Dag 14: Universal’s Islands of Adventure

Woensdag 12 februari: Orlando (FL)


Als ’s ochtends onze wekkers gaan, hebben we eigenlijk geen van alle zin om op te staan. Het bed ligt nog veel te lekker. Maar we vermannen onszelf en zitten dan iets na half 8 toch aan het ontbijt. Vandaag onze laatste pretparkdag op het programma. Sterker nog, vandaag onze laatste vakantiedag.

De uitcheck morgen is al om 10.00 uur. We rijden naar de receptie om te vragen of het wellicht ook mogelijk is om dit naar een later tijdstip te verplaatsen. Dit is gratis mogelijk tot 11.00 uur en met bijbetaling als je nog langer in je appartement wilt blijven. Maar 11.00 uur vinden we prima. Mooi, dat is dan geregeld.

Via de I-4 rijden we naar Universal.

20200212_090803

Vorige keer parkeerden we bij E.T., vandaag mogen we bij Cat in the Hat parkeren. Net iets dichterbij dan de vorige keer dus.

20200212_091541

We lopen via de loopbanden weer naar de securitycheck. Ik zie om me heen verschillende mensen fotograferen en ik maak ook een foto. Ook mijn moeder maakt een foto, maar als ze daarna door het scanpoortje loopt, wordt haar verzocht om de foto te wissen. Want foto’s maken is niet toegestaan. Woops. Mij hebben ze blijkbaar niet zien fotograferen. Via de Citywalk komen we uit bij Islands of Adventure. We gaan in de rij staan en als we aan de beurt zijn, doet ons kaartje het niet. Hij blijkt niet meer geldig te zijn. Uh, hoezo dat dan? Dan zien we op het kaartje dat het maar 6 dagen geldig is, in plaats van de 14 dagen die we eigenlijk gewend zijn. Weer een woops-momentje. Onze kaarten waren maar geldig tot en met gisteren. We zijn gewoon een dag te laat! Echt oliedom dat we daar niet naar gekeken hebben. Wat nu? De medewerkster verwijst ons door naar Guest Relations en vertelt ons daarbij dat ze meestal niet moeilijk doen voor één dagje. We zijn vrij snel aan de beurt en leggen onze situatie uit. Onze id’s worden gevraagd en we noteren onze adresgegevens. Vervolgens krijgen we gewoon weer een hopperkaartje. Top!

We sluiten weer aan in de rij en dan zijn we binnen. Als eerste lopen we naar The Incredible Hulk Coaster. We bergen onze spullen op in een kluisje en gaan dan in de rij staan.

20200212_095407

Iets verderop in de rij moeten we door een detectiepoortje. Je mag namelijk ook geen telefoon meenemen. Regelmatig worden er nog mensen met een telefoon de rij uitgehaald. Na een minuut of 20 mogen we plaatsnemen op rij 4, we rijden de tunnel in en dan worden we afgeschoten en meteen een zijwaartse looping in. De rit verloopt verder erg lekker. Zelfs mijn ouders vinden hem heerlijk soepel.

20200212_102327_015

Na de Hulk lopen we naar Spider-Man en na twintig minuten mogen we plaatsnemen op de achterste rij van het karretje. Met onze 3D brillen vliegen we door de straten van New York City. Gelukkig worden we begeleid door Spider-Man, want vliegen kunnen we natuurlijk helemaal niet.

20200212_102528

20200212_104409

Deze attractie blijft toch wel één van mijn favorieten. We vinden hem ook nog steeds best scherp. Dat kun je van sommige 3D attracties niet zeggen (de nieuwe Fast & Furious bijvoorbeeld). Na Spider-Man lopen we door het gebied van Marvel en Toon Lagoon.

20200212_105758

20200212_105822

20200212_105940

20200212_110027

20200212_110333(0)_cr

Bij Popeye & Bluto’s Blige-Rat Bargas staan we een tijdje te kijken naar de voorbijgaande bootjes. Het ene bootje wordt nog natter dan de andere. Geweldig!

20200212_111159_039

20200212_111541_064

Dan lopen we Me Ship, The Olive op. Dit is eigenlijk een speelgebied voor kinderen, maar vanaf hier heb je nóg een beter zicht op de bootjes die nat worden onder de waterval én… vanaf hier kun je de mensen ook zelf natspuiten. En dat is natuurlijk helemaal tof (gniffel, gniffel). Nog gratis ook! Terwijl je iets verder terug nog tokens moet kopen voor de spuitkanonnen om mensen nat te spuiten.

20200212_111840

Daarna blijven we ook nog een tijdje kijken bij Dudley Do-Right’s Ripsaw Falls, maar dat is lang niet zo leuk als bij Popeye.

20200212_112330_009

20200212_112455_038

We lopen verder en komen dan in het gebied van Skull Island, waar Reign of Kong staat.

20200212_121845

20200212_113312

We wachten een half uur en stappen dan in een soort van grote bus. Per rij kunnen er 6 mensen in. Wij zijn met z’n vieren en er stappen er nog twee bij. Hierdoor zitten Martijn en ik in het midden en niet langs ‘het raam’. Ach, vanaf hier zie je het ook wel goed. De attractie is echt ge-wel-dig! Een beetje hetzelfde soort systeem als bij Fast & Furious, maar veel scherper en veel intenser.

Tegenover Kong zit Pteranodon Flyers. Een soort achtbaan waar je alleen in mag als je een kind bij je hebt. Hierdoor hebben Martijn en ik hem dus nog nooit af kunnen vinden.

20200212_122222_001

We vinden het toch nét iets te gortig om aan vreemden te vragen: mogen we met jouw kind in deze baan? Dus ook deze vakantie slaan we deze baan over. We komen uit bij Jurassic Park. Normaal kun je daar ook mooie foto’s maken van de boten die naar beneden komen, maar helaas. Vandaag is dat afgesloten, want er wordt gefilmd. Uiteraard stappen we wel zelf het bootje in. Je wordt hier tenslotte niet zo nat in dan bij Popeye of de Ripsaw Falls. We hoeven niet lang te wachten en varen dan door het park met verschillende dino’s. Maar dan blijkt er één ontsnapt te zijn. Ohjee toch. Nog net voordat hij ons kan pakken, storten we de waterval af en… getsie, je wordt er toch wel nat van hoor. Goed, niet doorweekt zoals bij Popeye, maar toch wel genoeg om te zeggen dat we nat zijn. Maarja, het is behoorlijk warm, dus erg vinden we het niet. Heerlijk, zo’n verfrissende douche.

Na Jurassic Park lopen we eerst het Harry Potter gedeelte voorbij, omdat we honger hebben en we weten dat we bij Fire Eater’s Grill heerlijke Gyros kunnen halen. Het smaakt ons alle erg goed.

20200212_133201

20200212_131509

Via de app zien we dat de nieuwe achtbaan ‘Hagrid’s Magical Creatures Motorbike Adventure’ storing heeft. Nee toch? Dat is de enige achtbaan welke Martijn en ik nog af moeten vinken.

Screenshot_20200212-153621_Universal FL

We besluiten om dan eerst maar Harry Potter & the Forbidden Journey te doen. Dit vinden Martijn en ik ook één van de mooiste en leukste attracties over de wereld. De wachtrij is alleen erg toegenomen. Logisch eigenlijk, nu de achtbaan van Hagrid het niet doet.

20200212_134017

20200212_141855

20200212_143025

20200212_143301

We wachten een uur en een kwartier voordat we erin mogen. Mijn ouders vinden de attractie ook echt helemaal geweldig. We besluiten om gewoon met z’n vieren de Single Rider rij uit te proberen. Martijn en ik hebben al zó vaak gehad dat we uiteindelijk gewoon met z’n tweeën bij elkaar gezet worden. En zo niet, ach… er zit een schot tussen de rest, dus je beleeft de attractie uiteindelijk toch in je eentje.

We mogen een heel stuk doorlopen en uiteindelijk zijn er nog een man of 15 voor ons. Maar dat gaat allemaal erg voorspoedig. In een minuut of tien mag Martijn al bij een groep van drie zitten. En ook ik volg daarna. Niet veel later zie ik dat mijn ouders gewoon bij elkaar mogen zitten… hahaha… Mijn vader vraagt zich dan ook meteen af: goh, waarom hebben we dit niet meteen gedaan? Confused smile

We lopen naar Hagrid, maar die is nog steeds in storing. Men weet ook helemaal niet hoe lang het nog gaat duren en of hij überhaupt nog wel open gaat vandaag.

20200212_151853

Jeetje zeg. We besluiten om schuin tegenover een biertje te nuttigen bij Hog’s Head. We zien alleen staan dat het maar één bier per ID is. Ohjee, mijn moeder heeft haar rijbewijs helemaal niet bij zich. Mijn vader wel, maar hij drinkt liever Sprite. Naja ach, dan gaat hij maar even net doen alsof het bier voor hem is. We gaan met z’n drieën in de rij staan, terwijl mijn moeder een tafeltje bezet houdt.

20200212_153010

We bestellen voor onszelf één of ander donker of amber ale en voor mijn moeder de budweiser light. Ze schenken alleen geen fris, alleen aparte soorten limonades. Nadat we de biertjes afgerekend hebben, loopt Martijn naar buiten om te kijken of hij daar ergens wat Sprite kan scoren. Ik wil met de twee biertjes naar de tafel lopen, maar wordt verzocht om er een te laten staan. Je mag écht maar één bier per ID en de barkeeper weet dat het andere biertje bij Martijn hoort. Dus ik loop met mijn eigen biertje naar de tafel en zie al snel dat Martijn ook weer terug komt,… zonder Sprite. In geheel Harry Potter gebied is er geen normaal fris te krijgen. Ach, dan doen mijn ouders gewoon maar samen met één biertje. Via de app zien we dat Hagrid’s nog steeds in storing is, maar Martijn stelt de app zo in dat hij een berichtje krijgt bij verandering. Als we een goed half uur verder zijn en ik nog maar een paar slokken in mijn bekertje heb, krijgen we de melding dat Hagrid’s open is. Ik giet mijn bier naar binnen en we lopen meteen naar de rij. Uiteindelijk wachten we een half uur en dan mogen we plaatsnemen. Hagrid’s heeft twee verschillende zitjes. De ene zit op de motor en de ander neemt plaats ernaast in een zijspan.

Ik wil graag op de motor, maar Martijn wordt verzocht (omdat hij wat langer is) om op de motor plaats te nemen. Mijn ouders willen eigenlijk beide in een zijspan, dus ik ruil met mijn vader: Martijn op de motor, ons pa er naast. En ik op de motor en mijn moeder naast me in de zijspan. Dan versnellen we (launch) en gaan wat bochten door. Links, rechts, links, rechts. De theming is echt prachtig gemaakt. En daarna gaan we ineens ook nog achteruit. Hoe kan dat nou weer? Een motor achteruit haha… Het is alleen wel jammer dat daardoor de snelheid aka soepel verloop eruit is. Als de attractie even stil valt. En als je denkt dat we weer vooruit gaan, vallen we ineens een stuk naar beneden. Dat soort elementen vind ik altijd erg leuk. De baan is ook best lang en versnelt zelfs een paar keer tijdens de rit. Leuk.

We willen eigenlijk nog wel een keer, maar inmiddels staat er een wachtrij van minimaal 45 minuten. Laten we proberen hoe hier de single riders rij is. Maar deze blijkt gesloten te zijn. We gaan dan toch maar in de rij staan, maar zien dat deze wel erg lang is. Dan stapt er iemand over naar de single riders rij. Is hij dan toch open? Wij proberen dat ook en komen dan net voordat we het gebouw in mogen in een rij terecht. Waarschijnlijk is de rij gewoon te lang, waardoor ze hem dicht gegooid hebben. Het gaat ook niet zo snel als we gehoopt hebben. Mijn ouders mogen eerst. Ze worden vrijwel na elkaar gelinkt aan iemand. Daarna mag ik met een meisje in de rij gaan staan en Martijn volgt ook al snel, al wordt hij gelinkt aan iemand uit de Express Ticket rij. De ‘voorkruip rij’, waarvoor je hier in Universal betaald. Bij Disney is de fastpass gratis, hier in Universal betaal je ervoor. Al mag je in Disney maar maximaal drie fastpassen reserveren. Hier bij Universal, waar je voor betaald, mag je dat dus bij elke attractie gebruiken.

Vervolgens stap ik samen met het meisje in. Voor haar is het de eerste keer deze attractie, dus ik vertel haar dat ze op de motor moet stappen. Wel zo leuk, voor haar die ervaring (plus, dan kan ik vergelijken hoe het is in de zijspan). Maar ze wordt er weer vanaf gehaald. Ze is namelijk niet de meest dunne en blijkbaar is ze er te zwaar voor. Maar ook ik word er dus vanaf gehaald. Nadat ik doorgegeven heb dat ik een ‘single rider’ ben, word ik meteen weer gelinkt aan iemand anders. Maarja, inmiddels zijn we wel een paar treinen verder. Degene met wie ik nu gelinkt wordt, gaat ook op de motor zitten. Zo kan ik alsnog vergelijken hoe de zijspan is.

De motor is uiteraard een stuk leuker, voor de ritbeleving. Maar de zijspan zit eigenlijk toch ook wel erg comfortabel. Je kunt daar in ieder geval je handen beter in de lucht gooien dan op de motor. Het gaat wel, maar dan is het vasthouden van het stuur ook wel erg leuk om te doen, voor de ritbeleving. Uiteindelijk hebben we 40 minuten gewacht in de single rider rij.

Inmiddels is het kwart voor 6. De planning was om voor 6 uur met de trein mee te gaan naar het andere park. Want daar hebben we nog twee attracties op ons wachten. We wachten iets langer dan een kwartier en stappen dan in de Hogwarts Express, terug naar Londen. Ofja, naar Universal Studios dus Winking smile We krijgen dus ook een ander filmpje te zien dan op de ‘heenweg’.

Als we weer terug in Universal Studios zijn, zien we dat er een parade bezig is. Dit blijkt de Mardi Gras Parade te zijn. Doordat het inmiddels ook donker is geworden, zijn de wagens erg mooi verlicht. Vanaf de wagens worden er ook allemaal kettingen naar het publiek gegooid. De bedoeling is natuurlijk om zoveel mogelijk kettingen te verzamelen. Nou, dat lukt ons aardig. Maar als je ziet hoeveel sommige andere om hun nek hebben hangen…

20200212_185304

20200212_183723

20200212_183832

20200212_184103

20200212_184328

20200212_184451

Na de parade lopen we als eerste naar Despicable Me Minion Mayham. Een simulator attractie met de minions. Erg erg leuk.

20200212_185419

Daarna lopen we naar het gebouw tegenover, naar Shrek. Dit is een 3D attractie. Ook deze is erg leuk, maar wel erg koud in het theater.

20200212_192125

Snel maar weer naar buiten. Daar is het gewoon broeierig warm. We lopen naar de uitgang en dan door naar de parkeerplaats. We stappen in en stellen de TomTom in op Manny’s Chophouse. Deze tent schijnt één van de betere steaks en ribs te serveren. Martijn en ik zijn in al die jaren nog nooit bij Manny’s geweest. We rijden naar de vestiging bij de Outlets in de buurt. Als we de auto parkeren, lijkt het alsof er niemand in het restaurant is. Dat is vaak geen goed teken natuurlijk.

20200212_202343

Als we naar binnen lopen, zien we dat de meesten mensen achter zitten, maar wij mogen vooraan bij de bar plaatsnemen. Dan komt de ober naar ons toe en schrijft iets op het kleedje van de tafel. Dit blijkt zijn naam, voor hem ondersteboven te zijn. Onze ober heeft dus Kevin. Een erg leuke, spontane man. Hij ziet aan onze kettingen dat we in Universal zijn geweest. Zijn vrouw komt oorspronkelijk uit New Orleans, waar Mardi Gras natuurlijk erg groot is. Daar moeten we zeker ooit eens heen met dat festival. Dat is vaak ergens eind maart, begin april. Verder hebben we het uiteraard ook over Holland. Al denkt hij dat dit ook iets te maken heeft met Zweden. Hij wil graag het verschil weten.

We nemen allemaal de salade met ranchdressing. Iets waar Manny’s blijkbaar om bekend staat. En daarbij nemen Martijn en ik de ribs met aardappelpuree. Mijn vader gaat voor de steak met aardappelpuree en mijn moeder neemt de teriyaki kip met friet. Later blijkt dat er ook nog rijst bij zit, maarja ach… Het smaakt ons erg goed, al vinden we de ribs van Texas Roadhouse nog altijd beter. Maar we zullen in de toekomst hier zeker nog wel naar teruggaan. Want vies is het zeker niet Smile

20200212_205448

20200212_205454

20200212_205526

We rijden weer terug naar ons appartement en inmiddels kunnen we ook inchecken voor onze vlucht morgen. Blijkt dat we wéér niet bij elkaar zitten. We zijn zelfs erg raar ingedeeld. Eén van ons zit in het midden van een rij met drie personen. Dat is helemaal niet prettig. Gelukkig kunnen we die nog omzetten naar een gangstoel in een rij van 2. Hierdoor zitten mijn ouders wel naast elkaar en Martijn en ik zitten achter elkaar. Ach ja, ik vermoed dat wij toch veel zullen gaan slapen. Althans, dat is wel de planning.

2020-02-12_21-53-23

Morgen nog wat laatste inkopen doen en dan is het toch echt alweer tijd om richting het vliegveld te rijden. Bleh, ik wil nog helemaal niet naar huis!