Maandag 10 juni: Seattle (WA)
Na een heerlijke nachtrust worden we om 8 uur gewekt door de wekker. We kleden ons aan en lopen dan naar het ontbijtbuffet. Ondanks dat het hotel een luxe uitstraling heeft, is het ontbijtbuffet toch vrij standaard. Oké, iets meer keuze qua vers fruit en ze hebben zelfs croissantjes, maar verder zelfs minder smaken yoghurt en hebben ze ook gewoon bagels, toast en roerei. Dan krijgen we de rekening voor onze neus gepresenteerd. Uh, het was toch gratis? Nee meneer, je hebt een voucher van 10 dollar en het ontbijt kost 19,95 dollar… Oh, dat hadden ze ons niet vertelt aan de balie. We zijn er zelfs van overtuigd dat ze ‘gratis’ heeft gezegd. Toch maar even navragen. Uiteraard betalen we nu het overige deel. Op zich niet erg, maar dit hadden we liever van te voren geweten. Dan hadden we tenminste nog een keuze gehad.
Bij de incheckbalie is het vrij druk. We besluiten het straks maar even na te vragen. Bij de conciërge vragen we na hoe het werkt met de shuttlebus naar het vliegveld. Vanaf het vliegveld kun je namelijk met de Link Light Rail naar downtown Seattle. De shuttle rijdt elke 20 minuten. Snel gaan we naar de kamer om wat op te frissen en lopen dan weer terug naar beneden. We kunnen meteen instappen in de shuttle. In een minuut of 7 zijn we bij het vliegveld. Het is alleen nog even één verdieping omhoog, een stukje lopen en dan zijn we bij de ingang van Link Light Rail. We kopen een dagkaartje á 5,50 dollar per persoon en kunnen dan ook meteen plaatsnemen in de trein. We doen er drie kwartier over en zijn dan bij Westlake Center. Het gedeelte waar veel winkels en restaurants te vinden zijn. Maar wij willen eerst naar Space Needle. Als we het station uitlopen, weten we niet waar we heen moeten. Vanaf het station gaat er namelijk ook een monorail naar het gebied van Space Needle. We besluiten om eerst maar eens rustig de plattegrond te gaan bekijken en nemen een cappuccino bij de Starbucks. Monorail Station 3de verdieping, staat er. Na het kopje koffie lopen we dus het Westlake Center weer in, maar we krijgen het niet gevonden. Uiteindelijk staan we na tien minuten zoeken weer buiten. We lopen de 5th Ave in en tada, daar is de monorail. Vanaf de 5th Ave kunnen we het Westlake Center weer in en gaan dan naar de derde verdieping. Net voordat je met de monorail mee kunt, kom je uit bij de foodcourt. Oeh, dat ruikt lekker zeg. Maar we willen eigenlijk bij Space Needle lunchen. Snel de monorail in (á 2,25 dollar per persoon) en na een rit van circa 3 minuten zijn we bij Seattle Center. Het plein waar Space Needle staat. Op zich is de toren helemaal niet zo hoog, maar hij wel erg mooi. Erg herkenbaar.
Bij de kaartverkoop is het vrij druk. Entree kost 19 dollar en lunch kost minimaal 25 dollar per persoon, maar dan heb je ook toegang tot de observatiedek. En aangezien we toch een hapje moeten eten… Maar het blijkt helemaal volgeboekt te zijn voor vandaag! Wel hebben ze plek voor morgen, maar morgen hebben we andere plannen. Dan toch maar via de normale ingang. Snel sluiten we aan in de rij. Je hebt de normale rij en de zelf-service rij. We kiezen voor de laatste en dat blijkt een goede keuze. Deze rij gaat namelijk een stuk sneller.
Dan gaan we naar boven, naar een meter of 160. Het weer is perfect, je kunt ver kijken. Maar eerlijk is eerlijk, het uitzicht valt eigenlijk een beetje tegen. Seattle heeft maar een klein gedeelte hoogbouw en de rest lijkt eigenlijk gewoon een normale stad. Chicago of NYC heeft een mooier uitzicht. Na tien minuten besluiten we om naar beneden te gaan. We lopen door de souvenirshop en vinden wel twee shirts welke we erg leuk vinden.
Eenmaal buiten lopen we wat over het terrein van Seattle Center. Het gebouw naast Space Needle, het EMP Museum, ziet er prachtig uit. Heel apart ook.
Dan lopen we richting International Fountain. Maar eerst gaan we nog even wat lunchen, aangezien dit niet bij Space Needle gelukt is. We komen uit bij MOD Pizza. Voor Amerikaanse begrippen zijn de pizza’s maar klein, maar we willen ook niet te zwaar lunchen, dus komt dit eigenlijk wel goed uit. Martijn neemt er een biertje bij en ik een rood wijntje. Heerlijk in het zonnetje genieten we van de lunch.
Dan lopen we verder naar de fontein. Jee, wat is die gaaf zeg! Een halve bol waar van alle kanten water uit komt. Kinderen zijn helemaal lyrisch en lopen naar de fontein toe en weer terug als ze wat nat worden. Ze gillen het uit, hahaha…
Dan zijn we even programma-loos. Het gebied bij Union Station en de bibliotheek willen we morgen bezoeken, dus wat nu? Op onze plattegrond staat dat er vrij in de buurt een vestiging van Glazer’s Camara zit, de grootste van het Noordwesten. Uiteindelijk moeten we door afzettingen toch nog een stuk omlopen, maar dat was het wel waard. Wat een prachtige zaak is Glazer’s Camera. We kopen zelfs ook nog iets: een OP/TECH SLR Wriststrap. Dit blijken we toch wel te missen als we met de camera de natuur in duiken met ons statief. Liever dat de camera aan je pols vastzit voor de veiligheid.
Iets verderop stappen we op de Lake Union Trolly weer terug richting het Westlake Center. Het is nog te vroeg om te gaan eten, dus wat gaan we nu eens doen? We besluiten om de oudste vestiging van Starbucks op te gaan zoeken. Maar door het verkeer lezen van de kaart, komen we helemaal aan de verkeerde kant van Seattle uit. We staan bij de hoek van Pike en Boren Ave, maar de oudste Starbucks zit op Pike Place. Woeps… We lopen via een andere route weer terug naar Westlake Center. Daar gaan we eten bij P.F. Chang’s. De Chinees dus… We kiezen voor Orange Peel Beef en Shrimp with Candied Walnuts. Deze laatste hebben we ook gegeten in Dubai en vonden we zó lekker… Deze moeten we dus nu gewoon weer eten. Niet alleen de garnalen met meloenbolletjes zijn lekker, maar de stukjes vlees ook. Oh, wat is P.F. Chang’s toch heerlijk eten! Als toetje nemen we ieder een cocktail Life is good!
Dan gaan we met de Link Light Rail weer terug naar het vliegveld. De terugweg lijkt sneller te gaan en vervolgens kunnen we ook weer meteen in de bus stappen naar het hotel. Iets na half 9 zijn we weer terug bij ons hotel. Het is niet druk bij de lobby, dus vragen we meteen na hoe het nu zit met het ontbijt. Het blijkt inderdaad korting te zijn en niet gratis dus. Dat had de dame van gisteren dus verkeerd gezegd. We mogen ook twee vouchers per persoon inleveren, dus dan kunnen we alsnog morgen gratis eten. Gaan we de derde ochtend wel bij Dennys ofzo eten. Ook niet erg ?
Eenmaal terug op de kamer begin ik aan het verslag en op de achtergrond kijken we X-factor van vorige week terug. Toch handig dat downloaden ? En we hebben onze HDMI kabel ook weer terug dus we kunnen het gewoon op de grote TV kijken 
Aantal gereden miles: 0
Weertype: in de ochtend fris, in de middag lekker warm en zonnig. Rond de 19 graden.