Donderdag 26 september: Las Vegas (NV)
Om 5 uur worden we wakker van een irritante piep welke elke minuut wel een keer klinkt. Het blijkt de rookmelder te zijn waarvan de batterijen bijna leeg zijn. Top, hebben wij weer. Hoeven we een keer niet vroeg op te staan, worden we nog vroeg gewekt. Martijn belt met de lobby en zij beloven snel iemand langs te sturen om nieuwe batterijen in het apparaat te stoppen. Een kwartier later is de beste man er en binnen twee minuten is het gefikst. Mooi, kunnen we weer verder slapen.
Uiteindelijk worden we om 11.00 uur wakker! Jeetje, dat is dan eigenlijk weer nét iets aan de late kant. Ik had gehoopt rond half 10 wakker te worden, maarja… dan had ik maar een wekker moeten zetten. Plan voor vandaag: met de auto erop uit om wat dingen buiten The Strip te doen.
Seven Magic Mountains
Iets buiten Vegas, circa 15 kilometer naar het zuiden, staat een kunstproject van de Zwitserse Ugo Rondinone. Het is een verzameling van rotsen, in verschillende kleuren beschilderd en als kleurrijke bakens opgesteld in de woestijn.
We zijn niet de enige bij het kunstwerk. Gelukkig maar, want doordat je nu mensen bij de stenen ziet staan, zie je ook pas hoe hoog de stenen werkelijk zijn.
Las Vegas South Premium Outlets
Na de Seven Magic Mountains rijden we, na een kort bezoekje aan Bass Pro, naar de outlets.
Voor onszelf staan er nieuwe skechers, ondergoed van Maidenform en een GAP vest op het boodschappenlijstje. Uiteindelijk slagen we voor mijzelf wel een vest bij de GAP, maar degene die Martijn leuk vindt, hebben ze niet meer in zijn maat. Wellicht dat ze deze wel hebben in de vestiging in de North Premium Outlets. Daar gaan we morgen een kijkje nemen. Verder slagen we ook beide voor schoenen en voor mijzelf fijn ondergoed. Lunchen doen we bij China Max in de foodcourt.
Pinball Hall of Fame
Vervolgens rijden we naar Pinball Hall of Fame. Hier staat de grootste verzameling ter wereld aan flipperkasten uit de jaren 50 tot de jaren 90. Zo’n 150 stuks! Voor minimaal 25 cent tot 1 dollar per spel kun je ze uiteraard ook gebruiken. Het is een ‘non-profit’ organisatie en alles wordt door vrijwilligers onderhouden, dus is het ook niet gevestigd in een chic gebouw met flitsende inrichting.
Gewoon back to basic, maar het is best wel indrukwekkend.
We doen een paar spelletjes en rijden dan terug naar het hotel. Inmiddels is het bijna 6 uur, dus gaan we ons gereed maken voor een avondje Strip Las Vegas!
Yard House
Sinds vorig jaar hebben wij deze keten ontdekt. Het is een restaurant met meer dan 150 bieren op tap! De vorige keer waren we met de auto, dus hebben we het bij één licht biertje gelaten. Maar nu we in Vegas zijn, waar Yard House op de strip zit, kunnen we natuurlijk veel meer bier drinken. Vanaf ons hotel lopen we naar The Linq Promenade, waar ook de High Roller zit. Inmiddels zijn de vele lichtjes van de Strip aangegaan. Het is echt een prachtig gezicht. Iets voor 8-en zijn we bij het restaurant. Uiteraard is hier ook een wachtrij. Een minuut of 15 tot 25. Daar wachten we graag op.
Twintig minuten laten zitten we aan een tafeltje, of een ‘booth’ zoals dat hier heet. We bestellen beide een Ayinger Oktoberfest van het speciale Oktoberfest menu. Martijn gaat helemaal voor het Duitse gevoel en bestelt de kipschnitzel. Ik ga voor de kort gesmoorde rib-ravioli. Niet veel later krijgen we ons eten en dan blijkt Martijns schnitzel ijskoud te zijn van binnen. Sterker nog, hij ziet er nog helemaal rauw uit! De ober gaat er mee terug naar de keuken, want dit is toch niet helemaal de bedoeling nee. Ondertussen eet ik al wel vast van mijn ravioli, anders wordt mijn portie natuurlijk koud. Een tien minuten later krijgt Martijn een nieuwe schnitzel voor zijn neus met de mededeling dat het gerecht van de rekening wordt gehaald. Dat is érg netjes! Erg Amerikaans. Zo iets zul je gewoon never nooit zien in Nederland: een gerecht gratis krijgen omdat er iets niet goed mee was.
De nieuwe schnitzel smaakt wel prima en ook mijn ravioli smaakt heerlijk. Een toetje past er niet meer bij, maar we zagen wel op de kaart dat ze hier ook ‘flights’ hebben. Zes kleine glaasjes om te proeven. Er zijn drie verschillende flights: huisbieren, Belgische bieren en lokale bieren. Wij kiezen voor deze laatste, maar helaas blijken niet alle lokale bieren op voorraad. Dan gaan we maar voor de huisbieren: een gewoon standaard pils, een blonde, een witbiertje, een IPA, een Golden Ale en een Amber Tripel. Deze twee laatste komen uit België. En die zijn echt goddelijk! Ook het witbiertje valt erg goed in smaak bij ons. Drinkt heerlijk smooth weg. De IPA is mijn minst favorieten. Ik ben gewoon niet zo van de IPA’s. We werken hard aan de glaasjes. Uiteindelijk zijn het ook allemaal bruine boterhammen en we zitten eigenlijk wat ‘vol’. Maar nee, we laten niets staan. Dan drinken we gewoon wat rustiger.
The Strip by Night
Uiteindelijk na een goed twee-en-een-half uur bij Yard House gezeten te hebben, lopen we terug naar ons hotel.
Gilley’s Saloon
We pikken nog even de vulkaanshow mee van The Mirage en eenmaal terug in ons hotel lopen we nog naar Gilley’s Saloon. We hebben namelijk een bon gekregen bij het inchecken in dit hotel voor een tweede cocktail gratis. Deze is op veel verschillende plekken in ons hotel in te leveren, maar Gilley’s lijkt ons de leukste saloon hier in het hotel. Veel vrouwelijk schoon, schijnt.
Maar dat valt helaas tegen. Er zijn vooral veel dronken Engelsen die op de bekende stier plaats nemen. Daarna begint er een band country muziek te spelen. Het echte saloonsfeer komt op gang.
We drinken onze cocktail op en gaan dan toch maar terug naar de kamer. We zijn gesloopt.