Dinsdag 21 maart: Den Bosch – Schiphol
Sinds lange tijd slapen we vanavond weer eens in CitizenM. Onze laatste keer dat we hier sliepen was in 2017. Echt een heerlijk hotel om je nacht voordat je gaat vliegen te verblijven. Maar die prijzen tegenwoordig zijn echt mega voor dit hotel. Maar we kwamen een paar weken geleden een aanbieding tegen, dus hebben we meteen dit hotel maar vastgelegd.
We vliegen morgen al om 9.15 uur en omdat mijn paspoort steeds maar op ‘pending’ blijft staan in de United App, zullen we alsnog langs de incheckbalie moeten, ondanks dat we met alleen handbagage reizen. Martijn heeft deze ochtend nog een beurs in de Brabanthallen van zijn vakgebied (Lab Automatisering). Deze duurt tot eind van de middag, maar omdat we niet met stress weg willen van huis, besluit hij alleen de ochtendsessies mee te doen. Eenmaal thuis proberen we om onszelf toch nog online in te checken en na het opnieuw uploaden van mijn paspoort, springt mijn paspoort check van ‘pending’ naar ‘akkoord’. Mooi! We kunnen onszelf dus alsnog inchecken. Dat scheelt toch weer een rij morgenochtend.
Mijn ouders zijn om half 4 bij ons. Zij zullen deze week bij ons in huis verblijven om zo op onze Lizzie te passen en te genieten van een weekje Den Bosch. Omdat we sinds kort een nieuwe keuken hebben, leggen we uit waar ze alles kunnen vinden en hoe de apparaten werken. Alsof ze een weekje in een AirBnb verblijven 
Uiteindelijk vertrekken we rond kwart voor 5 met de auto van mijn ouders richting station Den Bosch. De treinen rijden vandaag maar elk half uur in plaats van de gebruikelijke elke 10 minuten. We parkeren de auto op een parkeerplaats aan de achterkant van het station. Al zijn deze parkeerplaatsen eigenlijk bedoelt om alleen iemand af te droppen, of even te wachten als je iemand op komt halen, mijn ouders lopen toch ook nog even mee naar het perron. Gelukkig staat de intercity al klaar en zal deze binnen twee minuten vertrekken.
Snel nog even de standaard ‘op het perron’ foto en dan stappen we de drukke trein in. Gelukkig vinden we nog een plaatsje. Maar het duurt erg lang voordat de trein vertrekt. Ik ga bij de deur staan, zodat ik nog even kan kletsen met mijn ouders. Uiteindelijk komt er op het bord +10 minuten bij staan. Nou zeg, hebben we onszelf daarom zo gehaast? Er wordt omgeroepen dat er nog een machinist mist en daar wachten ze op. Iets verderop in de trein zie ik nog veel lege plekken en lopen dan daarheen met onze koffers. Dat is toch net wat fijner dan volgepropt tussen de mensenmassa zitten. Dan om 17.20 uur is blijkbaar de machinist gevonden, want het fluitsignaal klinkt en de deuren sluiten. Dag pa en ma! Tot over een week!
De treinrit verloopt voorspoedig (al raak ik lichtelijk wat geïrriteerd aan de twee jongens naast ons. Ze zijn beide muziek en filmpjes en spelletjes aan het spelen op de telefoon. Zonder dopjes in dus. Twee verschillende geluiden steeds door elkaar. Ach ja. Hadden we maar in een stiltecoupé moeten gaan zitten. )
Na een stop in Utrecht, Amsterdam Arena en Amsterdam Zuid zijn we eindelijk bij Schiphol. Ondanks dat we enorme honger hebben, besluiten we om als eerste naar CitizenM te lopen om onze trolleys weg te brengen en dan weer terug naar Schiphol te lopen om te eten. Het is tenslotte maar een goed vijf minuten lopen.
We checken in en kunnen kiezen voor de Airportkant of de stadkant, hoge verdieping of lage verdieping. We kiezen voor een hoge verdieping met uitzicht op de Airport en krijgen kamernummer 470. De kamer is, zoals we al wisten, klein. Maar wel prachtig verlicht. Ik houd daar wel van. Het bed daarentegen is wél erg groot. Meer dan twee bij twee meter.
Het eten smaakt prima. Eigenlijk gewoon een ‘standaard satehke’, maar het gaat er goed in. Na het eten lopen we terug naar Grand Café. Martijn bestelt de Oedipus Bok en ik de Texels Skuumkopke (maar niet op de manier van de reclame hoor; zoals de schapen dat doen hahaha 
).
Eenmaal terug in het hotel bestellen we nog een cocktail in de lobby. Martijn gaat voor de Pineapple Coconut Margarita en ik neem de Passion Fruit Sereh Sour. We nemen plaats op de bank bij de TV. Na wat zappen zien we dat Big Brother bezig is. Het geluid staat uit, maar de ondertiteling staat wel aan. Kan ik het toch nog een beetje volgen zo 
Onze drankjes smaken erg lekker. Heerlijk, onze vakantie is echt begonnen nu.
Op de kamer kijken we nog wat TV en zien we Michel Vos bij Beau verslag doen bij de Trump Tower in New York. Oeh ja, daar is wat aan de hand met hem natuurlijk. Wordt hij wel of niet opgepakt. Zouden we daar nog wat van merken morgen?
Ach, New York is groot. Het wordt niet voor niets de Big Apple genoemd. Waarschijnlijk gaan we er niets van merken. Na Beau proberen we te slapen, althans ik probeer het. Aan Martijns gezaag te horen is hij inmiddels al vertrokken naar dromenland. Nu ik nog…