wisconsin Trio Cheese Fondue en het smaakt ontzettend lekker. Vervolgens krijgen we een salade en daarna het hoofdgerecht. Martijn kiest voor de Pacific Rim en ik voor de Signature Selection. We kiezen daar de Bourguignonne bouillon bij. Dit is cholesterolvrije bouillon, dus iets gezonder dan de andere. Wederom smaakt het ons heerlijk, maar eerlijk gezegd heb ik liever een goede steak voor mijn neus dan allerlei kleine liflafjes wat telkens een paar minuten moet garen in de bouillon. Dan komt het dessert: de chocoladefondue. Hier hebben we gekozen voor de Yin & Yang Fondue. Witte en pure chocolade bij elkaar en dit smaakt ons echt ver-ruk-ke-lijk! Pas om 22.00 uur staan we weer buiten. The Melting Pot is goedgekeurd, al zullen we in het vervolg alleen een kaas- en chocoladefondue bestellen.
We lopen weer terug naar de metro en zijn pas om 23.00 uur weer terug in het hotel. Het internet wordt snel gecheckt en gaan daarna snel naar bed. Het is een vermoeide dag geweest en aangezien we morgen om 10.00 uur alweer in het centrum moeten zijn voor een Segway Tour, gaan de ogen snel toe.
Het weertype: grauw en grijs, maar later veel zon en warm.
Mijlen gereden: 0
Aantal Coasters: 0