Zaterdag 22 juni: Reno (NV) – San Jose (CA)
Gisteravond kwamen we per toeval erachter dat we weer in een andere tijdzone waren. Helemáál niet meer aan gedacht! Maar toen we Nevada inreden, reisden we weer terug in de tijd! We gingen gisteren dus niet om 0.00 uur naar bed, nee… om 23.00 uur al! Met de wekker op 09.00 uur hebben we dus heerlijk 10 uur geslapen. Wat waren we daar aan toe zeg. Heerlijk.
Ook de rest van de ochtend doen we rustig aan. We hoeven pas om 11.00 uur uit te checken en aangezien we geen ontbijt erbij hebben, eten we een paar broodjes van ons zelf gekocht ontbijtje van de supermarkt. Iets voor 11-en zijn we uitgecheckt en op weg naar California! De staat waar onze reis ruim 3 weken geleden begon en nu dus ook weer zal eindigen. De reis er naar toe zal zo’n 4,5 uur zijn en op vrijwel de helft van de reis hebben we een leuke tussenstop gepland. Langs de I-80 bij Sacramento is er namelijk een Ikea gevestigd! En Zweedse balletjes als lunch zien wij wel zitten. Bedoel, dat doen we in Nederland vaak genoeg… gewoon zomaar voor het ontbijt, lunch of diner naar Ikea. Dus waarom nu niet?
Na twee uurtjes rijden zijn we in Sacramento en zien we de Ikea. We parkeren de auto en lopen naar binnen. Jee, gewoon echt hetzelfde als de vestiging in Eindhoven. Eerst lopen we naar het restaurant. Deze is iets kleiner als in Eindhoven (maar daar is hij dan ook belachelijk groot tegenwoordig). Combinatiemenu van 15 balletjes, soep of salade en drinken kost hier 5,99 dollar. Dat is echt geen geld! Goedkoper als bij ons in Nederland en daar is het eigenlijk al niet eens duur. De balletjes gaan er goed in. Heerlijk.
Dan lopen we nog een rondje door de winkel. We voelen ons echt thuis. Allemaal dezelfde meubels en spullen. Zelfs de indeling is hetzelfde.
Dan zien we bij de Ikea Familie spullen een leuke laptop-rugzak liggen. Kost 30 dollar, maar ben je Ikea Family, dan kost hij nog maar 26 dollar. Ik weet niet zeker of ik mijn pasje bij me heb en zoja, dan zit hij nog in de koffer (vergeten te checken voordat we vertrokken). We weten eigenlijk ook niet of ons Nederlandse pas geldig zou zijn hier. Maar je kunt hier ook gewoon een Amerikaanse versie gratis aanmaken. Laten we dat dan maar doen. Bij de kassa kiezen we voor de zelf-uitcheckbalie en dan lopen we met een Ikea laptoprugzak naar buiten. Goh, wie had dat nou gedacht? Dat we onze tas gewoon bij de Ikea zouden vinden. Zo blijkt maar weer: je komt nooit zonder gekochte spullen van de Ikea vandaan.
We vervolgen onze reis naar Santa Cruz, waar we rond half 6 arriveren. Alleen, we zijn niet de enige. We belanden in een file voor een parkeerplekje. Je hebt verschillende parkeerplaatsen bij de Boardwalk, maar vrijwel allemaal zijn ze vol. Maar na bijna een half uur rijden we de achterste parkeerplek op. Het is hier behoorlijk warm, 30 graden, maar niet zo heet als vanmiddag in Sacramento, daar was het gewoon 36 graden!
Santa Cruz Beach Boardwalk heeft verschillende mogelijkheden qua entree. Het is namelijk geen pretpark, maar een soort pier met attracties. Het lijkt eigenlijk op een soort vaste kermis. Je kunt een polsbandje kopen voor 32 dollar per persoon en daarmee kun je alle attracties doen, zoveel je wilt. Maar je kunt ook losse tickets halen en deze kosten 1 dollar per stuk. We willen sowieso graag de twee achtbanen doen. Er staat ook nog een derde achtbaan, maar die is helaas nog niet open. “Undertow”, de nieuwe spinningachtbaan gaat pas eind juli open. Zijn we er dus nét een maandje te vroeg. De houten achtbaan kost 6 bonnetjes en de kinderachtbaan zijn er 3. Dat is dus 9 dollar per persoon. Beetje zonde om dan een polsbandje van 32 dollar per persoon. Maar dan zien we ook de optie om 50 bonnetjes te kopen voor 43 dollar. Dan hebben we dus ieder 25 bonnetjes, kunnen we ook nog wat andere attracties doen. Altijd nog goedkoper dan beide een polsbandje te kopen.
Als eerste lopen we natuurlijk naar de houten achtbaan Giant Dipper. Dit wordt Martijns 500e achtbaan! Weer een mijlpaal vandaag. En ook weer een baan met historie. Het is namelijk de 9de oudste achtbaan ooit geopend.
We wachten ongeveer een kwartier en dan mogen we instappen. Helaas mogen we niet zelf bepalen waar we zitten en komen ongeveer in het midden te zitten. Snel een foto maken van Martijn en zijn 500 en dan zitten. Ze houden hier wel van snelheid.
Wat ik vooral erg grappig en historisch vind is dat er geen hekjes voor de poortjes staan en dat je dezelfde kant uitstapt uit het karretje dan waar je ook instapt. Snel worden de beugels gecontroleerd en dan gaan we al. We gaan meteen een tunnel in naar beneden… de eerste paar secondes zijn dus vrij donker en dan… de heuvel op en naar beneden. De handen gaan omhoog, maar snel houden we het karretje weer vast. Jezus, wat gaat hij lomp. Maar met de handen vast gaat het wel. Dan is hij zelfs leuk. Gefeliciteerd Tijn, ook jij heb de 500 bereikt. Top!
Via een softijsje (of zeg maar gerust softIJS) lopen we naar de kinderachtbaan ‘Sea Serpent’. Tja, daar hoeven we niet veel over te vertellen. Het is een kinderbaan. Vervolgens zien we beneden Cave Train Adventure. We hebben beide geen idee wat het is, maar het lijkt op een mijntreintje, maar het is geen achtbaan. We rekenen uit hoeveel bonnen we dan nog over hebben, want we hebben een plan van aanpak. We willen namelijk ook nog met het kabelbaantje naar de andere kant en we zien ook nog een schietattractie, door middel van een laserpistooltje kun je dan punten scoren terwijl je in een karretje rijdt. Als we deze attracties bij elkaar optellen, hebben we 10 bonnen over. Net niet genoeg om de Giant Dipper nog een keer te doen, maar voor 2 dollar extra hebben we er wel 12. Dat lijkt ons een prima plan van aanpak. We wachten een tijdje op het treintje. Hij is wel steeds erg lang weg, maar als we het treintje dan terug zien komen, zien we niemand lachen. Hmz, zou het niet leuk zijn? Dan mogen wij instappen en als we dan naar binnen gaan, zien we hele hele foute poppen. Ze zijn met neonkleuren gemaakt en dat ziet er best leuk uit. Super fout en daarom juist zo leuk. Geen idee waarom niemand lacht, want wij vinden hem top.
Dan lopen we naar de attractie daar tegenover, Ghost Blasters. Uiteraard hapert mijn pistool, dus heb ik niet zoveel punten kunnen scoren als Martijn. Daarna lopen we naar de Sky Glider en zien we de Boardwalk van boven. Het is echt behoorlijk druk en dat geeft wel heel veel sfeer.
In 2005 waren we ook al eens hier, maar toen waren er geen attracties open. We waren er toen ook veel te vroeg in het seizoen, namelijk in april. We zien dat de Haunted Castle open is (bij de ticketbalie stond dat hij dicht was). Deze kosten 4 bonnetjes per persoon. Hmz, we hebben er nog 10. Geen houten achtbaan dus, maar het spookhuis? Prima plan.
Als we uit de kabelbaan zijn, lopen we nog wat rond daar, kopen ieder een shirtje en lopen dan naar Haunted Castle. We wachten maar liefst een half uur en als we dan bijna aan de beurt zijn, loopt alles vast en gaan de lichten aan. Sorry, storing. Ja potver… Het wordt immers ook weer steeds later en later. Het is inmiddels al 9 uur en we moeten nog een goed drie kwartier naar het hotel rijden. Ook hebben we nog niet gegeten, maar we hebben eigenlijk helemaal niet zo’n honger. Dat ijsje hakte er behoorlijk in.
We besluiten om dan toch nog twee bonnetjes bij te kopen en de houten achtbaan te doen. We zijn tenslotte Roller Coaster Fans. We belanden bijna achterin en nu we weten dat we niet met onze handen omhoog moeten gaan zitten, is hij nog leuker als de eerste keer. Ook erg leuk zijn de lichtjes welke nu aan zijn. ’s Avonds geeft zo’n boardwalk nog meer sfeer. Maar na de rit met Giant Dipper, gaan we er toch echt vandoor. Anders wordt het wel erg laat.
De rit naar huis is vrij irritant. Het zijn veel bochten door de bergen en vrijwel geen lantaarnpalen langs de weg. Gelukkig dat er een paar auto’s voor ons rijden, dan hoeven we de rode lichtjes maar te volgen. Maar de rode lichtjes rijden harder dan wij eigenlijk willen. Het is vrij geconcentreerd rijden, maar rond half 11 zijn we bij ons hotel ‘Sheraton’. We checken in en krijgen kamer 520 toegewezen, met een Kingbed.
Heerlijk! We zijn er namelijk voor twee nachten (de laatste twee nachten ? ), dus dan is comfortabel slapen best lekker. De kamer is helemaal goedgekeurd. Helaas hebben we geen internet en ontbijt gratis erbij. Maar in de lobby kun je wel gratis internetten. Maar als we goed en wel onze spullen hebben uitgepakt en de laptop hebben aangezet, blijkt dat we wel gewoon gratis op de wifi kunnen. Is dat even een meevallertje ?
Morgen ons laatste volle dag hier in Amerika. Overmorgen vliegen we alweer naar huis ?Gelukkig hebben we een leuk laatste dagje gepland, namelijk: een pretpark! Morgen gaan we naar California’s Great America. Destijds in 2005 zijn we daar ook geweest, maar toen heette het nog Paramount’s Great America. Toen waren niet alle achtbanen open en er zijn er inmiddels ook weer een paar bijgebouwd. Ofwel, morgen hebben we 8 achtbanen op de planning staan, waarvan er 5 nieuw zijn voor ons. Park is vanaf 10.00 uur open en ligt op net geen 9 minuten rijden hier vandaan. Dat wordt weer een relaxt ochtendje dus!
Aantal gereden miles: 318 (512 km)
Aantal coasters: 2
Weertype: HEET!!