Dag 07: Souk Al Bahar & Dune Dinner Safari

Print Friendly, PDF & Email

Woensdag 15 februari: Dubai


Omdat we gisteren vrij laat thuis waren en geen zin meer had om het verslag te tikken van die dag, ben ik vandaag maar vroeg opgestaan om het verslag alsnog te typen. Iets na half 8 zit ik achter de laptop. Martijn dommelt nog wat, maar gaat na een goed kwartiertje sluimeren douchen.

Rond een uur of 10 gaan we ontbijten en als we terugkomen op de kamer, gooien we het verslag online. Om 15.00 uur moeten we weer terug zijn in het hotel, want dan worden we opgehaald voor de Dune Dinner Safari, ofwel: met de jeep door de woestijn en daarna eten. Op ons programma staat alleen nog het bezoeken van de Souk Al Bahar. Deze grenst aan de Dubai Mall en we zagen in een ander verslag over Dubai een hele mooie foto van Souk Al Bahar met de Burj Khalifa op de achtergrond. Dus die foto wil ik ook hebben!

Omdat we niet van plan zijn om veel met de metro te gaan, willen we vandaag geen dagpas maar gewoon een retourtje. Een dagpas kost 14 AED en zoals wij begrijpen, kost een retourtje 9 AED. Het mannetje achter de kassa vraagt ons of we ook de bus erbij willen hebben naar de Dubai Mall. Het is namelijk een goed tien minuten lopen. Dit kost natuurlijk ook weer wat extra, dus we bedanken hem hiervoor. We lopen wel. Dan laat het mannetje ons het totaalbedrag zien van 22 AED in totaal. We snappen er niets van. Dat zou dan toch gewoon 18 AED moeten zijn? Hij rekent het ons voor, maar we snappen niet hoe hij eraan komt. Nogmaals legt hij het uit en dan valt het kwartje. Je moet eerst een leeg kaartje kopen van 2 AED en dan is het heen 4,50 en terug ook weer 4,50. Samen is dit 11 AED en dus voor twee personen 22 AED. Maar we hebben natuurlijk al zo’n lege kaart. Maar dit blijkt niet goed te zijn voor enkeltjes of retourtjes, aangezien het een dagenkaart is. We stappen uit de rij om te overleggen wat nu te doen. We besluiten om gewoon maar weer een dagkaart te kopen. Of we nu 11 AED aan een retourtje uitgeven of 14 aan een dagpas. Dat scheelt natuurlijk niets. Wie weet wat waar we uiteindelijk toch nog heen gaan met de metro.

We nemen de metro richting Rashidiya en stappen vier haltes verder weer uit. Als we het station uitlopen, komt er een bus voorrijden. We beseffen dat we nu met onze dagkaart gewoon gratis met de bus mogen rijden. Dus tja, waarom dan toch lopen? Mijn voeten zijn tenslotte nog niet helemaal genezen. Het lopen gaat, maar niet van harte. Dus we stappen in. Een goed vijf minuten later worden we afgedropt bij de ingang van de Dubai Mall. Vanuit hier lopen we naar de Souk Al Bahar. Als we over de brug naar de souk lopen, begint ons project ‘zoek de fotolocatie’. Dit blijkt nog niet heel erg gemakkelijk te zijn. Het is niet zo’n hele grote souk, maar toch kunnen we de locatie niet gevonden krijgen. We lopen via de buitenkant weer naar de andere kant en als we dan via het hotel The Palace weer naar de souk lopen, staan we ineens oog in oog met onze fotolocatie! Wat een prachtig uitzicht! Ze zouden hier eigenlijk een bar of iets dergelijks met cocktails moeten maken. We zouden ons uren kunnen vermaken hier.

DSC_9203

We maken wat foto’s en dan schiet ineens het beeld van onze camera op zwart. What the… Toch niet weer he? Jawel, het lijkt er wel op. Onze camera vertoont dezelfde kuren als afgelopen vakantie in Florida, in oktober. Je kunt dan alleen nog maar zwarte foto’s maken. GVD! Dat is toch niet normaal? Je koopt een camera in september en in oktober is hij na twee weken intensief gebruik ineens kapot. We hebben hem laten maken (hij is bijna een maand weggeweest in reparatie) en nu in februari is hij na bijna een week intensief gebruik weer kapot. De sluiter is dan kapot. Niets meer aan te doen nu. Wat zijn we toch blij dat we nu de Canon S95 nog bij ons hebben!

Ontzettend teleurgesteld en boos tegelijk (we eisen nu een nieuwe camera en niet nog een reparatie) lopen we weer terug naar de Dubai Mall. We hebben besloten om deze teleurstelling weg te mogen drinken bij TGI Fridays! We lopen naar de tweede verdieping en gaan bij Fridays buiten zitten. Vanaf hier heb je een mooi uitzicht op de Burj Khalifa en de waterfonteinen. We willen wat bestellen en spreken een medewerkster aan, maar ze is wat verward en met een vrij chagrijnig gezicht noteert ze toch onze bestelling. We bestellen een Tennessee Appetizer (wat in de US gewoon Jack Daniels saus heet) en beide een cocktail.

Als we bijna tien minuten wachten en nog steeds niets voor onze neus hebben (dus ook geen drinken), spreekt een andere medewerker ons aan. Of we al besteld hebben. Allang jongeman! Dan na nog eens een minuut of drie komt er weer een medewerker naar ons toe met dezelfde vraag. Ja, we hebben al besteld en willen graag nu wat te drinken! Na een minuut of vijf komt dan eindelijk onze cocktails, uiteraard met wat excuses. Onze lunch arriveert dan ook vrij snel.

IMG_2373

Ondertussen zijn de fonteinen ook weer begonnen met dansen. Blijkbaar is dat niet alleen ’s avonds, maar de gehele dag door elk half uur. Erg mooi.

IMG_2383

Inmiddels is het bijna 2 uur en aangezien we om 3 uur terug in het hotel moeten zijn, gaan we snel weer terug naar de metro. We zien weer een bus en vragen na of hij ook naar de metro gaat. Als dit wordt bevestigd, stappen we in. Hij blijkt alleen niet rechtstreeks naar de metro te gaan. Via een kleine omweg, via de bouwputten tussen de grote gebouwen door, komen we na een minuut of 15 toch aan bij de metro. Deze arriveert na een goed 3 minuten wachten en om kwart voor 3 zijn we weer terug in ons hotel. We houden snel een plaspauze en gaan dan weer beneden. Onze chauffeur is een goed 5 minuten ‘te laat’. We mogen met hem meerijden in een Land Cruiser. Prachtige auto! In de auto zitten nog vier mensen: een gezin uit Engeland. We moeten ons door het drukke verkeer wurmen, maar de chauffeur weet een andere weg welke wellicht niet zo druk is. Altijd leuk, zo’n stadstour.

Dan rijden we langs Dubailand, of eigenlijk… waar Dubailand had moeten komen. Er staat wel een gebouw met Dubailand erop, maar verder is er niets te zien. Iets verderop rijden we ook langs Universal Dubai. Alleen de bekende hoofdpoort staat er, maar als je daardoor heen kijkt, zie je alleen maar zand! Hoe raar is dat? Stel je eens voor: alleen maar wat zand oppervlakte en dan die bekende hoge poort van Universal, in the middle of nowhere dus. Erg apart. Ooit was het plan om hier een soort van tweede Disneyworld te maken, met een tiental pretparken. Maar door de recessie is het geld opgeraakt en zijn ze dus gewoon maar ineens gestopt met bouwen. Zie hieronder een foto uit 2010 van de bouwplaats. Zo ligt het er nu dus nog steeds bij..

Na een goed drie kwartier rijden komen we uit bij een winkeltje. Onze chauffeur vraagt of we wellicht behoefte hebben aan een plaspauze. Hier maken we maar even gebruik van. Dan zien we ook de andere landcruisers parkeren. Waarschijnlijk is dit zo’n verzamelplaats voor de organisatie om er voor te zorgen dat je iets koopt uit het winkeltje. Hiermee verdient de organisatie dan ook weer geld. Na een minuut of tien rijden we weer verder. Nog geen vijf minuten later zijn we weer bij een verzamelpunt. Ditmaal om de banden van de auto’s wat leeg te laten. Daarmee kunnen ze dan beter door het zand heen rijden.

Als alle auto’s gereed zijn, gaan we dan eindelijk de zandduinen in. Onze chauffeur verzoekt ons om de riemen vast te maken en al snel veranderd het gewone autorijden in een soort van achtbaan. Steil gaan we de heuvels op en slippen we van links naar rechts en dan driften we weer naar de andere kant. Wat een geweldige ervaring! We vliegen alle kanten op. Daar zijn dus die riemen voor. Het is echt een heerlijk gevoel in de maag, om er misselijk van te worden! Maar wij worden niet misselijk, wij willen meer en meer.

IMG_2421

De safari duurt een minuut of 20 en dan maken we een tussenstop. We zijn nu midden in de woestijn. Om ons heen alleen maar wat zand (en de rest van de auto’s). We maken wat foto’s en na een stop van een kwartier rijden we weer verder.

IMG_2461

Ditmaal vrij rustig allemaal. Een goed half uur rijden komen we aan bij een kamp. Hier zullen we vanavond gaan eten. De zon is bijna onder en in het kamp kun je van alles doen: op een kameel zitten, henna laten zetten, waterpijp roken… Maar we doen geen van allen en gaan op een kussen op de grond zitten. We kletsen wat met het Engels gezin en dan wordt er omgeroepen dat het voorgerecht gereed is. Dit blijken een paar kleine hapjes te zijn.

IMG_2486

Dan komt er een buikdanseres op. Het ziet er erg leuk uit, maar na een goed drie minuten zijn wij het alweer beu. Vooral veel van hetzelfde.

IMG_2495

Na het liedje gebaart de danseres dat we allemaal mee mogen dansen, maar iedereen is wat terughoudend. Gelukkig zijn er een paar meiden die uiteindelijk ook wel willen dansen.

Daarna is het hoofdbuffet geopend. Kip, lam, wat salade. Het smaakt ons erg goed. En niet veel later mogen we ook wat van het fruit pakken (watermeloen, ananas en wat pudding).

IMG_2513

Ineens komt er weer een optreden. Ditmaal is het een man. En hij draait en draait en draait… Hij blijft maar draaien, waardoor de rok welke hij aanheeft erg mooi ronddraait. Het ziet er allemaal erg leuk uit, maar ook nu weer hebben we het wel na een minuut of 3 gehad. Maar hij blijft maar draaien en draaien. Wat dat betreft wel knap van hem natuurlijk. Wij zouden na vier rondjes al dol zijn, maar hij blijft maar draaien en draaien. Ook hij vraagt na zijn liedje of er mensen met hem mee willen draaien. Pfoe, ons niet gezien hoor.

Om een uur of 8 is het afgelopen. We verzamelen ons weer bij de Jeep en rijden dan naar een verzamelpunt voor de jeeps waar ze de banden weer vol kunnen pompen. Dit duurt bij elkaar bijna twintig minuten en rijden dan weer terug naar het hotel waar we om kwart over 9 netjes voor deur weer worden afgedropt.

Een echte aanrader, deze excursie! Echt een geweldige ervaring. We hebben ook wat filmpjes gemaakt van de tocht, maar door het trage internet hier, kunnen we ze helaas niet nu plaatsen op de blog. Wellicht later ooit, maar nu zullen jullie het toch met wat foto’s moeten doen.

Morgen staat op de planning weer heerlijk ontspannen in een waterpark. Ditmaal bij het Atlantis Hotel: Aquaventure. Dit lijkt ons een goede besteding van onze laatste dag hier in Dubai.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *