Zondag 2 februari: Orlando (FL)
De jetlag verdwijnt langzaam, maar is nog niet helemaal weg. Nog steeds zijn we wakker net voor de wekker. We maken de eettafel ontbijt gereed en nog voor zevenen zitten we met z’n vieren aan tafel. En een goed drie kwartier later, zitten we ook al in de auto. Een beetje vroeg bedenken we. Het park is om 9 uur open en onze eerste fastpass is tussen 9.15 uur en 10.15 uur. Tijd genoeg dus. We besluiten om dan eerst maar naar de Walmart te gaan, zodat we dat vanavond laat niet meer hoeven te doen. Het brood is namelijk op. Als we op de parkeerplaats staan van de Walmart zie ik ineens dat ik mijn smartphone ben vergeten. Woops, dat is niet handig, aangezien ik daar de meeste foto’s mee maak. Ik besluit om even alleen terug naar Legacy te rijden. Martijn en mijn ouders lopen ondertussen de Walmart in voor brood en wellicht ook wat eieren. Zo gaat het minste tijd verloren.
Na een kwartier ben ik weer terug bij de Walmart (mét smartphone) en komen Martijn en mijn ouders net de Walmart uitgelopen. Jeetje, dat is nog eens timing. Dan zijn we toch echt op weg naar Disney.
Iets voor half 9 rijden we het parkeerterrein van Epcot op. Het lijkt nog niet druk, maarja… het park is natuurlijk ook nog niet open.
We staan vrij dichtbij de ingang, dus hoeven niet met het trammetje mee. Dan lopen we door de security om vervolgens in de rij aan te sluiten om naar binnen te gaan. Gelukkig mag je al voordat het park open gaat door het poortje. Onze Magic Bands doen het prima en geven bij alle vier een groen lichtje. Omdat het park nog niet open is, verzamelt de meute zich iets verderop, net achter de bekende Epcot bal.
Allemaal aan de rechterkant, want de linkerkant is helemaal afgesloten. Ze zijn daar bezig met het bouwen van een nieuwe attractie: Guardians of the Galaxy. En een paar minuten voor 9 mogen we het park in. Als eerste lopen we naar Guest Relations, want voor mijn ouders is het de eerste keer dat ze Disney World bezoeken. Ze zijn natuurlijk wel in Disneyland Anaheim geweest, maar niet hier in Florida. Ofwel, we halen een button met ‘First Visit’ voor ze.
Vervolgens lopen we naar Mission Space, waar we onze eerste fastpass hebben. De gewone rij heeft een wachttijd van 20 minuten, maar wij wachten een goed vijf minuten met onze fastpass.
Ik heb mijn ouders een beetje voorbereid op het gevoel wat je kan krijgen in deze attractie. Het laat zich het best omschrijven als wat turbulentie in het vliegtuig: een wat drukkend gevoel op de maag.
De reis naar Mars is weer gelukt en mijn ouders vonden de attractie top. Volgens mij vond mijn moeder het zelfs jammer dat het alweer over is.
Dan lopen we richting Soarin. Het is wel behelpen om er te komen, want Epcot is echt één grote bouwput momenteel. Niet alleen het gedeelte van Guardians of the Galaxy is afgesloten, maar ook het gehele middelstuk.
Bij Soarin staat een wachttijd van 40 minuten. Helaas hebben we daarvoor geen fastpassen, maar na een kwartier zitten we al in zo’n gondel, of hoe dat ook heet. De vlucht over de wereld is fantastisch.
Dan lopen we naar Living with the Land. Hiervoor wachten we zo’n twintig minuten en mogen dan in het bootje stappen om te varen door de kassen en daar de smakelijke kant van de wetenschap te zien.
Na het bootje varen besluiten we dat het tijd is voor een kop koffie met wat lekkers erbij.
Vervolgens lopen we naar The Sea with Nemo & Friends en genieten we van de onderwaterwereld waarbij we op zoek gaan naar Nemo. Hij is uiteraard weer kwijt. Maar gelukkig hebben we hem net voordat de attractie afgelopen is weer gevonden.
Daarna lopen we naar Imagination. Daar willen we Journey into imagination with Figment gaan doen, maar die heeft storing. Dan maar de attractie daarnaast: Disney & Pixar Short Film Festival. Drie korte Disney en Pixar filmpjes in 3D. De eerste is een Disney short met Mickey, Minnie en Boris Boef (althans, zo heet hij toch?). Hij begint in het zwart-wit en 2D, maar zodra er kleur bij komt, is het 3D. Erg mooi gemaakt. Daarna volgen twee Pixar Shorts: Piper en Feast. Piper kende Martijn en ik al, maar Feast is voor ons allemaal nieuw. Echt, twee geweldige shorts weer!
Na de filmpjes zien we dat Figment het inmiddels weer doet. We mogen vrijwel meteen instappen.
Dan is het tijd voor onze tweede fastpass: Frozen. We lopen van Future World naar World Showcase en zien in Noorwegen bij Frozen een wachttijd van 55 minuten. Oh, wat fijn dat wij gewoon fastpassen hebben. We hebben hierdoor maar een wachtrij van circa 10 minuten.
De rit is en blijft echt fantastisch. Als we uit het bootje stappen, merk ik dat ik mijn zonnebril niet meer bij me heb. Ohja, die heb ik net tijdens de rit afgedaan, omdat er ineens een splash kwam. Ik hield hem vast met mijn handen, maar ben daarna zo aan het klooien geweest met m’n smartphone om ook foto’s te kunnen maken, dat ik blijkbaar mijn zonnebril los heb gelaten. Hierdoor zal hij in het bankje in het bootje zijn blijven liggen. We geven dit door aan een meisje bij de attractie en ze wacht totdat ons bootje weer terug is en schijnt met haar zaklamp in het bootje. Maar helaas, ze vindt niets. Ze adviseert ons om dan maar naar Lost & Found te gaan om daar een formulier in te vullen. Wellicht dat de zonnebril nog boven water komt. Maar we besluiten dit niet te doen. Het is maar een goedkoop zonnebrilleke van de CVS (of was het Walgreens?)
We lopen weer terug, richting Mexico en doen daar de bootrit Gran Fiesta Tour starring The Three Caballeros. Het is wel even wennen voor mijn ogen, zo zonder zonnebril. Vandaag is het voor het eerst écht zonnig.
Na Mexico lopen we naar China. Daar bekijken we een film in 360 graden over China. De beelden zijn echt prachtig, maar het is wel lastig om te blijven staan. Ik krijg daar een beetje last van in mijn rug en besluit dan ook om (net als nog meer mensen om me heen) te gaan zitten op de grond. Het is daardoor iets lastiger om in de rondte te kijken, maar het lukt me aardig.
Na China belanden we in Duitsland. Daar kopen voor mijn vader en Martijn een broodje bratwurst en voor mij en mijn moeder een frankfurter.
Mijn vader en Martijn gaan in de rij staan om te bestellen en mijn moeder en ik kijken buiten ondertussen naar een plaatsje. Ineens zie ik mensen op staan, snel de tafel confisqueren voordat iemand anders het doet.
Na de lunch lopen we richting Amerika en maken we een tussenstop in Italië waar we foto’s laten maken door een Photopass fotograaf.
Als we bij Amerika zijn, verkennen we het verleden en toekomst door middel van film, muziek en poppen. Maar jeetje zeg, wat is dat saaaaaai. Martijn en ik kunnen de ogen maar moeilijk open houden. Dat het zo donker is, helpt ook niet mee. De film duurt ruim een half uur.
Inmiddels is het 17.00 uur en hebben we eigenlijk alles al wel gehad. Alleen het stuk bij Canada en SpaceShip Earth moeten we nog. Test Track is in onderhoud helaas. Maar we willen wel de eindshow om 21.00 uur zien. Jeetje, moeten we dan nog zo lang door het park in sjouwen? We besluiten dat we eigenlijk ook wel eens met de nieuwe skyliner kunnen gaan. Hiermee kun je vanaf Epcot naar een paar Disney Hotels en naar Hollywood Studios. Ja, laten we dat doen. In Hollywood Studios wat gaan eten en dan weer terug naar Epcot.
De Skyliner bevindt zich tussen Frankrijk en United Kingdom, net buiten het park. We hoeven niet zo lang te wachten en zweven dan over het grote Disney terrein.
Als eerste komen we bij Riviera Resort. Daar mogen we in de gondel blijven zitten. Vervolgens komen we aan bij Caribbean Beach Resort. Hier dienen we over te stappen naar een andere gondel. Het verloopt allemaal voorspoedig en om kwart voor 6 staan we voor de ingang van Hollywood Studios.
Als we binnen zijn, bekijken we op het plattegrondje waar we gaan eten. Maar dat is nog niet zo makkelijk. Of we vinden het te duur, of te simpel. Uiteindelijk belanden we bij ABC Commissary. Mijn ouders en ik gaan voor de Land & Sea (ofwel gefrituurde kip, vis en garnaaltjes) en Martijn neemt de Shrimp Teriyaki Bowl. We krijgen een buzzer mee, maar in plaats van dat hij af gaat als het klaar is, kunnen ze zien waar we zijn gaan zitten en komen ze het eten brengen. Dat is nog eens luxe. Als het eten voor onze neus staat, schrikken we een beetje van de hoeveelheid kip en vis. Op het plaatje zag het eruit alsof het niet zo veel is en aangezien we best laat geluncht hebben, hoefden we niet zo heel veel eten te hebben.
Martijn heeft een kleiner bord en mijn moeder heeft eigenlijk spijt dat ze niet daar voor gegaan is. Ja, die snap ik eigenlijk wel.
Martijn kijkt ondertussen via de smartphone wat de snelste weg is terug naar Epcot. Ik had eigenlijk de planning om met de bus naar Ticket & Transport te rijden, zodat we daar met de monorail terug naar Epcot kunnen. Maar dit blijkt een behoorlijk onderneming te zijn, en zoveel tijd hebben we eigenlijk niet. Dan ziet Martijn de optie: met de boot. Uh, met de boot? Yep, net buiten het park van Hollywood Studios kun je ook op de boot stappen en dan met drie tussenstops bij verschillende hotels, kom je weer uit bij Hollywood Studios. Goh, dat hebben wij ook nog nooit gedaan.
Na het eten is het buiten inmiddels donker geworden. Ineens beseffen we: het wordt vandaag echt laat en morgen staat op de planning dat we weer hier naar toe gaan: Hollywood Studios. En daarvoor dienen we om 7 uur het park al in te zijn. Pfff, daar hebben we eigenlijk zó geen zin in. Toen ik ons schema aan het maken was welk park we welke dag gaan bezoeken (dat is tegenwoordig nodig, omdat je de fastpassen 30 dagen van te voren vast kan leggen), zou Hollywood Studios pas om 9 uur open zijn. Maar vorige week is dit aangepast naar 7 uur. Het is dat we morgen ook een fastpass hebben voor Toy Story Mania, anders hadden we de dag gewoon verschoven.
Maar,.. wellicht zijn er gewoon nog wel fastpassen te verkrijgen? Martijn opent de app en ziet dat een dag later ook gewoon nog fastpassen voor Toy Story Mania zijn. Nou, laten we die maar gewoon claimen. Dan kunnen we morgen gewoon uitslapen! Oh, wat klinkt dat ineens heerlijk zeg. Uitslapen. Zo gezegd, zo gedaan. Met nieuwe fastpassen op zak lopen we het park uit. Dag Hollywood Studios. Niet tot morgen, maar tot overmorgen!
We lopen naar de boot toe en nog geen vijf minuten later kunnen we instappen. De rit is eigenlijk best mooi, zo met al die lampjes.
Al zou het overdag wellicht nog mooier zijn, omdat je dan uiteraard meer ziet. Al zijn de lichtjes bij Boardwalk Hotel wel erg mooi! Nog geen half uur later zijn we alweer in Epcot. We vinden een mooi plaatsje bij Canada om zo de eindshow te kunnen bekijken. Het is inmiddels wel erg afgekoeld en moeten nog een goed drie kwartier wachten. Maar uiteindelijk gaat de tijd ook best snel voorbij. Deze eindshow is voor ons ook nieuw. Maar alles met vuurwerk vinden we eigenlijk wel leuk.
Elf over 9 is het afgelopen en lopen we al schuifelend het park uit.
Om half 10 zitten we in de auto en via de CVS (waar ik helaas niet slaag voor een nieuwe zonnebril) zijn we om 10 uur terug in ons appartementje. Met zijn vieren drinken we nog even wat, maar niet veel later liggen we afgepeigerd maar voldaan in bed.
Morgen dus géén Hollywood Studios, maar een rustdagje op de planning 
Het enige wat we gepland hebben, is een airboattour door de moerassen net buiten Kissimmee.