Dinsdag 4 februari: Orlando (FL)
Goedemorgen! Om 5 uur gaat de wekker en nadat we allemaal aangekleed zijn, zien we dat we nog wel even tijd hebben voor een kop koffie. Ik zet een sterk bakje, want dat hebben we wel nodig. Iets na half 6 rijden we het terrein van Legacy af. Op naar Hollywood Studios!
Waarom zo vroeg, hoor ik jullie denken… Voor veel attracties kun je gewoon in de rij staan, of een fastpass halen. Maar voor de nieuwe attractie Star Wars, Rise of the Resistance helaas niet. Als je geen zogenaamde boardingpass hebt, mag je de attractie niet doen. Deze boardingpass kun je alleen verkrijgen als je echt fysiek in het park de Disney App opent. Dan kun je een boardingpass claimen. Deze boardingpassen zijn in een goed vijf minuten allemaal vergeven, dus wil je ook écht met de opening al in het park zijn.
In eerder verslagen hebben wij gelezen dat de entree een half uur voor opening opent. Tot een paar weken terug stond er op de site te lezen dat het park om 9.00 uur zou openen, maar sinds vorige week is dit bijgesteld naar 7.00 uur. Vandaar vandaag vroeg op, want we willen zeker rond 6 uur het parkeerterrein oprijden. Mocht het druk zijn bij de security, hoeven we daar niet te gaan stressen.
Iets voor zes zijn we al bij het parkeerterrein van Hollywood Studios. Alle lichtjes staan nog op rood, ofwel: het is nog niet open. Maar we zien de auto’s aan de linkerkant voorbij rijden. Ook wij worden gewezen om via de linkerkant het parkeerterrein op te rijden.
Hierdoor rijden we de kassa’s van het parkeerterrein voorbij. Net voordat we voorbij de kassa’s zijn, zien we twee stroken op groen springen. Zo, dat is nog eens timing. Wij zijn de laatste die dus gratis het parkeerterrein op mogen rijden ? Scheelt toch weer 25 dollar!
We parkeren de auto en lopen dan naar de ingang. Daar zien we al een vrij grote rij staan. Bij de security-check is het rustig en sluiten dan aan in een rij aan de rechterkant. Daar is het nog vrij rustig. Verschillende castmembers vertellen ons dat we netjes achter elkaar moeten gaan staan, zodat de rij het meest overzichtelijkst is. Nog een half uur en dan gaat de entree in ieder geval open. Als we een goed twintig minuten staan, wordt er omgeroepen dat het park vandaag niet om 7 uur opent, maar om 8 uur. What the f***. We moeten dus nog ánderhalf uur wachten??? Jeetje, hadden we vandaag een uur langer in bed kunnen blijven joh.
Maar als het kwart voor zeven is, mogen we dan toch naar binnen. Als we eenmaal binnen zijn, zijn we vrij om te gaan en staan waar we willen. Dan hoeven we in ieder geval niet in de rij te blijven staan. Alleen het eerste gedeelte met winkeltjes is nog open. We gaan op een bankje zitten om zo te wachten tot 8 uur.
Maar om kwart voor 8 worden we toch wat onrustig. Oehhh, bijna zo ver. Het is inmiddels licht geworden, maar ook wat kouder. We besluiten om een winkeltje in te lopen en daar blijkt de wifi ook heerlijk sterk te zijn. Mooi zo. Als het nog maar twee minuten voor 8 is, krijg ik de zenuwen. Jeetje, schiet toch eens op joh.
En dan is het 8 uur en zie je iedereen druk bezig in de app om boardingpassen te bemachtigen. Yes, het is gelukt. Wij krijgen nummer 35 toegewezen. Bij het fastpass systeem krijg je een tijd waarin je terug mag komen, maar bij deze boardingpassen krijg je een nummer toegewezen en wordt er in de app bijgehouden bij welk nummertje ze zijn.
Groepen 1 en 2 mogen meteen gaan boarden. Geen idee hoe lang het duurt voordat ze bij groep 35 zijn. Op het moment dat onze groep opgeroepen wordt, dan heb je twee uur de tijd om naar de attractie te kunnen geraken. Een heel gedoe, zo bij elkaar… maar het schijnt wel de moeite waard te zijn. Nou, we wachten het maar af. Meer kunnen we niet doen 
Als eerste lopen we naar Rock ‘n’ Roller Coaster en heeft een wachttijd van 20 minuten. Nog steeds een prima baantje. Ook mijn ouders vinden hem leuk.
Daarna lopen we naar Tower of Terror. Daar is de wachttijd in de tussentijd opgelopen naar 55 minuten. Deze versie in Orlando blijft toch de leukste.
In de app zien we dat ze inmiddels bij groep 20 zijn. Oh, dat gaat nog best snel eigenlijk. De planning is om in ieder geval alvast richting het nieuwe Star Wars gebied te lopen. Onderweg pikken we nog de musical van De Kleine Zeemeermin mee. Als we in de rij gaan staan, blijkt dat we pas de show van een 25 minuten later kunnen pakken. Ach joh, we zijn toch nog niet aan de beurt bij Star Wars.
Als we nét het theater in zijn, zien we dat onze groep aan de beurt is. Mooi, kunnen we na de show gelijk door. De musical is leuk, maar wordt wel ineens afgeraffeld. Het liedje van Under the Sea en Part of your World worden uitgebreid gezongen. Dan komt Ursula haar stem afnemen, om vervolgens de rest van het verhaal in 30 seconden voorbij te laten komen op scherm. En dan is het al einde van de show, dat ze door haar vader benen krijgt. Goh, meer dan de helft wordt zo overgeslagen. Jammer hoor.
Eindelijk mogen we naar Star Wars, Rise of the Resistance.
Het is even zoeken in het nieuwe gebied, wat er overigens erg tof uit ziet, naar de attractie. Dan zien we dat ze momenteel storing hebben. Ja joh. Maar gelukkig is dit al na een minuut of vijf opgelost. Onze Magic Bands worden gescand en we zijn ‘good-to-go’. Uiteraard is er binnenin ook nog wel een wachtrij. Vervolgens volgen er een paar verschillende voorshows. Telkens denk je ‘ja, nu zullen we de attractie wel in gaan, maar dan komt er nog meer’. Iedereen kijkt de ogen uit.
De échte Star Wars fan komt hier enorm aan zijn trekken hoor. Wauw… (maar nee, wij zijn geen van allen fan. Alleen Martijn heeft ooit een paar films ervan gezien).
En dan eindelijk,… zijn we bij de werkelijke attractie. We stappen in een karretje met twee rijen van elk vier zitplaatsen. Wij zitten op de achterste rij. Vervolgens rijden we door verschillende kamers en met soms in combinatie met 3D effecten is de attractie echt té gaaf!
Wat een geweldige techniek zit hierachter. En de Castmembers zitten ook perfect in hun rol. Ik wil eigenlijk niet te veel weggeven voor degene die deze attractie in de toekomst ooit wil gaan doen, maar het is zeker de moeite waard om er vroeg voor op te staan! Al zeggen Martijn en ik meteen tegen elkaar: maar Flight of Passage van Avatar is toch nét wat mooier.
Daarna lopen we naar de andere attractie van Star Wars: Millennium Falcon, Smugglers Run. De wachttijd hiervoor is 70 minuten. Pfoe… Tja, we willen hem toch doen en gaan in de rij staan (welke zich overigens nog buiten de attractie zelf heeft gevormd).
Ondanks dat het 70 minuten is, lijken ze toch snel voorbij te gaan. Deze attractie is een simulator waarbij je een rol toe bedeeld krijgt. Er zijn twee piloten, twee Gunners en twee Engineers nodig om ‘het schip’ te besturen. Martijn en ik zijn de piloten en mijn ouders de gunners. Je dient op verschillende knopjes te duwen als het aangegeven wordt. Dat is nog best lastig als je niet of nauwelijks Engels spreekt. Geen idee of het invloed heeft als je niet drukt, maar ik doe in ieder geval maar wat. De attractie is zeker wel leuk, maar die andere van Star Wars is veel leuker
Inmiddels hebben we trek gekregen en bestellen we bij Woody’s Lunch Box een heerlijke BBQ Brisket Melt. Het smaakt echt verrukkelijk!
Ondertussen zijn we dus ook weer in een ander nieuw gebied uitgekomen: Toy Story Land. Voor Toy Story Mania hebben we fastpassen, maar deze zijn pas vanaf tien voor 6 geldig. Als het zo door gaat, dan halen we dat niet, aangezien het nog maar half 2 is en we niet zo veel meer op ons programma hebben staan. We besluiten dan toch maar in de rij te gaan staan van Toy Story Mania. De wachttijd is 40 minuten.
Ik vind deze attractie erg leuk, maar ook behoorlijk pijnlijk. Dat wil zeggen, je moet steeds aan een touwtje trekken om punten te kunnen scoren en ik word altijd erg fanatiek hierin. Ik krijg hierdoor altijd enorme last van mijn schouder. Maarja, eigen schuld! Al werpt dat wel zijn vruchten af, want ik heb de meeste punten weten te behalen van ons vieren. Ha!
Dan gaan we in de rij staan voor Slinky Dog Dash. Een familie achtbaan. Voor Martijn en mijzelf zelfs nog een nieuwe credit ook. De rij loopt behoorlijk ver door buiten de officiële rij. Aan het eind staat een castmember met bord waarop staat dat dit het einde van de rij is en tevens ook hoe lang de wachttijd is…. 95 mins. Slik. Maar we gaan er toch maar in staan, we willen uiteraard een nieuwe credit hebben. Inmiddels staat het zonnetje hoog aan de hemel en dat betekent dus ook dat het behoorlijk warm is. Gelukkig staan er wel wat parasols, maar lang niet de gehele tijd ben je beschermt voor de zon. Als we uiteindelijk in de officiële rij staan van de attractie is het slinger-de-slinger-de-slinger. Er lijkt geen eind aan te komen en uiteindelijk wachten we bijna 2 uur. En dat voor een familie achtbaan. Leuk is hij wel, maar langer dan een uur zou ik er niet meer voor wachten.
Tijdens het wachten hebben we onszelf lekker gemaakt om ons te belonen met een lekker koud biertje. We lopen naar BaseLine Tap House en bestellen voor onszelf een Hefeweizen, voor mijn moeder een pilsje en mijn vader houdt het bij een heerlijk koude Sprite.
Op onze planning staat eigenlijk alleen nog de Muppets en Star Tours. Maar de Muppets blijkt vandaag niet open te zijn. Goed, dan maar naar Star Tours waar we maar 15 minuten hoeven te wachten. Eigenlijk is dit de oudere broer van de andere Star Wars attractie. Alhoewel deze nu ook weer een vernieuwde versie is.
We lopen richting de ingang en zien dan dat de stuntshow van Indiana Jones in een minuut of tien gaat beginnen. Nou, pakken we die ook gewoon even mee. Ondertussen ben ik aan het chatten geslagen met Carin. Haar ken ik al behoorlijk lang via het Alles Amerika Forum en zij is toevallig, samen met haar dochter, ook in Orlando. Hun vakantie begon eerst in Tampa en daarna zijn ze met een cruise mee geweest en eindigen nu hun vakantie met een paar dagen Orlando. Omdat zij aanstaande donderdag alweer terugvliegen, is het even bekijken of het wellicht nog mogelijk is om elkaar even te zien. We spreken af dat we vanavond gezellig met ze gaan eten bij de TGI Fridays. Dan begint de stuntshow en ondanks dat het af en toe best leuk is (en knap met die stunts), vind ik het toch behoorlijk saai. Het gaat zo traag allemaal en ik vind het zelf ook te over-geacteerd. Ach, het zal er wel bij horen.
Als we na de show het park uitlopen, is het even zoeken naar de auto. Ik weet dat we hem in rij 301 hebben geparkeerd, maarja… waar is die rij? Uiteindelijk vinden we hem en rond kwart voor 7 rijden we het parkeerterrein af. Met Carin hebben we om half 9 afgesproken bij Fridays, dus dat geeft ons nog even de gelegenheid om ‘thuis’ te chillen. Zo begin ik alvast met dit verslag en besluiten we om vanavond niet met de auto erop uit te gaan, maar te gaan wandelen. Het is tenslotte maar een kwartiertje lopen. Dat is vooral voor na het eten erg lekker. Dan zit je niet zo met een volle buik te kijken als we naar bed gaan.
Om exact half 9 staan we bij Fridays. Carin en haar dochter Aletta zitten al binnen. Wij voegen ons bij hun en uiteraard wordt er uitgebreid gekletst over onze vakanties. Mijn moeder gaat voor de kip met de bekende Fridays saus, mijn vader, Carin en Aletta voor de Big Ribs en Martijn en ik gaan voor de Sizzling Fridays Signature Whiskey-Glazed Flat Iron Steak. Het duurt alleen wel een poos voordat we ons eten hebben. Ondertussen kletsen we heerlijk bij met Carin en haar dochter. Dan komt het eten en missen we de bekende saus van Fridays. Gelukkig wordt deze snel gehaald en kunnen we heerlijk smullen van al dat lekkers.
Uiteindelijk lopen we na tienen pas de tent uit en nemen we afscheid van elkaar. In een kwartier lopen we weer terug naar ons appartement en tik ik het verslag verder af. Morgen staat Universal Studios op de planning. Het plan is dat we aan het eind van de dag richting Islands of Adventure hoppen, zodat we met de Harry Potter trein mee kunnen 