Zaterdag 31 januari: Miami (FL) – Philadelphia (VA) – Schiphol
Het was zo ver, we gingen naar huis. Op zich had ik wel weer zin om naar huis te gaan. Drie weken van huis, is toch best wel lang. Alhoewel, als we nog in Orlando gezeten hadden, had ik dit waarschijnlijk niet gezegd. Onze koffers ingepakt, alles nagekeken en om 11.00 uur hebben we ons uitgecheckt.
We reden naar het vliegveld van Miami. Maar dat ging niet in een keer goed. We misten de afslagnummer ‘37 – Drop off Rental Cars’. We draaiden bij de volgende afslag maar weer om. Hierdoor reden we langs een landingsbaan van het vliegveld. Om de 2 minuten landde er wel een vliegtuig. Erg leuk om dat zo van dichtbij te zien.
Om 12.00 uur kwamen we aan bij Alamo. Deze zat samen met de andere autoverhuurbedrijven op een industrieterrein, net naast de vlieghaven. We stapten uit en klaar. Meer hoefden we niet te doen.
We werden met de gratis shuttlebus naar de vlieghaven gebracht. Ook hier konden we onze koffers meteen kwijt bij de incheckbalie. We moesten nog 2 uur wachten voordat we bij onze gate moesten zijn. Deze 2 uurtjes hebben we al winkelend doorgebracht. Toen we naar de gate liepen viel het ons op dat hier de douane niets voorstelden. Hoe vaak je op Schiphol werd gecontroleerd, werd hier juist helemaal niets gedaan. Alleen een controle gehad voor onze handbagage. Eenmaal bij de gate, moesten we nog een kwartiertje wachten voordat we konden instappen in het vliegtuig.
Na 10 minuten vertelde de stewardess dat we een kwartiertje vertraging hadden. Na 20 minuten konden we instappen. De vliegreis al etend en slapend (vooral heerlijk tegen Martijn gelegen) doorgebracht.
Na 3 uurtjes kwamen we weer aan op het vliegveld van Philadelphia. Daar hadden we ook nog wat tijd om wat te gaan eten en daarna weer terug naar de gate gelopen. Bij de gate hebben we nog een klein half uurtje gewacht en toen zetten we onze vliegreis weer voort. Deze keer was onze hoofdfilm: Out of Time. Nadat we een klein kwartiertje gevolgd hadden, vonden we hem wat matigjes. Een erg zoetsappig verhaal. Hiervoor waren we niet echt voor in de stemming.
Ondertussen was het buiten al donker geworden en begon mijn oogjes behoorlijk pijn te doen. Ik ben toen in slaap gevallen. Martijn heeft wat zitten lezen. Hij kon echt niet slapen in het vliegtuig. Na ongeveer een uurtje werd ik wakker gemaakt door Martijn. De stewardessen brachten eten rond.
Ondertussen draaide de film Out of Time nog steeds door. Alleen nu bleek het niet meer een zoetsappig verhaal te zijn en kregen we toch spijt dat we deze film niet gevolgd hadden. Maar ach, keken we deze gewoon een keertje thuis. Na het eten ben ik weer in slaap gevallen.