Zaterdag 9 april: Los Angeles (CA)
Vandaag stond Six Flags Magic Mountain op het programma. Een pretpark wat ons beter dan Paramount zou bevallen. Hier staan namelijk 16 achtbanen! We reden het parkeerterrein op en zagen dat het al behoorlijk druk was.
Toen kwam het pas in ons op dat het eigenlijk gewoon weekend was! Helemaal niet meer aan gedacht. Onze eerste achtbaan was Goliath. Hij is iets anders dan de onze in Holland, maar wel super leuk. Na de Goliath besloten we toch een Fast Lane-pass te halen. Hiermee kun je van de negen achtbanen die op het lijstje staan vier uitzoeken waarbij je de rij mag “overslaan”.
Als eerste deden we “Viper”. Heerlijk hard. Deze staat naast de X, maar we zagen dat deze niet draaide. Erg teleurgesteld natuurlijk. De X is namelijk één van de ultieme achtbanen van de wereld welke op ons lijstje staat (een 4D-coaster). Na de Viper keken we nog eens goed. We zagen de X inmiddels wel naar boven gaan. Mét mensen! Oké, meteen naar de rij toe. Degene die de boardingpassen uitdeelde zei er wel bij dat de rij 4 uur of langer zou kunnen duren. 4 uur! My god! We besloten toch maar in de rij te gaan staan. We wilden de X toch echt gaan doen. Het park was toch tot 22.00 uur open, dus waarom niet? Het duurde lang… maar gelukkig geen 4 uur. Nee, de uiteindelijke tijd wachten was: 3 uur en 3 kwartier 😉 Natuurlijk was het wachten het wel waard. Wat was hij gaaf. Zo apart. Maar nog eens 4 uur wachten, nee.
Inmiddels was het 6 uur en hadden we honger gekregen. Na wat fastfood zijn we naar Riddler’s Revenge geweest. Alleen hier was de rij met de Fast Lane ook gewoon een klein uurtje wachten. Maar ook deze was erg lekker. Een staande achtbaan blijft altijd apart. Omdat we niet wisten hoelang de rij zou zijn bij Superman-The Escape, zijn we daar maar eerst naar toe gegaan. Hier kon je de Fast Lane namelijk niet gebruiken, terwijl we er nog wel hadden. Maar ook deze Superman stond op onze must-do list. Uiteindelijk bleek de rij hier wel mee te vallen. Wachttijd: nog geen kwartier. Maar echt super vond ik hem niet. Hij is gewoon snel, meer niet. Ik had er meer van verwacht (qua kriebels in m’n buik, maar helaas, hij gaat gewoon alleen maar hard). Maar vervelend vind ik hem natuurlijk ook weer niet.
Daarna snel naar Scream toegelopen. Hier was onze wachttijd met onze Fast Lane een klein kwartiertje. Scream lijkt een beetje op Kraken in Seaworld Orlando. Een zittende achtbaan zonder vloer. Erg leuk, maar voorin is hij natuurlijk nog beter. Helaas zou dat betekenen op waarschijnlijk nog een extra kwartier wachttijd, dus dat hebben we maar niet gedaan. Van al dat wachten werden we nog eens chagrijnig. We hadden namelijk nog steeds in ons achterhoofd: 4 uur wachten voor de X, tssk. Hoe hebben we dat kunnen doen?!
Het was inmiddels alweer 9 uur en op het kaartje dat we gekocht hadden (een Playpass – éénmaal de entree betalen en na inwisseling bij Guest relations kon je hier je seizoenspas ophalen. Met de Playpass mocht je namelijk ook iemand gratis meenemen. Dat hadden we dus ook gedaan. Martijn had de Playpass betaald en zo kon ik gratis mee) stond dat je een uur voor sluiting even langs guest relations moest om de Playpass tot een seizoenspas om te laten dopen. Maar helaas, dat ging niet meer. We zouden een dag later terug moeten komen om het alsnog om te kunnen laten zetten. “Maar mevrouw, dat gaat voor ons niet lukken hoor”. Het hoefde ook niet perse een dag later, als het maar in deze zomer gebeurde. Natuurlijk gaat dat ook niet lukken.
Weer terug naar het hotel gereden. Na wat zappen en internet, zijn we weer gaan slapen.