Vrijdag 7 juni: Olympia (WA) – Forks (WA)
Na onze gebruikelijke ochtendrituelen en ontbijt rijden we om half 9 richting Olympic National Park. We stellen de Tom Tom in op het adres van ons hotel in Forks, aangezien er maar één weg loopt door Olympic NP. Hij geeft aan dat het maar drie uur rijden is. Dat is nog eens prettig nieuws. Wellicht vandaag wel een vroeg avondje vrij?
De eerste twee uur rijden zijn vrij saai. Soms wel wat scherpe bochten, maar verder zijn het gewoon wat B-wegen. Het begint zelfs wat te miezeren. Dan komen we in de omgeving van Olympic NP. Als eerste rijden we naar Lake Quinault. Op de planning staat eigenlijk de Maple Glade Loop Trail, maar buiten is het vrij koud en het miezeren is ook nog niet opgehouden. We slaan de looptocht dus maar over en vertrekken naar de kust van het park
We maken bij Beach 4 een stop. Via een klein wandelpad kom je uit bij het strand. Ofja, kiezelstenen. We weten eigenlijk niet of het nu hoog of laag water is. Niet zo handig om dat van te voren uitgezocht te hebben. Op dit strand zou je eigenlijk anemonen kunnen zien, maar helaas… vrij weinig leven op het strand.
We rijden snel verder naar Ruby Beach. Iemand van het forum heeft daar een onwijs mooie foto gemaakt. We vonden hem zo mysterieus dat we het eigenlijk ook eens live willen zien. Maar ook hier is vrij weinig te zien. Het strand is in tweeën gedeeld door een klein riviertje. Er ligt een plank overheen gelegd en daar maken wij dankbaar gebruik van. We lopen wat rond en ik zie de boom welke degene van het forum op de foto heeft gezet. Tjee, hij ligt er nog. De foto is van het jaar 2009 meen ik. Grappig. Maar ik zie niet het exacte plaatje zoals op de foto. Er ontbreekt wat water en de mysterieuze mist. Jammer… Dan lopen we weer terug en zien we dat het plankje weg is gehaald. Aangezien de gehele plank nergens te bekennen is, beseffen we dat men wellicht die plank zelf heeft meegenomen om daar neer te leggen en te gebruiken. We zullen dus onze schoenen uit moeten doen en door het water heenlopen. Gelukkig is het maar een klein stukje, maar het water komt wel tot aan onze knieën.
Volgende stop is Hoh Rain Forest. Doordat we wellicht op de verkeerde tijdstip langs de kust zijn, maakt het weinig indruk op ons. Ook het koude weer helpt niet mee. Al is het inmiddels wel opgehouden met miezeren. We rijden daarom maar weer het bos in. Onderweg zien we een leuk winkeltje/cafeetje: het Hard Rain Café. Een bak koffie gaat er wel in. Na een rustpauze van bijna een half uur rijden we weer verder naar Hoh Rain Forest. Aangezien het nu vrij mooi weer is (de zon is gaan schijnen en de temperatuur is ook gestegen met 12 graden, hebben we wel zin in een wandeling. We kunnen kiezen uit Hall of Mosses of Spruce Nature Trail. We kiezen voor de eerste. Het is een prachtige wandeling. Ontzettend veel mooi hoge bomen met begroeid mos op de takken. Langs het pad staan ook verschillende informatieborden. Erg leuk en leerzaam dus. Op veel bomen welke omgevallen zijn, groeien weer planten. Een prachtig stukje natuur.
Inmiddels is het half 5 en eigenlijk hebben we zin om naar het hotel te gaan. Oorspronkelijk stonden de twee stranden Rialto Beach en First Beach ook nog op mijn planningslijstje. Maar de vermoeidheid slaat wat toe en een vroeg avondje in het hotel lijkt ons eigenlijk ook wel erg lekker. De Tom Tom gaat weer op het adres van het hotel en hij geeft aan dat het nog net geen uur rijden is. Mooi. Als we weer op de hoofdweg van Olympic NP komen, veranderd het weer acuut. Grijze wolkenmassa boven ons en de temperatuur is weer gedaald naar 13 graden.
Om kwart over 5 zijn we bij ons hotel in Forks. Of eigenlijk is het een motel. Forks blijkt echt een uitgestorven dorp te zijn. Uiteraard is het na 5-en en zijn de winkels al dicht (voor zo ver Forks deze heeft), maar verder is er ook totaal niets anders te beleven. Ach, we vermaken ons toch wel op de kamer. We hebben verschillende programma’s gedownload en genoeg flessen wijn bij ons ? Als we ingecheckt zijn, speuren we op internet wat voor restaurants er hier in de buurt zijn. De nummer één op tripadvisor blijkt een ijssalon en de nummer twee een Mexicaan. Goed, we eten dus Mexicaans vandaag. Het restaurant ligt op nog geen vijf minuten lopen van ons motel. Het ziet er vrij vaag uit aan de buitenkant, maar dit hadden we ook al gelezen in wat recensies. Het betreft namelijk een echte Mexicaan en geen ver-Europeesde of ver-Amerikaanste Mexicaan. Binnen doet het meer lijken op een shoarmatent. Je mag van een plaatje uitkiezen wat je wilt hebben. Martijn kiest voor wat stoofvlees en ik een combi, vlees met garnaaltjes. Uiteraard krijgen we er hier ook Fajita’s bij. Het smaakt inderdaad erg lekker! De eigenaresse is inderdaad zelf echt Mexicaans. Blijft toch grappig, hoe komt een Mexicaan in vredesnaam op het idee om in het Noorden van Amerika te gaan wonen? Dat is toch best wel een beetje uit de richting.
Na het eten lopen we weer terug. Forks staat bekend om de boeken (en film) van Twilight. De hoofdrolspeelster in het boek verhuisd namelijk naar dit dorpje en wordt dan verliefd op een vampier. Behoorlijk wat mensen zijn fan van deze serie en Forks speelt daar graag op in. Er zijn zelfs Twilight-tours te boeken.
Als we terug op de kamer zijn, internetten we nog wat. Ik ga meteen op zoek naar de foto van Ruby Beach en dan blijkt dat ik helemaal niet de juiste boom heb gezien. Het blijkt zelfs een boomstronk te zijn. Woeps. Ik zie nu meteen van welke plek hij gemaakt is, maar zo had ik hem helaas toch niet kunnen maken. Het water en het juiste licht ontbrak.
Dan zie ik foto’s in een verslag van iemand over Olympic Park. Ze heeft ook zonsondergangfoto’s. Wauw, die zijn mooi! Ik kijk naar buiten en zie dat het nog licht is, maar dat het niet zo heel lang meer zal duren voordat de zon onder is. Rialto Beach is vrij dichtbij en ik haal Martijn over om er nog even op uit te gaan. Het is iets over half 9 en rond 9 uur gaat de zon onder. Volgens de Tom Tom een goed 20 minuten rijden, maar wij doen er maar 15 minuten over. Ik heb dan ook iets harder gereden dan toegestaan ? Gelukkig, de zon is er nog, maar niet voor lang. We haasten ons naar het strand. Een kwartier lang hebben we lol en dan is hij weg… Helaas blijft het echte rood weg, maar het lijkt erop dat we toch wel een paar mooie plaatjes hebben kunnen schieten. Helaas zaten er ook een paar wolken steeds voor. Ik had graag de gehele zon in het rood de zee in zien zakken…
Kwart voor tien zijn we weer terug op de kamer en werk ik het verslag nog even snel bij.
Aantal gereden miles: 230 (370 km)
Weertype: zowel zonnig als bewolkt. Hoogste temperatuur 23 graden, laagste 12 graden.