Woensdag 5 februari: Orlando (FL)
Iets voor 8-en zitten we aan ons ontbijt. Het park is al om 9 uur open, maar we besluiten het rustig aan te doen. We rijden via de Walmart naar Universal. Ons brood is net op gegaan en dat is toch wel handig om in de ochtend te hebben. Ik hoor eigenlijk altijd geluiden dat het brood hier in Amerika niet lekker is. Maar wij (zowel mijn ouders, als Martijn, als ik) vinden het brood hier heerlijk! Mijn ouders vinden hem zelfs lekkerder dan in Nederland (de Sara Lee 100% Whole Wheat).
Dan rijden we door naar Universal en mogen de auto parkeren bij E.T. op de vierde verdieping.
Vervolgens worden onze tassen gescand en dan via de loopband en de Citywalk naar de ingang. Vandaag bezoeken we de Studios, zondag is het andere park van Universal aan de beurt.
Om half 11 lopen we het park in en besluiten rechts af te slaan. We komen uit bij E.T. Adventure en hoeven hiervoor eigenlijk niet te wachten.
Met de fiets vliegen we door de lucht en landen uiteindelijk op de planeet van E.T. De attractie omschrijft zich het beste als een soort Droomvlucht uit de Efteling. Daarna lopen we door naar de familie achtbaan: Woody Woodpecker’s Nuthouse Coaster. Ook hier mogen we meteen in stappen.
Ik maak een foto van de showtijden van Animal Actors on Location, zodat we weten wanneer we terug kunnen komen voor een show.
Vervolgens komen we uit bij The Simsons Ride en heeft een wachttijd van 10 minuten.
Samen met de familie Simsons gaan we de nieuwe achtbaan in Krustyland uitproberen. Een geweldige simulator waarbij de lachspieren ook zeker gebruikt worden. Na deze geweldige rit lopen we naar Men in Black. Onze tas leggen we in een kluisje welke we gratis mogen gebruiken. Dat wil zeggen, het kleine kluisje. Wil je een grotere, dan betaal je een dollar of 2 voor een kluis. Maar onze tas past prima in de kleine.
Bij Men in Black is het de bedoeling dat we op aliens moeten schieten. Het karretje heeft twee rijen van ieder drie stoelen. Martijn en ik gaan achterin zitten en mijn ouders voor. De attractie heeft ook een ‘single rider’ rij, waardoor er een persoon naast mijn ouders komt zitten. Ze blijkt ook nog eens één van de castmembers te kennen, want er wordt uitgebreid geknuffeld.
Ergens tijdens de rit zit er een spot verborgen, waarbij je extra punten krijgt als je op dát moment ook op de rode knop drukt. Blijkbaar komt het meisje naast mijn vader te vaak hier, want zij heeft hem snel gevonden en heeft hiermee duizenden punten meer dan ons. Ach ja…
We halen onze tas weer op uit het kluisje en zijn dan ineens in Diagon Alley. Het gebied van Harry Potter. Echt prachtig gemaakt allemaal.
We lopen naar Harry Potter and the Escape from Gringotts, bergen onze tas weer op in een kluisje en stappen dan in de achtbaan. Ofja, eerst nog een rij van circa 20 minuten doorlopen. Wachten in Universal is nooit een straf, zelfs de wachtrij is prachtig gethematiseerd.
Martijn en ik hebben deze baan in 2017 al eens gedaan en blijven hem geweldig vinden. Ook mijn ouders vinden hem tof. We besluiten hem dus gewoon nóg een keer te doen. Net zaten we op de eerste rij, nu mogen we plaats nemen op de derde rij. En bevalt ons eigenlijk minder. Zeker voor mijn moeder en mijzelf. Wij zijn niet zo lang en doordat we nu op de achterste rij zitten, kunnen we met onze voeten niet meer bij de grond. Hierdoor merkt je tijdens de rit dat je jezelf niet goed kunt schrap zetten. Je wordt daardoor net wat meer door elkaar geslingerd en dat is niet zo prettig. We lopen nog wat door het Harry Potter gedeelte en zien weer veel mensen in de lange jassen rondlopen en ook met zo’n toverstafje zwaaien. Prachtige marketing he, want thuis heb je er niets aan en ze worden verkocht voor, wat zal het zijn, een dollar of 50?
Daarna lopen we naar San Francisco Pastry Company, want we hebben ondertussen weer trek gekregen. We bestellen twee broodjes met rosbief. De broodjes zijn doorgesneden, dus handig om per persoon een halve te eten. Dat is meer dan genoeg voor ons.
Na de lunch lopen we naar Fast & Furious. Een attractie welke voor ons ook nieuw is. Dat wil zeggen, in Hollywood hebben we hem al wel gedaan (daar zit hij verwerkt in het laatste gedeelte van de Studio Tour), maar hier in Florida is hij nieuw voor ons.
Met een karretje rijdt je een soort tunnel in, met om je heen 3D-projectie, waardoor het lijkt alsof je écht rijdt. Erg mooi gemaakt, al zie je wel dat het computer geanimeerd is. Het scherm is niet zo helder ook. Het gevoel dat je rijdt is wel weer erg goed gedaan.
Na F&F doen we Transformers. Ook hier rijdt je weer rond in een karretje, maar mag je een 3D-brilletje op zetten. De effecten zijn echt goed gedaan.
Heerlijke rit waar we in ons N*E*S*T-voertuig stappen om ons bij Optimus Prime en Bumblebee te voegen in een gevecht om de AllSpark uit Megatron’s handen te houden in een explosieve strijd tussen de Autobots en de Decepticons. Dan lopen we naar Hollywood Rip Ride Rockit. De baan ziet er eigenlijk best heftig uit, maar toch besluiten mijn ouders om mee te gaan. Dapper!
Mijn moeder propt wat oordoppen in haar oren, zodat ze hierdoor minder last krijgt van kou op de oren. Martijn en mijn moeder zitten naast elkaar en ik ga samen met mijn vader. Als we uit de baan stappen, zien we dat er ook een filmpje tijdens de rit gemaakt is. Deze kosten 39,95 dollar om te mogen downloaden, maar we proberen ze stiekem te filmen met onze mobiel. Een beetje asociaal wellicht, maar 40 dollar vinden we toch écht te gortig. Het is alleen een beetje jammer dat er maar vanaf één kant gefilmd is. Mijn moeder zat blijkbaar aan de juiste kant, maar bij mijn vader en mij ben ik juist degene die het best gefilmd is. Toch besluit mijn vader om niet nogmaals in te stappen. Zo geweldig vond hij hem niet. Nou, geloof me… Wij vinden hem ook niet de meest fantastische baan. Hij schudt te veel naar onze zin.
Inmiddels is het kwart voor 4 en om 16.15 uur zou de laatste show van Animal Actors beginnen. We lopen dus weer terug naar de kidzone. Maar als we om 16.00 uur in de rij willen gaan staan, wordt ons medegedeeld dat er vandaag geen show meer is, alleen een ‘meet & greet’ met de dieren. Tja, ik had inderdaad wel zien staan dat er een meet & greet was, maar ik was in de veronderstelling dat die dan na de show zou plaatsvinden. Zo blijkt maar weer: nooit zelf iets invullen wat het zou kunnen betekenen. Goed, lopen we maar weer terug richting Race Through New York Starring Jimmy Fallon. Onderweg pikken we nog de Horror Make-Up Show mee. De man die het presenteert is nog steeds dezelfde als wij destijds in 2004 zagen. Ons eerste Florida vakantie. De show is echt zó leuk. Het wordt gebracht met heerlijke humor.
Dan lopen we naar Jimmy Fallon. Voor ons een totaal nieuwe attractie. We krijgen rode kaartjes mee en mogen ons verzamelen in een soort foyer. Alsof we bij een echte TV-opname zijn. In de foyer zitten ook mensen met gele en oranje kaartjes. De kleur van de lampen bepaald welke kleur naar binnen mag. Goh, dat zou eigenlijk ook een goed systeem zijn bij ons in Nederland. Wij gaan regelmatig naar TV-opnames (Amsterdam, Aalsmeer of Hilversum) en daar wordt het steeds omgeroepen door een publieksopwarmer. Maar eigenlijk zou dat met zo’n systeem ook prima kunnen.
Onder het wachten worden we vermaakt met verschillende clipjes van de Jimmy Fallon Show. Na een kwartier zijn we aan de beurt en mogen we weer een 3D brilletje op zetten. Ditmaal gaan we als simulatie racen door New York. We zien Time Square, het Vrijheidsbeeld en de Empire State Building. Daarna gaat alles mis en rijden we zelfs naar de maan. Weer een prima attractie hoor. Al zijn we nu eigenlijk wel een beetje klaar met alle simulators en 3D filmpjes.
We lopen naar Revenge of the Mummy. Dat is een achtbaan in het donker. Deze achtbaan hebben wij uiteraard al eens gedaan en mijn ouders hebben hem zelfs ook al met ons mee in Hollywood gedaan. Na deze rit is het inmiddels al half 6. De attracties Despicable Me Minion Mayhem en Shrek 4D slaan we voor nu over. We willen namelijk de Harry Potter trein richting het andere park pakken en als we die twee attracties nog doen, hebben we daar geen tijd meer voor. Zondag staat Island of Adventure op de planning en dan pakken we de trein gewoon weer terug, zodat we die attracties nog kunnen doen.
Als we het station in lopen, worden we gewaarschuwd dat het andere park al om 6 uur sluit (en niet om 7, zoals de Studios). Ach, dat geeft voor ons niets, want ons plan is toch om het park nu niet te bezoeken. Onze entreetickets worden gescand en de dame achter de desk vraagt waar we vandaan komen. Als we Nederland zeggen, blijkt dat ze vandaag nog veel meer Nederlanders gezien heeft. De familie van haar man komt ook uit Nederland, uit Friesland en is familie van Rintje Ritsma. Toevallig, niet?
De trein voor ons is vol en rijdt vrijwel meteen weg als wij op het perron aankomen. Maar niet veel later komt onze trein er al aan. We stappen in en hebben een coupé voor ons vieren alleen. Dan rijden we van Londen naar Hogsmeade. Je merkt helemaal niet dat je van het ene park naar het andere rijdt. Wij hebben deze treinreis al eens gemaakt overigens.
Als we in het andere park zijn aangekomen, lopen we door naar de uitgang. Zoals iedereen eigenlijk, want het park gaat tenslotte sluiten. Onze voeten zijn echt dood- en doodop.
Beetje jammer dat we nog zo’n eind naar de auto moeten lopen. We besluiten vandaag om lekker simpel te doen met het eten en rijden naar Perkins bij ons om de hoek. Hier hebben we natuurlijk al eens ontbeten deze vakantie, maar nog niet gegeten. En we hadden nog een kortingsbon in de mail voor 20% korting 
Mijn moeder gaat voor de Classic Pot Roast (uit het 55+ menu. Deze zijn wat kleiner in portie en daarmee ook wat goedkoper), Martijn kiest voor de Steak & Peppers Skillet en mijn vader en ik gaan voor de Pot Roast Stroganoff. Als het eten komt, zien we bij mijn moeder – ondanks dat ze uit het 55+ menu gekozen heeft – toch nog een vrij vol bord. Zou ze dan toch de normale portie hebben gekregen? Het smaakt ons allen in ieder geval prima en als we daarna het bonnetje krijgen, zien we dat er gewoon een 55+ gerecht is aangeslagen. Nou, prima hoor. Alles is op, dus geen voedselverspilling.
Eenmaal terug op de kamer doen we een wasje en bestellen we bij ‘housekeeping’ nieuwe handdoeken om te kunnen douchen. Ondertussen tik ik het verslag met een ‘biertje on the side’. Bud Light Lime smaakt prima!
Morgen wordt mijn moeder 65 jaar en dat gaan we vieren in Magic Kingdom. Onze eerste fastpass gaat in om 9.10 uur, dus staan we mooi op tijd op.